Athlenda

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

FUN TO READ: ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΣΑΣ ΣΕΡΒΟΣ ΜΠΑΣΚΕΤΜΠΟΛΙΣΤΑΣ;


To ελληνικό μπάσκετ έχει ανοίξει και πάλι τη πόρτα της αγαπημένης μας μπασκετικά Σερβίας και το Hoopfellas παίρνει αφορμή για τη φετινή Fun to Read ανάρτηση του καλοκαιριού. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας Σέρβος μπασκετμπολίστας..;  H λίστα της σελίδας περιμένει τη ψήφο σας..




Καλοκαίρι και νομίζω πως πρέπει να καθιερώσουμε ένα τέτοιο άρθρο. Το σηκώνει το κλίμα άλλωστε.. Θυμάμαι την επιτυχία που είχε ένα αντίστοιχο τον Αύγουστο του 2013 με καθαρά μπασκετικό θέμα.




Αυτή τη φορά θα καταπιαστούμε με Σέρβους. Με τους καλύτερους Σέρβους αλλά και τους πιο αγαπημένους μας Σέρβους ανεξαρτήτων ικανοτήτων. Έχω φτιάξει μια λίστα με αφετηρία τη μεταπολεμική περίοδο όπου ουσιαστικά η Σερβία αγωνίζεται ως ανεξάρτητα κράτος για αυτό και δε περιλαμβάνει Σλάβνιτς, Κιτσάνοβιτς και τα ρέστα..


Το βασικό ερώτημα είναι, ποιος είναι ο αγαπημένος σας Σέρβος μπασκετμπολίστας; Αποτελεί βάση για ελεύθερη συζήτηση (φυσικά μπορούμε να πούμε απόψεις και για τον κατά τη γνώμη μας καλύτερο, ένα άλλο καλό ερώτημα..). ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ μπορείτε να προσθέσετε οποιονδήποτε παίχτη εκτός λίστας. Πάμε..






THE GOODFELLAS

Καμία άλλη ομάδα σε εθνικό ή συλλογικό επίπεδο δε θύμιζε τόσο ..συμμορία στα μάτια μου όσο η Εθνική Σερβίας που ξεκίνησε την δική της ιστορίας ως ξεχωριστό κράτος μετά τον εμφύλιο που διαμέλισε την άλλοτε κραταιά Γιουγκοσλαβία. Μια ομάδα από πραγματικούς γκάνγκστερς με μυστικούς κώδικες τιμής, υποταγμένη σε μια ομερτά, έναν δικό τους εθνικό στόχο και στο αφεντικό τους, τον δικό τους Paul Vario..



Συνεχίζουμε μετά τη ζεμπεκιά..




ΒΛΑΝΤΕ ΝΤΙΒΑΤΣ (2.15-C): Ο «Εθνάρχης». Ή αλλιώς η «μάνα του λόχου».. Ο μοναδικός Βλάντε Ντίβατς αποτέλεσε μια τεραστίου μεγέθους προσωπικότητα και πρεσβευτή ο οποίος είχε τεράστια επιρροή σε συμπαίκτες, αντιπάλους αλλά και σε μια ολόκληρη χώρα. Το μέγεθος της προσωπικότητας του ξεπέρασε το μέγεθος του ταλέντου, το οποίο πιστέψτε με μόνο «καθημερινό» δε χαρακτηρίζεται. Ο Ντίβατς έφερε μια πρωτόγνωρη για τη σωματοδομή του πλαστικότητα στο παρκέ και μια εξαιρετική τεχνική κατάρτιση για παίχτη αυτού του ύψους (μόνο ο Σαμπόνις είχε καλύτερη). Πολύ υψηλό μπασκετικό IQ, ταχύτητα, μέσα-έξω παιχνίδι, εξαιρετική αντίληψη του παιχνιδιού και playmaking που ζήλευαν οι καλύτεροι γκαρντς της εποχής. Άνοιξε τη πόρτα του ΝΒΑ σε μια εποχή απαγορευτική για τους Ευρωπαίους παίχτες, εντασσόμενος στο show time των Λέηκερς στα late ‘80s-early ‘90s ΄πλέον, χωρίς να γνωρίζει λέξη αγγλικά.. Έφτασε κοντά στο όνειρο με τη μεγάλη ομάδα των Κινγκς όμως ήταν άτυχος. Ξεπλήρωσε όλα τα γραμμάτια όμως στις διεθνείς διοργανώσεις (3 Ευρωπαϊκά, 2 παγκόσμια σε επίπεδο ανδρών). Πολλές ατάκες που θα μείνουν στην ιστορία όπως το «με λένε Βλάντε Ντίβατς και μπορώ να σας αγοράσω από αύριο και να σας βάλω να μου κουρεύετε το γκαζόν ..» στους συμπαίκτες του μετά την ήττα από το Π.Ρίκο στο παγκόσμιο του 2002, που έμελε μάλιστα να είναι το turning point για τους μετέπειτα παγκόσμιους πρωταθλητές.. 



ΖΑΡΚΟ ΠΑΣΠΑΛΙ (2.07-F): Ο Πάσπαλι είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες που παρήγαγε η μπασκετική βιομηχανία των «πλάβι» και μέλος των wise guys της μεταπολεμικής Σερβίας. Με αυτόν σμολ-φόργουορντ, ηγέτη, πατέρα, πεθερό, συμπέθερο.. για τους μικρούς, ο Γιάννης Ιωαννίδης κατάφερε να μετατοπίσει το κέντρο του μπάσκετ της χώρας νοτιότερα, από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα. Μπορώ να σας γράφω ιστορίες για τον Ζάρκο μέχρι το πρωί.. Κοπάνες, αλητείες, η παραδοσιακή μαρλμποριά που δε σταματούσε ποτέ, η περιπέτεια του ΝΒΑ («ο Σον Έλιοτ έπαιζε σαν σκατό όμως ήταν ψηλό πικ και δε πήρα ποτέ πραγματική ευκαιρία»), η γραμμή στο Μπομπλάν, οι χαμένες βολές του Τελ Αβίβ που ήξερε ότι θα χάσει, η μετακόμιση από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό, η σπουδαία ομάδα του Πανιωνίου με Ντούντα, το Κύπελλο με τον διαλυμένο Άρη που μαγειρεύτηκε το προηγούμενο βράδυ σε ένα μπαρ με πρωτοβουλία «ένας για όλους, όλοι για έναν» δικιά του, τα απίστευτα καλοκαίρια με την εθνική.. Το «εγώ παίζω μόνο επίθεση, όχι άμυνα» στον Πόποβιτς ή το–πριν το F4 του Τελ Αβίβ και γιατί πρέπει να παίξει καλά -« μπορεί να κάνω τη τύχη μου με τους σκάουτερς που παρακολουθούν. Οι Αμερικάνοι είναι βλαμμένοι. Βλέπουν κάποιον να παίζει καλά σε ένα ματς και νομίζουν ότι πάντα παίζει έτσι..». Φόργουορντ «ζαρκάδι», καταπληκτικός finisher στο ανοιχτό γήπεδο, με πρόσωπο-πλάτη παιχνίδι γαρνιρισμένο με το σέρβικο winning mentality. Ο Θεός να τον έχει καλά, ο Ζάρκο υπήρξε μια από τις ωραιότερες ιστορίες που γνώρισε το ελληνικό και ευρωπαϊκό μπάσκετ στη σύγχρονη εποχή..



ΖΟΡΑΝ ΣΑΒΙΤΣ (2.06-PF/C): Γάτος..  Ένας από τους πιο έξυπνους και σκληροτράχηλους ψηλούς της τελευταίας 25ετίας τον οποίο επίσης είχαμε τη τιμή να θαυμάσουμε στα μέρη μας. Βγαλμένος από τη σχολή της Γιουγκοπλάστικα, αποτέλεσε ο ίδιος «σχολή» για τους περισσότερους ευρωπαίους ψηλούς. Κλειδώματα χεριών, ψιλές και σωφρονιστικά μπατσάκια στα μουλωχτά αλλά κυρίως μεγάλη καρδιά και intangibles σπάνια. Σπουδαία αίσθηση του παιχνιδιο, ένστικτα νικητή  και work ethic, χαρακτηριστικά τα οποία τον έφεραν στη πρώτη γραμμή σταθερά για πολλά χρόνια. Τον θυμάμαι παρτενέρ σε μερικά απ΄τα καλύτερα frontcourt duos που είδαμε ποτέ. Δίπλα στον Ράντζα, τον Νόρις, τον Μπέρι, τον Ντίβατς, τον Νεστέροβτς.. Είχε το μαγικό φίλτρο να πηγαίνει πρώτος στη μπάλα κερδίζοντας εκατοστά στη μάχη θέσης ενώ ήταν προφέσορας στην άμυνα εδάφους βγάζοντας κάθε αντίπαλο από τα καλά του σημεία, επιστρατεύοντας κάθε όπλο θεμιτό ή αθέμιτο. Χαρακτηριστικά θυμάμαι αντιπάλους να τρώνε της χρονιάς τους μακριά από τη μπάλα ή όσο υπάρχει traffic τριγύρω και τον Σάβιτς μόλις γίνεται clear out για ένας με έναν να μεταμορφώνεται με μια κίνηση των χεριών και του σώματος στο πιο τίμιο παιδί του κόσμου με διάθεση για καθαρή άμυνα.. Φυσικά έχει καταπιεί αμάσητους πολλούςhigh flyers με εντυπωσιακά κορμιά, ειδικά σε ματς τίτλων.  Άμα σας λέω «σχολή» κάτι ξέρω..



ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΤΖΟΡΤΖΕΒΙΤΣ (1.87-PG): Ο δικός μου αγαπημένος Σέρβος διαχρονικά.. Έγινε αφίσα στο δωμάτιο μου μετά το τρίποντο στον τελικό του 1992 και ..εικονοστάσι όταν υπέγραψε στην αγαπημένη μου Φορτιτούντο. Για κάποιο λόγο ο Τζόρτζεβιτς μου έβγαζε ότι ήταν ο πιο αυθεντικός street guy της παρέας αυτής. Ατσαλένια καρύδια γαρνιρισμένα με σπουδαίο μπασκετικό ταλέντο και intangibles από άλλη εποχή.. Γνήσιος Παρτιζάνος, ίσως ο Σέρβος με το μεγαλύτερο ανάστημα στο τελευταίο λεπτό ενός  από τους αγώνες που κρίνουν απλά «τα πάντα». Γύρισε  το remake του The Shot της Πόλης στο Ευρωμπάσκετ του 1997 απέναντι στη Κροατία (κατάφερε να το βάλει μέχρι και στην αναπαράσταση του στο προς τιμήν του ματς στο Βελιγράδι..) ενώ δύο χρόνια νωρίτερα θυμάμαι τον εαυτό μου να είμαι από τους ελάχιστους Έλληνες που πανηγύριζε τη ραψωδία των 41 πόντων (9/12 τριπ.) στον τελικό του ΟΑΚΑ απέναντι στη Λιθουανία (νομίζω ο καλύτερος τελικός Ευρωμπάσκετ που έχουμε δεί ποτέ). The General..



ΠΡΕΝΤΡΑΓΚ ΝΤΑΝΙΛΟΒΙΤΣ (2.01-G/F): Απέναντι από την αφίσα του Τζόρτζεβιτς στο δωμάτιο μου είχα μια άλλη, αυτή του Ντανίλοβιτς, η οποία είχε γίνει στόχος για βελάκια.. Αργότερα προχώρησε κι άλλο η σχέση μου μαζί του μιας και έβαλα το πρόσωπο του στον πρώτο σάκο του μποξ που είχα (με άμμο).. Ο Πρέντραγκ μου έκανε ως το μεγαλύτερο τσογλάνι των Σέρβων, μακράν ο πιο εριστικός τύπος.. Ενώ αρχικά τον είχα σε εξέχουσα θέση στη καρδιά μου μέχρι τον τελικό του 1992, έφαγε μαύρο μόλις μετακόμισε στη μισητή Βίρτους. Περιττό να σας πω πως αισθανόμουν κάθε φορά που η Φορτιτούντο έχανε και σέρβος σούπερ σταρ έκανε τα δικά του.. Πέρα από αυτά και τώρα που έχω γίνει μεγάλο παιδί και βλέπω πιο ψύχραιμα τα πράγματα, μπορώ να κάνω τη πιο βαθιά μου υπόκλιση στο συγκεκριμένο αθλητή. Πάντα πίστευα ότι ο Ντανίλοβιτς έχει κάνει σε μικρή ηλικία μια μυστική συμφωνία με τον εωσφόρο.. Ένα μπασκετικό «live fast, die young».. Από τότε που τον θυμάμαι μου έμοιαζε πιο μεγάλος, πιο ώριμος από την ηλικία του. Δε ξέρω αν έφταιγε η σκληράδα του Σεράγεβο ή ιδιαίτερη σχέση του με τον Βουγιόσεβιτς  όμως ακόμα και όταν αποχώρησε, μόλις στα 30 του, φαινόταν πολύ πιο μεγάλος (σχεδόν γερασμένος), σαν να ξεπλήρωσε τη συμφωνία για μια ζηλευτή καριέρα. Είχε την ευτυχία  να δουλέψει με μερικούς τους καλύτερους προπονητές που είδε το άθλημα. Ντούλε, Ίβκοβιτς, Ζοτς, Μεσίνα, Πατ Ραιλι, Νέλσον.. Μπήκε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ ως ένα «καθαρόαιμο», ένας φτεροπόδαρος slasher με αχτύπητο ντράιβ που επιτιθόταν μανιασμένα στα καλάθια παρότι είχε και εξαιρετικό σουτ. Εξελίχτηκε στον καλύτερο ίσως executive shooter που είδε η Ευρώπη στη σύγχρονη εποχή, ανεβάζοντας κατακόρυφα την απόδοση του στα μεγάλα ματς. Τρομερή προσωπικότητα, γεννημένος ηγέτης με μια ισχυρή δόση παράνοιας στο μάτι που συχνά ενέπνεε τους συμπαίκτες του (διόλου τυχαίο ότι είναι ο μοναδικός αθλητής για τον οποίο ο Μεσίνα έκρυβε έναν φόβο μέσα του ο οποίος ήταν γνωστός στο στενό κύκλο της Βίρτους..). Τα δικό του The Shot (τετράποντο στους τελικούς του 1998 απέναντι στη Φορτιτούντο) με κυνηγάει μέχρι σήμερα.. Η πολυετής κόντρα του με τον Κάρλτον Μάιερς υπήρξε μια από τις εντονότερες παιδικές μπασκετικές μου αναμνήσεις. Όπως και το αυτοκρατορικό του στυλ αλλά και το αίσθημα της υπεροχής που σκορπούσε στο παρκέ.. Πολλά χρόνια μετά, όπου προσπαθώ να ενεργήσω ως ιστορικός (πανάθεμα με..) του αθλήματος, μπορώ να αποφανθώ ότι ο συνδυασμός του Ντανίλοβιτς , προδιαγραφές κοντά σε αυτές του Πέτζα/winning mentality Μποντιρόγκα, είναι ίσως ο κορυφαίος της λίστας..




ΝΤΕΓΙΑΝ ΜΠΟΝΤΙΡΟΓΚΑ (2.05-G/F): ΤHE BOSS.. Ο Μποντίρογκα άλλαξε τον όρο «νικητής» στο σύγχρονο μπάσκετ πηγαίνοντας τη σημασία του σε άλλα επίπεδα, πρωτόγνωρα για το άθλημα. Οτιδήποτε και να γράψω θα φανεί φλυαρία ώστε να αποτυπωθεί σε λέξεις ο μύθος του παίχτη. Στα 19 του πέρασε σύριζα από την Ελλάδα (ΑΕΚ και Ολυμπιακός προσπαθούσαν να τον κάνουν δικό τους με το δέλεαρ του διαβατηρίου) και προτίμησε να παίξει ως ξένος στη Τεργέστη με τον μέντορα του Μπόγκνταν Τάνιεβιτς. Στα χρόνια της ακμής του (είχαμε την ευτυχία να τον ζήσουμε στη χώρα μας) η υπεροχή του ήταν τέτοια που έκανε κάθε μεγάλο αντίπαλο, ευρωπαίο ή μη, να μοιάζει με γάτα Αγκύρας που τρίβεται στα πόδια του.. Αποτελεί τη Νέμεση του αξεπέραστου Μάνου Τζινόμπιλι τον οποίο έχει κερδίσει με προσωπικές ραψωδίες  σε διαδοχικούς τελικούς το 2002 (Μπολόνια, Ιντιανάπολις) οι οποίες (ειδικά η καλοκαιρινή) αποτελούν κλασσικό παράδειγμα Μποντιρογκοειδούς basketball. Κορυφαίος closer, από τα πιο σίγουρα χέρια που είδε το άθλημα στο τέλος κλειστών ματς. Ο συνδυασμός από σταυρωτές και ραχιαίες ντρίμπλες, η el latigo που χάζευε (και άλλες εφευρέσεις ή πατικοσούρες από τον μεγάλο Ντράζεν) και η ικανότητα του να παραμένει 100% αποτελεσματικός στο ποστ και στη περιφέρεια με μια ασύλληπτη ταχύτητα σκέψης που έκρυβε το αθλητικό του μειονέκτημα τον έκαναν unique case. Είχε άδοξο τέλος με την Εθνική το 2005 στη Σερβία. Ο Leader.. Sex, droga, Bodiroga..



ΝΤΕΓΙΑΝ ΤΟΜΑΣΕΒΙΤΣ (2.07-PF):  Ένας από τους πιο έξυπνους ψηλούς που είδαμε τα τελευταία χρόνια στο άθλημα και μέλος της μεγάλης ομάδας της Σερβίας από τη γένεση της. Ο Τομάσεβιτς συγκεντρώνει πολλά από τα μυστικά της σχολής των «πλάβι» στο παιχνίδι του. IQ στον ουρανό, passing ability  σπάνια για ψηλό η οποία μπορούσε να διαλύσει κάθε άμυνα, ποστ παιχνίδι με επαφή και μια ασύγκριτη ικανότητα να ρολάρει στο κορμί του αμυντικού, σεμιναριακή χρήση προσποιήσεων και ένα από τα καλύτερα positioning που έχουμε δεί ποτέ σε άμυνα και επίθεση που του επέτρεπε να παίρνει πάντα καίριες θέσεις στο ζωγραφιστό. Η ικανότητα του στη πάσα και στο μπάσκετ συνεργασίας αποτυπώνεται στις καταστάσεις απομόνωσης 2 εναντίον 2 που επεδίωκαν διαχρονικά οι προπονητές του με αυτόν δημιουργό και έναν γκαρντ να κινείται μακριά από τη μπάλα. Μεγάλος winner, τελείωσε τη καριέρα του με 21 τίτλους σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο.



ΖΕΛΙΚΟ ΡΕΜΠΡΑΤΣΑ (2.12-C): Ο Ρέμπρατσα ήταν ένας από τους καλύτερους ψηλούς που είχαμε την τύχη να δούμε στα μέρη και μια πολύ καλή επιλογή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς ο οποίος τον είχε στο Τρεβίζο (και στη Παρτίζαν του 1992)και επέλεξε να στηρίξει πάνω του και το οικοδόμημα του Παναθηναϊκού το 1999 φέρνοντας τον στην Αθήνα. Στην Ελλάδα ο Ρέμπρατσα έζησε τις καλύτερες στιγμές του κατακτώντας με τίτλους MVP το πρωτάθλημα Ευρώπης με τον Παναθηναϊκό σε συλλογικό φυσικά επίπεδο και το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1998 με την Εθνική Σερβίας της οποίας υπήρξε «κολώνα». Σπουδαίος σέντερ-κυρίαρχος ψηλά σε άμυνα και επίθεση, με ποστ παιχνίδι και καλό τάιμινγκ στο μπλοκ, finishing ability γύρω από το καλάθι και αθλητικά προσόντα, εξαιρετικός από τη γραμμή των προσωπικών. Πριν τα 30 του έφυγε για το ΝΒΑ όπου έμεινε για μια πενταετία. Παρ’όλο που στάθηκε αξιοπρεπέστατα, τα προβλήματα που αντιμετώπισε με τη καρδιά του δε τον άφησαν να συνεχίσει να αγωνίζεται εκεί. Το συμβόλαιο του με τη Βαλένθια έμελλε να είναι το τελευταίο του ως παίχτης.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ..


