Solid pick

Αθόρυβα και χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες η πρωταθλήτρια Ευρώπης ΤΣΣΚΑ Μόσχας έκανε μια από τις πιο έξυπνες κινήσεις του καλοκαιριού προσθέτοντας τον James Augustine στο ρόστερ της. Γιατί "τα μεγαλύτερα μυστικά στον κόσμο, κρύβονται πάντα σε πλήρη θέα.." Το Hoopfellas για τη προσθήκη της CSKA και την αλλαγή των "έξι Αμερικανών" στην Α1..

Solid pick o Augustine. Ο Δημήτρης Ιτούδης αποδεδειγμένα είναι ένας από τους πιο ικανούς recruiters στην Ευρώπη και ξέρει να διαλέγει το σωστό κομμάτι κάθε φορά από την αγορά όπως έχει αποδείξει στο παρελθόν. Το άρθρο αυτό δε γράφεται για να εστιάσει στην αναμφίβολη ποιότητα του Αμερικανού από το Illinois αλλά για την προοπτική της άρτιας λειτουργίας του εντός του παιχνιδιού της αρκούδας. Η επιλογή ενός παίχτη δεν αφορά μόνο πολύ σημαντικά κομμάτια όπως η ατομική του ποιότητα και η τοποθέτηση του στο ρόστερ αλλά κυρίως το περιβάλλον (αγωνιστικό στη προκειμένη περίπτωση) στο οποίο εντάσσεται και οι αρμοδιότητες οι οποίες θα του δοθούν σε αυτό. Ο James Augustine είναι ένας παίχτης που μπορεί να λειτουργήσει άψογα στο μπάσκετ της “αρκούδας” και μια σημαντική αναβάθμιση για τη γραμμή ψηλών του Δημήτρη Ιτούδη.

Αρκεί ο κόουτς να τον κρατάει σε εγρήγορση.. (video)

Η οπτική που έχω για τον 32χρονο C/F είναι ότι θα αποτελέσει άμεσα ένα χρήσιμο γρανάζι στη πιο καλολαδομένη ευρωπαϊκή μηχανή στο σημερινό μπάσκετ. Ο Augustine έχει όλα αυτά τα στοιχεία που απαιτεί το μπάσκετ της CSKA και η ενσωμάτωση του σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Είναι το σύγχρονο, mobile “5” που μπορεί να εμπιστευθεί ο κόουτς Ιτούδης. Ένας ψηλός με τον οποίο (σε συνδυασμό με τη παρουσία του Χάινς στο ρόστερ) μπορούν οι πρωταθλητές να παραμείνουν το ίδιο γρήγοροι και επιθετικοί στις εκδηλώσεις τους στο παρκέ εξαντλώντας τον αντίπαλο, χωρίς μάλιστα αυτή τη φορά να χάνουν σε pure height στη θέση “5”. Πάμε να τσεκάρουμε μαζί μερικά στοιχεία που φέρνει μαζί του ο James Augustine στο παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ..

