Too much..

Είναι ο Καρλ Ίνγκλις ..too much για τα δεδομένα της ελληνικής λίγκας? Τι γίνεται τελικά με το θέμα της παραμονής του? Το Hoopfellas γράφει για έναν πραγματικό baller που έχει αλλάξει το status της ΑΕΚ και αναγκάσει τη μπασκετική κοινότητα να στρέψει το βλέμμα της πάνω του (για μια ακόμα φορά)..

Και πώς να μη στραφεί άλλωστε.. Σε μια εποχή όπου τα στενότερα οικονομικά περιθώρια έχουν βελτιώσει τo επίπεδο του scouting στην Ελλάδα, με τις περισσότερες ομάδες να κοιτούν ξένους σε μικρές ηλικίες με φιλοδοξία ψάχνοντας  τη value/money επιλογή που μπορεί να κάνει τη διαφορά (δε γίναμε Ισραήλ ακόμα βέβαια σε αυτό το κομμάτι αλλά είμαστε σαφώς πιο διαβασμένοι σε σχέση με το παρελθόν), η ελληνική λίγκα φιλοξενεί και πάλι –σε ομάδα εκτός «αιωνίων»- έναν φτασμένο παίκτη με υψηλό στάτους στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ναι, γούρλωσα τα μάτια μου όταν ενημερώθηκα ότι η ΑΕΚ έδωσε τα χέρια και φέρνει τον Καρλ Ίνγκλις..  Αντιθέτως, δε γούρλωσα καθόλου βλέποντας τον να γαζώνει σε μια από τις πιο physical και απαιτητικές –σε επίπεδο αμυντικών τακτικών- ευρωπαϊκές λίγκες όπως η δική μας. Γιατί απλά και ρεαλιστικά, ο Ίνγκλις είναι μάλλον too much για το μεγαλύτερο σύνολο της λίγκας..

Όταν παίκτες της ποιότητας του Καναδού off guard έρχονταν στη χώρα μας με αρκετή συχνότητα, η Ελλάδα αποτελούσε το ευρωπαϊκό «Ελντοράντο». . Ότι αποτελεί τώρα η Τουρκία ή η Ρωσία. Τα χρόνια που έχουν περάσει από τότε δεν είναι λίγα. Τα οικονομικά και η κατεύθυνση με την οποία στελεχώνονται οι ομάδες είναι τελείως διαφορετικές. Έχω μιλήσει παλιότερα για αυτό. Μπορούμε να βγάλουμε κάτι καλό αλλάζοντας την οπτική μας για το άθλημα γιατί πλέον με λιγότερο αποθεματικό απαιτείται περισσότερη εξειδίκευση σε τομείς όπως η ανάπτυξη νέων παικτών και το scouting για να επιβιώσεις. Εκεί πρέπει να κάνουμε focus. Ακόμα όμως και σαν λάτρης  της τακτικής, της ομαδικής δουλειάς, του εξειδικευμένου scouting και της ανάπτυξης των νέων παικτών δε μπορώ να μην παραδεχτώ ότι μου είχε λείψει ένας παίκτης με την αύρα του Ίνγκλις από τη λίγκα μας..

Σαφώς και η ΑΕΚ πλήρωσε αδρά για να τον εντάξει στο σύνολο της. 20 χιλιάρικά το μήνα δεν υπάρχουν πουθενά στην Α1 πέρα των «δύο», ούτε για αστείο.. Νομίζω όμως ότι όλοι καταλάβατε γιατί η ΑΕΚ αποφάσισε να δώσει αυτά τα χρήματα μόλις είδατε τον Καναδό gunner να «κεφαλαιοποιεί» στο παρκέ.. Γιατί η σκληρή και απαιτητική για τη μάζα των σκόρερς (ειδικά των νέων παιδιών) ελληνική λίγκα, δε τρομάζει κανονιέρηδες με την εμπειρία, την αίσθηση του παιχνιδιού και το μπασκετικό IQ του Ίνγκλις. Ο SG της Ένωσης μετράει σε 7 ματς, 19.9 πόντους (46.9% 2π.-42.6% στα τρίποντα με μ.ο. σχεδόν 8 προσπάθειες ανά παιχνίδι και  85.7% στις προσωπικές) συν 5.1 ριμπ.-4.0 τελικές σε 30’.. Τον τελευταίο μήνα μάλιστα (αν αφαιρέσουμε ουσιαστικά τα δύο ματς προσαρμογής) τα νούμερα του είναι 23.8 πόντοι (48.6% τρίποντα) 6.2 ριμπ.-4.2 τελικές..