ΠΕΤΖΑ ΣΤΟΓΙΑΚΟΒΙΤΣ (2.08-F): Ο Πέτζα στιγμάτισε μια ολόκληρη εποχή στο άθλημα σε Ευρώπη και Αμερική με το μοναδικό, φινετσάτο shooting style του και την αποτελεσματικότητα του στη περιφερειακή εκτέλεση η οποία τον κατατάσσει στη πολύ στενή ελίτ των καλύτερων σουτέρς ιστορικά παγκοσμίως. Ο Στογιάκοβιτς (τον οποίον θαυμάσαμε για μια 4ετία στον ΠΑΟΚ) είναι ο παίχτης της λίστας με τις καλύτερες προδιαγραφές από κάθε άλλον και σε μεγάλο βαθμό δικαίωσε τις προσδοκίες κυριαρχώντας για χρόνια στην Αμερικανική λίγκα με τους Κινγκς του Έηντελμαν και το εντυπωσιακό τους μπάσκετ. Φονικό όπλο από μέση και μακρινή απόσταση, κινήσεις με χάρη μπαλαρίνας που σαγήνευαν οποιονδήποτε αμυντικό, εξαιρετικό παιχνίδι μακριά από τη μπάλα το οποίο εντασσόμενο μέσα στο σύστημα των «Βασιλιάδων» παρήγαγε τόνους lay ups με passers ψηλούς όπως οι Ντίβατς-Ουέμπερ. Παιδί πολύ χαμηλών τόνων, «κατηγορήθηκε» για έλλειψη ηγετικού χαρακτήρα μερικές φορές. Προστατευόμενος του Βλάντε Ντίβατς, ξενέρωσε με την ατμόσφαιρα των αποδυτηρίων μετά την αποχώρηση του «πατέρα» και άφησε την Εθνική ομάδα μετά το Ευρωμπάσκετ του 2003 με σημαντικές επιτυχίες στο παλμαρέ του στη περίοδο του Πέσιτς.  Κατάφερε να φτάσει στο πολυπόθητο δαχτυλίδι το 2011, στη τελευταία σεζόν της καριέρας του, με τους Ντάλας Μάβερικς. Η επιτυχία του Στογιάκοβιτς στην Αμερική ανέβασε πολύ ψηλά το μπάσκετ της Σερβίας και μετέδωσε φρενίτιδα θαυμασμού προς το πρόσωπου του σε όλους τους οπαδούς του αθλήματος ανά την υφήλιο. Προσωπικά και φέρνοντας στο μυαλό μου την εικόνα του στα χακί της πατρίδας μας, πάντα θα με βασανίζει το ερώτημα του τι θα μπορούσε η καλή φουρνιά της Εθνική μας ομάδα (Παπαλουκάς, Διαμαντίδης, Σπανούλης, Ζήσης, Λάζαρος, Φώτσης κλπ.) να πετύχει με αυτόν στη θέση «3»..


ΙΓΚΟΡ ΡΑΚΟΣΕΒΙΤΣ (1.93-G): Ο θρυλικός «Ράκο», ένας από τους καλύτερους σκόρερς και σουτέρς που είδε το σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ και η Ευρωλίγκα πιο συγκεκριμένα. Παράλληλα και ωρολογιακή βόμβα.. Ο Ρακόσεβιτς υπήρξε ένας από τους πιο καλογυμνασμένους αθλητές της εποχής και είναι μέχρι σήμερα φανατικός με τη διατροφή και τη γυμναστική. Ο τρόπος που έπαιζε πίσω από τα σκριν και εκτελούσε ήταν «σχολή». Βρήκε το ιδανικό περιβάλλον για το παιχνίδι του στη Βιτόρια η οποία αποτέλεσε την ιδανική βιτρίνα για να παρουσιάσει στο μάξιμουμ  ένα από τα πιο δυνατά του χαρτιά, το τρίποντο στο τρανζίσιον. Σε πολλές από τις σεζόν του είχε το αξιοσημείωτο στατιστικό του ότι σούταρε από την περιφέρεια με υψηλότερο ποσοστό πάνω σε άμυνα από ότι ελεύθερος.. Η παιδική του κόντρα με τον Μάρκο Γιάριτς (η οποία ξεκίνησε από τον ανταγωνισμό των πατεράδων τους σχετικά με το ποιος υιός θα γίνει καλύτερος παίχτης) του κόστισε έναν καλύτερο ρόλο στην Εθνική ομάδα, δεδομένου του προβλήματος συνύπαρξης που είχαν μέσα στο παρκέ το οποίο κορυφώθηκε με μπουνιές στα αποδυτήρια.. Δε κατάφερε να στεριώσει στο ΝΒΑ (Γούλβς) καθώς ήθελε αρκετή δουλειά σε τομείς όπως το ballhandling και το playmaking για να παίξει στο «1». Έκλεισε τη καριέρα του στον αγαπημένο του Ερυθρό Αστέρα.


ΜΑΡΚΟ  ΓΙΑΡΙΤΣ (2.01-G): Το ελληνικό επίθετο του (Λάτσης) έφερε μαζί και το άστρο που το συνοδεύει έτσι ώστε ο Μάρκο να διανύσει μια παραμυθένια διαδρομή στη ζωή του, με λευκά και μελανά βέβαια σημεία αλλά άκρως ενδιαφέρουσα. Ο πιτσιρικάς που «άνοιγε» το Audi A3 του στους δρόμους της Δυτικής Αττικής και του Περιστερίου, έπαιξε καλό μπάσκετ για μερικές σεζόν στην Αμερική,  έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής και σύζυγος της Αντριάνα Λίμα. Ο Γιάριτς είναι ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου. Ενώ εντός αγωνιστικού χώρου έχει γαλουχηθεί στο πειθαρχημένο, ομαδικό μπάσκετ εκτός γηπέδου μεταμορφώνεται αρεσκόμενος στο lifestyle ενός ροκ σταρ. Το 2000 είχε το σθένος να αφήσει τη Φορτιτούντο για τη μισητή Βίρτους, απόφαση που τελικά τον βοήθησε πολύ μπασκετικά όταν και αναπτύχθηκε δίπλα στον Τζινόμπιλι και υπό τον Μεσίνα. Στην Αμερική έχτισε εντυπωσιακά το κορμί του και βελτίωσε αισθητά το σουτ του. Πόιντ με αμυντικούς και οργανωτικούς προσανατολισμούς, πολύ καλός αμυντικός και στις δύο γραμμές του γηπέδου, εξαιρετικός ριμπάουντερ και «κλέφτης», πολυεργαλείο στο υψηλότερο επίπεδο αδίκησε τον εαυτό του από ένα σημείο και μετά βάζοντας το μπάσκετ σε δεύτερη μοίρα.  Μετά τις  4/4 προσωπικές που έριξαν την TEAM USA στο καναβάτσο το 2002, ήρθε η σειρά του να κατηγορηθεί μεταξύ άλλων (ουσιαστικά στοχοποιήθηκε από τον Ζοτς) ως μαύρο πρόβατο για την αποτυχία της Εθνικής στο εντός έδρας Ευρωμπάσκετ του 2005 μιας και αυτά που συνέβαιναν στα δωμάτια του ξενοδοχείου  ξεπερνούσαν τις δυνάμεις ελέγχου του Ομπράντοβιτς. Θρυλική η «βεντέτα» του (ναι, βεντέτα που ξεκίνησε από τις οικογένειες) με τον Ρακόσεβιτς.


ΜΙΛΑΝ ΓΚΟΥΡΟΒΙΤΣ (2.06-F): Ο Γκούροβιτς θα μπορούσε να είναι κεντρικός ήρωας σε μια ταινία του Κοστουρίτσα γυρισμένη στις όχθες του Δούναβη, με έντονα στοιχεία πολυπολιτισμικότητας και σουρεαλισμού. Βασικά ο τύπος ταβάνιασε από την ίδια την ιδιοσυγκρασία του και τα τοπικιστικά συμπλέγματα που τον ακολουθούσαν παντού παρότι πολυταξιδευμένος από μικρή ηλικία.  Μεγάλο ταλέντο, ξεκίνησε ως «πλάγιος» παρά το μεγάλο του ύψος. Πιστολέρο από την περιφέρεια, «καθαρόαιμο» στον αιφνιδιασμό με εξαιρετικά αθλητικά προσόντα και ένα aggressiveness στον τρόπο που επιτιθόταν στο καλάθι το οποίο τον έκανε εξίσου επικίνδυνο στη νοητή ακτίνα γύρω από αυτό. Τα δύο μεγάλα σουτ του στην Ιντιανάπολις στον προημιτελικό απέναντι στους Αμερικανούς τον έκαναν εθνικό ήρωα αλλά ενώ κέρδισε χρήματα δε κατάφερε μετέπειτα να κεφαλαιοποιήσει αγωνιστικά αυτή του την επιτυχία σε επίπεδο καριέρας.  Ο Γκούροβιτς με το πακέτο που κουβαλούσε θα μπορούσε να κάνει θραύση στο σημερινό μπάσκετ με την προϋπόθεση ότι δε θα χειρίζεται το “Underground” σε συνέχειες κάθε φορά μέσα στο κεφάλι του..


ΜΙΛΟΣ ΒΟΥΓΙΑΝΙΤΣ (1.90-PG): Πολύ ταλαντούχος, πάρα πολύ άτυχος. Ο Βούγιανιτς δεν έπαιξε ποτέ το μπάσκετ που οι περισσότεροι περιμέναμε από το παιδί που στα 22 του έβγαινε μαρς πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας και στο οποίο οι Νικς έβλεπαν τον μελλοντικό βασικό πόιντ τους. Οι τραυματισμοί τσάκισαν τον Μίλος που προσπάθησε πολλάκις να κάνει restart στη καριέρα του.  Μέλος της «δικής μου»  Φορτιτούντο, της μεγάλης ομάδας του Παναθηναϊκού το 2007 η οποία κατέκτησε την Ευρωλίγκα αλλά και της παγκόσμιας πρωταθλήτριας του 2002 στην Ιντιανάπολις. Σταμάτησε στα 30 του.. Δυστυχώς δεν είδαμε τίποτα με βάση αυτά που έπρεπε να δούμε. Καλά να’ναι..


ΖΟΡΑΝ ΣΡΕΤΕΝΟΒΙΤΣ (1.88-PG): Πόιντ γκαρντ-κομπιούτερ με pure playmaking skills. Το μυαλωμένο παιχνίδι και το σκανάρισμα της αντίπαλης άμυνας στο παρκέ αποτέλεσε κλειδί στις τεράστιες επιτυχίες της Γιουγκοπλάστικα με την οποία κατέκτησε τρείς τίτλους πρωταθλητή Ευρώπης. Σπουδαίος decision-maker, μέλος της τελευταίας ενωμένης Γιουγκοσλαβικής ομάδας στην Ιταλία το 1991.


ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΡΑΝΤΜΑΝΟΒΙΤΣ (2.08-F) : O μπανανόφλουδας.. Ποτέ μου δε μπόρεσα να δικαιολογήσω παίχτες με τη νοοτροπία του Ραντμάνοβιτς. No12 του ντραφτ το 2001 από τους Σόνικς, πολύ ταλαντούχος με εξαιρετικό σουτ (ποσοστά καριέρας κοντά στο 40%) και προσόντα για τη θέση του SF,  κατάφερε να σταδιοδρομήσει στην αμερικανική λίγκα αλλά όχι να γίνει ο παίχτης που όλοι περίμεναν. Χάρισε ένα ..παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Εθνική της χώρας του όταν εκδιώχθηκε με τις κλωτσιές από τον Πέσιτς γιατί την ώρα που όλα γκρεμιζόντουσαν αυτός αμέριμνος στα αποδυτήρια έτρωγε μπανάνα, σκηνικό που ξύπνησε τους υπόλοιπους.Wasted talent..


ΜΙΛΟΣ ΤΕΟΝΤΟΣΙΤΣ : Ο τωρινός ηγέτης της Εθνικής ομάδας της Σερβίας. Παίχτης με αστείρευτο ταλέντο, ένας πραγματικός baller και κατά τον κόουτς των Τζαζ Κουίν Σνάιντερ «μακράν ο καλύτερος pick & roll παίχτης στο πλανήτη». Έχει προσφέρει δύο απίστευτα performances σε ημιτελικούς διεθνών τουρνουά (τον αλήστου μνήμης απέναντι στη Σλοβενία και τον περυσινό με Γαλλία) αλλά ακόμα κουβαλάει τη ταμπέλα του loser μετά τις συνεχείς αποτυχίες του να πατήσει κορυφή (ειδικά σε επίπεδο Ευρωλίγκας) και θα τη κουβαλάει μέχρι να σπάσει το ρόδι. Όχι άδικα καθώς σε συλλογικό επίπεδο χαρακτηρίζεται από ένα αδιάκοπο underperforming στα ματς τίτλων..


ΝΕΜΑΝΙΑ ΜΠΙΕΛΙΤΣΑ: O Μπιέλιτσα βγήκε στον αφρό μετά από πολύ προσπάθεια, όταν και η ανάπτυξη του έμοιαζε να κολλάει στη Βιτόρια και μετά τον πρώτο χρόνο του στη Πόλη. Σπουδαίος ολ αράντουντ-φόργουορντ, από τα καλύτερα προϊόντα που διαθέτει το ευρωπαϊκό μπάσκετ σήμερα. Η ικανότητα του στη δημιουργία είναι παροιμιώδης..


ΝΕΝΑΝΤ ΚΡΣΤΙΤΣ: Άλλος ένας σύγχρονος Σέρβος ο οποίος παρά τη σπουδαία καριέρα του στην Αμερική κουβαλάει τον σταυρό του loser πληρώνοντας τη συμμετοχή του στο συλλογικό ναυάγιο της ΤΣΣΚΑ. Ο Κρστιτς άφησε το στίγμα του στους Νετς με πολύ καλές σεζόν. Δυνατός Post παίχτης με Face up παιχνίδι επίσης, καλός ριμπάουντερ με αίσθηση του σκορ. Η έμπνευση του Μεσίνα να τον παίζει στο «4» στην oversized ΤΣΣΚΑ εκείνης της σεζόν εξέθεσε τον παίχτη ανεπανόρθωτα.


THE GREEK..FELLAS


ΜΠΑΝΕ ΠΡΕΛΕΒΙΤΣ (1.93-SG): The Tiger.. Θρύλος με όλη τη σημασία της λέξεως για το ελληνικό μπάσκετ και ένας από τους καλύτερους σουτέρ που γνώρισε το άθλημα. Σεμιναριακό ξεμαρκάρισμα και ίσως η πιο δηλητηριώδης εκτέλεση που γνώρισε ποτέ η λίγκα μας. Leader από τους λίγους.. Πολύ δυνατός, κρύο αίμα, εξαιρετικός closer (καλύτερος του Γκάλη εδώ, ένα από τα ελάχιστα σημεία που υπερτερούσε απέναντι στον μεγάλο του αντίπαλο). Τα τελευταία δευτερόλεπτα στη Ναντ, από το εκπληκτικό τρίποντο του μέχρι τη φιγούρα του στο παρκέ μετά τη τραγωδία έκαναν ακόμα και τους οπαδούς του Άρη να δακρύσουν και μεγάλωσαν τον θρύλο του. Ανάλογη εμφάνιση στη Βιτόρια το 1996 (34 πόντους) όπου την έπεσε στον Ραμόν Ρίβας για το trash talking στον Πέτζα («είναι πιτσιρικάς, βρες κανέναν στην ηλικία σου..»). Ο Παίχτης με «Π» κεφαλαίο..


ΜΙΛΑΝ ΤΟΜΙΤΣ (1.91-PG): Το ..κουτσαβάκι του Ιωαννίδη εξελίχτηκε σε τοτέμ για τον σύγχρονο Ολυμπιακό. Πόιντ γκαρντ ιδιαίτερα εύστροφος και οξυδερκής, χωρίς σπουδαία φυσικά/αθλητικά προσόντα αλλά σπουδαία αντίληψη του παιχνιδιού, αποφασιστικότητα και intangibles. Υπό τον Ίβκοβιτς πέρασε στο «2» και κοίταξε περισσότερο το καλάθι. Έχει μείνει στην ιστορία ως ένας από τους πιο Clutch παίχτες που πέρασαν από την Έλλάδα, με σωρεία μεγάλων σουτ (θυμάμαι το τρίποντο ..έξω από το γήπεδο στη Μπολόνια και το τρίποντο κυριολεκτικά έξω –από τη θέση που έκανε το άουτ- στο Αλεξάνδρειο που έκριναν ματς υπέρ του Ολυμπιακού) και μια έντονη μαχητικότητα (με επίσης τεράστια σουτ) απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο, Παναθηναϊκό.  Από τις περιπτώσεις που η πνευματική δύναμη και τα guts σε κάνουν overachiever. Respect..


ΝΤΡΑΓΚΑΝ ΤΑΡΛΑΤΣ (2.11-C): O πυραυλοκίνητος «Τάκι» έγραψε τη δική του ιστορία στο λιμάνι ως ένας από τους καλύτερους ψηλούς που πέρασαν από τα ελληνικά γήπεδα. Για χάρη του ο Ιωαννίδης άφησε στην άκρη τον Μποντίρογκα.. Ο Τάρλατς  ήταν σημείο αναφοράς για τη σπουδαία ομάδα του Ολυμπιακού μιας και εκείνη την εποχή δεν ήταν πολύ οι ψηλοί που μπορούσαν να ματσάρουν το συνδυασμό προσόντων του. Δύναμη, μέγεθος, ταχύτητα (πόσες φορές τον θυμάμαι να τρέχει τον κεντρικό διάδρομο και να κρεμιέται μανιασμένα στο καλάθι..), αθλητικά προσόντα, ποστ παιχνίδι, ριμπάουντ, άμυνα ψηλά, σουτ από το high post στη FLEX του Ντούντα.. Άδειασε μακριά από τον Πειραιά όταν και συζητήθηκε έντονα η δύναμη του χαρακτήρα του. Δε τα κατάφερε στους Μπούλς, γύρισε άμεσα καταφέρνοντας να κάνει μια καλή χρονιά στη Ρεάλ πριν τη πτώση. Ο Τάρλατς είναι συνδεδεμένος με μερικές από τις καλύτερες αναμνήσεις των φίλων του Ολυμπιακού στα 90s. Ακόμα τον ψάχνουμε για φαντάρο μιας και πρωτοτύπησε σε παγκόσμιο επίπεδο αποτελώντας τον πρώτο Έλληνα οπλίτη που ενώ έκανε (?) τη θητεία του αγωνιζόταν στην Εθνική Σερβίας και έκανε υπηρεσία από το United Center..


ΜΠΟΜΠΑΝ ΓΙΑΝΚΟΒΙΤΣ (2.00-G/F):  Ο «μανιακός» του Ερυθρού Αστέρα εξελίχθηκε σε θρύλο της Ν.Σμύρνης μετά την ιστορία που όλοι γνωρίζουμε. Πουλέν του Βλάντο Τζούροβιτς από τις ημέρες του με τους κόκκινους του Βελιγραδίου, ήρθε στην Ελλάδα κάνοντας μια πολύ καλή χρονιά με τον Πανιώνιο. Εξαιρετικός σκόρερ ρυθμού με αίσθηση του καλαθιού, όταν ξεκινούσε να βάζει απλά έβαζε όλο το βράδυ. Ο Μπόμπαν δυστυχώς μας άφησε νωρίς αλλά μαζί με τις αναμνήσεις άφησε παρακαταθήκη στο ελληνικό μπάσκετ και ένα εξαιρετικό παιδί, τον Βλαδίμηρο ο οποίος συνεχίζει με τον καλύτερο τρόπο το έργο του πατέρα του.


