RIO 2016 Quarterfinals: Winning at winning time. That is what it's all about..

Η μεγάλη ώρα των προημιτελικών έφτασε και τα ζευγάρια που σχηματίστηκαν δεν αφήνουν καμία αμφιβολία. Θα είναι μια "Σκυλίσια ημέρα".. Το Hoopfellas αναλύει.. 

Πάνω που έκανα όνειρα για μια προημιτελική φάση η οποία θα βρει την TEAM USA να αντιμετωπίζει τους Ισπανούς και την "Οn a mission"  Σερβία να ψάχνει τη μεγάλη ρεβάνς απέναντι στη Λιθουανία τα δεδομένα άλλαξαν. Όχι ότι μπορούμε να έχουμε παράπονο.. Οκ, μια μάχη της Ισπανικής ομάδας (στη παρούσα φάση και με αυτό το μομέντουμ) απέναντι στους Αμερικανούς που ακόμα αναρωτιούνται τι δε πηγαίνει καλά, θα ήταν άκρως ενδιαφέρουσα όμως οι διασταυρώσεις μας δίνουν τρία ντέρμπι με υπόβαθρο και τα προγνωστικά μοιρασμένα. Πάμε για μια "Σκυλίσια ημέρα"  γεμάτη μπάσκετ και μάχες μέχρι τελικής πτώσεως. Θα μετρήσει η αγωνιστική ετοιμότητα και προετοιμασία, η διαχείριση των συναισθημάτων που προκαλούν τα δρώμενα στο παρκέ, η πνευματική διαύγεια και το ψυχολογικό  status του κάθε μονομάχου. Είναι η ώρα του "Πρέπει". Όπως είχε πει και ο μεγάλος Πατ Ράιλι: Winning at winning time..That is what it's all about..

Το ξημέρωμα της Πέμπτης θα βρει μόνο 4 ομάδες όρθιες στη μάχη του ολυμπιακού τουρνουά..

ΗΠΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

Κατά τη ταπεινή μου γνώμη το καλύτερο δυνατό ματσάρισμα που θα μπορούσαν να έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στη φάση των “8”. Θεωρώ ότι η Αργεντινή πολύ δύσκολα θα περνούσε στα ματς των μεταλλίων απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο από τους τέσσερις του γκρουπ Α. Οι δυνάμεις της φτάνουν μέχρι τα προημιτελικά και ίσως, παρότι στο πίσω μέρος του μυαλού πολλών νοσταλγών του παρελθόντος να υπήρχε η προσδοκία για κάτι παραπάνω, αυτό το φινάλε απέναντι στην ομάδα του Σιζέφσκι να είναι, ρεαλιστικά, η καλύτερη δυνατή αυλαία για του “θρύλους” των gauchos.