Τop Class Finisher

Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς finishers στο ζωγραφιστό τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη. Κινείται εξαιρετικά χωρίς τη μπάλα και όλοι μπορούμε να μεταφράσουμε το τι σημαίνει αυτό σε μια ομάδα η οποία έχει στο κουμάντο τον Τεόντοσιτς και συνολικά έχει χτίσει μια άρτια κυκλοφορία της μπάλας. Ο Augustine είναι εξίσου καλός catcher και finisher. Τελείωσε πρώτος τη φετινή σεζόν σε ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα με 68.75% με δεύτερο (guess who..?) τον Κάιλ Χάινς (67.4%). Καταλαβαίνεται ότι για την ομάδα με το μεγαλύτερο ίσως περιφερειακό firepower τριγύρω, όλα ξεκινούν από την ικανότητα της να χτυπήσει στη καρδιά της ρακέτας. Ο Augustine ήταν 2ος σε True Shooting% (65.89%) με πρώτο τον Χάινς (στο top-16 ήταν πρώτος ο Augustine, 2ος ο Χάινς, καταλαβαίνετε τι θα γίνει..) και τέταρτος σε επιθετικά ριμπάουντ που σε πολλές περιπτώσεις ισοδυναμούν με ευκαιρίες για άμεσο finishing. Εκτός αυτού, πρόκειται για έναν πολύ ικανό Pick & Roll ψηλό ο οποίος εντάσσεται στη κορυφαία ίσως Pick&Roll επίθεση της Ευρώπης. Νομίζω ότι φέτος (και με δεδομένο το ότι ο Augustine δεν είναι fundamental screener κάτι που τον χαρακτηρίζει σε ολόκληρη τη καριέρα του) θα δούμε πολλά fake screens με στόχο τα γκαρντ της ΤΣΣΚΑ να βρουν τον Αμερικανό στη κίνηση όπου τελειώνει με μεγάλο ποσοστό επιτυχίας. Η στατιστική του δείχνει ότι είναι το ίδιο ικανός σε καταστάσεις diving αλλά και σε αυτές όπου γίνεται αποδέχτης της μπάλας σε δεύτερο χρόνο, στοιχείο πολύ σημαντικό εάν αναλογιστούμε ότι θα συνεργαστεί με δημιουργούς που ξέρουν πολύ καλά να κρατούν τον αντίπαλο στη πλάτη τους και να πηγαίνουν με τη μπάλα βαθιά στο ζωγραφιστό.

Pressure Breaker

Ο καλοπροπονημένος Augustine των 2.08 και των σχεδόν 110 κιλών διακρίνεται για την ικανότητα του να βάλει τη μπάλα στο παρκέ και αυτό νομίζω θα χρησιμοποιηθεί από τον κόουτς Ιτούδη ως εργαλείο για να σπάσει καταστάσεις πίεσης είτε κατά τη μεταφορά της μπάλας από το ένα μισό στο άλλο είτε αποκλειστικά σε σετ παιχνίδι. Ο Augustine μπορεί να απορροφήσει αρκετή πίεση από τα guards της ΤΣΣΚΑ. Έχει μια ανάλογη με τους Χάινς ικανότητα να βάζει τη μπάλα στο παρκέ και να κινείται γρήγορα σε μικρό χώρο. Θυμηθείτε το κλειδί στο τέλος κλειστών ματς στον Ολυμπιακό του Ίβκοβιτς, με τον Χάινς να παίζει ένας ένας τον αντίπαλο ψηλό με αφετηρία τη γραμμή των προσωπικών.. Με τον πρώην σέντερ της Κίμκι και τον Χάινς η “αρκούδα” μπορεί να έχει τέτοιες φάσεις ανά πάσα στιγμή. Και κυρίως να παραμείνει το ίδιο σκληρή, δυνατή και ευκίνητη χωρίς δώσει (σε όρους άμυνας) τίποτα στον αντίπαλο. Σε καταστάσεις press επίσης, η ικανότητα του Augustine (ξεκινώντας ως σκαλοπάτι) να κουβαλήσει με ντρίμπλα τη μπάλα ή ακόμα και να επιτεθεί μετά από πάσα σε πρώτο χρόνο μπορεί να αποτελέσει σημαντικό όπλο για τους Ρώσους.