ΜΙΡΟΣΛΑΒ ΠΕΤΣΑΡΣΚΙ (2.11-C): Πρώην κολώνα του Νεοϋορκέζικου Μάριστ και της Παρτίζαν, στέριωσε στην Ελλάδα αγωνιζόμενος με τα χρώματα του Άρη, του Παναθηναϊκού και του Πανιωνίου σε υψηλό Ευρωπαϊκό επίπεδο, κερδίζοντας τίτλους και διακρίσεις. Τυπάρα ο αγαπημένος «Μίρο», ακόμα θυμάμαι τα βροντερά του καρφώματα-σήμα κατατεθέν του  περιμένοντας πάσα στη τελική γραμμή και φέρνοντας τη μπάλα με τα δύο πίσω από το κεφάλι για να τελειώσει μανιασμένα. Πόσο μακρινή μοιάζει η εποχή που ο γίγαντας Πετσάρσκι έπαιζε «4» δίπλα στον Βράνκοβιτς..


ΜΠΡΑΝΚΟ ΜΙΛΙΣΑΒΛΙΕΒΙΤΣ (1.92-PG): Ο τρελο-Μπράνκο αποτελεί τον μεγαλύτερο γυρολόγο που είδε ίσως το ευρωπαϊκό μπάσκετ στη σύγχρονη εποχή μιας και στα 18 χρόνια καριέρας αλλάζει κάθε μα κάθε χρονιά ομάδα εκτός από τη διετία που έμεινε στη Μέγκα Βιζούρα. Γκαρντ με ιδιαίτερο στυλ, πολύ οξυδερκής, με τον δικό του προσωπικό τρόπο στο να βρίσκει διαδρόμους και καλές ματιές προς το καλάθι. Φατσίδι αλά Αλ Πατσίνο στο «Σέρπικο», ματιά καουμπόη που μπαίνει σε σαλούν-μπαρ, έγινε ο μοιραίος στον 5ο ημιτελικό του 2008 στο ΣΕΦ όταν στη τελευταία κατοχή και με το σκορ στο 64-63 το καλάθι «ξέρασε» το κοντινό σουτ του. Πολύ πάθος και αγάπη για το άθλημα, τραβιέται μέχρι σήμερα (39 ετών) και δε λέει να το βάλει κάτω.


ΜΙΡΚΟ ΜΙΛΙΣΕΒΙΤΣ (2.09-C): Cult φυσιογνωμία αλλά τυπάρα.. Όταν τον πρωτοείδα μου θύμισε μπιφτέκι με πόδια.. Χοντρούλης, με τη τρίχα να ξεχειλίζει, λάνσαρε το πιο iconic shot ίσως στην ιστορία της λίγκας μας με τη ραβέρσα που ξεκινούσε από τη κοιλιά. Εξαιρετικός σκόρερ, σπουδαία επαφή με το καλάθι. Έπαιξε στην ΑΕΚ επί Τζούροβιτς (είχε αυτοπροταθεί μάλιστα)  και στη πολύ καλή ομάδα της Πάτρας δίπλα στον Μπάκ Τζόνσον.


ΝΤΟΥΣΑΝ ΓΙΕΛΙΤΣ (2.11-C): O Γιέλιτς ρίζωσε στον Πανιώνιο για μια επταετία αλλά μετά του έδωσε και κατάλαβε όντας συνεχώς με μια βαλίτσα στο χέρι και χωρίς να μείνει πουθενά πάνω από μια σεζόν. Δεν έφτασε τις αρχικές προσδοκίες ούτε έγινε το αντίβαρο στον Τάρλατς όμως έγινε ένας αξιόλογος ψηλός στη λίγκα μας ο οποίος είχε δύναμη, passing ability και ήξερε να τελειώνει φάσεις γύρω από το καλάθι. Αγωνίστηκε σε Ολυμπιακό, Μακεδονικό και Πάτρα επίσης.


191 σχόλια:

  1. αχ ρε Τζιμ... τι μου κάνεις τώρα, τι μου κάνεις...

    Χτες έβλεπα στο YT το Μπολόνια-Μιλάνο του '96. Απ' τη μια Σάλε Τζόρτζεβιτς, Μάγερς, Γκέι, απ' την άλλη Μπλάκμαν (all time favorite), Mποντιρόγκα, Τζεντίλε, Φούτσκα.

    στα 25'' αμολάει ο Σάλε τρίποντο και ισοφαρίζει. Και μετά Ντέγιαν... τίποτα άλλο... μόνο Ντέγιαν και 68-70...

    www.youtube.com/watch?v=ivSGvCuz-Us

    για το τετράποντο του Ντανίλοβιτς μπροστά στον Ντομινίκ τι να πεις... μου 'σκισε την καρδιά εκείνο το βράδυ... συγγνώμη Τζιμ αλλά την Κίντερ του Μεσίνα δεν τη γούσταρα ποτέ, όσο ομαδάρα ήταν, τόσο την αντιπαθούσα για το στυλ που έπαιζε... Κρίμα εκείνη η Τιμσίστεμ με Ντομινίκ, Ρίβερς, Μάγερς να μην πάρει εκείνο το πρωτάθλημα, δυο φορές κέρδισε μέσα στην Κίντερ και θα κέρδιζε και τρίτη, αλλά... γιατί ρε Ντομινίκ φάουλ πάνω στο σουτ... γιατί;

    Rolando Blackman

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Πέτζα, παρότι δεν είμαι ΠΑΟΚ ήταν μεγάλη αγάπη και συμπάθεια.Αυτός,ο Ντίβας και ο Μποντι νομίζω οι πιο εμβληματικοί.

    Ξέρει παρεπιπτόντως κανείς σας που μπορώ να βρώ όλη την ομιλία του Ντίβατς (ναι τη γνωστή);

    ΜΦΓ
    ΥΓ.Είμαι ο μόνος που ο Γκούροβιτς του έβγαζε κωλοπαιδισμό, ειδικά με εθνικη Σερβίας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. όχι, δεν είσαι ο μόνος. Κωλοπαιδισμό σου έβγαζε γιατί, απλά, είναι κωλόπαιδο.

      Διαγραφή
  3. Καλησπέρα
    Για πρώτη φορά γράφω σχόλιο πριν διαβάσω την αναρτηση και επυρεαστω.
    Στην Ελλάδα είσαι ,δεν παιζει αλλη απάντηση εκτος απο Ντέγιαν Μποντιρογκά (εκτος απο τους κολημένους ,λογω του ΠΑΟ),που τον θαυμασαμε και 4 χρονια στα μέρη μας και δεν ειχε και τοσο κωλοπαιδισμό οσο οι αλλοι δυο της γενιας του (Σαλε και Σασα).
    Οσο για το dominance του στο παιχνιδι ,ειναι μαλλον ο καλυτερος ΝΟΝ - ΝΒΑ μπασκετμπολιστας που εχουμε δει.
    (Πριν μια βδομαδα χαζευα το schooling στον Καρμελο ακουγοντας sex droga....)
    Πραγματικά ξεχωριστος μπασκετμπολιστας,χωρις ιδιαιτερα αθλητικα προσοντα, και χωρις συγκεκριμενη θεση στο παρκε,δεν υπηρχε κατι που να μην μπορει να κανει μεσα στο γηπεδο.Το πιο σιγουρο χερι για την τελευταια επιθεση που θυμαμαι.
    Ειχε της κακες στιγμες του αγωνιστικα και τις κακες χρονιες του αλλα ηταν μοναδικος..
    Ντεκι χωρις πολυ κουβεντα..
    Δε γραφω για το Ζαρκο γιατι ειναι Μαυροβουνιος αλλα κανονικα εχει κι αυτος ειδικη θεση στο ελληνικο μπασκετ,αυτα τα πραγματα που εκανε το 92 και το 93 (αλλες εποχες) δεν τα κανε κανενας αλλος...

    no_closure

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανετα Ντανιλοβιτς!!ακριβως λογω κωλοχαρακτηρα..
    θανος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πάρτε κι άλλα να 'χετε

    Ντανίλοβιτς με Σαμπόνις στον τελικό του '95

    www.youtube.com/watch?v=X12w-0Z7A8A

    10 τρίποντα του Πέτζα απέναντι στους LAL

    www.youtube.com/watch?v=LMdL7M320pk

    Mπάνε

    www.youtube.com/watch?v=_djmYoFocnQ

    Μίλος από τα 9 μέτρα με Ισπανία

    www.youtube.com/watch?v=slExeC6XL-o

    Nτέγιαν, Ντέγιαν. και πάλι Ντέγιαν

    www.youtube.com/watch?v=4W2U136ZEHg
    www.youtube.com/watch?v=FIFPRay9EZM
    www.youtube.com/watch?v=0hYvy7p_p6w
    www.youtube.com/watch?v=DQEzmPKdqt4
    www.youtube.com/watch?v=T1pKkLXBVA0

    Γιάριτς 35 χρονών κόντρα στον Ολυμπιακό το 2011

    www.youtube.com/watch?v=IUyC-ZBPfeE

    και όλοι μαζί απέναντι στον Ρέτζι Μίλερ και την παρέα του, στο σπίτι του Ρέτζι το 2002

    www.youtube.com/watch?v=oKnxmnYqLDw

    και για να κάνουμε και λίγη πλακίτσα

    http://www.slang.gr/definition/8218-giougkoslabia

    Rolando Blackman

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλησπέρα Τζιμ,

    Έχω καιρό να γράψω αλλά εννοείται ότι διαβάζω αδιαλείπτως όλα τα ποστ σου..!!Το σημερινό ειδικά είναι από τα αγαπημένα μου.. Η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη εκτός από Ντέγιαν.. Ο κορυφαίος Ευρωπαίος ever, πίσω μόνο από Ντράζεν και μαζί με Γκάλη και Νοβίτσκι.. Αν και σχεδόν όλα σ αυτή τη ζωή είναι υποκειμενικά, νομίζω Τζίμ ότι ο Ράτζα είναι ο Ευρωπαίος ψηλός με την καλύτερη τεχνική μακράν του δεύτερου.. Διόρθωσέ με αν πιστεύεις ότι κάνω λάθος.

    ΜΦΧ

    Λευτέρης δικηγόρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εγώ πάντως διαβάζοντας αυτό το αφιέρωμα σκέφτηκα το εξής: Πόσο πιο 'αποστειρωμένος' έχει γίνει ο κόσμος του αθλητισμού τα τελευταία 20 χρόνια; Έχουν αλλάξει οι κοινωνίες; Έχει αυξηθεί ο επαγγελματισμός και έχει ομογενοποιήσει τους αθλητές; Έχει αλλάξει (και έχει χάσει τα '@ρχίδια' της) η αθλητική δημοσιογραφία; Πάντως προσωπικότητες όπως αυτές που βλέπαμε και ξέραμε στα 80ς και 90ς (και στο μπάσκετ και στην μπάλα) δεν βλέπουμε πια. Να ακούμε δηλώσεις με θράσος, αντιεπαγγελματισμό, εγωισμό, αλλά με βάρος και εκτόπισμα.

    Για αυτό από τους νεώτερους συμπαθώ (αν και Παναθηναϊκός) τον Τεόντοσιτς: Είναι η Έιμι Γουάινχαουζ του μπάσκετ, ένας αναχρονισμός και μια ανορθογραφία αυθεντικότητας σε μια προκάτ εποχή όπου οι αθλητές αγαπιούνται όλοι μεταξύ τους, δίνουν συνέχεια συγχαρητήρια σε συμπαίκτες και αντιπάλους, προσέχουν το επόμενο συμβόλαιό τους (ή την καριέρα τους αφού σταματήσουν), βάζουν 'την ομάδα πάνω από τον εαυτό τους' και λοιπά κοινότυπα.

    Τέλος, να συμπληρώσω δυο ονόματα στην λίστα από το παρελθόν: Μιλένκο Τόπιτς και η σκατόφατσα Νίκολα Μπουλάτοβιτς (Μαυροβούνιος αυτός). Δυο αποτελεσματικοί φόργουορντ αν και χωρίς τα προσόντα του Ρέμπρατσα και του Σάβιτς, τους θυμάμαι γιατί απόντος του Ντίβατς στο Ευρωμπάσκετ 1997 και του Ντίβατς και του Σάβιτς στο Μουντομπάσκετ 1998 κρατήσαν το 'κάστρο' μαζί με τον Ρέμπρατσα και μεγάλωσαν την πίκρα μας για τους χαμένους ημιτελικούς. Άλλο να χάνεις από τον Ντίβατς και άλλο από αυτούς.

    Φιλιά, ο Στεγόσαυρός σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. O Μιλένκο Τοπιτς ειναι ιστορικός παικτης υπο την έννοια οτι ηταν απο πρωτους μιας μετάβασης που ηθελε τα τεσσερια να σουταρουν καλά απο το τριποντο.Καθοριστικός στο Μουντομπασκετ της Αθηνας
      Στο τέλος της καριερας του πέρασε απο το Ρέθυμνο:)

      no_closure

      Διαγραφή
    2. Μιλένκο Τόπιτς και Μαρσέλο Νικόλα ήταν τα αγαπημένα μου 4άρια εκείνη την εποχή

      Διαγραφή
    3. Νίκος Οικονόμου;

      Διαγραφή
    4. πώρωση ήταν και ο Νικολάρας.

      άραγε πιο σουτ ήταν πιο "αρχιδάτο";

      του Nicola μέσα στη Μπολόνια
      https://www.youtube.com/watch?v=zgCM4PbIR_o
      32:40 στο vid

      ή του Οικονόμου στο ΣΕΦ;

      Διαγραφή
  8. Zoran Stevanovic, Mirko Milicevic, Srdjan Dabic

    Ερσεφουρίλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Απαντήσεις
    1. Τρομερό το αφιέρωμα. Θυμισές και τα παιδικά μου χρόνια. Του 83 είμαι. Όλοι αυτοί που λες είναι παικταράδες, αλλά θα διαφωνήσω στην ετυμηγορία μαζί σου. ΝΟ1 Ο Ντεγιαν(δεν ήξερε να χάνει. Όποτε είχε την μπάλα στα χερια του ήξερες ότι η μπάλα θα καταλήξει στο καλάθι. Δεν υπάρχει αυτό το πράγμα). Είναι μυθικές οι κόντρες του με τον Τζινομπιλί (ο νο.2) διαφήμιση για το μπάσκετ. Χαρακτηριστική του κίνηση η ντρίμπλα που άλλαζε κατεύθυνση με το αντίθετο χέρι.

      Διαγραφή
  10. Ντέγιαν Μποντίρογκα, Σάσα Τζόρτζεβιτς και Μίρκο Μιλίσεβιτς γιατί είναι "αδερφός"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τιμή και στον αδικοχαμένο Χάρις Μπρκιτς

    www.youtube.com/watch?v=UQrDZ9h8g9U

    και σε όλη εκείνη την "ξεχασμένη" γενιά της Παρτιζάν του '98. Ντρόμπνιακ, Τομάσεβιτς, Κοτούροβιτς, Μπέριτς, Λουκόφσκι...

    www.youtube.com/watch?v=Pk6X1__rPmw

    Rolando Blackman

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ρε αγορι στο μυαλο μου εισαι....το ποστ σου ηθελα να γραψω ακριβως......ξεκινωντας ακριβως απο τον μπρκιτς!!!

      προσθεσε και αλεξαντερ τσουμπριλο....ο νεος κουκοτς......

      ΣΜ

      Διαγραφή
  12. και φυσικά για αυτά τα ονόματα που αραδιάζουμε, μην ξεχάσουμε να ευχαριστήσουμε τους δυο "κολεγιακούς" κόουτς του σέρβικου μπάσκετ, Ντούλε Βουγιόσεβιτς και Βλάντισλαβ Λούσιτς. Δεν υπάρχει Σέρβος παίκτης των 80s-90s-00s που να μην έχει ανδρωθεί υπό τον έναν ή τον άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εν τω μεταξλυ αν κάτσουμε και σκεφτουμε ολους τους Γιουγκοσλαβους (εχει και μη Σερβους η λιστα) που πηραν ελληνικη υπηκοοτητα,φτιαχνουμε ομαδάρα τρελη

    Κρατηστε ανασα στη 12 αδα
    1-2 Τομιτς - Γιαριτς
    2 Πρελιεβιτς - Βουκτσεβιτς
    3 Στογιακοβιτς - Νακιτς
    4 Γκουροβιτς - Μιροσλαβ Ραιτσεβιτς
    5 Ταρλατς(κατεβαινει και 4)- Νεστεροβιτς -Γιαριτς-Νεμανια Τσουκ

    χτυπαγανε κι ενα μεταλλιο σε ευρωπαικο

    no_closure

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ντανιλοβιτς... Ακόμα να καταλάβω γιατί την έκανε από το ΝΒΑ... ή γιατί αποσύρθηκε στα 30... Ο χαρακτηρισμός του Τζιμ τα λέει όλα... ΠΑΡΑΝΟΙΑ.
    Το 94-95 ο Πετσαρσκι των 2.11 έπαιζε 4αρι δίπλα στον Βράνκοβιτς των 2.17, αλλά και δίπλα στον Πασπαλι των 2.07 και τον Αλβέρτη των 2.06, που μετά την αποχώρηση του Γκάλη στο ξεκίνημα της χρονιάς, ξεκινούσε στο 2... Ακόμα και ο Γιαννάκης των 1.92 που ξεκινούσε στο 1, θεωρείτο (για την εποχή) ψηλός για την θέση του. Τζιμ σε προκαλώ να μου βρεις ψηλότερη βασική 5αδα σε Ευρώπη και ΝΒΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 1996-97 Washington Bullets

      PG Rod Strickland 1.91
      SG Calbert Cheaney 2.01
      SF Juwan Howard 2.08
      PF Chris Webber 2.08
      C Gheorghe Muresan 2.31


      Διαγραφή
    2. Δεκαετία 90' στη Ευρώπη υπήρχαν γενικά πολύ ψηλές πεντάδες στις ομάδες. Πέραν του ΠΑΟ του 1994-95 πολύ ψηλή πεντάδα είχε ο ΟΣΦΠ του 1993-94 με Φασούλα 2.13, Τάρπλεϊ 2.10, Πάσπαλι 2.07, Σιγάλα 2.00 και Τόμιτς 1.92 ή Μπακατσιά 1.95 περίπου. Μια πολύ ψηλή πεντάδα ήταν τις Στεφανέλ Τριέστε του 1993-94 με Λέμον Λάμπλεϊ στα 2.08-2.10, τον Καλαβίτα στα 2.12, τον Φούτσκα στα 2.15 όπυ έπαιζε 3αρι, το Μποντίρογκα στα 2.04-2.05 και το Τζεντίλε γύρω στο 1.90-1.92. Υπήρχαν κι άλλες ωστόσο "ψηλές" πεντάδες.
      Στο NBA μία πολύ ψηλή πεντάδα ήταν των Ιντιάνα Πέισερς της χρονιάς 1993-94 με Ρικ Σμιτς στα 2.24, Ντέιλ Ντέιβις στα 2.11, Ντέρικ ΜακΚι στα 2.06 περίπου, Ρέτζι Μίλερ στα 2.01 και μοναδικό "κοντό" το Χέιγουντ Γουόρκμαν στο 1.88 περίπου.

      Διαγραφή
    3. ΤΩΡΑ θα έλεγα τον ΟΣΦΠ του 93-94, μπράβο ρε Mike που με πρόλαβες...

      η Μπάρτσα του '91 επίσης είχε 5-6 κορμιά πάνω από 2.08, αλλά την έσωνε το 1.85 του Σολοθάμπαλ στο 1. Όχι ότι την έσωσε πολύ δηλαδή, πάλι η Γιουγκοπλάστικα το πήρε εκείνη τη χρονιά.

      Διαγραφή
    4. Στον ΟΣΦΠ του 1993-94 ο ΠΑΟ του 94-95 ρίχνει 11 εκατοστά...

      Διαγραφή
    5. ε, ο Αλβέρτης κατά βάση κάνει αυτή τη διαφορά, που έπαιξε παρά φύση στο 2. Αν η 5άδα ήταν Γιαννάκης-Γκάλης-Αλβέρτης-Πάσπαλι-Βράνκοβιτς (ή οτιδήποτε άλλο με Γκάλη μέσα) θα υπερτερούσε σε ύψος ο ΟΣΦΠ.

