Athlenda

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016

Ο δικός μου Διαμαντίδης..


Καθένας από εμάς, φίλαθλος, παρατηρητής ή επαγγελματίας του αθλήματος, συμπαίχτης του ή αντίπαλος, έζησε τη διαδρομή του Δημήτρη Διαμαντίδη μέσα από τη δική του οπτική, συνοδεία διαφορετικών συναισθημάτων με μοναδική σταθερά σε κάθε περίπτωση τον θαυμασμό για τον παίχτη που σημάδεψε όσο κανείς τη νεότερη και πιο επιτυχημένη περίοδο της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ αλλάζοντας τον τρόπο που παίζουν τα παιδιά μας στις παιδικές χαρές. Ο θρύλος μέσα από τη ματιά του Hoopfellas..



Ο καθένας μας έχει τη δική του, προσωπική σχέση με τον Διαμαντίδη.. Εχθές, σε μια εντυπωσιακή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα βραδιά ο Παναθηναϊκός και το ελληνικό μπάσκετ αποχαιρέτησε τον αθλητή ο οποίος άλλαξε τον τρόπο που βλέπουν και παίζουν το άθλημα οι νεότεροι στις παιδικές χαρές. Ελπίζω με παράδειγμα τη σταδιοδρομία του, να αλλάξει και τις προτεραιότητες μιας ολόκληρης κοινωνίας.. Τον Διαμαντίδη τον ερωτευθήκαμε όλοι οι μπασκετικοί μετά τα πρώτα του βήματα στη πολύ σπουδαία εκείνη ομάδα του Ηρακλή. Ζήσαμε μαζί του το όνειρο και την είσοδο του ελληνικού μπάσκετ στη πιο ένδοξη εποχή της ιστορίας του, τις Glory days του Παναθηναϊκού και της Εθνικής μας ομάδας. Ο καθένας έχει τη δική του ιστορία να πει σε συνάρτηση με τη καριέρα του πολύ μεγάλου αυτού αθλητή.. Εδώ λοιπόν σας δίνεται το βήμα. Το Hoopfellas γράφει για τον "δικό" του Δημήτρη Διαμαντίδη..



Legacy


O Διαμαντίδης υπήρξε το απόλυτο quarterback guard στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ και ουσιαστικά ο αθλητής που εισήγαγε τον όρο στην από εδώ πλευρά του Ατλαντικού με τέτοια επίδραση σε κάθε εκατοστό του παρκέ. Υπήρξαν παίχτες με ανάλογα χαρακτηριστικά και στο παρελθόν αλλά κανένας δε κατάφερε να επιβάλλει όπως αυτός το στυλ του στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Εν αγνοία του εξασφάλισε ένα πολύ καλύτερο οικονομικό μέλλον για παίχτες όπως ο Γκόρντον Λούκας, οι δικοί μας Καλάθης και Μάντζαρης ή ο πολύ νεότερος Σατοράνσκι. Ο Διαμαντίδης ήταν ο τύπος που μπορούσε να τα βάλει με οποιονδήποτε στο παρκέ. Το πιο δυνατό brad e fer για κάθε καλαθοσφαιριστή στην Ευρώπη ανεξαρτήτου σωματοδομής και θέσης. Ίσως οι μνήμες μερικών να έχουν ξεθωριάσει βλέποντας τον αρχηγό των πρασίνων τα τελευταία 3-4 χρόνια, όπου και χρειάστηκε να προσαρμόσει το παιχνίδι του όντας λιγότερο φυσικό και αθλητικός, βασιζόμενος όμως στη τεράστια αύρα που έχει χτίσει βήμα βήμα τα χρόνια που ως πρωτοπαλίκαρο του Ομπράντοβιτς αποτελούσε τον δυνάστη του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο Διαμαντίδης ήταν το σκοτάδι. Μια μαύρη τρύπα την οποία εάν συναντούσες απλά έπεφτε μέσα. Σε κατάπινε.. Φυσικά ο Έλληνας PG δεν ήταν μόνο quarterbacking αλλά πολύ περισσότερα. Και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στη πορεία..

DPOY


Βλέποντας τον Διαμαντίδη να εξελίσσεται μέσα στα χρόνια ως παίχτης στο υψηλότερο επίπεδο και να φτάνει στο status του Alpha Dog της Ευρωλίγκας, κατανόησα το πόσα ψηλά έφτανε μαζί του το μπάσκετ της χώρας μας. Ο ηγέτης της “πράσινης αρμάδας” αποτελούσε (και θα αποτελεί μέχρι τη ..Δευτέρα παρουσία του εις άγνωστο έτος και πλαίσιο για το άθλημα στην Ελλάδα) το αρτιότερο και πιο αρμονικά κατασκευασμένο εργοστασιακό προϊόν της ελληνικής μπασκετικής βιομηχανίας. Μέσα του και στο δικό του πακέτο περικλείονται οι κόποι και οι αγώνες πολλών ανθρώπων που υπηρέτησαν την ελληνική μπασκετική βιομηχανία τα τελευταία 20-25 χρόνια βάζοντας το δικό του λιθαράκι στο να δημιουργήσουμε αυτό που σήμερα ονομάζεται ελληνική σχολή μπάσκετ και εκφράζεται με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και φιλοσοφία. Πως εκφράζεται αυτή μέσα από τον Διαμαντίδη..; Φυσικά με τα αγωνιστικά (και όχι μόνο) γνωρίσματα που πρεσβεύει του παιχνίδι του θρύλου των πρασίνων..