H Aργεντινή δεν έχει παίξει ιδιαίτερα καλό μπάσκετ αν την κρίνουμε σαν σύνολο και σε επίπεδο ομαδικών αντιδράσεων και συνεργασιών. Το γεγονός ότι μερικοί από τους εξυπνότερους αθλητές που είδαν τα διεθνή παρκέ σε τέτοια τουρνουά δεν έχουν ξεκάθαρα πλέον το φυσικό/αθλητικό πακέτα (κυρίως τα πόδια) για να πάνε στα καλά τους σημεία έχει αλλάξει όλο το παιχνίδι των Αργεντίνων οι οποίοι δε θυμίζουν τη μεγάλη ομάδα του παρελθόντος. Πλέον οι λατινοαμερικάνοι είναι περισσότερο ομάδα ενστίκτου και λιγότερο σκέψης, κατάσταση άμεσα συνδεδεμένη και με τα πρόσωπα που έχουν βγει μπροστά στο παιχνίδι τους στο Ρίο. Παρότι η επίθεση τους είναι παραγωγική, απέναντι σε καλά οργανωμένες άμυνες (Ίσπανία, Λιθουανία) αντιμετώπισαν σοβαρό πρόβλημα όντας απελπιστικά προβλέψιμοι. Δε σουτάρουν καλά συνολικά, παίζουν ατομικά και στηρίζονται υπέρ του δέοντος στο τρίποντο (32.4 μ.ο τα περισσότερα στο τουρνουά, αξιόλογο το 37% που τους φέρνει τρίτους και ουσιαστικά τους έστειλε στους “8”). Θεωρώ ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μια καλή ευκαιρία να χτίσουν πάλι τη ψυχολογία τους και να φτάσουν στους ημιτελικούς με καλύτερο μομέντουμ. Οι Αμερικανοί έχουν δεχθεί ηχηρό χαστούκι στο ψυχολογικό πεδίο (κάτι σαν τη πρώτη γροθιά που τρως σε καβγά και δε σε ρίχνει κάτω αλλά σε πηγαίνει μερικά βήματα πίσω..) καθώς ήρθαν για να “παρτάρουν” (αγωνιστικά γιατί με το Coach-K δεν υπάρχουν τέτοια περιθώρια ..χαλάρωσης) και ξαφνικά διαπίστωσαν ότι πρέπει να παίξουν καλό μπάσκετ για να φτάσουν μέχρι τέλους. Σουτάρουν καλά από το τρίποντο (Νο1 με 39.3%, πρώτος στο τουρνουά με 61.1% ο Ντουράντ τη στιγμή που αναμένεται η ολική επαναφορά του Τόμπσον μετά το ματς με τη Γαλλία η οποία μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά στη συνολική εικόνα), κάνουν τα λιγότερα λάθη και ελέγχουν το ριμπάουντ (πρώτοι και στα δύο αυτά κομμάτια) όμως αντιμετώπισαν σοβαρό πρόβλημα απέναντι σε επιθέσεις με ροή, συνεχή κίνηση και “δράσεις” σε κάθε πλευρά του γηπέδου (μακριά από τη μπάλα σε weak side cuts, τρώνε συνεχώς “τυράκια” με τον αντίπαλο να τους δείχνει ότι “θα κάνω αυτό” αλλά στην ουσία κάνει κάτι διαφορετικό) . Οι Αμερικανοί δυσκολεύτηκαν και ουσιαστικά δε μπόρεσαν να σπάσουν τη κυκλοφορία της μπάλας απέναντι σε ομάδες όπως η Αυστραλία και η Σερβία (επιθέσεις διαφορετικής κατευθύνσεως, οι Boomers χτυπούσαν σε πρώτο χρόνο ακόμα και στο μισό γήπεδο ενώ οι Σέρβοι έχτισαν στον στόχο της έξτρα πάσας δημιουργώντας συνεχώς κύμα ανισορροπίας με στόχο τη μαύρη αμυντική τρύπα Κάζανς). Αυτό το μέτριο πρόσωπο των ΗΠΑ είναι ο μόνος σύμμαχος της Αργεντινής στον προημιτελικό όμως η πραγματικότητα είναι σκληρή. Η ομάδα του Σούπερ-Μάνου δε μπορεί πλέον να τρέξει δίπλα στους Αμερικανούς στο ανοιχτό και μισό γήπεδο, δεν έχει τη φρεσκάδα και κυρίως το βάθος (πρώτον σε πρόσωπα και δεύτερον σε συνεργασίες, χαρακτηριστικά που τη κάνουν προβλέψιμη) να τους ακολουθήσει. Ας φύγει αυτή η χρυσή γενιά με ψηλά το κεφάλι και πολύ χειροκρότημα..

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ-ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ

Ματσάρα ανάμεσα σε δύο ομάδες οι οποίες ξεχώρισαν από τη πρώτη ημέρα του τουρνουά. Η Αυστραλία έχει παρουσιάσει το καλύτερο μπάσκετ μέχρι στιγμής στο Ρίο. Σύγχρονο, ισορροπημένο με συνέχεια και σύνδεση του δράσεων της στις δύο πλευρές του γηπέδου, βασισμένο στη ταχύτητα, το spacing και τον συγχρονισμό στις συνεργασίες.