      Διαγραφή
    6. Στη Στεφανελ του 93-94 ο Καλαβιτα (που τον θυμήθηκες???) δεν ξεκινούσε, αλλά ακόμα και έτσι η 5αδα του ΠΑΟ ήταν ψηλότερη. Στους Πεισερς ρίχνουμε 3 εκατοστά.
      10:54 Με τα ΑΝ δεν γράφεται ιστορία... Εγώ ξέρω πως ο ΠΑΟ με την παραπάνω 5αδα έβγαλε όλη τη χρονιά και μάλιστα έφτασε μέχρι και το φ4...

      Διαγραφή
    7. https://www.youtube.com/watch?v=eW14rAKzSIk
      5αδα ο Καλαβίτα.

      Διαγραφή
    8. Επίσης με αυτή τη λογική, ούτε ο Πετσάρσκι ξεκινούσε μόνιμα πεντάδα. Σε αρκετά ματς ξεκινούσε και ο Οικονόμου, αλλά εντάξει κουβέντα να γίνεται...Όλες αυτές οι προαναφερθείσες πεντάδες ήταν πανύψηλες...

      Διαγραφή
    9. στο 2ο ματς κάπου στο 30' παίζει ο Τάνιεβιτς με Πιλούτι στο 1, Μποντιρόγκα στο 2, Φούτσκα στο 3, Καλαβίτα στο 4, Κανταρέλο στο 5. Όλοι από 2 μέτρα και πάνω... σε καμιά περίπτωση βασική 5άδα βέβαια.

      Διαγραφή
    10. Ναι στον τελικό είχε ξεκινήσει, την υπόλοιπη χρονιά όμως είχε 7.5 λεπτά μ.ο και αν δεν κάνω λάθος, βασικός ήταν ο Μποντέτο. Είδα πάντως ότι τον είχαν στα 2.09 και όχι 2.12 όπως έγραψες... Όπως και να χει η 5αδα του ΠΑΟ ήταν ψηλότερη.

      Διαγραφή
    11. η πιο κοντή πεντάδα εκείνη την εποχή θυμάσαι ποια ήταν;

      Delaney Rudd 1.88
      Moustapha Sonko 1.92
      Brian Howard 1.98
      Jim Bilba 1.98
      Ronnie Smith 2.06

      Βιλερμπάν 1997

      Διαγραφή
    12. Πολύ κοντή και η Μπενετόν Τρεβίζο του 1995-96. Ξεκινούσε συνήθως με:
      Μπονόρα 1.86
      Αντρέα Γκράτσις 1.90
      Χένρι Ουίλλιαμς 1.91
      Ρικάρντο Πίτις 2.02
      και ο μονος που ανέβαζε το μ.ο ήταν ο Ρέμπρατσα στο 2.12
      Κάνε τις προσθαφαιρέσεις ο μ.ο ύψους είναι περίπου ίδιος με αυτό της Βιλερμπάν. Έχω την εντύπωση πάντως ότι το 1996-97 η Βιλερμπάν ξεκινούσε στην πεντάδα με τον Alain Digbeu 1.98. Ο Sonko εξάλλου έπαιζε στη Λεβαλουά εκείνη την χρονιά.
      https://es.wikipedia.org/wiki/Mous_Sonko

      Anyway...

      Διαγραφή
    13. Επίσης η Μπενφίκα της σεζόν 1993-94
      Πέδρο Μιγκέλ Νέβες 1.83
      Κάρλος Λισμπόα 1.89
      Γκιμαράες 1.90
      Ζαν Ζακ Κονσεϊσάο 2.02
      Και ο μακαρίτης Μάικ Πλόουντεν2.06

      Διαγραφή
    14. όλες οι ομάδες του Ντ' Αντόνι ήταν κοντές για την εποχή τους.

      αχ αυτός ο Λισμπόα, τι χέρι είχε ρε mike και αυτός...

      Διαγραφή
    15. νταβιντε κανταρελο ηταν ο καραφλας σεντερ της στεφανελ παιδια

      Διαγραφή
    16. Από NBA η πιο κοντή ομάδα των 90s εύκολα οι Σάρλοτ Χόρνετς της περιόδου 1993-94:
      Μάγκσι Μπογκς 1.60 το πολύ
      Χέρσεϊ Χόκινς 1.92
      Ντέιβιντ Γουίνγκεϊτ 1.96 ή Έντι Τζόνσον 2.02
      Λάρι Τζόνσον 1.98
      Αλόνζο Μούρνινγκ 2.08

      Διαγραφή
    17. Ήταν αν θυμάμαι καλά τη περίοδο που είχε φύγει ο (αγαπημένος μου) Κένταλ Γκιλ και ο Τζόνι Νιούμαν είχε τραυματιστεί. Πολύ καλή ομάδα. Έσπρωχνε γρήγορα τη μπάλα μπροστά και το δίδυμο της φροντκόρτ κεντούσε.

      Διαγραφή
    18. Για τον Αλβέρτη στο ‘’2’’.

      Παρά τα τρελά λεφτά που χαλούσε ο Γιαννακόπουλος, εκείνη η ομάδα είχε πολύ ρηχό ρόστερ στην Ευρώπη. 6,5 παίκτες και αν. Ο λόγος ήταν ότι ενώ είχε ελληνοποιημένους στην Α1 τους Σοκ και Κούουσμα δεν μπορούσε να τους χρησιμοποιήσει στην Ευρωλίγκα. Μετά την ιστορία με τον Γκάλη, έμειναν με 2 κλασσικούς γκαρντς. Τον Γιαννάκη και τον Παταβούκα. Κι αυτό το πλήρωσε ακριβά στον ημιτελικό της Σαραγόσα όπου ο δράκος βγήκε εκτός από το α’ μέρος και ο Παταβούκας φυσιολογικά έσκασε. Ο Κιουμουρτζόγλου (είχε διαδεχθεί τον Πολίτη το φθινόπωρο), λοιπόν, έπρεπε να βρει σχήμα όταν ο ένας από τους δύο γκαρντ ήταν στον πάγκο. Ο Γεωργικόπουλος ήταν πολύ μικρός και έτσι καθιέρωσε τον Αλβέρτη σε θέση 2. Το παράδοξο είναι ότι παρά την ψηλή πεντάδα, η ομάδα έπαιζε αμυνάρα και έτρεχε του σκοτωμού με μπροστάρη τον Ζάρκο. Ριμπάουντ ο Στόικο, πάσα baseball o δράκος, lay up o Ζάρκο. Ξανά και ξανά.
      Το ίδιο έκανε την επόμενη σεζόν και ο Μπόζα αφού το καθεστώς με τους Εσθονούς ήταν ίδιο. Μιλάω για τα γκαρντ. Όχι για το στυλ παιχνιδιού. Ακόμη θυμάμαι τα ‘’calma, calma’’ με τις χαρακτηριστικές χειρονομίες του Σέρβου και το στράβωμα του Ντομινίκ. Είχε φέρει τον Κόρφα για να συμπληρώνει τους Γιαννάκη-Παταβούκα αλλά και τότε έσκασε απρόοπτο. Ο σοβαρός τραυματισμός του Παταβούκα που έχασε σχεδόν όλη τη χρονιά.
      Από τη σεζόν ’96-’97, ο Φράγκι επέστρεψε στη φυσική του θέση, το ‘’3’’. Όταν τα χρόνια περνούσαν και το μπάσκετ άλλαζε, κατέβηκε οριστικά στο ‘’4’’.

      Διαγραφή
  15. εφ οσον μιλαμε για συμπαθειες και οχι για αξια, ζοραν σαβιτς!!

    μιμης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ο Πετροβιτς, σερβος δεν ηταν?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κροάτης. όπως και οι Κουκοτς, Ρατζα, Βρανκοβιτς και σια. Ο Μοτσαρτ είναι μια κατηγορία μόνος του. ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι έπονται...

      Διαγραφή
    2. ...μισός Κροάτης. Ο ντάντης του ήτο Σέρβος.

      Διαγραφή
  17. Σεξ ντρογκα μποντιρογκα..απλα κομπιουτερ με τερστια... σε ολα τα κρισιμα και κλειστα ματς..απολυτος ηγετης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Έλα Τζιμ... πες το... επίτηδες το κάνεις. Με βλέπεις μικρό και θες να με δυσκολέψεις, ε; Από όοοολους αυτούς έχω δει live Κρίστιτς, Μπιέλιτσα, Τεοντόσιτς. Οπότε τι κρίση να έχω...

    Όμως θα πω Ντέγιαν... νομίζω το άρθρο σου για τον καλύτερο FIBA player με επηρέασε αρκετά. Συν το ότι σε μια συζήτηση με ένα φίλο, ο πατέρας του μας είπε πως "όταν τα σκάτωναν όλοι, ερχόνταν στο τέλος ο Ντέγιαν και κάθαριζε. Ο μόνος παίκτης που μπορούσε να πάρει μια πεντάδα μόνος του"

    Αν και δε μπορώ να παραβλέψω την αδυναμία μου στον Βλάντε, την μάνα του λόχου και μεγαλύτερο φλόπερ στην ιστορία του αθλήματος. Αφού σε ένα παιχνίδι Κίνγκς - Λέικερς σε ένα επιθετικό φάουλ, ο Μαρβ Άλμπερτ απορούσε αν ήταν όντως επιθετικό ή αν ο Βλάντε έκανε τόσο έξυπνο φλοπινγκ που το κέρδισε.

    Μιας και πιάσαμε τους Σέρβους νομίζω πως ο πιό underachiever αν και είχε τα φόντα να γίνει μεγάλος παίκτης ήταν ο Ούρος Τρίπκοβιτς ενώ ο Μίλιτσιτς ήταν το μεγαλύτερο ανέκδοτο μαζί με τον φίλο μας, τον Μιλένκο Τέπιτς. Σαν χθες θυμάμαι που το 2011, στο 4ο παιχνίδι των πλέι-οφ με τη Μπαρτσελόνα έχασε αμαρκάριστος λέι-απ. Βασικά... έκανε έρμπολ σε αυτό το λέι-απ... Ωχ Θέε μου τι θυμήθηκα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. υπάρχει και χειρότερο, έρμπολ σε βολή από τον Ινιάκι Ντε Μιγκέλ κάπου στο 99-00 στον Ολυμπιακό, με τον Ιωαννίδη να κλωτσάει ό,τι βρει μπροστά του

      άσε, άσε, κάτι τέτοια καλύτερα που δεν τα πρόλαβες...

      Διαγραφή
  19. πόσα γάτα είσαι ρε Τζιμ

    με το που βλέπεις ότι πλακώνουν οι κάφροι οπαδοί στο σάιτ, κάνεις ΑΥΤH την ανάρτηση και τους εξαφανίζεις με τη μία.

    γι' αυτό σε πάω ρε μεγάλε.

    Αν και τους έχω ικανούς να αρχίσουν συζήτηση του στιλ "Διαμαντίδης ή Σπανούλης" ΚΑΙ εδώ.

    Rolando Blackman

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλα, μην ελπιζεις..θα παιξει σε λιγο καιρο κανενα σηριαλ, του στυλ "ποιος απο τους αιωνιους θα παρει το μητογλου", και θα γινει παλι κακος χαμος εδω μεσα..
      θανος

      Διαγραφή
    2. εντάξει, απλά για λίγο ησυχάσαμε και μπορούμε να κάνουμε πολιτισμένο διάλογο. Ας το χαρούμε όσο προλαβανουμε.

      και δε νομίζω να είναι τυχαίο που ο Τζιμ σε αυτή την ανάρτηση έβγαλε το moderation από τα σχόλια.

      Διαγραφή
  20. Μιας και μιλάμε για πάρανοια και Ντανίλοβιτς,

    May 2013 stabbing

    In the early morning hours of Saturday, 18 May 2013, 43-year-old Danilović was stabbed during a bar brawl in Belgrade, sustaining injuries to his head, arms, and abdomen, for which he received surgery at Belgrade's Urgentni centar.[12]

    From the press reports, Danilović had been drinking and eating at the Kafanica bar, a kafana-type establishment in the Košutnjak neighbourhood, together with a party of friends,[13] including the bar's owner, Danilović's close friend, Branko "Fido" Filipović,[14] before a fight broke out around 2:20am between Filipović and Danilović. Filipović reportedly struck Danilović in the head with an ashtray[15] prompting someone from the bar to call an ambulance, which Danilović refused upon their arrival, sending them away.[16] The fight between the two continued with Filipović now stabbing Danilović in the abdomen, and injured Danilović driving by himself to the hospital.[17] Due to the nature of his injuries, considered "life-threatening",[18] Danilovic underwent emergency surgery and afterwards got placed in intensive care in stable condition.[19] During the day Danilović was visited at the hospital by the Serbian prime minister Ivica Dačić (incidentally Danilović's personal friend and predecessor at the post of KK Partizan president), Serbian deputy prime minister Aleksandar Vučić and sports minister Alisa Marić. Talking to the press, prime minister Dačić described the circumstances of Danilovic's stabbing as the "traditional Serbian quarrel between friends".[20]

    On 20 May, Serbian police issued an arrest warrant for Branko Filipović after unsuccessfully trying to summon him for questioning.[21] Danilović got out of the hospital on 26 May[22] and was seen in public at the Belgrade Airport awaiting the arrival of Jovica Stanišić and Franko Simatović, who were acquitted at the Hague Tribunal.[23][24] After being on the run for more than two weeks, Filipović got arrested in Belgrade on 2 June.[25][26] After initially being charged with "causing severe bodily harm with life-threatening injuries", his charge was in the meantime changed to "attempted murder" by the Serbian public prosecutor office.[27]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πολυ ωραιο αρθρακι Τζιμαρε. Νοσταλγικό! Αγαπημενος μακράν ο Μποντιρόγκα. Ακολουθούν οι αλήτες Σάλε και Ντανίλοβιτς και ο παιχταράς Πέτζα. Διαβασα και το παλαιοτερο αρθρο, εκει κι αν ειδα νοσταλγία. Χωρίς να ήταν οι καλυτεροι, θυμαμαι με καλες αναμνήσεις τον Τιιτ Σοκ και τον Άιβαρ Κοουσμα απο τα πρωτα χρονια που εβλεπα μπασκετ. Και τον Μικαελ Κοχ πιο μετα.

    Θα σου προτεινα ενα αναλογο αρθρο για τους αγαπημενους Λιθουανούς! Εχει πολυ υλικο νομιζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. πάμε και λίγο "ενδο-γιουγκοσλάβικα"

    Σάλε Τζόρτζεβιτς (στα 18 του) και Βίλφαν vs Ντράζεν Πέτροβιτς και Τσούτουρα

    https://www.youtube.com/watch?v=Ahn3Ht9dwgE

    Ντράζεν vs Μπόμπαν

    www.youtube.com/watch?v=5P-Y0QY7wtM

    Nτράζεν vs Πέταρ Πόποβιτς και Στόικο Βράνκοβιτς in 3 parts

    www.youtube.com/watch?v=FZ995K2tE2k
    www.youtube.com/watch?v=efxs1X5MyO8
    www.youtube.com/watch?v=evoLF33FUYs

    Kόμαζετς και Μποντιρόγκα με Ζαντάρ εναντίον Γιουγκοπλάστικα το 1991

    www.youtube.com/watch?v=WPQM8py6C-c

    και για επιδόρπιο, η επιστροφή του Ντράζεν στο Σίμπενικ σαν αντίπαλος... 52 πόντοι... αλλά ποιος είναι προπονητής στη Σιμπένκα... ποιος;;

    www.youtube.com/watch?v=U6k4wW-SicY

    Rolando Blackman

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Mπάνε, Μπάνε, Μπάνε...
    3 παίκτες έβαζε ο Ιωαννίδης πάνω σου κι εσύ πάλι ζωγράφιζες...
    www.youtube.com/watch?v=n0B6EWjOm5A
    + τα 5'' του Σάβιτς στο τέλος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Τζιμ, ειλικρινά πιστεύω πως το συγκεκριμένο είναι ένα από τα καλύτερα άρθρα σου, συγχαρητήρια.

    Πέρα απ'αυτό θέλω να ζητήσω συγνώμη και από εσένα και από τους αναγνώστες του μπλογκ, γιατί θέλω να κάνω μια «διαφήμιση». Μαζί με δύο φίλους έχω φτιάξει ένα μπασκετικό μπλογκ, το οποίο αναφέρεται σε πιο κακοπροαίρετα, ας πούμε, θέματα του αθλήματος, μιας και έχουν μαζευτεί πολλά κακώς κείμενα τα τελευταία χρόνια, που αναφέρονται ελάχιστα. Σε καμιά περίπτωση δεν έχει θεματολογία ανάλογη του δικού σου μπλογκ, μιας και στο θέμα της ανάλυσης είσαι έτη φωτός μπροστά, απλά πιστεύω πως και τα δικά μας θέματα έχουν κάποιο ενδιαφέρον. Όσοι πιστοί λοιπόν, προσέλθετε στο http://badbasket.blogspot.gr/, και έχετε υπόψιν σας πως αναζητάμε και άλλους αρθογράφους για ανάλογα θέματα.

    Ευχαριστώ προκαταβολικά, Sinkazama.

    Περί του θέματος, από τους προαναφερθέντες προτιμώ Ντίβατς και Πάσπαλ, αλλά ο αγαπημένος μου Γιούγκος, παραμένει ο Βράνκοβιτς. Κάνε κι ένα άρθρο για τους υπόλοιπους της ενωμένης Σερβίας, με Ράτζα και τον προαναφερθέντα μόνο θα έχει ανάλογο ενδιαφέρον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Απο τα αγαπημενα θεματα...

    Αλλο ενα αναλαφρο θεμα,αν βρεις χρονο.ειναι να γραψεις μια λιστα με τους κορυφαιους ξενους που αγωνιστικαν στην Ελλαδα...Νορις,Γουιλκινς,Φορντ,Μαικλ,Ριβερς,Ινγκραμ,Ντειβις,Μαικ Τζοουνς,Μπερι,Πασπαλι,Βρανκοβιτς,Ταρπλει,Εντι Τζονσον,Ρατζα,Μποντιρογκα,Στογιακοβιτς,Γιασκεβιτσιους,Μπατιστ,Σισκαουσκας...
    ατελειωτη λιστα

    Δυο λογια για καποιους απο τους παραπανω Σερβους
    Ντιβατς:Ηταν πολυ μεγαλος παικτης και πολλα χρονια μπροστα.Το σφαγειο με τους Λεικερς στους τελικους της δυσης δε θα ξεχαστει ποτε...
    Πασπαλι:Οπως ειπες ηταν ο βασικος λογος που το μπασκετ κατηφορισε πιο γρηγορα νοτιοτερα...Μετα μιλησαν τα λεφτα και τα μπατζετ...
    Γκουροβιτς-Γιαριτς:Πηρε το Περιστερι απ οτι θυμαμαι 700+800 δηλ 1,5 δις το 98 εφτιαξε αλλη μια καλη ομαδα το 01 με τον μεγαλο Φορντ και μετα το πηρε η κατω βολτα...
    Τζορζτεβιτς:Πολυ μεγαλος παικτης,δε χαμπαριαζε με τιποτα.Το τριποντο στον τελικο μονο αυτος μπορουσε να το βαλει σε αυτες τις συνθηκες.
    Ντανιλοβιτς:Αγαπουσες να τον μισεις και μισουσες να τον γουσταρεις σαν παικτη.Ηταν παντα ζεστος.Μεγαλη στιγμη το τεραποντο απεναντι στον Γουιλκινς και η παρασταση που εδωσε στην παραταση χαριζοντας την κουπα στην Βιρτους...
    Μποντιρογκα:Ο πιο ολοκληρωτικος παικτης της δεκαετιας του.Δε μπορουσε να τον μαρκαρεις με κανεναν τροπο.Ηταν μεγαλος νικητης.
    Στογιακοβιτς:Μεγαλος χερας.
    Μπανε:Και μονο οτι στεκοταν στα ισα ως αντιπαλο δεος απεναντι στο μεγαλο Γκαλη δειχνει ποσο μεγαλος παικτης ηταν...

