EUROBASKET 2011: Τα πρώτα συμπεράσματα..

.

  Το Ευρωμπάσκετ άρχισε στη πανέμορφη Λιθουανία  και μετά από 4 ημέρες μοιραζόμαστε μαζί σας τις πρώτες εντυπώσεις.Ο δρόμος είναι πολύ μακρύς ακόμα βέβαια αλλά αλλά νομίζω αξίζει να αναφερθούμε σε κάποια πράγματα που επιλέξαμε.

ΣΕΡΒΙΑ
  Δίνει την εντύπωση της πιό ''στιβαρής'' και συνειδητοποιημένης ομάδας στη διοργάνωση.Η προσπάθεια που ξεκίνησε το 2008(με απώτερο στόχο το Λονδίνο ) συνεχίζεται,η ομάδα έχει ωριμάσει και είναι έτοιμη για το κάτι παραπάνω που θα μπορούσε να έχει επιτευχθεί από πέρσι στη Τουρκία.Εχουν χτιστεί σωστά και έχουν αρχές.Ειναι πολύ δυνατοί στο ριμπάουντ και έχουν 4 γκαρντ στα οποία γίνεται το απόλυτο ροτέισιον(κοντά στα 20' ο καθένας),καθώς οποιοδήποτε ζευγάρι μπορεί να βρίσκεται στο παρκέ την οποιαδήποτε στιγμή.Αυτά τα δύο στοιχεία τους δίνουν το πλεονέκτημα στο να μπορούν να ελέγξουν το ρυθμό απέναντι στον οποιονδήποτε.Το μάτς με το Ισραήλ και ο τρόπος που το χειρίστηκαν όταν βρέθηκαν από κάτω,με καθαρό μυαλό και ορθολογικό μπάσκετ υπό τη πιεση του σκόρ,δείχνει το πόσο έχει ωριμάσει αυτή η ομάδα.Στην επίθεση έχουν  επίκεντρο τον Κρίστιτς ο οποίος τους δίνει πολύ αξιόπιστο low post παιχνίδι.Ο Ντούντα άφησε έξω τον Τρίπκοβιτς(κακώς κατά τη γνώμη μας)πέρνοντας -για ασφάλεια-έναν επιπλέον ψηλό(Μαριάνοβιτς,μάλλον αχρείαστος)θέλοντας βάθος στη ρακέτα στα ματς των μεταλλίων και το πράσινο φώς στη περιφέρεια για το κάτι παραπάνω μένει στον Τεόντοσιτς.
Ξεχάστε τι σεζόν έκαναν οι Τέπιτς ,Τεόντοσιτς,Κέσελ,Μπιέλιτσα.Η εθνική Σερβίας είναι μια άλλη υπόθεση,ομάδα με διάκριτους ρόλους και χημεία γι'αυτό και ο εκλέκτορας της πέρνει και ''παίζει'' με παλικάρια τύπου Πάουνιτς,απαραίτητα κυρίως στο αμυντικό κομμάτι.Νομίζουμε ότι σε μία ακόμη διοργάνωση θα επιβεβαιώσει την ανοδική της πορεία τη τελευταία τριετία.

ΙΣΠΑΝΙΑ
  Το μεγάλο φαβορί για τους περισσότερους,μακράν το καλύτερο ρόστερ θα πούμε εμείς και θα αφήσουμε το αποτέλεσμα ανοιχτό.Οντως η υπεροχή της γενιάς των 80άρηδων τους υπήρξε και είναι ακόμη παροιμιώδης αλλά κάνει μπάμ πλέον η απουσία του Χιμένεθ ως συνδετικού κρίκου των γκαρντ με τη φρόντλάιν,του οποίου η σκληράδα,η αμυντική προσήλωση έδενε με το δαντελένιο στυλ των Ναβαρο-Γκαζόλ,γεγονός που δε μπορεί να παραγνωριστεί όσο καλύτεροι παίκτες και αν είναι οι Ρούντι,Σαν Εμετέριο και Κλαβέρ.Σημαντική η επανεμφάνιση του Καλντερόν,εγγυημένα σωστές αποφάσεις στα δύσκολα.Η υπεροχή τους στη φροντλάιν απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο είναι δεδομένη ειδικά σε ποιότητα όμως εμείς επιμένουμε ότι τη τύχη τους θα κρίνει ο Ναβάρο .Οποιος τον κλειδώσει ή του βγάλει τη μπάλα απ'τα χέρια στα τελευταία λεπτα του μάτςέχει σημαντική τύχη.Και οι άλλοι είναι όλοι παικταράδες,κανένας όμως τόσο ''καρυδάτος'' εκείνη την ώρα..

ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ 
  Κάνει τα πάντα για να δείξει ότι ''αυτό είναι το δικό της Ευρωμπάσκετ'',μιλώντας πάντα για το αγωνιστικό κομμάτι.Σαφέστατα το πιό βαθύ και ποιοτικό ρόστερ μετά τους Ισπανούς.Ενα κράμα παλαιών και νέων παικτών ,που δείχνει ότι μπορεί να αντέξει την πίεση των μεγάλων ματς.Κορμιά,ταχύτητα,μυαλό  και πανηγύρι στη κερκίδα.Είναι ξεκάθαρο ότι όσο προχωρά η διοργάνωση η έδρα θα παίξει μεγάλο ρόλο και ειδικά στη Λιθουανία όπου το κοινό μπορεί να μετατρέψει μια καλή ομάδα σε πολεμική μηχανή..Σημαντική η παρουσία του Γιασκεβίτσιους ενω ο Καουκένας ξεχωρίζει ως ο  ''go to guy'' στα δύσκολα,σε ένα πολύ ισοροπημένο σύνολο.Κοιτάζουν μίνιμουμ τη συμετοχή στον τελικό.Θα είναι η φυσική συνέχεια της περσινής τεράστιας επιτυχίας τους στη Τουρκία και το καλύτερο ''ρέκβιεμ΄'' για κάποια μέλη της παλαιάς φρουράς.Είναι μέσα στις δυνατότητες τους,αρκεί να ξεπεράσουν τα προβλήματα τους,κυρίως το τελευταίο με τον φορμαρισμένο Πετραβίτσιους.Ο Κεμζούρα δεν κάνει ξεκάθαρο ροτέησιον και αυτό έχει επιφέρει εκνευρισμό μέσα στην ομάδα.Κακός σύμβουλος..Ο αγώνας με τη Τουρκία ήταν το πρώτο πολύ δυνατό τεστ,το οποίο πέρασαν με απόλυτη επιτυχία.Τη δεδομένη στιγμή είναι το πρώτο φαβορι για να φτάσουν μέχρι τέλους,αλλά επίσης τη ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΣΤΙΓΜΗ αυτό δε λέει τίποτα.

ΤΟΥΡΚΙΑ
  Ρόστερ ισάξιο των προαναφερθέντων ομάδων.Μετά τα ''σωφρονιστικά μπατσάκια'' που έφαγε τη περιοδο της προετοιμασίας ,εμφάνισε στη Λιθουανία τη δευτεραθλήτρια κόσμου.Ακόμα και στο χαμένο ματς με τη Λιθουανία ήταν μέχρι το 38' πάνω και έχασε στη λεπτομέρεια.Αυτό είναι και το κομμάτι που πρέπει να δουλέψει γιατί παραδοσιακά δεν είναι ομάδα-winner στα μονά ματς.Ο Πρέλντζιτς δίνει άλλη διάσταση στο περιφερειακό της παιχνίδι και οι Ιλιασόβα-Ασίκ είναι Die hard ακόμα και για τα αδέρφια Γκαζόλ..Εχει πολύ ταλέντο,τεράστιο βάθος,ψηλά κορμιά σε όλες τις θέσεις,αθλητικά προσόντα και ΝΒΑερς να την τραβήξουν.Σωστή αμυντική συμπεριφορά και αυτό λέει πολλά..Μεγάλη ποιότητα,ο χαρακτήρας της τώρα σφυρηλατείται όμως  μετά τη περσινή επιτυχία είναι υποχρεωμένη να διεκδικήσει κάτι καλό,μίνιμουμ τη συμετοχη στους Ολυμπιακούς.Δεν υπάρχει η προσωπικότητα του Τάνιεβιτς βέβαια..Το μπάσκετ στη Τουρκία γνωρίζει τεράστια ανάπτυξη στις μέρες μας,το πρωτάθλημά τους αναμένεται ως το πιό ποιοτικό στην Ευρώπη μετά την ACB ,έχουν γίνει μεγάλες επενδύσεις.Επιδιώκει το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα και θα δώσει το μεγάλο της τεστ στα σταυρόματα.Δουλεύει στη σωστή κατεύθυνση αλλά είπαμε..αυτοί οι προημιτελικοί φτιάχνουν χαρακτήρες και εν τέλει το πεπρωμένο κάθε ταλαντούχου συνόλου..