Post up Playmaking

Πρόκειται αναμφίβολα για έναν πολύ καλό passer. Ο Δημήτρης Ιτούδης αρέσκεται να δουλεύει με τέτοιους ψηλούς στο σύστημα του (βλ. χρησιμοποίηση Κριάπα). Σε μια ομάδα η οποία ανέδειξε τα flare screens σε επιστήμη, ο Αugustine έρχεται να δέσει αρμονικά (επίσης από μια ομάδα που βασίστηκε πολύ σε τέτοιες καταστάσεις, την Κίμκι). Η ταχύτητα του Augustine ασυνείδητα τον οδηγούσε να επιλέγει ως θέση πριν δεχτεί την εισαγωγική πάσα χαμηλά, ένα σημείο λίγο έξω από το ζωγραφιστό. Ποτέ δεν υπήρξε ο Straight Post up Player αλλά επιβαλλόταν με την έκρηξη του, την ικανότητα του να βάλει τη μπάλα στο παρκέ ή να γυρίσει με τη γνωστή reverse βγάζοντας (με την επίσης γνωστή χρήση του αγκώνα του..) τον αντίπαλο εκτός ισορροπίας. Σε μια τόσο καλά δομημένη επίθεση όπου το spacing είναι εξαιρετικό και η κίνηση μακριά από τη μπάλα αγγίζει το άριστα, το playmaking του Augustine μπορεί να αποτελέσει “λάδι” για τη μηχανή. Η ικανότητα του να πασάρει από μέσα προς τα έξω (εδώ θα μπουν τα flare screens) και μεταφέρει με ασφάλεια και σε ιδανικό χρόνο τη μπάλα από τη δυνατή στην αδύνατη πλευρά (Vitaly Fridzon I see you..) θα δώσει μια νέα διάσταση στην επίθεση της “αρκούδας”.

Mobility

H σελίδα έχει εστιάσει στο παρελθόν στο σήμακατατεθέν της εποχής Ιτούδη στη Μόσχακαι της μετατροπής της αρκούδας σε..τσιτάχ. Μια ΤΣΣΚΑ η οποία περνώντας στη νέα εποχή αφήνει πίσω το παραδοσιακό μέγεθος και ακολουθεί τη σύγχρονη τάση της ταχύτητας και των χώρων που μπορείς να καλύψεις με αυτήν στο γήπεδο. Αυτή η compact έκδοση των Μοσχοβιτών έφτασε μέχρι το ευρωπαϊκό Έβερεστ τη χρονιά που μας πέρασε, κερδίζοντας τα ματς του θανάτου με σέντερ τον Χάινς, υποστηριζόμενο από μακριά forwards που της έδιναν τη δυνατότητα να αμυνθεί σε κάθε σημείο του παρκέ σφίγγοντας τον κλοιό για τον αντίπαλο στο μισό γήπεδο. Ο Augustine έρχεται να μεγαλώσει τη γκάμα επιλογών του κόουτς Ιτούδη σε τέτοιες καταστάσεις με την ικανότητα να αμυνθεί και έξω από τη ζώνη ασφαλείας του. Βαίνοντας στη περίμετρο. Είναι αξιοσημείωτη η ικανότητα του να ελέγχει τον ballhandler σε side pick καταστάσεις και δουλεύει σκληρά για να μείνει μαζί του μέχρι τέλους. Παρότι δεν έχει το touch ή την αμυντική επίδραση (τόσο στο έδαφος όσο και ψηλά) των Βέσελι-Χάινς, κάποιες στιγμές διακρίνεται για τις ψυχολογικές του βουτιές εντός του παιχνιδιού  (ελπίζω να μη δέσει με το παρελθόν του κλαμπ..) και τα (7'.0'') χέρια του δεν είναι πάντα ενεργά στα μετόπισθεν (ιδιαίτερα στο post) o δυνατός κορμός του και τα γρήγορα του πόδια (αρκούντως ικανοποιητικός σε όρους πλευρικής ταχύτητας και πίσω βημάτων) τον βοηθούν σημαντικά να αμυνθεί και στις δύο γραμμές. Μιας και ο λόγος για mobility.. Τρέχει καταπληκτικά τον κεντρικό διάδρομο. Με τους Ράις-Κοπόνεν-Σβέντ στο τιμόνι η Κίμκι παρουσίασε τη πιο άμεση εκτέλεση σε καταστάσεις transitionσε ολόκληρη την EL. Aπό τώρα σκέφτομαι τον Τεόντοσιτς να τον βρίσκει με πάσες στον άξονα στη transition offense της αρκούδας..