    WILKINS

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Καλησπέρα jim.Άλλο ένα από αυτά τα επικά άρθρα που κάνουν το hoopfellas την καλύτερη μπασκετική σελίδα της χώρας απλά!!!!Η δική μου επιλογή είναι ο τεράστιος bodiroga!!Αν και 25 τον πρόλαβα την τριετία 2000-2002 στον φοβερό ΠΑΟ του ζοτς και έχω να πω ότι ήταν πραγματικά ανίκητος.Πάντα έπαιρνε την μπάλα όταν έκαιγε στο τέλος και πάντα έβρισκε τρόπο να τη βάλει στο καλάθι και να χαρίσει στην ομάδα τη νίκη.Μετά πήγε Μπαρτσελόνα και τι έκανε???Τίποτα σπουδαίο μωρέ απλώς πήρε μια ομάδα ορισμό του loser και την οδήγησε σε ένα ιστορικό τρέμπλ στη καλύτερη χρονιά της ιστορίας της.Όντως κρίμα για το άδοξο τέλος της καριέρας του τόσο με την εθνική Σερβίας όσο και σε συλλογικό επίπεδο με τη Ρόμα. Πραγματικά τα έσερνε στο παρκέ, για μένα ο μεγαλύτερος winner και closer παίκτης που έχει πατήσει στα ευρωπαικά παρκέ απλά και το λέω με πλήρη επίγνωση και παρά τη τρομερή αδυναμία μου στον Μήτσο χαχα . Τώρα από τα άλλα φυντάνια της λίστας ο κόουτς Σάλε είναι legend,είδα στο youtube το ματς με τους Λιθουανούς πραγματικά έπος +το μεγάλο τρίποντο με την Παρτίζαν το 1992 μεταξύ άλλων.Ο Ρέμπρατσα επίσης τοτέμ,ογκόλιθος στο ζωγραφιστό, υπήρξαν με τον ντέκι η ραχοκοκκαλιά της αρμάδας του ζοτς που πήγε σε δυο συνεχόμενους τελικούς(αχ αυτός ο Γάλλος διαιτητής μέσα στο Τελ Αβίβ που δίνει 3 φάουλ στον Ρέμπρατσα στο 1ο ημίχρονο). Τέλος να κάνω μια αναφορά στην μορφάρα Μπράνκο Μιλισάβλιεβιτς(τι μου θύμισες ρε jim). Παιχτάρα,αληταράς και τσαμπουκάς παρόλο που ήταν μικρόσωμος.Ο αγαπημένος μου παίκτης στην φοβερή ομάδα που είχε ο Παοκ για καμιά τριετία στα μέσα της περασμένης δεκαετίας μαζί με τον στρατηγό Μούλα.Γενικά τυχεροί που συνορεύουμε με αυτήν την μπασκετομάνα χώρα και πολλά βλαστάρια της έχουμε την τύχη να τα απολαμβάνουμε από κοντά.Ευχαριστώ για το χώρο jim και για το φοβερό άρθρο.
    Υ.Γ. θα το ξεχνούσα και θα ήμουν ασυγχώρητος:Μέγας Μπάνε,παικταράς,legend της λίγκας μας και αντίπαλο δέος του Γκάλη(αυτό και μόνο αρκεί).Τον είδα σε φιλικό από κοντά πρόσφατα και είναι και απλός άνθρωπος,ίχνος βεντετισμού κυριολεκτικά.Respect στον Τίγρη των '90.
    Green North

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Καλησπέρα jim.Άλλο ένα από αυτά τα επικά άρθρα που κάνουν το hoopfellas την καλύτερη μπασκετική σελίδα της χώρας απλά!!!!Η δική μου επιλογή είναι ο τεράστιος bodiroga!!Αν και 25 τον πρόλαβα την τριετία 2000-2002 στον φοβερό ΠΑΟ του ζοτς και έχω να πω ότι ήταν πραγματικά ανίκητος.Πάντα έπαιρνε την μπάλα όταν έκαιγε στο τέλος και πάντα έβρισκε τρόπο να τη βάλει στο καλάθι και να χαρίσει στην ομάδα τη νίκη.Μετά πήγε Μπαρτσελόνα και τι έκανε???Τίποτα σπουδαίο μωρέ απλώς πήρε μια ομάδα ορισμό του loser και την οδήγησε σε ένα ιστορικό τρέμπλ στη καλύτερη χρονιά της ιστορίας της.Όντως κρίμα για το άδοξο τέλος της καριέρας του τόσο με την εθνική Σερβίας όσο και σε συλλογικό επίπεδο με τη Ρόμα. Πραγματικά τα έσερνε στο παρκέ, για μένα ο μεγαλύτερος winner και closer παίκτης που έχει πατήσει στα ευρωπαικά παρκέ απλά και το λέω με πλήρη επίγνωση και παρά τη τρομερή αδυναμία μου στον Μήτσο χαχα . Τώρα από τα άλλα φυντάνια της λίστας ο κόουτς Σάλε είναι legend,είδα στο youtube το ματς με τους Λιθουανούς πραγματικά έπος +το μεγάλο τρίποντο με την Παρτίζαν το 1992 μεταξύ άλλων.Ο Ρέμπρατσα επίσης τοτέμ,ογκόλιθος στο ζωγραφιστό, υπήρξαν με τον ντέκι η ραχοκοκκαλιά της αρμάδας του ζοτς που πήγε σε δυο συνεχόμενους τελικούς(αχ αυτός ο Γάλλος διαιτητής μέσα στο Τελ Αβίβ που δίνει 3 φάουλ στον Ρέμπρατσα στο 1ο ημίχρονο). Τέλος να κάνω μια αναφορά στην μορφάρα Μπράνκο Μιλισάβλιεβιτς(τι μου θύμισες ρε jim). Παιχτάρα,αληταράς και τσαμπουκάς παρόλο που ήταν μικρόσωμος.Ο αγαπημένος μου παίκτης στην φοβερή ομάδα που είχε ο Παοκ για καμιά τριετία στα μέσα της περασμένης δεκαετίας μαζί με τον στρατηγό Μούλα.Γενικά τυχεροί που συνορεύουμε με αυτήν την μπασκετομάνα χώρα και πολλά βλαστάρια της έχουμε την τύχη να τα απολαμβάνουμε από κοντά.Ευχαριστώ για το χώρο jim και για το φοβερό άρθρο.
    Υ.Γ. θα το ξεχνούσα και θα ήμουν ασυγχώρητος:Μέγας Μπάνε,παικταράς,legend της λίγκας μας και αντίπαλο δέος του Γκάλη(αυτό και μόνο αρκεί).Τον είδα σε φιλικό από κοντά πρόσφατα και είναι και απλός άνθρωπος,ίχνος βεντετισμού κυριολεκτικά.Respect στον Τίγρη των '90.
    Green North

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Καψούρα ο ντανιλοβιτς... Βγαίνει για προθέρμανση στο σεφ (δεν θυμάμαι χρονιά ) και γράφει τρίποντα ασταμάτητα
    Παιχτικα ο ντιβατς .

    Γιοβαισα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 93-94...μόνος του πήγε να το πάρει εκείνο το ματς, αν εννοείς τον 3ο προημιτελικό.

      Διαγραφή
    2. Mε Μορέτι, Κολντεμπέλα, Καρέρα, Μπινέλι, Mπρουναμόντι..

      Διαγραφή
    3. Οι "Πατρίκιοι" της Μπολόνια..

      Διαγραφή
  29. sex,droga,Bodiroga
    Απλά μοναδικό allaround guard με κινήσεις χάρμα οφθαλμών!!

    Dali.S

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Μποντ.

    Να πω την αμαρτία μου, τότε δεν τον ήξερα και διάβαζα ότι ο διαδοχος του Σκοτ δεν είναι ιδιαίτερα γρήγορος και δεν έχει και τόσο καλό τρίποντο. Και τι τον παίρνουμε τότε?

    Μετά κατάλαβα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Άρθρο μαχαιριά για εμένα που δεν τα έχω ζήσει και συγχρόνως όνειρο για αυτούς που θέλουν να ξαμολήσουν από το βάθος του μυαλού τους τις τρελές ιστορίες.

    Πάντως για κάτι τέτοια άρθρα μπαίνω σε αυτό το σάιτ κάθε μέρα αν και με λυπεί ότι πλέον βλέπουμε όλο και λιγότερα σχόλια από τον Τζιμ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά.. Τα πράγματα έχουν προχωρήσει πλέον και μπορείς να έχεις εικόνα.

      Διαγραφή
  32. Πολύς νόστος έπεσε. Βλέπω αρκετούς γύρω στα 40 που θυμούνται με λεπτομέρειες παίκτες, παιχνίδια, ομάδες κλπ. και χαίρομαι.
    Η συμμορία με τα κωλοπαίδια, λοιπόν. Από το ’95, που επέστρεψαν ως Σερβία-Μαυροβούνιο μετά το εμπάργκο, ήταν μια κανονική συμμορία. Αγαπημένος ο Ντέγιαν. Χωρίς πολλά πολλά. Δεν ξέρω αν ήταν ο καλύτερος αλλά εδώ μιλάμε για συμπάθειες.

    Προσπαθώντας να τους ξαναφέρω στο μυαλό μου, θα γράψω την πρώτη σκηνή μου έρχεται αυτόματα για κάποιους απ’ αυτούς.

    Ντίβατς – Τον θυμάμαι το ’95 στην Αθήνα μετά τον ημιτελικό να έχει πάρει αγκαλιά τον Γιαννάκη κι ενώ όλο το γήπεδο αποδοκίμαζε τους Σέρβους. Πάντα είχα την αίσθηση ότι ο τυπάς μονίμως βαριόταν. Ότι δηλ. ποτέ δεν έπαιξε στα κόκκινα. Μεγάλη μούρη.

    Πάσπαλι – Το buzzer beater στο ΣΕΦ κόντρα στον Ολυμπιακό με το δεξί lay up. Και φυσικά η απάντηση σε ερώτηση μετά το ματς γιατί σούταρε με το δεξί.

    Σάβιτς – Ε, φυσικά η παράστασή του στον τελικό στο Παρίσι το ’91 κόντρα στην Μπάρτσα με κόουτς τον ΖεΠα.

    Τζόρτζεβιτς – Ο τελικός του ’95 στην Αθήνα. Εκείνο το βράδυ ο τύπος ήταν απλά σεληνιασμένος. Καταπληκτικός τελικός, τεράστιοι παίκτες και ο Σάλε να τα βάζει από παντού.

    Ντανίλοβιτς – Θυμάμαι τα μούτρα του μετά τον 3ο προημιτελικό στο ’95 με τον ΠΑΟ. Η Μπάκλερ, τότε, είχε φάει 45π. στο κεφάλι μέσα στην στρούγκα της Γλυφάδας και ο Ντανίλοβιτς ήταν σαν να είχε τρακάρει με φορτηγό. Το ξέρω ότι τον αδικώ αφού ο τύπος ήταν παικτάρα. Αλλά είπαμε ό,τι μου ‘ρθε πρώτο. Τον αντιπαθούσα τον μπάσταρδο αλλά τον ήθελα σαν τρελός στον ΠΑΟ. Ο τσόγλανος μας απέρριπτε κάθε καλοκαίρι.

    Μποντιρόγκα – Ένα ματς της Στεφανέλ για τους ομίλους του Κόρατς απέναντι στον Πανιώνιο στη Ν. Σμύρνη. Τη χρονιά με Γιαννάκη, Τέρνερ κλπ. Σεζόν 1993-94. 20 χρονών παλικαράκι και ήταν ορχήστρα.

    Τομάσεβιτς – Ποτέ μου δεν κατάλαβα πως επιβίωσε αυτός ο τύπος που ήταν αδύναμος και δεν πηδούσε ούτε εφημερίδα. Η πρώτη εικόνα που μου ‘ρχεται είναι ο τελικός του ’07 με την ΤΣΣΚΑ στο ΟΑΚΑ και ειδικά μια φάση στην οποία πρέπει να έκανε 5-6 προσποιήσεις καταλήγοντας σε φάουλ-γκολ.

    Ρέμπρατσα – Τον καταπληκτικό τελικό στη Θεσσαλονίκη του 2000 που ήταν απλά επιβλητικός κόντρα στον Χάφμαν της Μακάμπι. Φοβερό match up.

    Στογιάκοβιτς – Το τρίποντο στο ΣΕΦ και το σπριντ προς τη φυσούνα. Βρωμόχερο από τα λίγα και καταπληκτικό παιδί.

    Πρέλεβιτς – Το απίστευτο τρίποντο από τα 9 μέτρα στη Νάντ και το κλάμα στο κέντρο του γηπέδου μετά το καλάθι του Μπράουν και την ήττα από τη Ρεάλ.


    Υ.Γ. Ο Κρίστιτς σ’ αυτή την λίστα; Ε, όχι…
    Υ.Γ.1 Respect στον φίλο Rolando Blackman για τα ρετρό βιντεάκια.
    Υ.Γ. 2 Εγώ δεν είχα αφίσες στο δωμάτιο. Στην δίφυλλη ντουλάπα είχα φτιάξει ένα κολάζ με κομμένες φωτό από τα τεύχη του ΤΡΙΠΟΝΤΟΥ. Η μία κολλητά στην άλλη. Εκεί ήταν όλοι. Έλληνες, Σέρβοι, Κροάτες, Σλοβένοι, Λιθουανοί, Ρώσοι, Ιταλοί, Ισπανοί, Γάλλοι, Ισραηλινοί και φυσικά Αμερικανοί. Το δικό μου hall of fame.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κομμένες φωτογραφίες από το ΤΡΙΠΟΝΤΟ;;;... ιερόσυλε...!!!!

      Διαγραφή
  33. 25-30 χρόνια πριν ένας Γιούγκος κάνει την εμφάνιση του στα ανοικτά της Καλαμίτσας στην Καβάλα.
    Καλοκαιράκι,πριν τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας και οι Γιούγκοι έκαναν τις διακοπές τους στην Ελλάδα και στην Καβάλα ιδιαίτερα σε μεγάλους αριθμούς...
    Μας είδε να παίζουμε διπλάκι και ζήτησε να παίξει μαζί μας.
    Μέσα σε 5 λεπτά, είδα όσα δεν είχα δει σε όλη μου την ζωή από άνθρωπο σε αγώνα μπάσκετ(βέβαια ήμουν πιτσιρικάς τότε).
    Ήταν γύρω στο 1.90 και έκανε τα πάντα με τόση ευκολία στο λιοπύρι...
    Α-Π-Ι-Σ-Τ-Ε-Υ-Τ-Ο-Σ!!!
    Όταν τελείωσαμε, τον ρώτησα με θαυμασμό..
    -Κύριε,πως σας λένε;
    -Nebojša Zorkić(Νεμπόισα Ζόρκιτς) μου είπε και παίζω στην Βεβέ της Ελβετίας.
    Τρελαμένος, έφυγα και άρχισα να ψάχνω τα τεύχη του Τρίποντου που φιλοξενούσαν τις στατιστικές των Ευρωπαικών πρωταθλημάτων.
    Τον βρήκα...Βεβέ...5ος σκόρερ στην Ελβετία...
    25.4 πόντοι(σημ:σε ένα πρωτάθλημα χαρά του run and gun)
    Τον ξανάκουσα αρκετά χρόνια μετά,όταν έγινε το φιλικό για τον θάνατο του Ντράζεν.
    Ήταν μέσα στους εκλεκτούς παικταράδες που έπαιξαν σε εκείνο τον αγώνα...
    Σκέφτηκα τότε... Δεν ήταν τυχαίος...
    Και σήμερα, με αφορμή ένα άρθρο στο Hoopfellas.gr τον ξαναθυμήθηκα...
    Τον γκουγκλάρω και βρίσκω ότι ο άνθρωπος έχει κερδίσει το χάλκινο μετάλλιο στην Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες το 1984...
    Το ρόστερ εκείνης της ομάδας;
    4 D. Petrović 5 A. Petrović 6 Zorkić 7 Žižić 8 Sunara 9 Mutapčić 10 Hadžić 11 Knego 12 Radovanović 13 Nakić 14 Dalipagić 15 Vukičević Coach: Novosel

    Αυτός,αγαπητέ Jim λοιπόν, είναι ο αγαπημένος μου Γιούγκος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ ωραία ιστορία. Σε ευχαριστούμε..

      Διαγραφή
    2. Και γαμώ τις ιστορίες ΤΕΟ.

      O καλύτερος που έχω πετύχει εγώ σε μονό είναι ο Σάκης ο Τζαλαλής στα 50 του : )

      Διαγραφή
    3. Χαχαχαχαχαχα..!!!!

      Σάκαρος εγγύηση.. Αμυνάρα με όλα τα μέσα στον Ζάρκο..

      Διαγραφή
    4. Και Ο master of flopping έτσι (εντάξει 2ος μετά το Σάβιτς);

      Διαγραφή
    5. Ευχαριστώ Panagos και Jim.
      Ακόμα μια λεπτομέρεια:
      Ο τύπος ήταν ο βασικός playmaker της Γιουγκοσλάβικης ομάδας στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1984...

      Διαγραφή
  34. Όλοι αυτοί παίζει να είχαν αφίσα του Ντράζεν στο δωμάτιό τους... Γατάκια μπροστά στον μέγιστο.
    Τζίμ έτσι όπως έχει φουσκώσει ο Γιάννης τον βλέπω να παίρνει χρόνο στην Εθνική και ως mobile 5αρι, κάτι σαν τον Βεσελι just better. Βασικά τον βλέπω να παίζει από το 1 έως το 5 ανάλογα με τα γούστα του Κατσικαρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. ροκ σκηνη στον τελικο του ευρωμπασκετ του 2005 στη μπεογκρατσκα αρινα οταν εσκασε με μαυρα κοστουμια ντυμενη μια 5αδα παλαιμαχων για να βραβευθει.αν θυμαμαι καλα ηταν οι τζορτζεβιτς, ντανιλοβιτς, ντιβατς,σαβιτς και μποντι (ή ζαρκο?).

    δεν εχει σχεση αν τους αγαπας ή αν τους μισεις, το σιγουρο ειναι οτι οι σερβοι δεν περνουν αδιαφοροι και αυτο γιατι η ποιοτητα τους ειναι αναμφισβητητη.μεγαλο ρολο επαιξε στην ιδιοσυγκρασια τους το γεγονος οτι "εφαγαν" πολεμο, κατι που τους ατσαλωσε πνευματικα!!!οταν πεφτουν διπλα σου βομβες και επιβιωνεις πού να κωλωσεις μετα?σε ενα τριποντο που κρινει ευρωπαικο τιτλο?σιγα το πραγμα!!!βαζω στοιχημα οτι οι σφυγμοι του σαλε στην κωνσταντινουπολη πριν το επικο του τριποντο το 92 θα ηταν λιγοτεροι απο καθε αλλον που πετυχε Buzzer beater.

    προσωπικες συμπαθειες....

    ζαρκο πασπαλι.πρωτος στη λιστα και ας μην ερχοταν να παιξει για μια χρονια στονπαο!!!ο πιο συμπαθητικος παικτης στα ματια τα δικα μου.να τον εχει ο θεος καλα και να ελαττωσει το τσιγαρο.....

    μποντι.ο ορισμος του νικητη!!!μεγαλο what if αν πηγαινε στο νβα.ως ποιντ θα μεγαλουργουσε και γελαω με το αντεπιχειρημα οτι δεν ειχε τα αθλητικα προσοντα και οτι θα περναγαν σα σταματημενο!!!το μπασκετ που ηξερε ο μποντι το ξεραν ελαχιστοι.

    μπανε!!!με την κοιλιτσα του και το αντιτουριστικο του στυλ!!!παικταρα!!!κριμα που δεν το σηκωσε το 93 αλλα εκει ειχε κουκοτς......

    ρεμπρατσα!!!ο κορυφαιος σεντερ για μενα που εχει ντυθει στα πρασινα!!!αμυνα επιθεση, τα παντα ολα!!!καλος ο στογιαν και ο ντινο αλλα ο ρεμπρατσα πιο πληρης!!!2 σεζον στον παο 2 τελικοι!!!θα θυμαμαι βεβαια τον τελικο του 96 οταν τον ξυλοφορτωσε για τα καλα ο ναυαρχος και τον πηρε παραμαζωμα μετα τα 5 φαουλ τα ντιβατς αλλα ηταν μικρος ακομα.....