-Physical, gritty basketball, intangibles

-Τακτική υπεροχή, οξυδέρκεια, ταχύτατη αντίληψη και υψηλό IQ

-Συνεργασία

-Η άμυνα ως ναυαρχίδα του πλάνου στο πεδίο μάχης

-Υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη η οποία οδηγεί σε ασυνήθιστα επίπεδα αποτελεσματικότητας υπό καθεστώς πίεσης.


Ο Διαμαντίδης τα είχε όλα αυτά, τα οποία η εξέλιξη συνέδεσε με τον όρο winning basketball στην ήπειρο μας, σε υπερθετικό βαθμό. Και ήταν ο τέλειος εκφραστής του μπάσκετ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ενός ανθρώπου ο οποίος συνέβαλλε καθοριστικά στη δημιουργία αυτής της ταυτότητας για το ελληνικό μπάσκετ και είδε στο πρόσωπο του Δημήτρη Διαμαντίδη τον δικό του Αδάμ..


Από ένα σημείο και μετά ήταν φανερό ότι κανείς, μα κανείς, δε μπορούσε να σκοράρει “πάνω” στον Διαμαντίδη. Κανείς εάν εξαιρέσουμε του αληθινά προικισμένους scorers του ΝΒΑ. Ο τρόπος που με το all around αμυντικό του παιχνίδι έλεγχε την επίθεση του αντιπάλου ήταν κάτι πρωτόγνωρο για την Ευρώπη. Μπορεί να ήταν απλά above average αθλητής όμως είχε καταπληκτικά χέρια (2.13 wingspan) άρτιο footwork και το καλύτερο positioning που είχε δει η Ευρωλίγκα εδώ και χρόνια. Το ποσοστό ευστοχίας των contested shots τα οποία ο αρχηγός του Παναθηναϊκού ακολουθούσε ήταν χαμηλότερο και από τη θερμοκρασία της Αρκτικής. Ήταν πολύ φυσικός, πάντα με σωστή δόση επιθετικότητας, χρησιμοποιούσε τα χέρια του όπως κανείς άλλος και (κληρονομία του “Δράκου”..;) με την ευφυΐα του ικανός να κρατηθεί εντός παιχνιδιού ακόμα και όταν αντιμετώπιζε φθορά με φάουλ. Οι δε επιδόσεις του στην ομαδική άμυνα ξεπερνούσαν ίσως και τις αντίστοιχες στη προσωπική. Πόσοι αντίπαλοι έχουν πιει ένα καράβι θάλασσα στις δυναμικές παγίδες του; Το ντουμπλάρισμα του από τη weak side έστελνε τον αντίπαλο στη πρώτη γραμμή της κερκίδας ή τη μπάλα στην αόρατη πίσω τσέπη που διέθετε το σορτσάκι του (αλλά κανείς δεν είδε ποτέ). Παράλληλα έκανε την αντίπαλη επίθεση να νιώθει πολύ άβολα να βάλει τη μπάλα στο πεδίο ελέγχου του. Απλά δε .. πετούσε τίποτα γύρω του. Η ταχύτητα των άκρων του κατέρριπτε κάθε πάσα ενώ τα deflections που προκαλούσε χαλούσαν το μυαλό της επίθεσης. 


Όταν δε τα χρόνια πέρασαν και τα πόδια του δε τον βοηθούσαν να μείνει στη πρώτη γραμμή των χαρακωμάτων απέναντι σε πυραυλοκίνητους γκαρντ, ο Καστοριανός ήταν στα καλύτερα του παίζοντας flot προσωπική άμυνα απέναντι σε αδύναμους σουτέρ, λειτουργώντας ως μπαλαντέρ στην άμυνα βοήθειας. Ειδικά τη τελευταία διετία όταν και η ταχύτητα συνολικά των αντιδράσεων του είχε πέσει αισθητά, η γνώση και το έγκυρο διάβασμα της επίθεσης τον βοήθησαν στο να διατηρήσει αξιοπρεπείς χρόνους στα αμυντικά rotations.