Ο Augustine λοιπόν μπορεί να μη κάνει τα σπουδαία νούμερα όμως θα αποτελέσει άμεσα value στο παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ. Έρχεται από ένα παρόμοιο αγωνιστικό περιβάλλον όπου έκανε θραύση σε μια επίθεση που βασίστηκε στη ταχύτητα, τη κυκλοφορία της μπάλα και το spacing (σχολή Κουρτινάιτις) και θα προσαρμοστεί γρήγορα. Τέτοιες, τόσο καλά δομημένες επιθέσεις ξέρουν να απορροφούν και να αξιοποιούν τέτοιους skilled ψηλούς, ειδικά από τη στιγμή που αυτοί μπορούν να τρέξουν το γήπεδο όπως ο Augustine (στην ουσία θα βρίσκει τους πόντους στον ..δρόμο). Η ΤΣΣΚΑ αναγνώρισε άμεσα τις δεξιότητες και το τι μπορεί να προσφέρει ο Augustine στο παιχνίδι της και έκανε το αυτονόητο, υπογράφοντας τον πρώην παίχτη της συμπολίτισσας και μεγάλης της αντιπάλου Κίμκι προβαίνοντας σε μια ποιοτική αναβάθμιση της frontcourt της. Πολλές φορές τα μεγαλύτερα μυστικά στον κόσμο, κρύβονται στη πιο προφανή θέση. Και σε πλήρη θέα..

4+2=6

Έχουμε ξαναμιλήσει στο παρελθόν για το θέμα “ξένοι & ελληνική λίγκα”. Άλλωστε το Hoopfellas λόγω θεματολογίας είναι η κατεξοχήν σελίδα που μπορεί να ασχοληθεί με ανάλογες ανησυχίες. Σας έχω υπογραμμίσει πολλές φορές ότι στην εποχή που ζούμε, η ομάδα που θα επενδύσει στο κομμάτι του scouting θα αποκτήσει από την αρχή σημαντικό πλεονέκτημα εναντίον του ανταγωνισμού. Μιλάμε για παγκόσμιο scouting.. Η Αμερικανική αγορά προσφέρει μια τεράστια δεξαμενή παιχτών της οποίας βαθιά γνώση οι ελληνικές ομάδες δε διαθέτουν αυτή τη στιγμή. Οι νεότεροι προπονητές δουλεύουν καλύτερα σε αυτό το κομμάτι όμως ακόμα (σε ομαδικό επίπεδο) απέχουμε από ευρωπαϊκά clubs (όχι απαραίτητα γνωστά και με μεγάλες ομαδικές επιτυχίες) ή συνολικά από λίγκες που έχουν καλύτερη τεχνογνωσία και δικτύωση.

Κάθε νέος νόμος που περνάει ευνοεί κάποιους και κάποιους άλλους όχι. Βλέποντας τη συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων να ψηφίζει υπέρ των 6 Non EU παιχτών θα ήθελα να σημειώσω κάτι. Το πιο σημαντικό σημείο στην απόφαση αυτή είναι η διαχείριση της με βάση τον μακρoπρόθεσμο στόχο, το όραμα όπως αυτό μπορεί να οριοθετηθεί από μια ομάδα ή συνολικά από ολόκληρη τη λίγκα. Τι θέλουμε να πετύχουμε σαν ελληνικό μπάσκετ και πως θα βοηθήσει μια τέτοια απόφαση την επίτευξη των στόχων μας..; Θα ήθελα να γίνουμε Ισραήλ σε επίπεδο τεχνογνωσίας στην επιλογή παιχτών αλλά όχι με το αποτέλεσμα που έχει αυτό στη λίγκα τους. Θα το επαναλάβω λοιπόν. Οι ξένοι πρέπει εντάσσονται σε ένα πλαίσιο ώστε να να υποστηρίζουν και να προωθούν τη παρουσία του Έλληνα αθλητή. Να τον βοηθούν να αναπτυχθεί και όχι να τον πνίγουν. Eίναι ζωτικής σημασίας αυτό για το πρωτάθλημα μας. Ο Έλληνας παίχτης δε θα πληγεί από τους 6 Αμερικανούς λοιπόν αλλά από το πως θα διαχειριστούν οι ομάδες αυτόν τον κανονισμό. Χρειάζεται σωστή οπτική συλλογικά. Απευθυνόμενος στους Έλληνες προπονητές θα ήθελα να τους παροτρύνω να "σπαταλήσουν" (ή μάλλον να αξιοποιήσουν πραγματικά..)  ίσως αυτές τις δύο “έξτρα επιλογές” που θα τους δοθούν παίρνοντας παίχτες-ρόλων οι οποίοι θα υποστηρίξουν σωστά το αγωνιστικό πλαίσιο και όχι “μονάδες” που θα σε οδηγήσουν στη ψευδαίσθηση του ποιοτικού βάθους και θα “θάψουν” τον νεαρό Έλληνα αθλητή. Το τελευταίο που θα ήθελα να δω είναι One & Done εκτρώματα με Short rotation και 6 Αμερικάνους των 30 λεπτών στο βωμό της κοντόφθαλμης επιτυχίας μιας εισόδου στα ελληνικά playoffs ή την εξάδα. Όλα λοιπόν είναι θέμα συλλογικής διαχείρισης, πειθαρχίας και οράματος. Ας γίνουμε λίγο πιο ..κουλτουριάρηδες με τη λίγκα μας. Δεν έχουμε να χάσουμε από αυτό. Σας το εγγυώμαι..