    ντανιλοβιτς!!!οταν πηγε στο μαιαμι του ζητησε ο ραιλι να βαρεσει μερικα τριποντα.ο αστικος μυθος λεει οτι μετα απο 30 συνεχομενα ευστοχα ο κοουτς του ζητησε να σταματησει!!!σταθμος το 7/7 μεσα στο μαντισον!!!πηγε , τους εδειξε οτι αξιζει, τραυματιστηκε στο καρπο (και γι αυτο, αν θυμαμαι καλα, εγινε τρειντ στο νταλας) και εφυγε!!!στα @@ του το νβα.γκαγκστερ πραγματικος!!!

    στο-γιακοβιτς!!!ζητω συγνωμη απο τους φιλους του οσφπ αλλα μετα το θρυλικο τριποντο του 98 στο σεφ εγινε ο ανθρωπος μου!!!οι κραυγες μου τοτε ενωθηκαν με πολλων αλλων στην ιδια πολυκατοικια!!!5 χρονια φαγουρας απο την ομαδαρα του ιωαννιδη πρωτιστως (και μετα του ντουντα) θα λαμβαναν τελος!!!μαζι με ντραζεν ο,τι καλυτερο εχει βγαλει η ευρωπη σε σουτερ!!!

    σαβιτς!!!πιο βρωμικος παικτης δε ξερω αν εχει περασει απο την ευρωπη.γι αυτο τον λατρευα!

    νταρκο μιλισιστς!!!εχω φυγει μιση ωρα πριν τελειωσω τη δουλεια για να δω παοκ-χεμοφαρμ!!!παλαβος εντελως αλλα πολυ μπασκετ ρε φιλε....

    μιλος τεοντοσιτς!!!δεν εχω καταληξει αν θελω το (μπασκετικο) του καλο ή το κακο του.τον σεβομαι σιγουρα απεριοριστα και παντα θα προσμετρω το οτι εφυγε μικρος απο την πατριδα του και πηγε σε μια ομαδα που αρχιζε να κανει πρωταθλητισμο στην ευρωπη και ολοι περιμεναν απο αυτον τα καλυτερα και ετρωγε αυτος (αδικαιολογητα) το κραξιμο για τις αποτυχιες!!!το σιγουρο ειναι παντως οτι οταν ο μιλος βρισκεται στο παρκε ειναι αλλιως....

    ΣΜ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. ο πρελεβιτς γιατι δεν επαιξε στην εθνικη γιουγκοσλαβιας και μετα σερβιας δεν χωρουσε η υπηρχε αλλος λογος?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν δεν κάνω λάθος, ο κανονισμός της FIBA τότε προέβλεπε ότι αν ο Μπάνε έπαιζε στην Εθνική Σερβίας θα έχανε το δικαίωμα να αγωνίζεται ως Έλληνας. Το περίεργο ήταν ότι δεν μπορούσε να παίξει ούτε στην Εθνική Ελλάδος. Έτσι, ο τίγρης δεν έπαιξε ποτέ με εθνόσημο στο στήθος. Νομίζω, πάντως, ότι είχε 1-2 ματς με μια άτυπη εθνική Σερβίας (κάτι σαν μεικτή) όταν ήταν σε ισχύ το εμπάργκο και οι γείτονες έρχονταν στην Ελλάδα για κανένα φιλικό. Την περίοδο ’92-’94.

      Διαγραφή
  37. Κι επειδή όταν κάποιος της γενιάς μας ανακατεύει λέξεις όπως μπάσκετ, νόστος, ρετρό κλπ το μυαλό πάει αυτόματα στο ‘’ΤΡΙΠΟΝΤΟ’’, εδώ είναι ένα link μ’ ένα ωραίο αφιέρωμα.

    http://portfolio.contra.gr/triponto

    Επίσης, πολύ υλικό από το περιοδικό μπορεί να βρει κάποιος κι εδώ

    http://3-ponto.blogspot.gr/

    Εξαιρετική προσπάθεια από τα παιδιά.

    Υ.Γ. Έχω σκυλομετανιώσει που σε μια από τις πολλές μετακομίσεις πέταξα όλα τα τεύχη του περιοδικού που μέχρι τότε τα πρόσεχα σαν τα μάτια μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε εποχές που το διαδίκτυο ήταν άγνωστη λέξη, το "ΤΡΙΠΟΝΤΟ'' ήταν ιεροτελεστία... Θυμάμαι πως περίμενα καρτερικά να έρθει η Τρίτη για να ρουφήξω κάθε του σελίδα... Μέχρι και τις σελίδες με τα αποτελέσματα της Β' ΕΣΚΑ μελετούσα ευλαβικά... Αργότερα ως φοιτητής στο εξωτερικό, θυμάμαι τους υπόλοιπους Έλληνες να κάνουν λίστες δίνοντας παραγγελίες στους γονείς τους για το περιεχόμενο των πακέτων που θα τους έστελναν από Ελλάδα... Εγώ το μόνο που ζητούσα από την μάνα μου, ήταν να στείλει το "ΤΡΙΠΟΝΤΟ''... Αργότερα και όταν πλέον είχαν μαζευτεί κούτες με πολλά κιλά "ΤΡΙΠΟΝΤΟ'', έχοντας φάει επίσης πολλές μετακομίσεις τα πήγα στη μάνα μου να τα αποθηκεύσει λέγοντάς της το εξής: ''Πέταξε οτιδήποτε δικό μου σου πιάνει χώρο, πέταξε τη νύφη σου από το παράθυρο αν σου κάνει κέφι, δεν με απασχολεί... Τα ''ΤΡΙΠΟΝΤΑ'' όμως μην διανοηθείς να τα αγγίξεις...''

      Διαγραφή
    2. Χλωμό, η Μπάρτσα δεν παιζόταν το 2010

      Διαγραφή
    3. αλλού πήγαινε μάλλον η απάντηση, αλλά μια χαρά παιζόταν η Μπάρτσα το '10. Τρεις φορές στη σειρά την πήρε ο Ιβάνοβιτς στους τελικούς της ACB, συν ότι η Παρτιζάν την είχε νικήσει μέσα στο Βελιγράδι. Το ότι "δεν παιζόταν" η Μπαρτσελόνα, μας έκανε να το νομίζουμε ο Γιαννάκης. Όπως πιθανόν να λέγαμε σήμερα και για την ΤΣΣΚΑ του 2012 ότι "δεν παιζόταν", αν τότε στον πάγκο του Ολυμπιακού ήταν ο Γιαννάκης και όχι ο Ντούντα.

      Διαγραφή
    4. Προς 77

      Ευχαριστούμε για τους συνδέσμους του ΤΡΙΠΟΝΤΟΥ.

      Εγώ κατάφερα να διατηρήσω, μέχρι και σήμερα, στο αρχείο μου, σε πολύ καλή κατάσταση τα περίπου 400 πρώτα τεύχη του περιοδικού, στο οποίο είχα αρχίσει να εντρυφώ ανελλιπώς απο το δεύτερο τεύχος.

      Θυμάμαι επίσης (και εχώ και κάποια τεύχη) του «Ματιές στο BASKET», του «ΣΟΥΠΕΡ ΜΠΑΣΚΕΤ», του «ΒΑΣΚΕΤball», του «ΤΖΑΜΠΟΛ» και το πρώτο τεύχος μιας εφημερίδας με όνομα «BASKET Show».

      Από ξένα έπαιρνα κυρίως το «FIBA Basketball» του οποίου έχω καμιά εκατοστή τεύχη (και ορισμένα από την ελληνική του έκδοση) και μερικά τεύχη του αμερικάνικου περιοδικού «Hoop».

      Αν βρω χρόνο, ίσως κάποια στιγμή να ανεβάσω μερικἐς ρετρό σελίδες ή κομμάτια από κάποια από αυτά, στη σελίδα μου στο facebook, για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι...

      Αλέξης

      Διαγραφή
  38. Όλοι τους καλοί και ο Μπόντι καταπληκτικός, αλλά ο Ντίβατς σε άλλο επίπεδο δεν συγκρίνεται με κανένα.. Το έπος του είναι το 1996, για 24 λεπτά το Σκορ στο τελικό με την dream team 3 είναι 50-51 πριν καταρεύσει η Γιουγκ και λήξει 95-69. Ο Ντίβατς έχει αποβληθεί με 5 φάουλ στο 23΄ (47-51) και θυμάμαι ο αδερφός μου έχει ρωτήσει τον Ιβκοβιτς το προηγούμενο βράδυ αν γίνεται να κερδίσουν και του έχει πει "μόνο αν μπορούσε να μείνει ο Βλάντε για 40 λετπά στον αγώνα αλλά θα τον βγάλουν στο 25!"
    Εγώ τότε έφηβος όταν βγαίνει έξω λέω "σιγά 4 πόντους έχει βάλει απόψε", αυτό που είδα μετά το θεωρώ το πρώτο μάθημα μπάσκετ που πήρα στη ζωή μου. Να θυμίσω οτι η DT3 είχε εκτός των άλλων Χακιμ, Σακιλ, Ντ. Ρόμπινσον, Τσ. Μπάρκλευ, Καρλ Μαλοόυν για ψηλούς... Αυτό το ματς ιστορικά είναι το πρώτο στο οποίο εππαγγελματίες αμερικάνοι κοτνράρονται τόσο πολύ (σε ένταση και χρονική διάρκεια) και είναι ο σπόρος της αμφισβήτησης για να ακολουθήσουν τα θαυματα της Ιντιανάπολις της Σαιτάμα κλπ... Το λέω επειδή το ξέρω καλά εκείνο το βράδυ κανείς Σέρβος δεν ήταν χαρούμενος με το ασημένιο...
    "Άτσα Νίκολιτς"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε μπορείς να φανταστείς πως το έζησα εκείνο το ματς.. Τα είπες όλα.

      Διαγραφή
    2. 2-3 Χρόνια αργότερα ένας σέρβος φίλος που έχει παίξει επαγγελματικό μπάσκετ μου εξηγούσε σε μια εστία κολεγίου λεπτομέρειες στο παιχνίδι του Ντίβατς και είχα χαζέψει.. προσωπικά χωρίς να έιμαι προπονητής ή σκάουτερ τον θεωρώ έναν απο τους κορυφαίους όλων των εποχών στα Intangibles... Αλλά αυτό που γούσταρα σ αυτόν είναι το ύφος που είχε, "μπορούμε να νικήσουμε τους πάντες...", μόνο σε Drazen-Γκάλη το έχω ξαναδεί σε τέτοιο επίπεδο, και χωρίς να είναι κωλοπαιδαρίστικη μαγικά τύπου Τζόρτζεβιτς-Ντανίλοβιτς, γι αυτό και όλοι οι Σέρβοι μπασκετμπολίστες τον θεωρούν "νονό".
      Τζιμ στο έχω ξαναπεί, πρέπει να σε πληρώνουμε φίλε, τέτοια ευχαρίστηση τζάμπα νιώθω σα να αμαρτάνω και είμαι και μεγάλος άνθρωπος...
      "Ατσα Νίκολιτς"

      Διαγραφή
    3. 2-3 Χρόνια αργότερα ένας σέρβος φίλος που έχει παίξει επαγγελματικό μπάσκετ μου εξηγούσε σε μια εστία κολεγίου λεπτομέρειες στο παιχνίδι του Ντίβατς και είχα χαζέψει.. προσωπικά χωρίς να έιμαι προπονητής ή σκάουτερ τον θεωρώ έναν απο τους κορυφαίους όλων των εποχών στα Intangibles... Αλλά αυτό που γούσταρα σ αυτόν είναι το ύφος που είχε, "μπορούμε να νικήσουμε τους πάντες...", μόνο σε Drazen-Γκάλη το έχω ξαναδεί σε τέτοιο επίπεδο, και χωρίς να είναι κωλοπαιδαρίστικη μαγικά τύπου Τζόρτζεβιτς-Ντανίλοβιτς, γι αυτό και όλοι οι Σέρβοι μπασκετμπολίστες τον θεωρούν "νονό".
      Τζιμ στο έχω ξαναπεί, πρέπει να σε πληρώνουμε φίλε, τέτοια ευχαρίστηση τζάμπα νιώθω σα να αμαρτάνω και είμαι και μεγάλος άνθρωπος...
      "Ατσα Νίκολιτς"

      Διαγραφή
    4. Ευχαριστώ τον "θρύλο" προφέσορα.. Τον Ντίβατς δε τον πολυσυμπάθησα ιδιαίτερα ποτέ, χωρίς να τον αντιπαθώ. Ίσως έφταιγε η κόντρα του με τον Ντράζεν.. Ο Τζόρτζεβιτς θεωρώ ότι ήταν ο πιο "καρυδάτος" straight χαρακτήρας από όλους αλλά αυτό το σχόλιο είναι καθαρά υποθετικό και αφορά την ελάχιστη προσωπική επαφή μου και μαρτυρίες άλλων που είχαν ζήσει από πιο κοντά αυτή τη γενιά.

      Διαγραφή
  39. με το που σηκώθηκε ο Μιλισάβλιεβιτς να σουτάρει σε εκείνο το Ολυμπιακός-Μαρούσι, πήγα να πάθω ανακοπή. Ευτυχώς το έχασε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. τώρα θυμήθηκα και άλλους δυο τεράστιους σουτέρ, γιουγκοσλάβους αλλά όχι σέρβους

    Πέταρ Ναουμόσκι
    Τεομάν Αλιμπέγκοβιτς

    βρωμόχεροι και οι 2

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκείνος ο Ναουμόσκι με είχε στοιχειώσει στο Τορίνο..

      Διαγραφή
    2. Ο Αλιμπέγκοβιτς παιχτούρα. Σλοβένος. Είχε έρθει και από τα μέρη μας, στον Ιωνικό αρχές '00s.

      Διαγραφή
    3. Βόσνιος ο Τεομάν. Νομίζω.

      Διαγραφή
    4. όπα, σόρρυ, Σλοβένος τελικά. Δίκιο έχεις Τζιμ.

      Διαγραφή
  41. Kαταπληκτικο,συλλεκτικο αφιερωμα...Για μια θρυλικη μπασκετικη σχολη που εχει επηρεασει-και μοιαζει-με την αντιστοιχη ελληνικη οσο καμια άλλη...Βγαλμενη απευθειας απ την μακρα παραδοση και νοοτροπια του σερβικου λαου...
    Ειδικη μνεια σε παικτες όπως ο Σαβιτς που χωρις να εχουν το σπουδαιο ταλεντο καταφεραν να ξεχωρισουν με τα περιφημα πια intangibles,παράδειγμα για τις νεοτερες γενιες παικτων...
    Ο Μποντιρογκα μπασκετικος αρτιστας,ο Πετζα καθαροαιμο ταλεντο,ο Ντιβατς ογκόλιθος...
    Τι να πεις για τον μεγαλο σκορερ Ντανιλοβιτς,για τον ''Μεγαλεξανδρο'' του ευρωπαικου μπάσκετ που εχει πιστευω την προσωπικοτητα να κανει μεγαλη καριερα και σαν τεχνικος-αρχης γενομενης από φετος...
    Μεγαλοι παικτες οι Πασπαλι-Ταρλατς,αν και παναθηναικος,ο ΟΣΦΠ του ιωαννιδη των 90ς με χορηγο την λακτα δεν μπορει να ξεκολλησει από τις παιδικες μου αναμνήσεις...
    Τελος ο Γιαριτς εντυπωσιακα προσοντα για ποιντ γκαρντ,ακομα πιο εντυπωσιακα γουστα στις γυναικες...
    Ο Ρακοσεβιτς αυθεντικο ταλεντο παλιας κοπης,τετοιυς παικτες θελω να δω να βγαζει και η χωρα μας.

    Respect για τους πλαβι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "ο ΟΣΦΠ του ιωαννιδη των 90ς με χορηγο την λακτα "


      Χαχαχα..

      Διαγραφή
  42. Ντέγιαν Μποντιρόγκα οεοε....Ντέγιαν Μποντιρόγκα οεοε....
    Απίστευτος παίχτης με πολλά κιλά @@..Μάζι με τον Μότσαρτ,τον Διαμαντίδη,τον Σάρας και φυσικά τον Air Jordan αποτελούν τους αγαπημένους μου παίχτες όλων των εποχών

    -Makos 13-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. ίσως γιατί τον είδαμε πολύ και από πολύ κοντά, ίσως επειδή χάρισε τα πάντα απλόχερα σε όποια ομάδα και αν αγωνίστηκε, ίσως επειδή ήταν τόσο ράθυμος όσο ένα sniper πριν τη θανατηφόρα βολή του.... Ντέγιαν Μποντιρόγκα.
    Δημήτρης Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Τελικός Γιουγκοσλαβικού Πρωταθλήματος 1987

    ΠΑΡΤΙΖΑΝ-ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ

    Σάλε, Ντίβατς, Ζάρκο και Ζ. Ομπράντοβιτς vs Μιλίσεβιτς, Ντάμπιτς, Μπόμπαν, Μπάνε και Νεμπόισα Ίλιτς

    www.youtube.com/watch?v=jPCQKi0i8sM

    Rolando Blackman

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Ενα απο τα καλυτερα αρθρα σου Δημητρη. Φαινεται οτι το ετοιμαζες καιρο.

    Η μεγαλη των Σλαβων σχολη. Ισως η μεγαλυτερη σχολη μπασκεμπολιστων στο πλανητη σε αναλογια με το πληθυσμο τους. Λεγεται οτι οταν γεννιοταν ενα μωρο, πρωτα μαθαινε να βαραει τριποντο και μετα να μιλαει.

    Ποιον να πρωτοξεχωρισεις; Προσωπικα, ως Παναθηναικος, αγαπησα τον Μποντιρογκα. Ηταν ο παιχτης που ηξερες οτι οταν η μπαλα θα εκαιγε θα την επαιρνε και ησουν ησυχος οτι θα μπει μεσα. Το σιγουρο ειναι οτι περασαν πολλοι απο την Ελλαδα και αφησαν μονιμα το στιγμα τους. Ισως τους χρωσταμε οτι μας εμαθαν πολλα απο τα μυστικα του μπασκετ. Απλα respect σε αυτη τη σχολη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. danilovic ,όχι για κανένα λόγο αν αγαπάς όπως εγώ τον carlton myers
    bodiroga ,όχι όχι εμένα μ αρέσουν οι γρήγοροι ,εκνευριστική η ευκολία που κέρδιζε φάουλ στο πιο αργό lay up στην ιστορία του μπάσκετ
    djorgevic λατρεία
    divac υπόκλιση
    απλά ζάρκο ο τρόπος που έτρεχε το γήπεδο και οι 1000 +1 τρόποι που σκόραρε χωρίς αθλητική ικανότητα ,αντιεμπορική φάτσα ,κακές συνήθειες όλα μπορώ να του τα συγχωρήσω ακόμα και την μεταγραφή του στον παο ,αυτές τις γ@#νες βολές στον τελικό όχι ,εκείνο το βράδυ έριξα την τζαμαρία της μπαλκονόπορτας του σπιτιού μου με το κεφάλι
    .ο τύπος κατάφερε και βγήκε πρώτος σκόρερ σε πρωτάθλημα που έπαιζε ο θεός Γκάλης
    τάκης γέρακας

    ρε σι jim ρίξε καμιά ανάλυση για το ρόστερ του ολυμπιακού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. o Γκάλης και ο Μποντιρόγκα δίδαξαν μπάσκετ τους Έλληνες, αυτό μόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ιβάν Ζορόσκι, Νεμάνια Τσουκ, Γιοβάνοβιτς-Καραγεωργίου...

    Ερσεφουρίλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρε τον Γιοβάνοβιτς.. Τι μου θύμισες.. Φαινόταν ότι είχε ταβάνι από νωρίς πάντως αντίθετα με όσα έλεγαν οι τότε "ειδικοί". Τώρα διδάσκει γιόγκα..

