Hoopfellas

RIP THE HEAT!

Eίναι μια κίνηση που μπορεί να κρίνει πολλά,ειδικά το καλοκαίρι, στο τέλος σεζόν.Οι Μπούλς απέκτησαν τον Ρίπ Χάμιλτον,ώστε να καλύψουν την τρύπα στη θέση ‘’2’’ που τους κόστισε τόσο πολύ στα περσινά playoffs.

 Για τον Χάμιλτον δεν χρειάζονται πολλές κουβέντες.Μέλλον hall of famer,πρωταθλητής στο NCAA με το Κονέκτικατ  του Τζίμ Κάλχουν,πρωταθλητής στο ΝΒΑ με τους Πίστονς του Λάρι Μπράουν το 2004.120ματς στη ποστ σίζον με μέσο όρο πάνω από 20 πόντους.Μόνο 3 εν ενεργεία αθλητές(και 20 ιστορικά) έχουν αυτό το αξίωμα.Κόμπι,Ντίρκ,Ντάνκαν..Είναι όμως το κομμάτι που πραγματικά έλειπε?Πάμε να δούμε μια πιο κοντινή ματιά..

       Η ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ

Ο Ρίτσαρντ Χάμιλτον είναι ίσως το αυθεντικότερο σούτινγκ γκαρντ  της σύγχρονης εποχής στο Αμερικανικό μπάσκετ.(μαζί με τον Ρει Αλεν).Το στυλ που αγωνίζεται τον κάνει one of a kind.Πρόκειται για έναν από τους καλύτερους fundamental players που είδε ποτέ το άθλημα και μακράν του 2^ου το Νο1 στον τρόπο που κινείται μακριά από τη μπάλα.Εκπληκτική φυσική κατάσταση,αυτοματοποιημένο σουτ,το πιο αποτελεσματικό mid rangeπαιχνίδι που είδε το ΝΒΑ τα τελευταία 15 χρόνια.Ο Θίμποντο ξέρει καλά τι μπορεί να κάνει.Το μόνιμο πρόβλημα των Μπούλς στη περσινή ''κλειστή'' σειρά με τους Χίτ(δείτε τα σκόρ,όχι τις νίκες)ήταν τα συνεχή ντουμπλαρίσματα που δεχόταν ο Ρόουζ από τον παίκτη του Κιθ Μπόγκανς(ξεκινούσε στο ‘’2’’)με τον τελευταίο να μη μπορεί να ευστοχήσει σε ελεύθερο σουτ,γεγονός που αποτέλεσε τη βασική αρχή της άμυνας των Χιτ .Ο Μπόγκανς δεν ήταν κακός πέρσι.Επαιξε εξαιρετική άμυνα και έφτασε το ανώτερο ποσοστό στα σουτ 3π. στη καριέρα του(38%).Το θέμα είναι ότι ο αριθμός αυτός είναι μικρός όταν 9/10 σουτ είναι παντελώς ελεύθερα…Το Σικάγο χρειαζόταν σκορ,τη στιγμή που ο Μπογκανς είχε κάτι σαν 4.4 π.μ.ο.Φυσικά με τη παρουσία του Χάμιλτον τα ντουμπλαρίσματα αυτά θα είναι αποστολή αυτοκτονίας για κάθε άμυνα.

 Εκτός αυτού ο ''Ριπ'' φέρνει στο Σικάγο το know how του πρωταθλητή.Είναι winner,από τους μεγαλύτερος στο άθλημα σήμερα.Ο τρόπος που παίζει το Σικάγο πλέον,είναι πολύ κοντά στο Ντιτρόιτ του Λάρι Μπράουν.Κλασσικό ανατολικό μπάσκετ,πολύ δυνατή άμυνα,σετ παιχνίδι με διάβασμα των καταστάσεων στην επίθεση.Ειδικά στο μισό γήπεδο οι Μπουλς αναμένεται να κάνουν θραύση καθώς πλέον ανοίγουν πολλοί διάδρομοι για τον Ντέρικ Ρόουζ και οι άμυνες με την παρουσία του ''Ριπ'' ταυτόχρονα, θα δέχονται μεγάλη πίεση.Αν οι Μπουλς δουλέψουν καλά το κομμάτι αυτό,με το inside game του Μπούζερ και τη κίνηση χωρίς τη μπάλα του πληθωρικού Ντενγκ,αναμένονται σαν ‘’πολεμική μηχανή’’ με τη διαφορά να φαίνεται και στις ασσίστς του Ρόουζ.Βέβαια τα λεφτά της μεταγραφής θα φανούν στη πόστ σίζον,εκεί που ο Θίμποντο πραγματικά χρειάζεται τον Χάμιλτον.Είναι το διάστημα που ο παίκτης μεταμορφώνεται σε ''δολοφόνο''.Το πώς αισθάνεσαι βέβαια όταν τον κυνηγάς γύρω από τα σκρίν συγκρίνεται με την αίσθηση του να έχεις μόλις τρέξει 200αρι απέναντι στον Γιουσέιν Μπολτ..

ΟΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ

 Υπάρχουν αρκετές.Ο παίκτης είναι στα 33 του.Δεν είναι η βδέλλα που ήταν στην άμυνα και εδώ ξεκινά το όλο θέμα,με τον θα πρέπει να είναι στάρτερ ή όχι.Ο Ρόνι Μπριούερ που από πολλους θα ξεκινά στο ‘’2’’ είναι πολύ αθλητικός, εξαίρετος στα μετόπισθεν και με τη παρουσία του οι Μπουλς αμύνονται καλύτερα καλύπτοντας κάποιες αδυναμίες του Μπούζερ στην ομαδική άμυνα.Σίγουρα στο μυαλό του προπονητή το σχήμα με Χάμιλτον-Μπούζερ μαζί στη πεντάδα περιέχει αμυντικό ρίσκο. Ίσως η επιλογή του να ξεκινά ο ''Ριπ'' από τον πάγκο και να τελειώνει τα ματς στη πεντάδα να είναι αρχικά η πιο ενδεδειγμένη.Σε ένα ρόλο όπως του Τζινόμπιλι.Το Σικάγο θα πρέπει να έχει την υπομονή να απορροφήσει το παιχνίδι του νέου του γκαρντ και να του προσδώσει τον ακριβή ρόλο,ανάλογα με το τι έχει παρουσιάσει προς το τέλος της ρεγκιουλαρ σιζον.Σίγουρα θα έχει λεπτά στάρτερ,25+..

 Ένα άλλο θέμα έχει να κάνει με το ότι δεν είναι ο κλασσικός σουτέρ τριών πόντων.Πολύ καλός αλλά όχι ο κλασσικός.Σουτάρει καλύτερα το τρίποντο από τη γωνία που είναι και πιό κοντά(όπως και ο Ντενγκ).Θεωρούμε όμως ότι το εκπληκτικό spacing στην επίθεση του Θίμποντου θα τον βοηθήσει σημαντικά να κινηθεί στο χώρο που μπορεί να διαπρέψει.Εκτός αυτού είναι καταπληκτικός δημιουργός,πράγμα που τον κάνει διπλά επικίνδυνο.Είναι αμφίβολο όμως ποσα λεπτά θα δούμε να έχει τη μπάλα στη δυνατη πλευρά και τον Ρόουζ στη weak side.

 Για το Σικάγο ο Χάμιλτον ήταν πάντα ο ‘’Εχθρός’’.Από τους πιο μισητούς παίκτες στη πόλη,με τσαμπουκάδες απέναντι στον Σκάιλς ή στον Τιμ Τόμας,με πανυγηρισμούς όλιγον προκλητικούς,ως ορκισμένος αντίπαλος με τη φανέλα του Ντιτρόιτ.Και όμως όποιος γνωρίζει καλά το DNA της πόλης θα δεί ότι ο κόσμος της ομάδας γουστάρει και ιντριγκάρεται από τέτοιους παίκτες.Ο Ρόντμαν λατρεύτηκε μέχρι θανάτου,το ίδιο και ο Σάλεη(σε άλλη κλίμακα και για άλλους λόγους),ενώ το κοινό αγκάλιασε τον Μπέν Ουάλας και τον Λίντσεη Χάντερ μετά από 12 χρόνια στη Μότορ Σίτυ.Οι συμπαίκτες του δηλώνουν ενθουσιασμένοι πάντως,με προεξέχοντα στο Ντένγκ,του οποίου ο αδερφός ήταν συμπαίκτης του Χάμιλτον στο Κονέκτικατ.Θεματάκι ακούγεται ότι μπορεί προκύψει και με τη κορδέλα του!Στο Σικάγο υπάρχει σχετικός όρος για τους παίκτες.Θυμάστε τι έγινε με τον Μπέν Ουάλας...Αν και για όλα υπάρχει παραθυράκι(Ελλάδα γίνανε)μιάς και αναμένεται να του επιτραπεί λόγω του μάσκας.Είναι απαραίτητη γιατί με τον ιδρώτα θολώνει..Ρε τι πάθαμε..

Το καλύτερο πάντως το είπε ο ίδιος ο παίκτης σε συνεντευξή του στο Σικάγο όταν κατέφτασε.Ρωτήθηκε τι έχει χάσει από το παιχνίδι του τα τελευταία χρόνια και απάντησε χωρίς πολύ σκέψη.’’Το τρόπαιο του πρωταθλητή..Για αυτό ήρθα εδώ..’’.