Η Λιθουανία κατέρρευσε τις δύο τελευταίες αγωνιστικές, δείχνοντας ότι μετέφερε το σοκ από τον κεραυνό της Ισπανίας και στο παιχνίδι με τους Κροάτες. Αυτό για να κατανοήσουμε όλοι το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η διαχείριση των συναισθημάτων σε ένα τέτοιο τουρνουά με συνεχόμενα παιχνίδια.. Ο συγκεκριμένος προημιτελικός έχει τρομερό ενδιαφέρον σε προπονητικό επίπεδο και πολλά θα κριθούν σε επίπεδο ρυθμού. Θα μπορέσουν να τρέξουν οι Λιθουανοί μαζί με τους Αυστραλούς σε ανοιχτό αλλά κυρίως μισό γήπεδο; Θα μπορέσουν οι Λιθουανοί να τρέξουν τόσο καλά μαζί με τους Αυστραλούς ώστε να αυξήσουν τους χρόνους επίθεσης του αντιπάλου και να πάνε την αναμέτρηση στο δικό τους τέμπο; H Λιθουανία θα χρειαστεί ένα εξαιρετικό αμυντικό και συνάμα gritty performance ανάλογο με αυτό του περυσινού ημιτελικού με τους Σέρβους στη Γαλλία απέναντι σε μια ομάδα που έχει εξαιρετική κίνηση μακριά από τη μπάλα και εναλλακτικές πηγές δημιουργίας. Νομίζω πως ο Καζλάουσκας θα προσπαθήσει αυτό ακριβώς, στοχεύοντας να ελαχιστοποιήσει τη παραγωγικότητα των Αυστραλών μέσα από κίνηση μακριά από τη μπάλα. Ο Πάτι Μιλς έχει 20.5 πόντους μ.ο (δεύτερος στο τουρνουά) και 61.5% στα δίποντα (ο συμπαίχτης του στο Σαν Αντόνιο Πάρκερ έχει 66.7% και ο ΝτεΚολό, άλλο πρώην “Σπιρούνι” 68.8%, οι γκαρντ των Spurs κάνουν μάλιστα θραύση εντός του ζωγραφιστού ο καθένας με το δικό του τρόπο) παράγωγο του τρόπου που τρέχει η Αυστραλία την επίθεση της. Ο Μπόγκουτ οδηγεί το τουρνουά με το εξωπραγματικό 82% στα δίποντα και ο Ντελαβεντόβα σε τελικές (8.6). Αυτοί οι δύο θα αποτελέσουν στόχους της Λιθουανικής άμυνας μιας και αποτελούν τους κύριους δημιουργούς των Boomers στο μισό γήπεδο. Από την άλλη η εξαιρετική μέχρι τώρα άμυνα των “καγκουρό” βρίσκει μπροστά της ένας Βαλαντσιούνας σε χαμηλή πτήση αλλά έναν σεληνιασμένο Καλνιέτις. Ο Λιθουανός πόιντ κάνει τα παιχνίδια της ζωής του στο Ρίο (19.2 πόντους με 76.7% δίποντο και 47.8% τρίποντο συν 8.0 τελικές) και η μάχη του με τον Ντελαβεντόβα θα είναι καθοριστική όπως -σε ομαδικό επίπεδο- και ο τομέας των ριμπάουντ ο οποίος μπορεί να καθορίσει τον ρυθμό στον οποίον θα παιχτεί το ματς. Οι Αυστραλία παίζει το καλύτερο μπάσκετ στη διοργάνωση όμως τώρα μιλάμε για ένα νοκ-άουτ παιχνίδι όπου τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Οι Λιθουανοί έχουν τεχνογνωσία νίκης σε τέτοια ματς και γνωρίζουν επίσης ότι σε κλειστό ματς έχουν καλύτερη τύχη. Η εικόνα κατάρρευσης όμως στις τελευταίες δύο αναμετρήσεις προβληματίζει. Κανείς (ούτε ο Γιόνας..) δε μπορεί να προβλέψει το ψυχολογικό status με το οποίο θα πατήσουν στο παρκέ. Οι Αυστραλοί δε χαρίζουν. Και το ματς μπορεί να εξελιχθεί σε κατηφόρα..