      Διαγραφή
  49. εγω που τρελαινομουν με τον βουγιανιτς εχω καποιο προβλημα? ας μην τον ειχαν φρεναρει οι τραυματισμοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κανένα πρόβλημα. Πολυβόλο πραγματικό, 1ος σκόρερ της Ευρωλίγκας για μια σεζόν μάλιστα. Οι Νικς τον πίστευαν πραγματικά.. Βέβαια με όλες τις πατάτες που έχουν κάνει στο ντραφτ δε ξέρω πόσο τον τιμάει αυτό.

      Διαγραφή
    2. Απο τους μεγαλύτερους παίχτες που έχουν περάσει απο το ΟΑΚΑ.

      Διαγραφή
  50. Πιστεύω να σας άρεσε η ανάρτηση.. Πολλές αναμνήσεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Αρχίζω να απαντάω μηνύματα, όποιος θέλει μιλάμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Sorry και πάλι για την διαφημιση, αλλά θα θελα τη γνώμη σου για το μπλογκ badbasket.blogspot.gr

      Σβήσε τη δημοσίευση αν θέλεις αλλά η γνώμη σου θα ήταν πραγματικά πολυτιμη

      Διαγραφή
    2. Θα το κοιτάξω και θα σου γράψω εδώ Sin..

      To Hoopfellas είναι ακομπλεξάριστο και έτοιμο να βοηθήσει κάθε νέα προσπάθεια (ειδικά από φίλους της σελίδας όπως εσύ). Δε μπορώ τα "μουλωχτά" και τη "κακή πρόθεση".. Ότι καλύτερο εύχομαι..

      Διαγραφή
  52. Αν και Αρειανός, υποκλίνομαι σε Πετζα, Μπανε..αλλά Σερβία = Κάκαλα και αλητεία οπότε Ντανίλοβιτς
    Τζιμ ένα σχόλιο για τις μεταγραφές του Άρη; Μακνιλ και Γουαιτ κάνουν τη διαφορά όπως ακούγεται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Ντέγιαν Μποντιρόγκα χωρίς πολλά πολλά. Σε τελείωνε τόσο φυσικά και "γήινα", χωρίς φιοριτούρες, που πονούσε πολύ περισσότερο. Ο εφιάλτης μας που έγινε για κάποια χρόνια ο εφιάλτης τους, όταν τίμησε την πράσινη φανέλα.

    Είχα και την τύχη να είμαι και στο Palalottomatica (κάπου πρέπει να έχω φυλάξει και το εισιτήριο) στο τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του, Ρόμα-Σιένα για τα ιταλικά πλέυ οφς. Βγαίνει ο Μπόντι, θέλει 4 λεπτά να λήξει το ματς και ακολουθεί ένα " Μποντιρόγκα ολέ" χωρίς σταματημό από 10000 κόσμο.

    https://www.youtube.com/watch?v=xXjjKY2m1HA

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σε αυτό το ματς δεν ήταν που κάτι κωλόπαιδα Σιενέζοι βρίζανε τον Ντέγιαν όταν όλο το υπόλοιπο γήπεδο φώναζε το όνομά του;

      Διαγραφή
    2. Να σου πω την αλήθεια, ήταν τόσο έντονες οι στιγμές που ή δεν πήρα πρέφα το σκηνικό ή η μνήμη μου το έχει διαγράψει. Αν κάτι έγινε, πάντως, θα ήταν μεμονωμένο δεδομένου ότι οι της Σιένα ήταν λίγοι σχετικά στο γήπεδο, δεν πρέπει να ξεπερνούσαν τους 150-200 και δεν θυμάμαι να ξεκίνησε τίποτα "οργανωμένο" κατά του Ντέγιαν από την μεριά τους. Μπορεί 20-30 κάφροι κάτι να φώναξαν, αλλά μπροστά στους 10000...

      Διαγραφή
  54. κι ένα κροατο-σλοβένικο

    το τελευταίο λεπτό του Τσιμπόνα-Ολίμπια του 1997 για τα προημιτελικά της Ευρωλίγκας

    Ραντούλοβιτς, Μουλαομέροβιτς...
    ΜακΝτόναλντ, Νεστέροβιτς, Μίλιτς, Στεπάνια...

    https://www.youtube.com/watch?v=JMVRICZODNU

    Rolando Blackman

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ζντράβκο (Ραντούλοβιτς) η παιχτούρα και πουλέν του Τζούροβιτς. Τον είχε φέρει στον Άρη το 1993 μαζί με τον Φρέντερικ (αμερικανός SF) σε μια σεζόν που θα προσπαθούσε να ανεβάσει νέα παιδιά όπως οι Πουρνάρας, Μωραϊτοφ.. Πρώτο ματς στο Ιβανώφειο, ανεβαίνει ο Παναθηναϊκός του Γκάλη. Ο Ζντράβκο τα γράφει από παντού (αν θυμάμαι έβαλε κάποια 30αρα) αλλά γρήγορα καταλαβαίνουμε ότι ο Άρης ήθελε πάρα πολύ δουλειά για να ανταγωνιστεί τις τοπ ομάδες της Αθήνας..

      Διαγραφή
  55. https://www.youtube.com/watch?v=pBQqQdq_yuw

    Στο 2'20''..

    Να παίζεις τώρα ντέρμπι με τον "αιώνιο", το γήπεδο να κοχλάζει και να τρως καλάθι-μαχαιριά από τον σούπερ-σταρ/πιο μισητό παίχτη του αντιπάλου ο οποίος το πανηγυρίζει έτσι.. Αν είχα όπλο θα του έριχνα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. γιατί, το καπνογόνο που είχε ανάψει στο Μόναχο το '99 πού το πας;

      Διαγραφή
    2. Πάει Αμέρικα.. Υφάκι "σας έχω". Πρώτο μονό, κάταγμα στο δάχτυλο στο πρώτο ντράιβ που πήγε να περάσει. Στη συνέχεια, μπουκέτο από τον Κρις Μιλς. Έρχεται στα ίσα του, καταλαβαίνει τι παίζει, προσαρμόζεται, παίζει μπασκετάρα σε πολύ απαιτητικό οργανισμό..

      Διαγραφή
    3. Τις μπουνιές με Μάιερς τις θυμάσαι..;

      Διαγραφή
    4. σιγα την προκληση που σου ηρθε να του ριξεις με το δικανο,ο αλλος πηγε στους φανατικους και εδειχνε τα αυτια του χαχαχαχα.

      Διαγραφή
  56. Ο Μποντιρογκα ηταν σχολη απο μονος του.Τεχνικη και προσωπικοτητα.Μεγαλη μορφη...
    Καποιος που ειπε για τον Μαγερς πανω,ο τρελο τζαμαικανος σκορερ θελει χωρια αρθρο...
    Απο αλλο εργο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Vet στη προπερυσινή καλοκαιρινή ανάρτηση (το link στη κορυφή του κειμένου) γράφω για Κάρλτον..

      Διαγραφή
  57. και τα δυο καρφώματα του Μάρκο Μίλιτς που του έδωσαν μια θέση στους Suns το 1997

    https://www.youtube.com/watch?v=UcKXNw7UVjE
    www.youtube.com/watch?v=flxOF6FfKZM

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Ο Μίλιτς σας το έχω ξαναγράψει, μεγάλη μου αδυναμία. Όσο μεγάλωνε και κατέβαινε στο "4" τόσο περισσότερο μου άρεσε. Περπατούσε στον αέρα, σκηνές από το "Τίγρης και Δράκος" στο παιχνίδι του..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Γεια σου Τζιμαρα

    Το μπασκετ με το ενα πλει,εναν σεντερ και 3 SF που εγραψες προχθες θα το παιξουν φετος οι Μπακς με Γουιλιαμς,Μονρο και 3 sf τους Μιντλετον,Κουνμπο,Παρκερ.Το επαιξε και περσι με Νταντλει στη θεση του τραυματια Παρκερ.Τωρα αν ειναι ο Παρκερ εστω στο 80% θα δουμε ωραια πραγματα φετος.
    Εσυ τι θα εβαζες στο 1,σκορερ PG ή οργανωτη;

    Μηπως ειδες ενα πενταλεπτο μου φαινεται στο τεταρτο παιχνιδι των τελικων;
    Ο Λεμπρον επαιζε σεντερ στην αμυνα,ενω στη επιθεση κατεβαζε μπαλα,εκανε μια πασα στα πλαγια και βουταγε στο χαμηλο ποστ να παρει τη μπαλα.Απο τα καλυτερα μπασκετικα πενταλεπτα που εχω δει τον τελευταιο καιρο...
    Μεγαλη κινηση και απο τον Κερ,που του κατεβαζε τη μπαλα ο Γκριν και μολις περναγε το κεντρο την εδινε στον Καρυ,με ενα σκριν,να τρεξει την επιθεση...

    WILKINS

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Ειδικά αναφορά εδώ στα τρομερά παιδιά του Βιουγιόσεβιτς το 2010 που όχι απλά φτάσανε f4 αλλά θέλανε και ένα φόλοου από έναν παίκτη ΝΒΑ για να μην πάνε τελικό.
    ΜΦΓ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πιστεύω αν ο τελικός ήταν Παρτιζάν-Μπαρτσελόνα (που το άξιζε η Παρτιζάν 100% να είναι σε εκείνο τον τελικό) μπορεί να είχαμε ένα θαύμα ανάλογο του ΤΣΣΚΑ-Ολυμπιακός του 2012.

      Διαγραφή
  61. Γεια σου Τζιμαρα
    Καλο καλοκαιρι
    Α)ΠΟτε θα μπουμε σε moood Eurobasket;Προσωπικά δεν κρατιέμαι..
    Β)Πρεπει το επομενο σου ρετρο αφιερωμα να ασχοληθει με τους Κροατες Μ.ΝΤ (μετα Ντραζεν ) εποχης ,και γιατι εχουν βαλτωσει σαν εθνικη ενω εβγαλαν παικταραδες.

    no_closure

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Darco Milicic Τζιμ και ασε Ντιβατς, Μποντιρογκα, Ντανιλοβιτς και τα αλλα παιχτακια...
    Χαχαχαχα
    ΦΙΛΙΚΑ ΠΑΝΤΑ!!!
    Σταθης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Το 1999 ήμουν Θεσσαλονίκη φοιτητής και πήγα να δω στο Ιβανώφειο την προπόνηση της Γιουγκοσλαβίας. Η ΕΟΚ είχε προθυμοποιηθεί να φιλοξενήσει τους Σέρβους λόγω του πολέμου. Γνώρισα από κοντά πολλούς. Τον Ντέγιαν που κάθε μέρα τον χαιρετούσα και στο τέλος στα Ελληνικά μια μέρα πριν φύγουν μου πε "Γκεια σου φίλε". Τον Πέτζα, τον Ντανίλοβιτς, τον Τάρλατς που άκουγε τα εξ αμάξης στην προπόνηση, τον άγριο Ντρόμπνιακ και φυσικά τον Ομπράντοβιτς που εκείνη την περίοδο μιλούσε με Παναθηναϊκό. Γι΄αυτό ήταν και ο Ιτούδης μαζί του. Στις εξέδρες ήταν ο Ντράγκαν Σάκοτα ενώ είχε έρθει και ο Γιοβάνοβιτς από το ποδόσφαιρο να τους δει. Ο Ντέγιαν μετά το τέλος της προπόνησης καθόταν με έναν βοηθό και βαρούσε τρίποντα για εξάσκηση. Κανένας δε μου αρνήθηκε αυτόγραφο. Δεν υπήρχει η παραμικρή απαγόρευση να δει κανείς την προπόνηση. Μου έκανε εντύπωση ότι μπορούσαμε να δούμε όλα αυτά τα αστέρια άνετα και να κυκλοφορούμε. Δεν ήταν ο Ντίβατς λόγω ΝΒΑ, ενώ δε θυμάμαι τον Σάλε. Ήταν ο Σάσα Ομπράντοβιτς και όλοι οι παραπάνω.

    Πολύ όμορφη εμπειρία. Και να ναι και δίπλα από το σπίτι μου. Τυχερός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. έλα Τζιμ, αφού θες Κάρλτον (αγαπημένος σου και αγαπημένος μου) πάρε τους 41 πόντους που είχε μέσα στο Τρεβίζο (από τους 82 της ομάδας του) στον 5ο τελικό του 1997

    ειδικά από το 1:09:00 και μετά παίζει ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ όλη τη Μπενετόν

    www.youtube.com/watch?v=LB6XMVruwhk

    δώρο και η τάπα του Μαρκονάτο στον Καρνισόβας

    www.youtube.com/watch?v=qC7juKOFicY

    Rolando Blackman

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. στο 28:13 είναι το "καισαρικό" ταπίδι του Μαρκονάτο.

      Διαγραφή
    2. Πως έγινε έγινε έτσι το Ιταλικό;

      Ελπίζω να μην φτάσουμε σε αυτό το σημείο, αν και όπως φαίνετε τα πράγματα πέρνουν το δρόμο τους σιγά σιγά. Αργά, αλλά ελπίζω σταθερά εκεί στο βορρά γιατί είναι κρίμα και άδικο.

      Τάκης

      Διαγραφή
  65. Дејиан Бодирога

    Ευχαριστούμε και πάλι Τζιμ. Απλά να πω ότι για 'μένα είσαι μια συγγρονή εκδοχή του "τρίποωτου" που μας θύνισαν οι φίλοι πιο πάνω. Αφού μιλάμε για αγάπη, Ντεγιαν με διαφορά. Πολύ συμπαθείς φάτσες οι Ρεμπρατσα, Στογιακοβιτσ, και Τζόρτζεβιτσ. Σίγουρα πολλοί παιχταράδες μαζεμένοι, αν και είμαι λίγο πιο μικρός και δεν έχω εικόνα για τους λίγο πιο παλιούς.

    Τάκης

    υ.γ. Να σε παρακαλέσω να βάλης στην χειμερινή σου αντζεντα, αν είναι εύκολο (που δεν είναι), μια ανάρτηση για την Ελληνική σχολή και τα χαρακτηριστικά της σε σχέση με τα υπόλοιπα πρωταθλήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τάκη σε ευχαριστώ, είναι πολυ τιμητικό για εμένα αυτό που έγραψες (παιδί του "Τριπόντου" είμαι και εγώ άλλωστε).

      Διαγραφή
  66. Kαι τώρα μια ιντριγκαδόρικη ερώτηση:

    Ο Ντίβατς ήταν πιο εθνικιστής ή ο Ντράζεν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χου γκιβς ε φακ...

      Διαγραφή
    2. Δε μπορούμε να το απαντήσουμε και δε μας ενδιαφέρει καν. Η δική μου η παρατήρηση (σχετικά με τον Ντίβατς) έγινε σε πολύ πιο απλ΄πη/αθώα βάση, μέσα από τη ματιά ενός μικρού παιδιού που ασυνείδητα κάνει "εχθρό" του κάθε "εχθρό" του ήρωα του..

      Διαγραφή
    3. o Bράνκοβιτς ήταν πιο πολύ απ' όλους. Κι αν υπήρχε ένας παίκτης που δεν τον ένοιαξαν ποτέ ούτε οι εθνικισμοί ούτε οι κόντρες, και ήταν πάντα φίλος με όλους, αυτός ήταν ο Κούκοτς.

      Διαγραφή
  67. Ρε τον Σπανούλη που επιλέγει ποιο μέρος της προετοιμασίας θα ακολουθήσει και σε ποια φιλικά θα συμμετάσχει. Τα ίδια έκανε και το 2013. Από κοντά και ο Μπουρούσης...
    Δεν είναι κακό να μας πουν από την ΕΟΚ ότι κάποιες παλιοσειρές απολαμβάνουν ειδικής μεταχείρισης... Παντού συμβαίνουν αυτά. Κάτι ''πρόγραμμα ενδυνάμωσης για τη μέση του'' και ''πρόγραμμα ειδικής έντασης'' όμως μου φαίνονται τόσο αστεία όσο και η ζεμπεκιά του βαψομάλλη ...
    Αναρωτιέμαι πως το βλέπουν οι λοιποί διεθνείς και δη τα παιδιά από το ΝΒΑ...

    Υ.Γ. Άντε γιατί παραείχε ανέβει το επίπεδο εδώ μέσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Jim ήθελα να αναφέρω τον Vlado Scepanovic τώρα που τον θυμήθηκα.Πολύ υποτιμημένος παίκτης κατά την γνώμη μου.Εξαιρετικός σουτέρ και μετά από ντρίπλα και εν στάση,υψηλό iq,πολύ καλό διάβασμα των φάσεων και του αγώνα γενικά,πολυεργαλείο στα χέρια κάθε προπονητή. Στην άμυνα δεν υστερούσε,ούτε ήταν ο αδύνατος κρίκος μολονότι το ψωμί του το έβγαζε από την επίθεση.Ο σέρβος Χατζηβρέττας αν μου επιτρέπεις!!

    Green North

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παιχταράς (αλλά Μαυροβούνιος). Καθάρισε τότε στον τελικό του Τούρκους στο πι και φι όταν ο Πέτζα έδειχνε να κολλάει.

      Διαγραφή
    2. Μαυροβούνιος ήταν?Δεν το ήξερα αυτό.Για αυτό δεν έχει αναφερθεί από κανέναν εδώ μέσα χαχα. Γράψε λάθος jim.Πάντως παιχταράς όντως.

      Green North

      Διαγραφή
  69. Γειά σου Jim

    Εξαιρετικός όπως πάντα, μόνο που το άρθρο αυτό με γύρισε καμια 20αριά χρόνια πίσω...Γιουγκοσλαβία των mid 90s- early 00's δεν ξαναβγαίνει. Ως πιτσιρικάς τότε μισούσα τους μπάσταρδους με τα άσπρα μπλε αλλά μέσα μου ήξερα ότι με Τσέκο, Μπακατσιά και Κακιούση δεν μπορείς να ελπίζεις σε κάτι παραπάνω από μια πολύ αξιοπρεπή ήττα από τους νονούς του Ντούντα. Ομαδάρα από τις λίγες, με τις κοχόνες να σέρνονται στο παρκέ, δίδαξαν μπάσκετ, αλητεία και iconic moments. Από την ομάδα του 95 αγαπημένος ο σοσιοπαθής Σάσα και ο ψωχωτικός Σάλε. Μετά κατάλαβα το μεγαλείο του Ντίβατς και έζησα από κοντά τον ανυπέρβλητο Ντέκι. Ανατριχίλα το 2002 στην Μπολόνια και την Ιντιάνα. Sex, droga, Bodiroga

    Delk

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Με βάση καριέρα,τίτλους,ταλέντο ή οποιοδήποτε άλλο κριτήριο θέλετε Ντανίλεβιτς ή Σάσα ?

    Τζιμ ερώτηση από προηγούμενο ποστ.Ο Χαραλαμπόπουλος φέρνει από Σμόντις ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι, καμία σχέση Τζορτζ. Ο Σμόντις ήταν ταυρί, ποτέ όμως δεν είχε ικανότητα με τη μπάλα στα χέρια για παίξει στη περιφέρεια. Ήταν παίχτης ζωγραφιστού άσχετα με την ικανότητα να σκοράρει με πρόσωπο από μακριά. Ο Χαραλαμπόπουλος, σας το έχω ξαναγράψει, λειτουργεί ως big guard.

      Διαγραφή
    2. για τον χαραλαμποπουλο απ οσο τον εχω δει τα προτυπα του πρεπει να ειναι οι μπιελιτσα και σισκαουσκας. ισως και λιγο ο μποντιρογκα... Οσο πιο πολυ δουλεψει τοσο πιο μακρια θα παει. στη χειροτερη περιπτωση να ακολουθησει την πορεια παιχτων οπως ο σακοτα και ο χρυσικοπουλος.