ΓΑΛΛΙΑ
  Είναι καιρός γιάυτη τη γενιά..Για τον Πάρκερ ,τον Ζελαμπάλ,τον Ντιαό,τον Πιετρούς.Στρατιώτες της Εθνικής Γαλλίας και όμως έχουν υπομονή και ιστορικά κάπου πρέπει να δικαιωθούν καθώς η μόνη πραγματική τους επιτυχία ήταν το μετάλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2005.Ισως φέτος λοιπόν,μιάς και έχουν ένα πολύ καλό σύνολο.Ο Πάρκερ είναι μακράν ο MVP ΄της διοργάνωσης μέχρι τώρα.Η προσθήκη του Νόα στη ρακέτα και του βελτιωμένου Μπατούμ τους έχει εκτοξεύσει σε άλλο επίπεδο.Στο ανοιχτό γήπεδο δε χορταίνεις να τους βλέπεις.Δεν έχουν το βάθος των παραπάνω ομάδων όμως η ''πρώτη γραμμή'' τους είναι πολύ ποιοτική.Η έκπληξη έρχεται από τον Ζελαμπάλ που είναι σε πολύ καλή κατάσταση.Θα τους δούμε βέβαια -και θα τους τεστάρουμε πραγματικά-με μία πιό γεμάτη ομάδα από τη Γερμανία που θα τους κόψει τον αιφνιδιασμό και θα τους βάλει να σκεφτούνε.Τα ξαναλέμε τότε..

Επίσης..

  Η Γερμανία δείχνει πιο ''παιγμένη'' και έτοιμη ως σύνολου,ίσως εμπνευσμένη και από τον οίστρο του Ντίρκ.Είναι underdog , το ξέρει και της αρέσει.Αλλωστε πιά άμυνα σε μάτς θανάτου θα ήθελε τον Ντίρκ απέναντί της?Καμία.Ακόμα και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού οι πιό οργανωμένες στα μετόπισθεν ομάδες θα έκαναν κακάκια τους..
  Η Ρωσία του Μπλάτ,παίζει μια πολύ σφιχτή άμυνα εκμεταλλευόμενη τα σπουδαία αθλητικά προσόντα των αθλητών της για να καλύπτει όσον το δυνατόν μεγαλύτερους χώρους.Ο Κιριλένκο της δίνει άλλον αέρα,αποκάλυψη(αναμενόμενη για πολλούς)ο Σβέντ.Πολύ υπολογίσιμος αντίπαλος για οποιονδήποτε.
  Στον ίδιο όμιλο με τους Ρώσους η Σλοβενία,στο 3-0 και αυτή χωρίς να έχει εντυπωσιάσει.Δεν έχει αλλάξει κατι δραματικά ο Μάλκοβιτς.Παραμένει πολύ ταλαντούχα αλλά επιθετικά μοιάζει μαγκωμένη.Σταθερά στο παιχνίδι της ο Λόρμπεκ.Καλώς ή κακώς κρέμεται ακόμα από τα χέρια του Λάκοβιτς..Πάντως το θετικό είναι ότι κερδίζει σβηστή.Με τους Ρώσους το πρώτο δυνατό τεστ,θα είναι πολύ ενδιαφέρον στε να μετρήσουν τις δυνάμεις τους και οι δύο.