Ο Ίνγκλις είναι πολύ καλός για την ελληνική λίγκα και είναι φανερό.. Παρά τα 33 του χρόνια, διατηρεί ένα καλοπροπονημένο κορμί και ταχύτητα άκρων σε ικανοποιητικό επίπεδο λόγω της θητείας του στην ισπανική λίγκα, με τον αντίκτυπο να είναι εμφανής στη χαμηλότερης ταχύτητας Α1. Μιλάμε για έναν αθλητή που προ διετίας αποτελούσε τον καλύτερο σκόρερ της ACB, μια λίγκα στην οποία έχει γράψει χιλιόμετρα και γαλουχήσει με τα χρόνια το παιχνίδι του. Ο Σάκοτα βλέπει τι μπορεί να κάνει ο Καναδός και τον αξιοποιεί με διάφορους τρόπους έχοντας του δώσει ελευθερία κινήσεως στο παρκέ. Αρκετό παιχνίδι με τη μπάλα στα χέρια (τρέχει πολλά pick’n rolls, πολλά κεντρικά σε συνέχεια της ball-screen επίθεσης), early screens για να εκτελέσει στο τρανζίσιον, μια Diamond-Offense με σκριν επιλογής για αυτόν, αρκετές one on one καταστάσεις. Άλλωστε πρόκειται για έναν εξαιρετικό περιφερειακό στο να φτιάχνει μόνος του τον δικό του χώρο για να εκτελέσει. Είτε με διαδοχικές σταυρωτές εκμεταλλευόμενος το αρκετά καλό του ball-handling είτε με το signature move-step back του. Γενικά είναι πολύ επικίνδυνος off the dribble ικανότητα που καλλιέργησε σημαντικά στην Ευρώπη μιας και βγαίνοντας από το κολέγιο ήταν σαφώς καλύτερος με τα πόδια στημένα. 

Επίσης η ευρωπαϊκή εμπειρία τον βοήθησε να αναπτύξει ένα ακόμα στοιχείο που τον διέκρινε στα νεότερα του χρόνια, το διάβασμα της αντίπαλης άμυνας. Ο Ίνγκλις, από τη φύση του πολύ aggressive σκόρερ, έχει «τριφτεί» σε πολλά αμυντικά τεστς  τη δεκαετία που βρίσκεται στα μέρη μας.  Μέσα από αυτά έμαθε να δημιουργεί καλύτερα αφού κατάλαβε ότι είναι στοιχείο ζωτικής σημασίας  για έναν σκόρερ που τυγχάνει τέτοιο focus από τις αντίπαλες άμυνες. Βελτίωσε επίσης σημαντικά την ταχύτητα του στο release και δημιούργησε ροή στο μηχανισμό εκτέλεσης του που πλέον είναι υποδειγματικός (χωρίς να επηρεάζεται η κίνηση στο παραμικρό από την άμυνα στο πρόσωπο του). Σουτέρ από αυτές που πιάνουν τη μπάλα από τις ραφές, στήνει υποδειγματικά το κορμί και τα πόδια του.. Παίκτης ρυθμού, αρκετά αποτελεσματικός στη close out επίθεση αν και πάντα είχε ένα θέμα στο να τελειώσει γύρω από το καλάθι μετά από επαφή. Το 1.95 του (197 εκ. άνοιγμα χεριών) τον βοηθά σημαντικά στο κομμάτι του ριμπάουντ όπου διακρίνεται (δεν είναι μόνο το ύψος, έχει έμφυτη ικανότητα). Ποτέ δεν υπήρξε ο σπουδαίος αμυντικός. Υστερούσε σε πλευρική ταχύτητα ανέκαθεν και  τον βασανίζει ο ..δαίμονας (πολλών τέτοιας φύσεως παικτών) της έλλειψης υπομονής στο να παλέψει να μείνει μπροστά από τον παίκτη μέχρι τέλους και να μη βλέπει τη μπάλα ως βραβείο..  Αυτό σε συνδυασμό με τον παραδοσιακά αχαλίνωτο ενθουσιασμό του (αλέγκρο κατάσταση) έκαναν ίσως μερικές τοπ-ομάδες να τον φοβηθούν και αντίθετα να αποτελέσει στοχευμένη επιλογή για προπονητές που παίζουν σε υψηλό τέμπο με στόχο να κάνουν outscore στον αντίπαλο. Αναμφίβολα ένας λόγος που "κόλλησε" στην Ισπανική λίγκα..