      Διαγραφή
  71. Σκεφτείτε οτι όλους αυτούς τους θρύλους τους κόντραρε σχεδόν στα ίσια η εθνική μας το 1995 και το 1998..απίστευτο..
    Ντέγιαν.. Ηταν αργος, δεν πηδούσε ουτε εφημερίδα, δεν ηταν εκρηκτικός, ουτε αθλητικός,αλλα ΙΣΟΠΕΔΩΝΕ τους πάντες για τουλαχιστον πεντε συνεχόμενα χρονια 1998-2003 με ένα πραγματικά μαγικό τροπο. Και Τζινόμπιλι και Αμερικανούς και ευρωπαίους όλους τους ειχε για πρωινό.ηταν τόσο κυρίαρχος όσο κανεις άλλος απο την λίστα σου Τζιμ για να μη βαλω μεσα και ντραζεν και Κούκοτς και με πείτε ιεροσυλο.ανατριχιλα στην επιστροφή στο σπορτιγκ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Μποντίρογκα γιατί ήταν ο πιο έξυπνος παίχτης και τον απολαύσαμε ζωντανά στα καλύτερά του..
    Ντίβατς γιατί ήταν ο πιο ταλαντούχος και ο πιο προικισμένος..
    Στογιάκοβιτς γιατί πριν φύγει, τελείωσε τον γάβρο με buzzer beater..
    Πρέλεβιτς γιατί ήταν ο μόνος τότε που κοιτούσε στα μάτια τον Γκάλη..
    Μα πάνω απ' όλους ο ξάδερφος..
    Ντράζεν Πέτροβιτς γιατί ήταν ο μεγαλύτερος των πλάβι και έφυγε σαν ροκ σταρ..

    Vatos76

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Πολύ καλό το άρθρο σου Jim. Ως Ολυμπιακός λάτρευα Ζάρκο, γούσταρα τρελά Μπάνε (το 3ποντο του στον τελικό με τη Ρεάλ είναι μια από τις πιο αξέχαστες αθλητικές στιγμές που έζησα) κ έπεφτα σε μαύρη σκοτοδίνη όταν στα κρίσιμα τελευταία δευτερόλεπτα των ματς του ΠΑΟ κ της Εθνικής Σερβίας έπαιρνε την μπάλα ο Μποντίρογκα γιατί ήξερα τι θα ακολουθήσει.

    Επίσης θυμάμαι πόση εντύπωση μου είχε κάνει ο 19χρονος Ντίβατς που έβαλε 3ποντο μεσα το Αλεξάνδρειο. Δεν θυμάμαι να είχα ξαναδεί ψηλό 2.15μ (πλην Σαμπόνις) να εκτελεί με τέτοιο στυλ τρίποντο.

    Ένας άλλος εξαιρετικός φόργουορντ της δεκαετίας του 80 που είχε μεγάλο γκελ στο ελληνικό κοινό λόγω του δυναμισμού του ήταν ο Γκριμποβιτς (Goran Grbović). Το όνομά του είχε γραφτεί μάλιστα κ για μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Στη wikipedia ως μεγάλο παράσημο της καριέρας του γράφει μια δήλωση του Βουγιόσεβιτς το 2010: Ιn an interview after Partizan's successes in the 2009–10 season, coach Duško Vujošević was asked which five players would always play on his team. Vujošević picked Đorđević, Danilović, Divac, Paspalj, and Grbović.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Επίσης, φίλοι πρέπει να τονίσουμε πόσο άσχημες ήταν εκείνες οι Ελληνοποιήσεις-μαϊμού που είχαν γίνει τότε. Θα εξαιρέσω τον Μπάνε γιατί έπαιζε για 3 χρόνια ως ξένος στην Ευρώπη και λόγω προσφοράς, τον Πέτζα που αγαπά την Ελλάδα και συνεχίζει να την αγαπά, άντε και τον Νάκιτς λόγω του πατέρα του που ήταν ο προπονητής της Εθνικής πόλο. Οι υπόλοιπες ήταν απαράδεκτες. Είχα τσακωθεί με ένα συμμαθητή μου γιατί αυτόν τον ενδιέφερε τι θα κάνει η ομάδα ακόμα κι αν δεν είχε κανένα Έλληνα. Εγώ ήμουν άλλης αντίληψης. Δε μου άρεσε καθόλου αυτό με Τόμιτς, Τάρλατς, Σοκ, Κουουσμα, Μισούνοφ κλπ κλπ κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γι'αυτό η καλύτερη λύση ήταν, είναι και θα είναι η εξής : κανένας περιορισμός στους ξένους, ποτέ και πουθενά. Καθαρά και ξάστερα πράγματα και όποιος αξίζει να παίζει, ας παίζει. Problem solved.

      Διαγραφή
  75. Ερώτηση προς τον προπονητή της Εθνικής Σερβίας..

    Κόουτς "Σάλε", πώς θα σου φαινόταν εάν δύο από τους καλύτερους νεαρούς παίχτες του εθνικού συγκροτήματος έκαναν "μαντραπήδα" από το ξενοδοχείο παίρνοντας κρυφά το αυτοκίνητο για μεταμεσονύχτιo επιθετικό play με αιθέριες υπάρξεις..;

    Το είχε κάνει ο ίδιος με τον Ντίβατς..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Dejan Bodiroga ο αγαπημένος για την οξυδέρκεια του και τον τρόπο του να τα κάνει όλα να δείχνουν απλά.

    Zarko Paspalj για το φοβερό του στυλ, τις αντιτουριστικές άσπρες φανέλες και το οτι δεν μάσαγε πουθενά.

    Danilovic και Stojakovic γιατί ήταν παίκτες που φυσούσαν πραγματικά, ολοκληρωμένοι, άφοβοι, εξαιρετικοί σε ότι έκαναν μέσα στο γήπεδο.

    Σάλε και Savic δε γούσταρα ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. δε μπορώ να βρω σε βίντεο τους 51 πόντους που είχε ο Μποντιρόγκα με τη Στεφανέλ το '93 σε ματς ιταλικού πρωταθλήματος, ούτε τους 32 που αμόλησε στον Πανιώνιο με τη Ζαντάρ στα 19 του (τότε που τον ζητούσε ο Ιωαννίδης στον Ολυμπιακό). Στο Τρίποντο υπήρχε φωτογραφικό αφιέρωμα και για τους δύο αγώνες θυμάμαι, αλλά βίντεο δε μπορώ να βρω.

    Τέλος πάντων, πάρτε Μποντιρόγκα με Μπαρτσελόνα μέσα στον Κορυδαλλό το 2003

    www.youtube.com/watch?v=_PDlkbIj1tA

    Rolando Blackman

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Dejan Bodiroga. Αντικειμενική γνώμη δεν μπορώ να εκφράσω σε οποιαδήποτε συζήτηση που μπλέκει μέσα το όνομα του. Ο παίκτης που με έκανε να αγαπήσω το άθλημα, ο παίκτης που όταν επαιζε ήξερες ότι στα δύσκολα δεν υπάρχει περίπτωση να χάσεις. Κάθε του κίνηση μια μικρή ραψωδία, ειδικά αν συνδυάσουμε το γεγονός ότι δεν ήταν και ότιο πιο αθλητικό έπαιζε φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι για μένα είναι ίσως ο πιο καθαρά ταλαντούχος αθλητής των τελευταίων ετών.
    Για να το γυρίσουμε λίγο και στα δικά μας, αυτόν πρέπει να έχει σαν ευαγγέλιο ο Χαραλαμπόπουλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Όσον αφορά το ερώτημα του άρθρου, να τονίσω καταρχήν ότι δεν έχω κρεμάσει ποτέ αφίσες αθλητών στο υπνοδωμάτιο μου, δηλαδή, δεν είχα ποτέ μου αθλητικά ή άλλα είδωλα. Έχοντας μια γενική εικόνα των τεκταινόμενων στο άθλημα τα τελευταία 30+ χρόνια, παραθέτω παρακάτω τις δικές μου επιλογές:

    Foreign Fellas

    drǎʒɛn pɛ̌trɔʋit͡ɕ

    «... Petrović's #3 was retired by the Nets in 1993, and in 2002 he was posthumously enshrined in the Naismith Memorial Basketball Hall of Fame. In 2013, he was voted the BEST EUROPEAN BASKETBALL PLAYER in HISTORY by PLAYERS at the 2013 FIBA EuroBasket.»

    https://en.wikipedia.org/wiki/Dra%C5%BEen_Petrovi%C4%87

    Μακράν ο κορυφαίος Γιουγκοσλάβος παίκτης που έχω δει όλα αυτά τα χρόνια. Όταν έβαζε... 7η ταχύτητα στο κιβώτιό του (όντας πραγματική F1 της καλαθοσφαίρισης), ήταν δεδομένη η... κηδεία του αντιπάλου με τιμές πρωθυπουργού. Πραγματικός Mozart του αθλήματος, παίκτης ορχήστρα. Έφυγε από κοντά μας πολύ νωρίς, αλλά είναι σίγουρο ότι εκεί που βρίσκεται τώρα πλέον, οι αντίπαλοί του και οι μπασκέτες υποφέρουν, όπως ακριβώς υπέφεραν κάποτε και οι επίγειοι αντίπαλοί του...

    Δέστε τις ζώνες σας και απολαύστε άφοβα και ελεύθερα

    Drazen Petrovic - Vintage NBA
    https://www.youtube.com/watch?v=4kzIExGErhc

    Drazen Petrovic - TOP 35 PLAYS
    https://www.youtube.com/watch?v=uNMEbPlo7HI

    Drazen Petrovic VS Michael Jordan
    https://www.youtube.com/watch?v=amk_vjMsr40

    Drazen Petrovic - Basketball Technique
    https://www.youtube.com/watch?v=Z8gbLlwwfo0

    BONUS

    Real - Caserta (το απόλυτο παιχνίδι, απολάυστε και τους 250 (!) πόντους)
    Ισπανική μετάδοση (TVE)
    https://www.youtube.com/watch?v=R-Cx3M57utw
    Ελληνική μετάδοση (ΕΤ 1)
    https://www.youtube.com/watch?v=okhSlDNoKUE

    Εν κατακλείδι, η ύπαρξη του στο γήπεδο... έβλαπτε σοβαρά την υγεία των αντιπάλων ομάδων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με συγχωρείτε για το λάθος από κεκτημένη ταχύτητα, είναι φυσικά Dražen Petrović.

      Αλέξης

      Διαγραφή
  80. Владе Дивац

    «Divac is ONE of SEVEN players in NBA history to record 13,000 points, 9,000 rebounds, 3,000 assists and 1,500 blocked shots, along with Kareem Abdul-Jabbar, Tim Duncan, Shaquille O'Neal, Kevin Garnett, Pau Gasol and Hakeem Olajuwon.»

    https://en.wikipedia.org/wiki/Vlade_Divac

    Μακράν το κορυφαίο 5 των Γιουγκοσλάβων που έχω δει όλα αυτά τα χρόνια. Οι Kings απέσυραν τη φανέλα του με το #21. Πραγματικό σκυλί του πολέμου, τον θυμάμαι μόνο με τους Lakers, αλλά είχε παίξει στο ΝΒΑ 16 χρόνια με σχεδόν double-double μέσο όρο καριέρας σε πόντους και rebounds. Το πατενταρισμένο του hook shot είχε αντιγραφεί με απόλυτη ακρίβεια στο NBA Live 95 της ΕΑ (το καλύτερο της σειράς αυτής σε θέματα gameplay, σε εποχές που τα παιχνίδια για PC δεν ήταν άθλιες "μεταφράσεις" παιχνιδιών από κάτι συσκευές που ακούν στο όνομα κονσόλες ;-) ) που το είχα λιώσει φυσικά με την αγαπημένη μου ομάδα, τους Lakers, τότε των Divac, Ceballos, Van Exel, Campbell, Jones, Peeler, Threatt, κλπ.

    Vlade Divac - Career Mix
    https://www.youtube.com/watch?v=fGbTXTFMKSQ

    Vlade Divac - NBA Action Highlights
    https://www.youtube.com/watch?v=WGf14CyrcJM

    Vlade Divac Highlights vs. Los Angeles Lakers
    https://www.youtube.com/watch?v=Q6xa_Pldz8c

    BONUS

    Toni Kukoc vs Vlade Divac
    https://www.youtube.com/watch?v=6y70wdcpfKk

    Drazen Petrovic VS Vlade Divac
    https://www.youtube.com/watch?v=BKxQdui9UJs

    Εν κατακλείδι, ο ένας από τους δύο παίκτες, γεννημένους και εκπαιδευμένους στην Ευρώπη, που ξεπέρασαν τους 1000 αγώνες στο ΝΒΑ (1134 για τον Βλάντε). Επίσης, ο ένας από τους τέσσερεις παίκτες, γεννημένους και εκπαιδευμένους στην Ευρώπη, των οποίων η φανέλα αποσύρθηκε από ομάδα του ΝΒΑ, αλλά και ο τέταρτος μπλοκέρ στην ιστορία των Lakers. Θέλετε κι αλλα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Όταν ήμουν μικρός και υποστήριζα τον Άρη με τον Γκάλη (παράλληλα με τον Παναθηναικό εννοείται), θυμάμαι πόσο dominant σέντερ ήταν ο Ντίβατς που έκανε γιογιό τους ψηλούς του Άρη. Μετά τη δυναστεία του Άρη, όταν ο Ολυμπιακός πήρε τον Πάσπαλιε θυμάμαι πώς ήταν μια ομάδα μόνος του (όχι ότι δεν ήξερα τί παικταράς είναι από πριν. Ευρωπαίος Λάρυ Μπερντ). Μετά ήρθε ο Μπόντι στον Παναθηναικό και έκανε τους γνωστούς παπάδες. Οπότε θα ξεχώριζα αυτούς τους 3. 2 αντιπάλους και έναν φίλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Toni Kukoč

    «Kukoč was renowned for his versatility and passing ability; although his natural position was small forward, he played all five positions on the court with prowess and demonstrated court vision and an outside shooting touch that were seldom found in players of his height.»

    https://en.wikipedia.org/wiki/Toni_Kuko%C4%8D

    Τρεις σερί φορές πρωταθλητής Ευρώπης με την Split, ηγέτης της εθνικής Γιουγκοσλαβίας στο ΠΠ του 1990 και το ΕΠ του 1991, της εθνικής Κροατίας τόσο στους ΟΑ το 1992 και 1996 όσο και στο ΠΠ του 1994 και τα ΕΠ του 1995 και 1999. Αποτέλεσε ισάξιο μέλος του μαγικού τρίπτυχου των Bulls, Air, Pippen και Kukoc, αντικαθιστώντας με επιτυχία όποτε χρειάστηκε ακόμα και τον Pippen. Μακράν ο κορυφαίος και πιό versatile Γιουγκοσλάβος small forward που έχω δει και απολαύσει όλα αυτά τα χρόνια. Πολύ μπροστά από την εποχή του...

    Toni Kukoc - TOP 30 PLAYS (το κάρφωμα στη μούρη του Ewing όλα τα λεφτά!)
    https://www.youtube.com/watch?v=ezxjIX0GpIo

    NBA Greatest Trios: Jordan, Pippen & Kukoc
    https://www.youtube.com/watch?v=q1K9TVfYDpE

    NBA Greatest Duos: Michael Jordan & Toni Kukoc
    https://www.youtube.com/watch?v=Ro-Fz8dCUuc
    https://www.youtube.com/watch?v=34r1Qj7OBOI

    Toni Kukoc - Final Mundobasket 1990
    https://www.youtube.com/watch?v=ca61xfyq6LU

    Toni Kukoc - Final JJOO 1992
    https://www.youtube.com/watch?v=EhjDf-mdb3o

    Toni Kukoc - Basketball Technique
    https://www.youtube.com/watch?v=Gbob5d07Nko

    BONUS

    Toni Kukoc vs Zoran Bacalja Slam Dunk Contest Finals
    https://www.youtube.com/watch?v=rSVS0rC30ds

    Toni Kukoc makes 11 out of 12 three pointers
    https://www.youtube.com/watch?v=KP5K7sWIRNE

    Εν κατακλείδι, στα 22 του MVP του ΠΠ του 1990, στα 23 του MVP του ΕΠ του 1991, στους 50 κορυφαίους παίκτες της FIBA όλων των εποχών, 3 συνεχόμενες φορές πρωταθλητής Ευρώπης πριν καν κλείσει τα 23, 3 φορές MVP των final-four της Euroleague πριν καν γίνει 25 ετών, 3 φορές πρωταθλητής του ΝΒΑ, ΝΒΑ sixth man of the year το 1996 και all-rookie Second team στην πρώτη του χρονιά στο ΝΒΑ το 1994. Ειδικά ως μέλος του τρίπτυχου των Bulls, υπήρξαν στιγμές που το μότο «που είναι η μπάλα, οεο, που είναι η μπάλα» απέκτησε την πλήρη σημασία που του καταλογίζουμε...

    Συνοψίζοντας για τους τρεις επιλογές μου, hard rock παίκτες και απλά είμαστε τυχεροί όσοι τους είδαμε σε δράση.

    Οι λοιποί στην λίστα του άρθρου: όπως θα έλεγε και η Αλίκη Βουγιουκλάκη, νιάου βρε γατούλες με τις ρόζ μυτούλες... τσα τσα τσα...

    Αλέξης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. και λίγο από το τρομερό δίδυμο της Μπενετόν του 1991-92

    Toni Kukoc - Vinnie Del Negro

    www.youtube.com/watch?v=_jVuVO-QXsk
    www.youtube.com/watch?v=P7WbOOBZKC4
    www.youtube.com/watch?v=GBopmMDbbLg

    με αποκορύφωμα τον τελικό των play-off με τη Σκαβολίνι του Γουόρκμαν και τους 37 π. του Τόνι...

    www.youtube.com/watch?v=QBFEUhqobzo

    Rolando Blackman

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Aπό τους Σέρβους, προσωπικά προτιμώ τον Ντίβατς

    αν το άρθρο αναφερόταν γενικά σε γιούγκους (το οποίο κατ'εμε θα είχε πολύ περισσότερο ενδιαφέρον). εγώ προσωπικά στη πρώτη πεντάδα δε θα έβαζα κανέναν σέρβο σε καμία περίπτωση, και στην πρώτη δεκάδα 2 ή 3

    Kαν αν είχα (που δεν είχα) αφίσα στο δωμάτιό μου, αυτή θα ήταν ή του Μέγα Κούκοτς (στα ώριμα χρόνια μου) ή του Τιτάνα Ντελίμπασιτς (στα παιδικάτα μου)

    ζΑν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. Ρε συ Jim ξεχασες τον μεγαλο Darko Milicic...ο νεοτερος παικτης στην ιστορια του NBA που επαιξε σε τελικους και πρωταθλημα μολις στη 2η χρονια του...Γιγαντας!

    Ενταξει και δε λεω και οι υπολοιποι που εχεις καλα παιχτακια...

    gelo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Nταξ.. Δε τον έβαλα γιατί θα τον ψηφίζατε όλοι με κάτω τα χέρια.. Να'χει λίγο ενδιαφέρον..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. τζιμ ο σασα ομπραντοβιτς γιατι δεν παιζει στη λιστα; ακομα θυμαμαι τους 34 ποντους που ειχε με την Αλμπα σε εκεινο τον τελικο του Κορατς, Κυπελλουχων, ο,τι ηταν τελως παντων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Μεγάλη καψούρα με Πρένταγκ Ντανίλοβιτς, σε εποχές μάλιστα που δεν υπήρχε γρήγορο ίντερνετ. Μόλις είχα εγκαταστήσει dial up σύνδεση, έκατσα 5ώρες για να κατεβάσω το βιντεάκι (9 sec) με το καλάθι απέναντι στον Ντομινίκ...
    Είχα κόψει αθλητικά φανελάκια, για να είναι αμάνικα όπως του Ντανίλοβιτς!!!
    Θα είναι για πάντα ο ήρωας τον παιδικών μου χρόνων!
    ΥΓ. Κανένας από τους Έλληνες χρυσούς έφηβους που φώναζαν "που 'ναι οι Γιούγκοι...??", (και παρότι σαν φουρνιά έκαναν σπουδαία καριέρα), δεν μπόρεσαν να φτάσουν σε σταριλίκι και στάτους τους Σέρβους που αναφέρεις και μόνο πρόσφατα, η "χρυσή" γενιά ανδρών του Ελληνικού μπάσκετ, έκάνε μόδα, Έλληνες παίχτες, ινδάλματα που να είναι "καλά παιδία"

    SLOUKAS THE NEXT BEST THING

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Eίμαι μεταξύ Ντίβατς και Πέτζα.. Οι μόνοι που έκαναν μεγάλη καριέρα στο ΝΒΑ.. Οι υπόλοιποι ούτε που άγγιξαν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή