Hoopfellas

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ..

Ο Ολυμπιακός ανέβηκε στο φεγγάρι για να δει το μπάσκετ που παίζεται εκεί αλλά κάπου μετά τη στρατόσφαιρα έχασε το οξυγόνο του και πνίγηκε..Ήττα-σοκ (ή μήπως όχι?) για τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ.

ΤΣΣΚΑ-ΟΣΦΠ

Κακά τα ψέμματα,η ΤΣΣΚΑ έδωσε μια μοναδική παράσταση παίζοντας το καλύτερο παιχνίδι της για φέτος. Διαστημικό.Η συνάντηση δε χρίζει ανάλυσης. Η νεανική ομάδα του Ιβκοβιτς  από το ξεκίνημα διαπίστωσε πως πρόκειται από τις ελάχιστες αναμετρήσεις που ο αντίπαλος υπερτερεί σημαντικά σε ταχύτητα,δύναμη και αθλητικά προσόντα,πλεονεκτήματα που έβαζαν συνήθως οι ίδιοι στο παρκέ,και πνίγηκε. Ο Καζλάουσκας ξεκίνησε πάλι τον Σισκάουσκας στον Σπανούλη,μαρκάρισμα παγίδα καθώς τα μακριά χέρια( που του επιτρέπουν να ακολουθεί τα σουτ) και αργά σχετικά πόδια του Λιθουανού σταρ δίνουν έμφυτα στον Ελληνα γκαρντ το ‘’πράσινο’’ για να τον περάσει και να διεισδύσει αλλά έλα ντε που αυτό θέλει και και περιμένει και η ΤΣΣΚΑ στέλνοντάς τον στα θηρία και πάνω σε μερικούς εκ των κορυφαίων μπλοκέρ της Ευρώπης. Ο Σπανούλης μάλιστα παρασύρθηκε (φαινόμενο όχι συχνό) και εκνευρίστηκε από την ευστοχία τον αντιπάλων του (και του Τεόντοσιτς) προσπαθώντας με το ζόρι να σκοράρει με κάποιες τραβηγμένες προσπάθειες και εκεί όλοι καταλαβαμε ότι το βράδυ θα είναι άσχημο για την Ελληνική ομάδα.

Ο Ιβκοβιτς έβαλε και τον Λάζαρο μέσα,λόγων των ψηλών και δυνατών κορμιών του αντιπάλου και της φύσης του ματς αλλά τα κορμιά έγραφαν στη πλάτη ‘’Κρίστιτς’’ και ‘’Κάουν’’,οπότε σύντομα έγινε αντιληπτό ότι τελικά το μάτς δεν είναι για τον Λάζαρο που μετράει λίγες μέρες ξανά στα παρκέ. Οι Ρώσοι σούταραν εκπληκτικά,κάποια στιγμή κοιτώντας τη στατιτιστική είδα ότι είχαν 13/17 τρίποντα..Τελείωσαν με 13/20 και 25/33 δίποντα,δηλ. με τα εξωφρενικά 65 και 76 τοις εκατό αντίστοιχα... Πολύ καλός ο Μίλος Τεόντοσιτς ,ο οποίος κέρδισε τη μάχη στη περιφέρεια αλλά τη διαφορά –πατώντας το τουρμπο νίτρο μπούστ- έκανε το δίδυμο Σβέντ-Βορόντσεβιτς,δύο παιδιά πάνω στα οποία στηρίζεται η προσπάθεια της Εθνικής Ρωσία για τα επόμενα χρόνια. Ειδικά ο Σβέντ, που κυριάρχησε απέναντι στον Σπανούλη και στα υπόλοιπα γκαρντ του Ιβκοβιτς , είναι ευλογία για το Ρωσικό μπάσκετ που έψαχνε χρόνια τώρα έναν σπουδαίο γκαρντ και κάλυπτε την έλλειψη του με Αμερικανούς. Ο Σβέντ έχει αναριχηθεί γρήγορα στην κορυφή των περιφερειακών της Ευρωλίγκας. Από τον Ολυμπιακό ο μόνος που μας άφησε θετική εντύπωση ήταν ο Σλούκας. Μπήκε μέσα ,έπαιξε το μπάσκετ του,έβγαλε μια-δύο καλές φάσεις,ήταν ανταγωνιστικός.. Το θέμα είναι πώς θα χρησιμοποιήσουν την ήττα οι ερυθρόλευκοι καθώς είναι νέα ομάδα και δεν πρέπει να τους τσαλακώσει τη ψυχολογία. Θέλει δουλειά λοιπόν και από το προπονητικό τιμ για τον τελικό της επόμενης εβδομάδας..