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΤΩΡΑ..?

·       O  Ίνγκλις όπως θα γνωρίζετε βρίσκεται με προγραμματισμένη άδεια στον Καναδά, έχοντας το δικαίωμα να βρεί ομάδα μέσα στις επόμενες ημέρες.  Μέχρι –ακόμα- και πέρυσι διατηρούσε το όνειρο (ζωής) του ΝΒΑ μέσα του. «Μπορώ ακόμα και τώρα να βρώ θέση σαν role player αρκεί να υπάρχει η σωστή κατάσταση για εμένα».. Και για την προοπτική του μεγάλου ευρωπαϊκού κλαμπ (η Μπαρτσελόνα ενδιαφέρθηκε έντονα πριν 1.5 χρόνο).. «όπως λειτουργούν τα πράγματα στην Ευρώπη, τα μεγάλα κλαμπς θα με προσεγγίσουν πιθανόν τον Μάρτη-Απρίλη ενώ οι ομάδες του ΝΒΑ χρειάζονται κάποιον σαν εμένα τον Σεπτέμβρη. Οπότε όταν σου δίνεται η ευκαιρία με ένα μεγάλο ευρωπαϊκό κλαμπ όπως η Μπαρτσελόνα π.χ. πρέπει να προσπαθήσεις να μείνει και να κολλήσεις εκεί γιατί εάν πείς όχι (ρισκάροντας το ΝΒΑ) έχασες κάθε καλή πρόταση..». Η ΑΕΚ φέρεται αποφασισμένη να τον κρατήσει και μάλιστα φημολογείται ότι θα του προτείνει αύξηση 10 χιλιάδων μηνιαίως (από 20 δηλαδή σε 30 χιλ.) για να τον πείσει. Η δική μου πληροφόρηση λέει ότι περιμένει κάτι αλλά δε το έχει ακόμα. Κάτι πολύ καλό, αμφίβολο όμως αν θα το βρεί. Ο παίκτης όντως έχει προταθεί σε καλά ευρωπαϊκά κλαμπς (που συνεχίζουν στην Ευρωλίγκα και σε επιλεγμένα του Eurocup) όμως έχω την αίσθηση ότι εάν δε βρεί είτε πρόταση από Ισπανία (οικογενειακό το θέμα για έναν άνθρωπο μάλιστα που δίνει ιδιαίτερη βάση σε αυτό το κομμάτι έχοντας χάσει και τους δύο γονείς του σε πολύ μικρή για αυτόν ηλικία..) είτε κάτι «πολύ καλό» δε θα αλλάξει περιβάλλον. Αυτό ελπίζω και εγώ.. Μέσα στην επόμενη εβδομάδα πιθανόν να έχουμε κάτι. Ποιο basketball junkie άλλωστε δε θα ήθελε τον Καναδό «κανονιέρη» στο OAKA για τουλάχιστον μερικούς μήνες ακόμα..?

Υ.Γ: Η ΑΕΚ μπορεί να γίνει ο «ενδιάμεσος» (σε πρώτη φάση) που θα τονώσει τη λίγκα μας. Η ομάδα των 2 εκατομμυρίων που λείπει από το πρωτάθλημα και θα ανταγωνιστεί με τον δικό της τρόπο το δίπολο. Το χρειαζόμαστε απελπισμένα.. Και μόνο brandnames όπως της «Βασίλισσας», του Άρη και του ΠΑΟΚ μπορούν να καταφέρουν κάτι τέτοιο. Αγωνιστικά έχει ποιότητα να τερματίσει ψηλά από φέτος (μέσα στην 6αδα) αρκεί να αρχίσει να δίνει defensive stops ώστε να μπορεί να ελέγχει αντιπάλους μεσαίας ταχύτητας εκτός έδρας.  Το υλικό έχει ποιότητα αν και χρειάζεται ένα «3 & D» SF και έναν mobile ψηλό που θα φέρει athleticism στη φροντκόρτ.  Θα τα πούμε εν καιρώ πιο αναλυτικά..

Υ.Γ2: Το TOP-16 πλησιάζει.. Σύντομα θα ξέρουμε και τους ομίλους..

Υ.Γ3: Πάρτε το σκονάκι και ξεκινήστε προπόνηση..