Φυσικά, μιας και μιλάμε για αμυντικές αντιδράσεις, αυτές που αφορούν το performance του πάνω από το καλάθι πήρε για ένα μεγάλο διάστημα τη μορφή θρύλου, σαν τις χειμωνιάτικες ιστορίες που διηγούνται γύρω από το τζάκι οι γιαγιάδες στα χωριά της Ρωσίας και των Βαλκανίων στα φοβισμένα εγγόνια τους και περνούν από γενιά σε γενιά. Ήταν κάποτε ένα “τέρας” που με τα πλοκάμια του έπνιγε πεντάδες ανθρώπων.. Τα chasedown blocks του ήταν το κερασάκι στη τούρτα. Το στοιχείο που σκορπούσε ..θάνατο ανά την Ευρώπη. Πόσες φορές δεν έχουμε γίνει μάρτυρες της σκηνής ενός αντιπάλου να κλέβει τη μπάλα φεύγοντας σφαιράτος στο καλάθι και κάπου στη μέση του δρόμου να συνειδητοποιεί ότι στο κατώφλι του βρίσκεται ο Διαμαντίδης.. Η ψυχοσύνθεση του επιτιθέμενου εκείνη τη στιγμή χρίζει διατριβής. Είναι σαν να βλέπεις τον Μαύρο καβαλάρη να σε κυνηγά γνωρίζοντας το τέλος σου. Είναι μια σκηνή από τον κύκλο της ζωής στην Αφρικανική σαβάνα όπου το λιοντάρι κυνηγά το φοβισμένο ελάφι.. Κεφάλια κολλούσαν στο ..ταμπλό, μπάλες στις κερκίδες, ηθικά και εγωισμοί έφταναν στο πάτωμα. Ο Διαμαντίδης ήταν απλά παντού. Ένα είδος τιμωρίας για τους αμαρτωλούς απέναντι στις 10 εντολές της πράσινης άμυνας.

Ποιος δε θυμάται αυτό..; The Block..



Ήταν ο τρίτος τελικός του 2007 και ο Παναθηναϊκός έμοιαζε να χάνει και τις τελευταίες δυνάμεις του απέναντι σε ένα πιο φρέσκο εκείνο το βράδυ Ολυμπιακό ο οποίος ερχόταν από πίσω και είχε το μομέντουμ. Αυτή η φάση ουσιαστικά άλλαξε την ατμόσφαιρα μέσα στο παρκέ και κατά τη γνώμη μου καθόρισε εν μέρει και τη σειρά..


Τα έξι βραβεία καλύτερου αμυντικού (από το 2004 έως το 2011 μόνο ο Χριάπα έσπασε μια φορά τη κυριαρχία του) σε μια εποχή όπου η διοργάνωση γνώρισε πολύ σπουδαίους αμυντικούς παίχτες , είναι ενδεικτικά. Eν ολίγοις, ο τίτλος του DPOY (Defensive Player Of the Year) θα πρέπει να μετονομαστεί χωρίς να αλλάξει τα αρχικά και φυσικά τη συντομογραφία του. Diamantidis Player Of the Year award θα ήταν η φυσική εξέλιξη. Για το εάν το αγαλματίδιο θα απεικονίζει τον Έλληνα γκαρντ σε θέση άμυνας να επιδεικνύει το τεράστιο άνοιγμα χεριών του ή να “μαγκώνει” τον αντίπαλο πάνω από το καλάθι είναι κάτι που θα πρέπει να απασχολήσει άλλους..

Ανταποκρίθηκε σε κάθε πρόκληση..