ΜΠΙΛΜΠΑΟ-ΜΟΝΤΕΠΑΣΚΙ

Σπουδαίο ματς,πολύ ενδιαφέρον προπονητικά,έστω και αν ήταν ανάμεσα σε μία ομάδα που έπαιζε τη..ζωή της και μια άλλη που έπαιζε ένα παιχνίδι.Oι Βάσκοι δούλεψαν πολύ στο να κόψουν το inside game του πολύ φορμαρισμένου Άντερσεν,στον οποίον έκαναν πολύ επιθετικά νταμπλ-τιμ με το έβαζε τη μπάλα στο παρκέ και όντας πλάτη στο καλάθι. Και  στη προσωπική άμυνα ο Φίσερ αλλά και η ομαδική άμυνα πέρνουν άριστα πάνω στον Αυστραλό ο οποίος τελείωσε με 0/7. Ανεξήγητο γιατί ο Πιανιτζιάνι δεν έβαλε περισσότερο τον Λαβρίνοβιτς στη θέση του. Ισως περίμενε (και βάσει φόρμας αλλά και ιδιοσυγκρασίας) ότι κάποια στιγμή θα ξυπνήσει ,φαινόμενο που έχει επαναληφθεί ουκ ολίγες φορές φέτος. Στο δεύτερο κομμάτι που παίρνει άριστα η Μπιλμπάο είναι το αμυντικό τρανζίσιον. Πολύ συγκέντρωση –ανεξάρτητα του τι είχε γίνει στην επίθεση- και πολύ γρήγορες, καλές επιστροφές με τον Φίσερ να είναι εξαιρετικός και εδώ, περιορίζοντας τα σπρίντ του Μακάλεμπ  μετά τις "μακρινές" πρώτες πάσες που λαμβάνει ο ταχύτατος Αμερικανός. 

Τεράστιο το πρόβλημα της Μοντεπάσκι στο ριμπάουντ. Αυτή είναι και η μεγάλη της –παραδοσιακά-αδυναμία απέναντι στους 2-3 διεκδικητές του τίτλου, εκεί υστέρησε και απέναντι σε μια ανταγωνιστική ομάδα όπως οι Βάσκοι.Ας μη γελιόμαστε. Η Σιένα είναι σαφώς καλύτερη ομάδα από τη Μπιλμπάο,δε χωρά καμία αμφιβολία. Προς τιμήν της ήρθε και έπαιξε –μετά από μια πολύ κουραστική εβδομάδα- στα ίσα το ματς και το ίδιο θα κάνει και με τη Ρεαλ στο Παλαέστρα. Το παιχνίδι στο Μπιλμπάο αρενα είναι από αυτά που 9.5 φορές στις 10 κερδίζει η Μοντεπάσκι. Πολύ δύσκολα χάνει ματς του πόντου,της λεπτομέρειας από οποιονδήποτε,οπουδήποτε.Είναι πολύ δυνατή στο "παιχνίδι των λεπτομερειών"  γιατί είναι πνευματικά συγκροτημένη ομάδα με πολύ καλό προπονητη. Αλλά αυτή είναι η ομορφιά του μπάσκετ..

ΠΑΟ-ΑΡΜΑΝΙ ΤΖΙΝΣ

Για να’μαι ειλικρινής περίμενα ένα δύσκολο ματς για τον Παναθηναϊκό,κλειστό και μια επικράτηση στο τέλος γιατί απλά ήταν για πολλούς "στα χαρτιά" εύκολο,αλλά όχι αυτό που διαδραματίστηκε στο ΟΑΚΑ. Οι πράσινοι δεν παίζουν καλά εδώ και καιρό ,χρειάζονται άμεσα ενα καμπανάκι γιατί πλησιάζει η πιό κρίσιμη περίοδος της σεζόν. Οπως γράψαμε στα τελευταία power rankings η Αρμάνι με τη προσθήκη του Μπρέμερ έχει συμμαζευτεί,παίζει πολύ καλύτερο μπάσκετ έχοντας πιό διάκριτους ρόλους και ξεκάθαρους κώδικες επικοινωνίας στο παιχνίδι της. Ο Ομπράντοβιτς ξεκίνησε τον Καϊμακόγλου στο ‘’3’’ για να κόψει το ποστάρισμα του Χαίρστον,στον οποίο η Αρμάνι φορτώνει παιχνίδι χαμηλά ειδικά στο ξεκίνημα των αγώνων. Μπορεί ο Ελληνας φόργουορντ να έκανε καλή δουλειά στη προσωπική άμυνα όμως ήταν φανερό από την αρχή ότι η βραδιά δεν ήταν καλή για τους πρασινους. Έβγαζαν ομάδα που έχει κλειδώσει ψυχολογικά με πιό ανησυχητικό σύμπτωμα αυτό του δισταγμού σε υποτίθεται αυτοματοποιημένες φάσεις. Ο Σκάριολο επέλεξε να δώσει επιλογή σουτ στον –κακό το ελευταίο διαστημα-Διαμαντίδη,με τον Τζεντίλε να περνά από κάτω από τα σκριν (άλλαξε βέβαια στη συνέχεια τακτική) αλλά για μια ακόμη φορά το περιφερειακό σουτ των πρασίνων ήταν κακό. Μια απλή ζωνη στο 2^ο μισό τους αιχμαλώτισε το μυαλό. 