ΚΡΟΑΤΙΑ-ΣΕΡΒΙΑ

Εντάξει.. Εδώ τα πολλά λόγια περιττεύουν. Νομίζω κανείς τους δεν ήθελε αυτό το ματς στη συγκεκριμένη φάση. Το background είναι τέτοιο που προσθέτει πίεση στην ήδη υπάρχουσα του νοκ άουτ παιχνιδιού. Θα υπάρχει τσίτα.. Νεύρα.. Τεντωμένα μπράτσα και πολλοί παλμοί για πολύ ώρα. Οι Σέρβοι είναι παραδοσιακά πιο ικανοί στη διαχείριση τέτοιων καταστάσεων όμως τώρα έχουν απέναντι τους μια ομάδα που πιστεύει πλέον ότι γυρίζει βράχους ανάποδα και αυτό πολλές φορές μετράει περισσότερο στα τουρνουά της μιας ανάσας.

Θα είμαι ξεκάθαρος. Μου αρέσουν πολύ αθλητικές ιστορίες τύπου Cinderella και κατά κάποιο τρόπο η Κροατία (ξεκίνησε ως Νο3 στα προγνωστικά του προολυμπιακού στο Τορίνο) του Άτσο Πέτροβιτς είναι μια τέτοια. Όμως κατά τη γνώμη μου οι Σέρβοι είναι καλύτερη ομάδα και περιμένω να το αποδείξουν στο παιχνίδι αυτό. Ομάδα με μεγαλύτερη προσωπικότητα, πιο δουλεμένη η οποία όμως θα κληθεί να διαχειριστεί μια πολύ ιδιαίτερη κατάσταση στον προημιτελικό αυτό αντιμετωπίζοντας ένα σύνολο με την ψυχολογική ορμή των Κροατών. Η Hrvatska δεν έχει παίξει σπουδαίο μπάσκετ σε σχέση με τον ανταγωνισμό μέχρι τώρα ούτε έχει παράγει φανταχτερά νούμερα όμως έχει τη τύχη να διαθέτει σε εξαιρετική κατάσταση τους τρεις βασικούς πυλώνες του παιχνιδιού της. Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς (πρώτος σκόρερ του τουρνουά 24.8 πόντους), Ντάριο Σάριτς, Κρούνοσλαβ Σιμόν. Αυτοί οι τρεις έχουν ποτίσει με την αποτελεσματικότητα τους όταν η μπάλα καίει, τους συμπαίχτες τους με έναν “Believe” χαρακτήρα με συνέπεια η Κροατία να καλύπτει σημαντικές αδυναμίες της όπως το ρηχό backcourt (θα στοχεύσει με πολύ πίεση και τον Μάρκοβιτς ο Σάλε). Η Bjelica-less Σερβία (κομβική και πολυεπίπεδη απουσία) θα πρέπει να βρει τρόπο να σταματήσει τα forwards των Κροατών τα οποία θα προσπαθήσουν με το straight up στυλ τους να τη χτυπήσουν κατευθείαν στη καρδιά. Αυτή η μάχη θα κρίνει πολλά. Μάλιστα να σημειώσουμε ότι ο Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς είναι ο πιο συχνός επισκέπτης της γραμμής των προσωπικών στο τουρνουά, ξεκολλώντας πολλάκις την ομάδα του με αυτόν τον τρόπο. Οι Σέρβοι που δουλεύουν σαφώς περισσότερο και πιο ομαδικά για τους πόντους του έχουν τον Ραντούλιτσα σε αρκετά καλή κατάσταση (17.6 πόντοι, 69.8% στα δίποντα) ενώ όλη η χώρα περιμένει μια σπουδαία παράσταση από τον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς ο οποίος παίζει καλό μπάσκετ (13.4 πόντοι) αλλά φαίνεται ότι ακόμα πολεμάει ένα είδος προσωπικού δαίμονα μετά τη τελευταία φάση στον περυσινό ημιτελικό με τους Λιθουανούς. Βαρόμετρο φυσικά ο Τεόντοσιτς, ο παίχτης που μπορεί να εξελίξει τέτοια ματς σε πλήρες domination ή κάτι άλλο που δε θέλω να σκέφτομαι αυτή τη στιγμή. Παιχνίδι για άντρες.. Let the best man win..