Ο Ντέηβιντ Μπλατ λέει σε κάθε ευκαιρία ότι ο ηγετικός χαρακτήρας είναι γραμμένος στο DNA κάθε ανθρώπου. Ισχυρίζεται ότι ηγέτης γεννιέσαι, δε γίνεσαι και πως ένα πρόσωπο με αυτό το χαρακτηριστικό είναι ικανό να ηγηθεί σε κάθε χώρο και ανεξάρτητα από το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται κάθε φορά. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης καταρρίπτει μάλλον αυτή τη θεωρία. Δεν γεννήθηκε με τη στάμπα του ηγέτη. Η προσωπικότητα του ήταν το σύμβολο του αντι-σταρ. Και όμως.. Το ίδιο το παιχνίδι τον έβγαλε μπροστά όταν η ίδια του η ομάδα (και δε μιλάμε για μια οποιαδήποτε ομάδα, είτε αφορά τον Παναθηναϊκό είτε την Εθνική στα χρόνια του) του το ζήτησε επιτακτικά. Θυμάμαι τον Πατ Ράιλι (1987) να εξηγεί πολύ περιγραφικά το πως οι Λέηκερς δημιούργησαν την υποχρέωση στον αλτρουιστή ηγέτη τους Μάτζικ Τζόνσον να βγει μπροστά, να γίνει πιο επιθετικός και να κοιτάξει περισσότερο το καλάθι.. Ο Διαμαντίδης βίωσε ανάλογη πραγματικότητα από το 2010 και μετά στον Παναθηναϊκό. Ήταν ήδη ο ηγέτης της ομάδα έχοντας το “κουμάντο” ο παίχτης της κρίσιμης απόφασης, κάτι το οποίο είχε κερδίσει με το σπαθί του γιατί απλά ανταποκρίθηκε σε πρόκληση που του έφερε στον δρόμο του το ίδιο το άθλημα. Ουσιαστικά τον έφερε στη φυσική αυτή κατάσταση το υπόβαθρο που είχε δημιουργήσει με τα κατορθώματα του, τα περισσότερα από τα οποία (για να μη πω όλα..) ήταν παράγωγο της ασύλληπτης ικανότητας του να παίζει με χαμηλούς παλμούς την ύστατη στιγμή όταν οι υπόλοιποι μετρούσαν 200.. Ο τύπος κατέρριψε τον όρο computerized basketball. Ήταν στιγμές που ως άλλος Κασπάροφ έφτανε και ξεπερνούσε τη τελειότητα της μηχανής. Και αναφέρομαι στην αποτελεσματικότητα του στο κομμάτι της απόφασης στις τελευταίες κατοχές κλειστών παιχνιδιών.. Κάπως έτσι γίναμε μάρτυρες του shootout της Μάλαγα ή του χορού απέναντι στον Τζαγουάι με μουσικό χαλί το main theme του Jaws (το κακό που έρχεται και δε μπορείς να σταματήσεις..) Το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό ντέρμπι (το rivalry με τον Ολυμπιακό) αποτέλεσε το “βασίλειο” του. Από ένα σημείο και μετά πατούσε στο παρκέ του ΣΕΦ κουβαλώντας μια αύρα αντίστοιχη με αυτή που συνόδευε τον μοναδικό Μάικλ Τζόρνταν στις επισκέψεις του στο Madison Square Garden. Ο Διαμαντίδης αποτέλεσε ιστορικά τον καλύτερο performer που είδαν αυτά ματς. Οκ, αυτό μπορεί να αλλάξει εάν ο Σπανούλης συνεχίσει να κάνει τα ασύλληπτα πράγματα που είδαμε από αυτόν στους περυσινούς τελικούς..


The Shot..


Η ιστορία του μοναδικού ίσως μπασκετμπολίστα ο οποίος ακούμπησε τη θέωση, του Μάικλ Τζόρνταν, στηρίχτηκε σε ένα σουτ. Αυτό που πέτυχε στον τελικό του F4 του 1982 απέναντι στο Georgetown, έστω και εάν μετά ακολούθησαν και άλλα με αυτό του 1989 απέναντι στους Καβς να παίρνει τον τίτλο του The Shot.. Όταν πετυχαίνει για πρώτη φορά κάτι τέτοιο σε οριακή κατάσταση, εκεί που πρέπει να ανοίξεις με κάθε τρόπο τη πόρτα για το επόμενο επίπεδο, νιώθεις ότι μπορείς να το ξανακάνεις. Όταν το ξανακάνεις υπό το ίδιο καθεστώς πια, ποτίζεσαι αυτόματα με την αύρα του ότι όλο το σύμπαν θα συνωμοτεί κάθε αντίστοιχα φορά για να τα καταφέρεις. Πάλι και πάλι.. Έχει μεγάλη σημασία ο χαρακτήρας σου, το “έδαφος” στο οποίο θα πέσει αυτή η βροχή.. Το The Shot για τον Δημήτρη Διαμαντίδη (και turning point για τη καριέρα του) ήρθε στο πανευρωπαϊκό του Βελιγραδίου όταν και σκότωσε τη Γαλλία και μαζί τη κατάρα του μεταλλίου για την Εθνική μας. Φέρει ακόμα και σήμερα τον τίτλο του The Shot για το ελληνικό μπάσκετ.. Η πιθανότητα αυτή η παροιμιώδης αυτοπεποίθηση με την οποία διαχειριζόταν καταστάσεις στο τέλος κλειστών ματς, το χέρι αλφάδι και το κοφτερό μυαλό που τον ανέδειξαν σε έναν εκ των μεγαλύτερων winners στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ να έχουν τη βάση τους σε εκείνη τη μαγική στιγμή είναι παραπάνω από υπαρκτή. Για όσους δε είδαν τη πρόσφατη ανάρτηση στη σελίδα του Hoopfellas στο Facebook..





Η Ελλάδα κάνει την ύστατη προσπάθεια στον ημιτελικό του Βελιγραδίου, Νίκος Παπαδογιάννης στα κόκκινα, Eye Of the Tiger μουσικό background και .. "ο Διαμαντίδης είναι ο καινούργιος Θεός του ελληνικού μπάσκετ..!"
PS: To να κοιτάζεις τον χρόνο "παγωμένο" στη photo ακούγοντας παράλληλα το συγκεκριμένο ηχητικό ίσως είναι καλύτερο και από το ίδιο το βίντεο..


Εκείνη τη περίοδο, εκείνο το σουτ, μου θύμισε πάλι μετά από καιρό το πως είναι να είσαι πραγματικά ευτυχισμένος. Και από τότε προσπαθώ να μη ξεχάσω αυτό το συναίσθημα ποτέ ξανά..