Υ.Γ: Προσωπικά εάν μου δίνανε δύο θέσεις Αμερικανών (αντί αθλητών με κοινοτικό διαβατήριο) και δύο εκατομμύρια στο χέρι για να τις γεμίσω πάλι Λοτζέσκι και Χάκετ θα έπαιρνα..

Υ.Γ1: Γκάμπριελ και Νίκολς. Ο Ολυμπιακός ψάχνει athleticism στη θέση “4” και ο πιο μακρύς και αθλητικός Κένι Γκάμπριελ αποτελεί προτεραιότητα. Ο Αμερικανός forward που έκανε αρκετά καλό Summer League έχει περιφερειακή εκτέλεση και με μια πρώτη ματιά (δε το γράφω τυχαία αυτό) το προφίλ για να συμπληρώσει την ερυθρόλευκη γραμμή ψηλών όμως θα χρειαστεί δουλειά σε βασικά κομμάτια του παιχνιδιού ενώ του λείπουν τα intangibles τα οποία για εμένα είναι πάντα σημαντικός παράγοντας στην επιλογή ενός αθλητή που θα παίξει για τις δύο ελληνικές ομάδες. Ο Νίκολς είναι σαφώς πιο έτοιμος παίχτης. Έχτισε χαρακτήρα δύο χρόνια στη Μόσχα και ο τρόπος που διαχειρίστηκε τον εαυτό και τον ρόλο του κολλώντας στον οργανισμό μόνο καλό μπορεί να του κάνει. Θεωρώ ότι θα έπαιζε περισσότερο εάν οι Μοσχοβίτες είχαν μεγάλο κορμί στο “5” (τύπου Κάουν, Μπουρούση) ως Stretch-4. 

Στον Ολυμπιακό το μήκος και το athleticism του Γκάμπριελ δένουν καλύτερα με την υπόλοιπη frontcourt ενώ ο Νίκολς κατά τη γνώμη μου ταιριάζει αυτή τη στιγμή καλύτερα στον Παναθηναϊκό. Οι πράσινοι χρειάζονται παίχτες (θυμηθείτε το περυσινό άρθρο “Floor Spacers”για τους Κούριτς-Χαράνγκοντι) που να μπορούν να ανοίξουν τις αντίπαλες άμυνες ώστε να δημιουργήσουν τον χώρο για να αξιοποιήσουν τα δυνατά χαρτιά τους (Μπουρούσης, προσωπική φάση James, PnR με Καλάθη). Παίχτες που να μπορούν να σουτάρουν και ιδανικά να αμυνθούν..