ΙΣΠΑΝΙΑ-ΓΑΛΛΙΑ

Στα Power Rankings του Hoopfellas στις 6/8 γράψαμε στο σχόλιο που αφορούσε τη Γαλλία:

 “Η πιθανότητα να χρειαστεί να ξεκαθαρίσουν μια και καλή τις διαφορές τους με τους Ισπανούς σε ένα νοκ-άουτ ματς μοιάζει αυξημένη και θα αποτελέσει ένα από τα highlights του τουρνουά..”

Ε, μη μου πείτε ότι δε θέλατε να το δείτε αυτό  ενδόμυχα και βλέποντας τη γραμμή εκκίνησης στα δύο γκρουπ.. Μετά τα όσα έχουν συμβεί μεταξύ τους τα τελευταία χρόνια (ειδικά τη τελευταία διετία όπου ο ένας έκανε κηδεία στο σπίτι του άλλου) η αναμέτρηση αποκτά ιστορική σημασία. Για όσους δε το γνωρίζουν, η μπασκετική Γαλλία τρέφει ..συγκεκριμένα συναισθήματα σε διεθνές επίπεδο για την εθνική ομάδα των Ισπανών οπότε και το μαχητικό πνεύμα της ομάδας του Κολέ στην αναμέτρηση αναμένεται να κυμανθεί σε υψηλά επίπεδα. Θα είναι σημαντικό για τους Γάλλους να μπορέσουν να βρουν σκορ απέναντι στην άμυνα των Ισπανών. Σε διαφορετική περίπτωση θα πνιγούν, έργο που έχουμε παρακολουθήσει και στο παρελθόν σε αυτό το ματσάρισμα (πνιγμός..). Οι Γάλλοι σουτάρουν εξαιρετικά στο τουρνουά, καλύτερα από κάθε άλλη ομάδα όμως οι Ισπανοί  κατεβάζουν τον αντίπαλο στα χαμηλότερα επίπεδα (το μικρότερο παθητικό στη διοργάνωση, 71.4 πόντοι) με αρκετά καλή άμυνα όταν ο αντίπαλος προσπαθεί να περάσει με τη μπάλα στο ζωγραφιστό της. Οι πρωταθλητές Ευρώπης προβλημάτισαν στο ξεκίνημα όμως ξύπνησαν με εκκωφαντικό τρόπο διαλύοντας Λιθουανία και Αργεντινή στο φινάλε της πρώτης φάσης. Oι Ισπανοί δουλεύουν καλά καταστάσεις Horns (ανάλογες με αυτές που παρουσίασε ο Σίτο φέτος στο Μπιλμπάο) με Staggered το οποίο εξυπηρετεί παίχτες όπως ο Ρούντι και ο Μίροτιτς (περιφερειακή εκτέλεση, close out μετά από drive). Οι δύο ομάδες έχουν φοβερή ποιότητα και μοιάζουν φτιαγμένη η μια για την άλλη. Οι Euroleague magicians Ροντρίγκεθ-Γιούλ απέναντι στους Ερτέλ-ΝτεΚολό, η physical κόντρα των Ρέγιες-Λοβερνί (σε πολύ καλή κατάσταση), Μπατούμ vs Ρούντι και δε συμμαζεύεται.. Οι Ισπανοί έχουν δημιουργήσει ένα είδος ψυχολογικού αβαντάζ (λόγω παράδοσης) απέναντι στους Γάλλους οι οποίοι όμως έχουν όλη τη ποιότητα που χρειάζεται για να κερδίσουν ένα τέτοιο ματς. Το παιχνίδι είναι Final Countdown. "Λύνουμε τις διαφορές μας μια και καλή" δεδομένου του ότι μετά από αυτό τουρνουά πιθανόν οι δύο ευρωπαϊκές δυνάμεις θα αλλάξουν πρόσωπο. .

Υ.Γ: Σπουδαία κίνηση με Κοπόνεν η Μπαρτσελόνα. Οι Καταλανοί αναβαθμίζουν ποιοτικά το backcourt τους με έναν combo υψηλών προδιαγραφών που διακρίνεται για τη προσαρμοστικότητα του σε διαφορετικούς ρόλους. Εξακολουθώ να πιστεύω όμως ότι ο παίχτης που αλλάζει τα δεδομένα σε αυτό το σύνολο είναι ο Χάνγκα..