Κυνηγώντας τη βελτίωση μέχρι τη τελευταία ημέρα..


Αυτό ήταν κάτι που τον χαρακτήριζε. Έχοντας χάσει στο λυκόφως της καριέρας του τη δύναμη των ποδιών του η οποία τον μετέτρεπε σε άλυτο γρίφο και μηχανή παραγωγής miss match (μπορούσε να περάσει οποιονδήποτε ψηλό πηγαίνοντας προς τα μέσα χωρίς ποτέ να είναι ο slasher, υπήρξε ο πιο dominant guard στο χαμηλό post) συνέχισε να δουλεύει στο πιο δυνατό πλέον κομμάτι του παιχνιδιού του, το playmaking. Ο Διαμαντίδης υπήρξε ένας από τους καλύτερους PnR PGs που γνώρισε το άθλημα ιστορικά. Το μέγεθος του τον βοηθούσε να βλέπει πάνω από τις άμυνες ενώ η ικανότητα του να μεταφέρει τη μπάλα στην αδύνατη πλευρά ήταν κάτι σπάνιο για το ευρωπαϊκό μπάσκετ και καταλύτης στην επίθεση των ομάδων που αγωνίστηκε. Master στον τρόπο που μετά το ball screen κρατούσε τον αντίπαλο στη πλάτη του (φάρμακο στο ότι ουσιαστικά ποτέ δεν είχε σουτ μετά από ντρίμπλα από μέση απόσταση) μέχρι να πάρει αυτά τα 1-2 δευτερόλεπτα αποκωδικοποίησης που χρειαζόταν, αποτέλεσε μαζί με τον Μάικ Μπατίστ ίσως το αποτελεσματικότερο Pick&Roll δίδυμο που είδε η Ευρωλίγκα. Ήταν πάντα λιτός και απέριττος στις μεταβιβάσεις του ίσως γιατί ποτέ δεν είχε τη τεχνική πάσας ενός Γιασικεβίτσιους για παράδειγμα. Διέθετε εξαιρετικό ballhandling όμως και σκάναρε το μισό γήπεδο όπως κανείς άλλος. Όταν πια είχε περάσει τη κορυφή του βουνού βασίστηκε στη σοφία του. Αυτή ακριβώς η σοφία αλλά και ο μοναδικός τρόπος που έβαζε τη μπάλα στο σημείο που ήθελε τη κατάλληλη στιγμή  ίσως να επαναφέρουν συχνά το "φάντασμα" του φέτος στο ΟΑΚΑ.

Η διαδρομή του, παράδειγμα για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας..


Για να είμαι ειλικρινής ποτέ δεν εξοικειώθηκα με τις προσφωνήσεις τύπου 3D ή Octapus που τον συνόδευαν και ας ταυτίζονταν με το παιχνίδι του και την επιρροή του στο παρκέ. Το “Μήτσος” ήταν πιο ..Διαμαντίδης με βάση τα όσα πρεσβεύει ο χαρακτήρας του. Ακούγεται πιο οικείο, προάγει την απλότητα που τον χαρακτήριζε και το προσεγγίσιμο της προσωπικότητας του που αποτέλεσε τη βάση για το οικογενειακό κλίμα στις ομάδες τις οποίες κόσμησε με τη παρουσία του. Η διαδρομή του μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για την ελληνική κοινωνία και οδηγό για την έξοδο από προβλήματα που αυτή αντιμετωπίζει χρόνια τώρα. Σε συντριπτικό ποσοστό οι περισσότεροι από εμάς ή τα παιδιά μας δε θα αποκτήσουμε τα χρήματα και τα χρυσά συμβόλαια του Διαμαντίδη. Όμως δεν αναφέρομαι σε αυτό το οποίο σίγουρα, ειδικά στην εποχή μας, δεν είναι αυτοσκοπός. Μιλάω για τον τρόπο που περπάτησε τον προσωπικό του δρόμο και το πως διαχειρίστηκε την τεράστια επιτυχία του και τον εαυτό του όταν ανέβαινε στη κορυφή του ευρωπαϊκού Έβερεστ κερδίζοντας τον θαυμασμό και την απόλυτη καταξίωση. Χρειαζόμαστε απεγνωσμένα μια πιο (αν μου επιτρέπεται ο όρος) "Διαμαντοποιημένη" κοινωνία σε επίπεδο συμπεριφοράς και αξιών. Έλληνες που θα αποβάλλουν το αίσθημα του ..πανηγυρτζή που δυστυχώς μας συνοδεύει σαν λαό και θα δουλέψουν “μαζί” με στόχο το κοινό καλό και βασικό στόχο το να γίνουν οι καλύτεροι επαγγελματίες και άνθρωποι που μπορούν, όποιο και εάν είναι το όριο του καθενός. Αυτό το ντροπαλό παιδί από τη Καστοριά, χωρίς να έχει κάποιο θεόσταλτο ταλέντο και το status του "εκλεκτού" από μικρή ηλικία, μαζί με κάποιους άλλους συναδέλφους του -οι οποίοι στη πλειοψηφία τους πρεσβεύουν ανάλογες αρχές και ιδανικά- κατάφεραν να δείξουν σε όλους τι μπορεί να κάνει ο Έλληνας στο παγκόσμιο πεδίο ανταγωνισμού. Αυτό το άθλημα και αυτός ο παίχτης είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους αυτή η χώρα μπορεί να φουσκώνει από υπερηφάνεια εκεί έξω ακόμα..