Υ.Γ2: Θα ήθελα να δω τις ελληνικές ομάδες να κοιτούν περισσότερο παίχτες τύπου Mickey McConnell. O 27χρονος Pass first-PG μετακόμισε από την ProA στην Ομπραντόιρο, σε ένα πλαίσιο όπου μπορεί να παίξει αρκετά καλό μπάσκετ ώστε να διακριθεί και φυσικά στη συνέχεια να πληρωθεί. Προς το τέλος της φετινής αγωνιστικής περιόδου πίστευα μάλιστα ότι θα τον κοιτούσε ο ΠΑΟΚ (το ξέχασα βέβαια όταν υπέγραψε τον Νέναντ Μιλιένοβιτς).. Οκ, δε μπορεί κάθε φορά να βρίσκεις Bobby Hurley όμως νομίζω ότι τέτοιοι παίχτες μπορούν να παίξουν καλό μπάσκετ στη λίγκα μας.. Eίναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε μια μέρα το στυλ ξένων παιχτών στο σύνολο τους που επιλέγει κάθε λίγκα σε συνάρτηση με το μπάσκετ που αυτή πρεσβεύει. Το ονομάζω μπασκετική κοινωνιολογία..

Υ.Γ3: Διαφωνώ με το να γίνονται αλλαγές κανονισμών μέσα στη σεζόν. Τέλος.

Υ.Γ4: Όπως έχετε καταλάβει η σελίδα έχει κατευθείαν πνευματική επαφή με τον κόουτς Μπαρτζώκα η οποία είναι πιο ισχυρή από κάθε είδους πληροφορία ή ενημέρωση. Βασικά, μπορώ να κλείσω τα μάτια και με ένα μίνι-διαλογισμό να προβλέψω το ρόστερ της Μπαρτσελόνα για την επόμενη περίοδο.. (δηλαδή αυτό σχεδόν το οποίο μπορεί να έφτιαχνε και το Hoopfellas) Πέρα από τη πλάκα, είμαι σίγουρος ότι ο κόουτς Μπαρτζώκας θα πάρει έναν defensive stopper στο “1”, έναν στο “3” και έναν στο “5”. Τουλάχιστον.. Από εκεί θα ξεκινήσει ο ίδιος. Αυτή θα είναι η βάση (τα μπετά..). Και για να μη το ξεχάσω.. Τα 2 εκατομμύρια που πέταξε απλόχερα η Μπαρτσελόνα στη Βαλένθια δεν ήταν μόνο για τα ωραία μάτια και το αμυντικό versatile του Κλαβέρ αλλά περιείχαν και την υπόσχεση Vives. Όχι, δε καταλάβατε.. Buy out θα πληρωθεί και εδώ. Την υπόσχεση μόνο πλήρωσαν οι Καταλανοί στη πρώτη δοσοληψία τους με τη Βαλένθια..

Y.Γ5: Κάτι τελευταίο.. Τέρμα η ειρωνεία σε άλλες μπασκετικές/αθλητικές σελίδες ή δημοσιογράφους σχετικά με το εάν πέτυχαν είδηση ή εάν υποστηρίζουν κάποιο πρόσωπο/κατάσταση, αδίκως για εσάς. Όχι σε αυτή τη σελίδα.  Είναι επίσης κρίμα να έχει γράψει κάποιος σας ένα περιεκτικό μπασκετικό σχόλιο 400 λέξεων και να το κόβω για στο τέλος εκφράστηκε άσχημα. Κριτική μπορείτε να κάνετε όση θέλετε (ένας λόγος που υπάρχει αυτό το βήμα άλλωστε) τηρώντας τους στοιχειώδεις κανόνες ευγένειας. Ειρωνεία όχι. Όπως έχουμε ξαναπεί, ο καθένας κάνει τον αγώνα του και αυτό είναι το λιγότερο σεβαστό. Το να πρεσβεύει το Hoopfellas το υψηλότερο επίπεδο μπασκετικής ανάλυσης, scouting ή συζήτησης σαν κοινότητα δε λέει απολύτως τίποτα εάν αυτό το επίπεδο δε μας συνοδεύει  σε όλες μας τις εκφράσεις..