Η άμυνα έκανε πολλά λάθη.Ακόμα και όταν πίεσε ,γίνονταν λάθη στις περιστροφές,πολύ κακό αμυντικό τρανζίσιον,τραγική-για Παναθηναϊκό-συμπεριφορά στο πίκ εν ρόλ των Ιταλών,που όπως και η Ούνιξ χτύπησαν στη καρδιά της ρακέτας με τον Μέλι και τον Μπουρούση. Ο Ομαρ Κούκ έκανε όλο το παιχνίδι για την ομάδα του Σκαριόλο και αποτέλεσε τη βασική πηγη κινδύνων για τον Παναθηναϊκό, αποκλείοντας γιατί είναι ένα από τα  "πραγματικά" πόιντ γκαρντ της Ηπείρου μας. Με αυτόν άξονα η Αρμάνι χτύπησε με πίκ εν ρόλ και τρανζίσιον σε πρώτο χρόνο βρίσκοντας παράλληλα ελεύθερες ματιές στο καλάθι με καλά σουτ. Άψογος. Περιμέναμε τη στιγμή που ο Παναθηναικός θα χαμηλώσει το σχήμα και θα πιέσει σκεπτόμενοιι ότι ο Σκαριόλο πρέπει άμεσα να κολλήσει τον Μπρέμερ δίπλα στον Κούκ γιατι δε θα αντέξει. Όταν έγινε αυτό οι Ιταλοί πήραν ολοκληρωτικά τον ελέγχο και τα γνωστά "αναίσθητα" σουτ του Φώτση συν το ξερίζωμα της καρδιάς των πρασινών στη ρακέτα τους γεμισε Αυτοπεποιθηση.Ο Μπουρούσης κέρδισε τις μάχες απο εναν Μπατίστ που δίσταζε να πάρει σουτ ρουτίνας από τα 4 μετρα για να τον βγάλει λίγο έξω,τα "φτερά" και ο Γιασικεβίτσιους ήταν άτολμοι και άστοχοι (2/18 σουτ εκτός του Λόγκαν που μάλλον άξιζε παραπάνω συμμετοχη) και η ομάδα του Ομπράντοβιτς έχασε το μυαλό της. Ο Παναθηναϊκός παίζει αρκετό καιρό έτσι. Την άλλη εβδομάδα μπορεί να κριθούν πολλά στο Καζαν.Πολύ περισσότερα από αυτά που αρχικά φαίνονται..

ΦΕΝΕΡ-ΟΥΝΙΞ

Φοβερό παιχνίδι στη Πόλη,με αποτέλεσμα που άλλαξε καταστάσεις. Η Φενέρ πήρε νίκη "με το τσαρούχι" όπως θα λέγαμε στην Ελλάδα, ανατρέποντας στο τέλος μια χαμένη κατάσταση. Χωρίς τον Ονάν και τον τιμωρημένο Τζέρελς ο Σπάχια,ξεκίνησε τον Τόμας να πιέζει στα 4/4 τον Ντόμερκαντ και παγίδες με τον Βίντμαρ να βγαίνει πολύ επιθετικά πάνω στον Αμερικανό σκόρερ (θέλοντας να διώξει τη μπάλα από τα χέρια του) απέναντι σε μια Ούνιξ των 5 Αμερικανών και του εξαιρετικού του φορμαρισμένου Γκρίρ,τον οποίο ο Πασούτιν επιβράβευσε χρίζοντας τον σταρτερ. Ο Ντόμερκαντ πήγε γρήγορα στα 2 φάουλ και κάπου εκεί ο Πασούτιν –κατά τη γνώμη μας-έκανε λάθος αφήνοντάς τον στο παρκε.Υπερβολικό ρίσκο για τέτοιο ματς,με αποτέλεσμα στο 11^ο λεπτό ο σκόρερ των Ρώσων να συμπληρώσει 3 φαουλ. Οι Τούρκοι είχαν μεγάλο πρόβλημα στο να αμυνθουν στο high low της Ουνιξ (με τους Ουίλκινσον –Ζεβροσένκο) και τη γνωστή αμυντική τρύπα (από τότε που εφυγε ο Σεφολόζα) στο πικ εν ρολ.όπου είτε με τον Γκριρ είτε με τον Ντόμερκαντ η Ουνιξ σκόραρε.Ειδικά ο Γκριρ ήταν εκπληκτικός από την αρχή και ο Πασούτιν χτύπησε πολύ με αυτόν χρησιμοποιώντας καταστάσεις απομόνωσεις.οι οποίες είναι το φόρτε του Λιν. Η Φενέρ είχε εναν πολύ καλό-για μια ακόμα φορα- Μπογκντάνοβιτς και τον Τουρκσάν στο ‘’4’’,με τον οποίο παίζει καλύτερα η ομάδα τον τελευταίο καιρό αντι του Γκιστ. Το θέμα ήταν ότι ναι μεν η Ούνιξ ήταν καλύτερη αλλά το σκόρ έδειχνε ότι το ματς είχε φύγει από τα δικά της χωράφια. 