Δημήτρη σ'ευχαριστώ και εγώ με τη σειρά μου. Δε στεναχωριέμαι επειδή τελείωσε, χαίρομαι επειδή συνέβη..





Υ.Γ: Η φωτογραφία είναι για εξώφυλλο αυτοβιογραφίας με τίτλο Winning it All..
Νικώντας τους πάντες. Δυσκολίες, αντιπάλους, προγνωστικά.. Αυτός ήταν ο Διαμαντίδης..

343 σχόλια:

  1. Γεννήθηκα πολύ αργά για να ζήσω την εξερεύνηση της γης, γεννήθηκα πολύ νωρίς για να προλάβω την εξερεύνηση του διαστήματος...Έζησα όμως την εποχή του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗ

    (να ναι καλα οποιος το σκεφτηκε)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ αυτόν τον τεράστιο αθλητή που μαζί με άλλους μύθους όπως ο Σάρας, ο Ντέγιαν και πολλοί ακόμα, με έκαναν να λατρέψω το μπάσκετ. Τα καλύτερα χέρια στην ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο τρόπος που έκλεβε τη μπάλα ήταν μοναδικός, και εκείνος που τάπωνε επίσης. Οργανωτικά τι να πω; Διάβαζε τα μις ματς, τέλεια split out, backdoor για σεμινάριο, πικ ν ρολ, έδινε τη μπάλα στο κατάλληλο σημείο στο ποστ, τα πάντα. Και στο σκοράρισμα δεν υστερούσε κάπου. Δεν είχε τα πιο γρήγορα πόδια του κόσμου (όχι ότι ήταν αργός, σε καμία περίπτωση), αλλά ήταν δεμένος και άντεχε το ξύλο, μπορούσε να σουτάρει, να ποστάρει. Τι να λέμε τώρα, ο πληρέστερος ευρωπαίος όλων των εποχών μαζί με τον Τόνι Κούκοτς. Παω να δω λίγη Ευρωλίγκα 2006-2007-2008 με Μπενετόν, Σιένα, Ταου, ΤΣΣΚΑ, Μακάμπι να νοσταλγήσω λίγο ακόμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια για την κορυφαία μορφή του ελληνικού μπάσκετ και από τις κορυφαίες του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
    Αυτό που έχω να πω είναι ότι αν ο Γκάλης έμαθε τους Έλληνες να αγαπάνε το μπάσκετ τότε ο ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ μας έκανε να το καταλαβαίνουμε.....
    Αυτό νομίζω τα λέει όλα.
    Αποτελεί παίκτη πρότυπο για τον Ελληνικό αθλητισμό αλλά και την κοινωνία γενικότερα, κάτι το οποίο έχουμε ιδιαίτερη ανάγκη αυτή την εποχή.
    Ήταν μεγάλη μου τιμή Δημήτρη Διαμαντίδη να σε παρακολουθώ όλα αυτά τα χρόνια κι ακόμα μεγαλύτερη η χαρά που μπόρεσε κι ο γιος μου να δει έστω την τελευταία σου χρονιά κάποια ψήγματα της μπασκετικής σου ευφυίας.
    Ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις.
    Νίκος και ο μικρός Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τρομερος Jim...

    Χθες αποχαιρετησα τον μεγαλυτερο Ελληνα καλαθοσφαιριστη ολων των εποχων!
    Απο το '84 και μετα που καταλαβαινω μπασκετ ομολογω οτι ο Διαμαντιδης ανηκει στη δικη μου κορυφη...
    Θα μας λειψεις ρε Μητσο!!!Σε νιωθω φιλο μου και ας μη σε γνωρισα ποτε...


    tentas13

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψεις τις στιγμές και όλα αυτά τα συναισθήματα.
    Παράδειγμα αθλητού αλλά και ανθρώπου.Κορυφαίος και στα δύο, κάτι το οποίο μόνο εύκολο δεν είναι...
    Να κλαις σαν μικρό παιδί, ξέρωντας ότι δεν θα τον δει στο παρκέ.Μοιάζει σαν ψέμα.
    Ένας από τους κορυφαίους ευρωπαίους μπασκεμπολίστες όλων των εποχών,τόσο απλά...Όσο απλός ήταν και ο συνεσταλμένος χαρακτήρας του.
    Δήμητρη Διαμαντίδη, σε ευχαριστώ και γω από μια γωνιά της Ελλάδος.
    Θα λέμε στα παιδιά μας ότι ζήσαμε στην εποχή του Διαμαντίδη...
    Venus Vidi Vici

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τζιμαρα, εξαιρετικό το κείμενο σου, όπως πάντα(αν και αυτή τη φορά ξεπερασες και τα δικά σου στάνταρ).Τσιγκλισες τη μνήμη μας και μας εφερες εικόνες και συναισθήματα από άλλες εποχές που έχουν μία ξεχωριστή αύρα για μας, και ενα ειδικό βάρος, έτσι όπως εχουν αποτυπωθεί μεσα μας.Να σαι καλά.

    Παρ'όλ αυτά, θα βγω λιγάκι εκτός κλίματος, και θα σου θέσω ένα off topic ερώτημα:Πιστεύεις ότι ο Σιγκλετον αποδίδει καλύτερα στο 4 ή στο 5; Ευχαριστώ.

    Corleone

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εντάξει, βουρκωσα λίγο τώρα. Στεναχωρηθηκα πολύ που δεν κατάφερα να είμαι στο στάδιο χθες στην υπέροχη αυτή γιορτή που στήθηκε από την ομάδα και του άξιζε 100%. Ήταν ο παίκτης που αγάπησα περισσότερο από όλους παρακολουθωντας τον από κοντά από την πρώτη έως την τελευταία επίσημη εμφάνιση του με την ομάδα, όσα και τα χρόνια που ζω στην Αθήνα. Αξέχαστες αναμνήσεις, χαρές, κλάματα πολλές φορές και πάντα εκεί δίπλα ο ΔΔ. Αναμνήσεις πολλές στα καλύτερά μου χρόνια. Καλή συνέχεια σε ότι και αν κάνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εντάξει. Ακούω το WINNING IT ALL που έβαλε ο τζιμ και κοιτάζω τη τελευταία φωτο. Τα έχω μπήξει κανονικά και η μικρή με ρωτάει μπαμπά τι έχεις..

    Bohemian

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Όταν είσαι Παναθηναϊκός και έχεις ζήσει την πορεία του Διαμαντίδη πραγματικά έχεις πολλά να πεις και ακόμη περισσότερα να σκεφτείς.
    Ένας άνθρωπος απλός που μέσα από την επίμονη δουλειά, κατάφερε να φτάσει την απόδοση του στο υψηλότερο επίπεδο. Αναπτύχθηκε ταυτόχρονα με την ομάδα συνδέοντας το όνομα του με τις επιτυχίες της. Ακόμη και τη δύσκολη στιγμή έμεινε πιστός, σα τη σημαία στη θέση της, να αντιμετωπίσει την επερχόμενη κολοσσιαία αλλαγή.
    Εγώ από την πλευρά μου θέλω να ερμηνεύσω την πρόταση «άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε το άθλημα» με τη δική μου οπτική.
    Μήτσο σ’ ευχαριστώ, πέρα από τις χαρές που μας χάρισες, που έκανες σημαντικούς κι όλους εμάς που στις αλάνες δε βάζαμε 20άρες ή 30άρες αλλά παλεύαμε στην άμυνα σα ναι η τελευταία μας, παίρναμε τα ριμπάουντ, κλέβαμε τη μπάλες και βάζαμε την ομάδα πάνω απ’όλα.

    Officer

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κλαίω σαν παιδάκι πέντε χρονών με το υγ. Το κομμάτι τρομερό.

    Insider

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Mετά το χθεσινό και τη σημερινή ανάρτηση του Δημήτρη μαλάκωσε η καρδιά μας. Τυχεροί που τον προλάβαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Είμαι σε ένα μαγαζί και πίνω χαλαρό ποτό. Παίζει μπαλάντες. Κοιτάζω τη φωτο του διαμαντίδη αγκαλιά με ζοτς. Και κάθε κομμάτι ταιριάζει ρε γμτ!