  Η Ιταλία έχει 3 σπουδαίους ΝΒΑ ερς,έναν ακόμα καλύτερο προπονητή αλλά είναι φανερά σε νηπιακό στάδιο σαν ομάδα όσον αφορα αυτό που ονειρεύται να χτίσει.Θέλει εμπιστοσύνη στον καλό κόουτς,συνέπεια από τους παίκτες ώστε να δημιουργηθεί μια -στάνταρντ-ισχυρή βάση παικτών και την επόμενη τριετία θα μπορέσει να κοιτάξει πραγματικά ψηλά.Το οτι μπορεί να κλέψει κάποιο σημαντικό παιχνίδι είτε από την ικανότητα των αστεριών της είτε από την αντίστοιχη του Πιανιτζιάνι είναι δεδομένο,αλλά δεν έχει φτάσει ακόμα στο σημείο να πατάει γερά απέναντι σε πολύ δυνατούς αντιπάλους.

ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ

  Παρ'ότι προερχόμαστε από τη ''μαύρη'' βραδιά με τα Σκόπια(ναι και εμείς δε θέλαμε να χάσουμε ειδικά απ'αυτούς αλλά..)θέλουμε να γράψουμε ένα πράγμα,που ίσως σε κάποιους αρέσει και ίσως πιό πολλούς τους εκνευρίσει,αλλά είναι η πραγματικότητα.Α π ο λ α ύ σ τ ε το Ευρωμπάσκετ.Α π ο λ α ύ σ  τ  ε ,παρακολουθείστε το χτίσιμο μιάς νέας Ελληνικής ομάδας,προβληματιστείτε ,υποστηρίξτε μακριά από τον γ....νο βραχνά του αποτελέσματος και της προσδοκίας για συμμετοχή στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου.Το αξίζει αυτή ομάδα μετά από τόσες επιτυχίες.Λίγη υπομονή.Ξεχάστε την ομάδα που ξέρατε.Δεν υπάρχει,ούτε θα υπάρξει ποτέ πάλι αυτούσια.Τα φιλικά γέμισαν προσδοκίες το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων αλλά όλοι κατα βάθος ξέραμε ότι στη πρώτη στραβή θα ήταν πολύ δύσκολο για αυτά τα παιδιά ,με το μπάγκράουντ που έχουν να δείγουν χαρακτήρα.Στα επόμενα δύο πολύ κρίσιμα -βαθμολογικά-ματς πρέπει να αξιολογήσουμε τα παιδιά αυτά,σε αυτό το επίπεδο, γιατί δεν υπάρχει συνέχεια αυτή η πολυτέλεια.Πολλοί απ'αυτούς μπορούν να αποτελέσουν τη βάση τα επόμενα χρόνια.

  Μην απαξιώνουμε τον αντίπαλο και ας είναι τα Σκόπια.Αυτά τα Σκόπια άλλωστε είχαν έναν πόιντ γκαρντ του οποίου ο δικός μας καλύτερος περιφερειακός παίκτης,παίζει ''αλλαγή'' του στη Σιένα..(χωρίς ποτέ να σημαίνει ότι δεν υπερέχουμε μακραν σε ποιότητα υλικού).Πρέπει να βελτιώσουμε πολλά πράγματα και κυρίως την αυτοπεποίθησή μας και να πάρουμε κάτι καλό απ'αυτη τη διοργάνωση.Οχι εισητήρια για εξάδες(καλοδεχούμενο βέβαια όσο και δύσκολο).Εναν παίκτη,ένα ματς,μία αντίδραση σαν αυτή που περιμένουμε τώρα και να χτίσουμε σε αυτό.Να μειώσουμε τα λάθη μας που είναι υπερβολικά στα τρία πρώτα ματς(κοντά στα 17 μ.ο.)Να συνεχίσουμε να σουτάρουμε και να αμυνθούμε καλύτερα στο πίκ εν ρολ...Οι ''ήττες -ντροπές''(αν υπάρχουν)μπορούν να αποτελέσουν αφετηρίες για κάτι σημαντικό,αρκει να αξιοποιηθούν σωστά.Κάποτε υπήρξε μια Αττάλεια..Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Μπλάτ αναφέρει ως πιό σημαντικό σημείο στη πορεία της Εθνικής Ρωσίας στη κορυφή της Ευρώπης τη ντροπιαστική ήττα στα προκριματικά από το..Βέλγιο.Αύριο λοιπόν μπορεί να βγεί κάτι σπουδαίο.Είναι πάνω από το ταλέντο και λέγεται χαρακτήρας.