Παρά το πρόβλημα με τον Ντόμερκαντ χρησιμοποίησαν τα γρήγορα φαουλ και το προνόμιο που τους έδωσε η Φενέρ και στη 3 περίοδο με ένα ξέσπασμα του Γκρίρ πήραν προβάδισμα 13 ποντων. Στη τελευταία περίοδο και με το αίσθημα της απόγνωσης να έχει καταβάλει τη Φενερ,ο Ρόκο Ούκιτς έκανε το ματς ροντέο δημιουργωντας συνεχή ριγματα στην αντίπαλη αμυνα αλλάζοντας τον ρυθμό και καλύπτοντας ένα -6 σε 83’’.Είναι από τα ματς που ο ηττημένος προπονητής νιώθει "βλάκας" με τον τρόπο που  έχασε..Φυσικά στη παράταση όλα ήταν υπέρ των γηπεδούχων, οι οποίοι κάλυψαν και το -5 και θέλουν καλύτερο αποτέλεσμα τη τελευταία αγωνιστική για να περάσουν.Κασκόλ του Παναθηναϊκού θα φοράνε...Ο οποίος Παναθηναϊκός θα έχει απέναντί του μια Ούνιξ που πλέον τα παίζει όλα για όλα..

ΚΑΝΤΟΥ-ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

Αντρίκια και με το κεφάλι ψηλά χαιρέτησε η Καντού η οποία άγγιξε το θαύμα. Ο Τρινκιέρι πήγε το παιχνίδι εκεί που ήθελε,στη δύναμη και το χαμηλό τέμπο. Επαιξε πολυ καλή άμυνα,ειδικά στη πεςριφέρεια απέναντι σε μια ΄φανερά επηρεασμένη-από την ήττα στον τελικό του Κόπα ντελ ρεη-Μπαρτσελόνα. Ο Πασκουάλ έδωσε χρόνο στον Ραμπασέντα –για τον οποίο είχαμε μιλήσει στην αρχή της σεζόν- ώστε να καλύψει το κενό του Εηντσον και ο μικρός ήταν μαζί με τον Ν Ντονγκ οι καλύτεροι παίχτες της Μπαρτσελόνα στο ματς. Η Καντού είχε έναν εξαιρετικό Σερμαντίνι,πολύ καλό τον Μπράνερ δίπλα του (ουσιώδης μεταγραφή) και τον Μπαζίλε να παιζει με πολύ συγκέντρωση. Νομίζω αν έλεγαν στον Τρινκιέρι ότι το παιχνίδι θα κριθεί στο ένα σουτ του Μπαζίλε στο τέλος ,θα το διάλεγε..

Και κάτι τελευταίο για τις δύο ομάδες της Λομβαρδίας..Πόσο διαφορετική θα μπορούπυσε να ήταν τώρα η θέση του εαν είχαν αποκτήσει τον Μπρέμερ και τον Πέρκινς νωρίτερα?Τουλάχιστον από την αρχή του τοπ-16?Μιλάω κυρίως για την Καντού..Βάσει του τι έχουμε δει μέχρι τώρα νομίζω είχε πολλές πιθανότητες να άφηνε τη Μακάμπι εκτός,με την ώθηση που της έχει δώσει ο Αμερικανός.

Υ.Γ. Σκεφτείτε ότι την ώρα που ταξίδευε η μπάλα στο σουτ του Μπαζίλε έπερνε μαζί της όχι απλά μια πόλη -όπως το θρυλικό μπασκετικά Καντού,αλλά και ένα ολόκληρο έθνος το οποίο εκπροσωπεί η Μακάμπι..