ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΙΤΑΛΙΑ
ΜΕΡΟΣ 1ο: ΛΟΜΒΑΡΔΙΑ
ΚΑΤΙ ΨΗΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΙΛΑΝΟ..
Το πολυσυζητημένο οικονομικό άνοιγμα κ η δελέαστική-Ι'll make you an offer you can't refuse,κατά τα ιταλικά καθέκαστα-πρόταση στον Ετόρε Μεσίνα μπορεί τελικά να μην ήρθε ποτε για την Αρμάνι Τζινς Μιλάνο,τη φημισμενη ομάδα της Λομβαρδίας με την βαριά κ ασήκωτη φανέλα,αλλά φέτος είναι φανερό οτι κάτι έχει αλλάξει στη πόλη της μόδας κ της Αλφα Ρομέο,για την ομάδα μπάσκετ.''Έίμαστε καλοί φίλε..Επεσαν λεφτά,αυτό είναι αλήθεια.Και πραγματικά καλοί παίκτες ήρθαν..''λέει ο Μάουρο,ένας από τους λίγους μπασκετικούς σερβιτόρους που έχουν απομείνει στα καφέ της πόλης.Ετσι είναι..Πλέον η βόρεια Ιταλία φιλοξενεί της δύο καλύτερες ομάδες μπάσκετ της χώρας.
Το πραγματικό πρόβλημα για την Αρμανι τζινς Μιλάνο στη ποδοσφαιροκρατούμενη επαρχεία της Λομβαρδίας(γιατί λίγο πιο δίπλα στη Τοσκάνη-Βενετία αλλάζουν τα κόζια μιας κ τα τελευταία χρόνια Σιένα κ Μπένετον έχουν βάλει απο κάτω σε φήμη την ποδοσφαιρική Φιορεντίνα)είναι ότι έπαψε πλεον να τραβάει το ενδιαφέρον του κόσμου της.Κανείς δεν είπε να αποτελεσει το ''hot ticket'' μιας πόλης η οποία φιλοξενεί την Ιντερ του Μουρίνιο κ τη Μίλαν αλλά τα τελευταία χρόνια η κατάσταση στις εξέδρες του αχανές Φόρουμ είναι αποκρουστική,όχι αδικαιολόγητα όμως.Το απαιτητικό κοινό της ομάδας ήταν συνηθισμένο σε τίτλους κ σε μεγαλεία,βλέποντας να φοράνε τη φανελα του συλλόγου παίκτες όπως ο Μενεγκίν,ο Ντ'Αντόνι,ο Μάκαντου.ο Ντόκινς,ο Τζόρτζεβιτς κ ο Μποντίρονγκα.Η τελευταία φορά που πανηγύρισαν ήταν το 1996 όταν ο Μπόγκνταν Τάνιεβιτς σήκωνε το τελευταίο σκουντέτο της ομάδας με παίκτη κλειδί στους τελικούς απέναντι στη Φορτιτουντο,τον σημερινό τιμ-μανατζερ της AJ,Φλάβιο Πορταλούπι..Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι,ή μάλλον στις όχθες του ποταμού Πο..
Οι ιδιοκτήτες του συλλόγου βλέποντας οτι οι συνθήκες για επαναπατρισμό του Μεσίνα δεν είχαν ωριμάσει ακόμα κ με γνώμονα την περσινή σεζον,η οποία ήταν η πιο επιτυχημένη τα τελευταία 13 χρόνια για το σύλλογο με την είσοδο στους τελικούς του Ιταλικού πρωταθλήματος και την πρόκριση στη 2η φάση της Ευρωλίγκας,αποφάσισαν να επεκτείνουν για 2 ακόμη χρόνια τη συμφωνία τους με τον Πιέρο Μπούκι.Ο Ιταλός κόουτς,χωρίς να είναι η μεγάλη κλαση, έχει καλό όνομα στη γείτονα χώρα και οι ομάδες του χαρακτηρίζονται από έντονη μαχητικότητα.Θα θυμάστε τη σκληροτράχηλη Νάπολι που καθοδηγούσε προ 2ετίας(είχε μείνει για 3 χρονια στον Ιταλικό νότο,αντικαθιστώντας μάλιστα τον Αντρέα Ματζον με τον οποίο δεν έχει κ τις καλύτερες των σχέσεων)ή τη Μπενετον της περιόδου 2000-01 με την οποία είχε φτάσει στους τελικούς της Serie a.Το μπάσκετ των ομάδων του διακατέχεται από μια up tempo φιλοσοφία,πάντα ελεγχόμενα όμως κ από άμυνα με εκνευριστικά πολλές επάφες.Βάσει αυτής λοιπόν της φιλοσοφίας,έγινε ο σχεδιασμός κ οι μεταγραφικές κινήσεις.Κατ'ευθείαν από τη βαλτική έφερε τους 2 πιο σκληροτράχηλους από τους ποιοτικούς αθλητές που αγωνίζονται εκεί,γαλουχημένους στο γρήγορο μπάσκετ,τον γνώστό και ως ''bull'',Γιόνας Μασιούλις κ τον Ρ.Πετραβίτσιους,παίκτες που αποτελουσαν στόχο ομαδων με βλέψεις υψηλότερες από αυτές της Αρμάνι.Εδωσε τα κλειδιά κ το απόλυτο κουμάντο της ομάδας στον Μορίς Φίνλει,της πρωταθλήτριας Σιένα.Στους περσινούς τελικούς του πρωταθλήματος,ο Αμερικανός γκαρντ ήταν αυτός που καθάριζε τη μπουγάδα κάθε φορα που το Μιλάνο πλησίαζε το όνειρο,βάζοντας πολλά καθοριστικά σουτ.Για τους γνωστες της μπασκετικής πραγματικότητας στη γείτονα χώρα,ο Φινλει είναι το καλύτερο γκαρντ που παίζει μπάσκετ εκεί μετά τον Μακιντάιρ,ακολουθώντας το πρότυπο του σκόρινγκ γκαρντ που επιλέγουν όλοι οι προπονητές στην Ιταλία για τις ομάδες τους όσον αφορά τη θέση ''1'' αντί ενός εγκεφαλικού ''ασσου''.Κάπως έτσι το Μιλάνο στέρησε από τη Σιένα το δικαίωμα να αποτελεί την πιο καλτ ''hair-team'' του ευρωπαικού μπάσκετ,αν αναλογιστούμε οτι δίπλα στα εξτριμ χτενίσματα των Φίνλει κ Στόουνρουκ θα παρέτασε των-εκ της Αρμάνι-Ντέηβιντ Χοουκινς κ τον-δανεικό στη Βίρτους-Ντ.Μος.(Φήμες που θέλουν τους πρωταθλητες να προτεινουν ανταλλαγή του Καραρέτο με τον Τσίλντρες για την συμπλήρωση της ομάδας ελέγχονται ως αναληθεις!!).Λίγο αργότερα,ως κερασάκι στη τούρτα ήρθε η απόκτηση του Αλεξ Ακερ,η ανανέωση του Μ.Χολ(κόμπο φοργουορντ με εφεση στο μακρινό σουτ που διέπρεψε περσι),το μπάμ με τον Μαντσινέλι κ ο ερχομός 2 παικτων απο τη 2η κατηγορια,του απόφοιτου του U-Mass Τζεφ Βιτζιάνο(γκαρντ-φοργουορντ που αφωνιζόταν ως 4 στο κολεγιο,εξαιρετικος φινισερ με καλη προοπτική για φέτος)κ του Αριελ Φιλόι από τη Ρίμινι για τη θεση του 3ου πόιντ μιας και Χόλις Πράις είναι ουσιαστικά εκτος ομάδος(περίπτωση Μασει-Ρεαλ).Ολοι αυτοι ειναι παιδιά που στο ανοιχτό γήπεδο μετατρέπονται σε ''θεριστές''.Αλίμονο στον αντίπαλο που θα δώσει ανοιχτό γηπεδο στους Μιλανεζους..
''Scarpette Rosse'' είναι το παρατσούκλι της ομάδας.Σημαίνει ''μικρά κόκκινα παπουτσια'' κ όποιος θυμάται παιχνίδια της τρέισερ ή της ολιμπια μερικα χρόνια πριν καταλαβαίνει τη προέλευση του ονόματος.Η φετινη Αρμάνι μπορει να χαρακτηριστεί ως η ''μικρή κόκκινη ομάδα'',βασει των σωματικών προσόντων των αθλητών που την απαρτίζουν.Οι Λομβαρδοί είναι το σύνολο με το χαμηλότερο μέσο όρο ύψους στην Ευρωλίγκα κ στο ιταλικό πρωταθλημα.Με αυτή την πρόθεση δομήθηκαν και αυτό προσπαθουν να προτάξουν ως πλεονέκτημά τους,πατώντας στην υπεροχή τους στο τομέα της ταχύτητας.
Παρακολουθώντας τους από κοντα στο Μπόρμιο,σου έδιναν άμεσα την αίσθηση οτι σε αυτό στηρίζονται κ είναι το στοιχείο που έχουν δουλέψει καλά.Ο Αρης,στο μεταξύ τους φιλικό,έτρωγε αιφνιδιασμους σε ανύποπτο χρόνο,ακόμα κ μετά απο καλαθια.Ειναι πολυ δυνατοί στο τρανζίσιον κ ανοίγουν συχνά την άμυνά τους πιέζοντας ακόμα κ στα 4/4.Στο μισό γήπεδο διατηρουν μεγάλες αποστασεις για να εξυπηρετούν τα ντραιβ των περιφερειακών τους,ενω πραγματικό παίχτη ρακέτας έχουν μόνο τον Πετραβίτσιους,μιας κ ο 2μετρος Ρόκα που τον αντικαθιστα στο 5 παίζει πιο πολύ με πρόσωπο.Στα δύσκολα κ απαιτητικά ματς της Ευρωλίγκα ο Μπουκι μάλλον θα πρέπει να εμπιστευθεί περισσότερο τα 2,11μ του Τζο Μπερντ,ο οποίος δε παίζει καθόλου,γεγονός που έτυχε κριτικής στο Μιλάνο μετά τις δύο μετριες εμφανισεις της AJ στο ξεκίνημα του σκουντέτο.Αντίθετα ο Μπόυκι βάζει συχνά τους Μπουλέρι-Μορτέντε δίπλα στο Φίνλει(τρια χαμηλα γκαρντ)κ προτιμά ως δίδυμο ψηλων για αρκετά λεπτά τους Μαντσινέλι-Ροκα,σχήμα που κάνει την ομάδα πολύ ευάλωτη στα ριμπάουντ κ στα λει-απ των αντιπάλων.Εν ολίγοις η Αρμάνι ακόμα ψάχνεται,δεν είναι σε καλή κατάστση αλλά υπάρχει η ελπίδα(με οδηγό τη περσινή σεζόν)οτι σε λίγο καιρο θα αρχίσει να αποδίδει καλύτερα κ η φετινή επένδυση θα αποδώσει καρπούς έτσι ώστε στο τέλος της χρονιάς να καταφέρει να ξεπεράσει τους βασικούς της αντιπάλους,την Μπένετον κ τη Ρόμα,να ξαναβρεθεί στους τελικους κ ίσως,κάποια στιγμή,να ξαναφέρει το κόσμο της στο Φόρουμ.Αν κ γι'αυτό υπάρχει μια τελευταία έσχατη λύση.Να αγωνιστει σε μερικά χρόνια στην ομάδα,ένας απο τους μετόχους του συλλόγου που για πάρτη του θα κατέβει από την οροφη το Νο8 του Ντ'Αντονι.Αλλωστε για αυτόν δε το φορας Κομπι..?
ΔΗΜΗΤΡΗΣ#4