    Manos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Jim περίμενα με αγωνία το άρθρο σου και νομίζω ότι δικαίωσες τις προσδοκίες όλων των αναγνωστών. Είναι ένα από τα καλύτερα άρθρα σου στο οποίο θα ανατρέχουμε στο μέλλον για να θυμόμαστε αυτό τον απίστευτο για τα ελληνικά δεδομένα παίχτη, που ο χαρακτήρας του δεν ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας.
    Άμυνα ατομική και ομαδική για σεμινάριο, αλτρουϊσμός και ομαδικότητα στην επίθεση στο μέγιστο, αποφάσεις στο τέλος των παιχνιδιών που πρέπει να γραφτούν σε βιβλίο και να διδάσκονται στα σεμινάρια.
    Ακόμα και τα τελευταία 2 χρόνια που το κορμί δεν βοηθούσε τόσο, έδωσε κάποιες εκπληκτικές παραστάσεις: με την Μπαρτσελόνα πέρσι στο ΟΑΚΑ (θυμάμαι την εκπληκτική τάπα στον Τόμιτς), με την Κούμπαν φέτος στο ΟΑΚΑ που έκανε ένα εκπληκτικό τελευταίο 5λεπτο, με τον Ολυμπιακό φέτος στον πρώτο τελικό στο ΣΕΦ και αρκετά άλλα.
    Jim, αν δεν ήταν απλά above the average στο αθλητικό κομμάτι αλλά είχε δουλέψει περισσότερο το σώμα του, νομίζω ότι θα άφηνε εποχή και στο NBA.
    Και το σημαντικότερο δίδαγμα από την πορεία του: με το κεφάλι κάτω και συνεχή δουλειά και προσπάθεια μπορεί κάποιος να φτάσει στην κορυφή. Ας είναι παράδειγμα για όλους μας στη δύσκολη εποχή που ζούμε.

    Pepe

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Pepe. Σωστός. Αν και πιστεύω ότι το αμερικανικό μπάσκετ και το πλαίσιο στο οποίο παίζεται δεν ήταν της ιδιοσυγκρασίας του. Βέβαια πολλοί άλλαξαν γνώμη όταν πήγαν εκεί..

      Διαγραφή
  14. Καταπληκτική κατακλείδα, από τις καλύτερες ιδέες σου Jim... Βρήκες πάλι το μεδούλι στο φαινόμενο Διαμαντίδη. Πηγή έμπνευσης και πρότυπο για ΟΛΟΥΣ μας. Ας το βάλουμε μέσα μας αυτό κι ας προσπαθήσουμε να βελτιωνόμαστε κάθε μέρα. Αυτός είναι ο ύψιστος στόχος της ζήσης. Μήτσος = ΟΜΑΔΑ. Και τα μεγάλα σουτ τα έπαιρνε όταν η ομάδα του το "ζητούσε". Δεν έκανε ποτέ (ούτε καν χτες..) κάτι παραπάνω από αυτό που έπρεπε για το ίδιο το παιχνίδι, την ομάδα, τον προπονητή του.. Είναι η μία άκρη της κλίμακας μπασκετικής αισθητικής που έχει στην άλλη άκρη τον Kobe. Είναι το ίδιο το μπάσκετ όλων ημών που είδαμε την ομορφιά και την αποτελεσματικότητα (π.χ. 2005) του δικού μας μπάσκετ. Αυτός και ο Ντέγιαν ήταν και οι μόνοι θρύλοι που δε δοκίμασαν στο ΝΒΑ αλλά έδειξαν το δρόμο για τη νίκη του ευρωπαϊκού μοντέλου έναντι του ΝΒΑ. Εκεί είναι το μέλλον μας, όχι στους αμερικανοποιημένους Ευρωπαίους που τρέχουν στα κολέγια. Να προσθέσω πως είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις που τα ελληνικά μίντια άφησαν έναν αθλητή να γίνει μύθος χωρίς να προσπαθήσουν να τον "γειώσουν" με μιζέρια και μικρότητα. Χαίρομαι. Ήταν βέβαια και ο τύπος που δε δίνει μισό πάτημα, έτσι τους θέλουν τους αθλητές εδώ. Μπράβο και στη διοίκηση που με κάτι τέτοια ρίχνει το φως στα σωστά σημεία και βοηθάει να γίνουμε καλύτεροι φίλαθλοι/οπαδοί. Είμαι σίγουρος πως ενέπνευσαν και τους Αγγελόπουλους. Όχι μόνο για την αποχώρηση του Σπανούλη, αλλά και για τη δημιουργία των δικών τους Μήτσων (ο Σπανούλης δεν είναι, ο Πρίντεζης και άλλοι όμως είναι δικά τους παιδιά που τα στηρίζουν σωστά με τη λογική του παλιού ΠΑΟ). Περίμενα τον Ομπράντοβιτς χθες, ήταν απαραίτητος. Κανένας Μήτσος και κανένας Σπανούλης δε θα είχε δημιουργηθεί χωρίς τη διδασκαλία και την πίεση που τους έβαλε να γίνουν το μπάσκετ ΜΑΣ. Τί θα θυμάμαι περισσότερο; Δε θα ξεχάσω τον τρόπο που έβαζε τα χέρια και το κορμί του στην άμυνα όταν ήταν πιτσιρικάς. Ήταν κάτι παραπάνω από τα όρια του φάουλ. Ήταν ένα "νόμιμο φάουλ" κάθε του επαφή. Ο Ζοτς το ερωτεύτηκε αυτό. Βρήκε τον μπασκετικό γιο του. Δε θα ξεχάσω και τις ταπάρες του. Πάνω από όλα τον τρόπο που δεν έπαιρνε την προσπάθεια σε εύκολους αγώνες για να ταϊσει τον ψηλό που το είχε περισσότερη ανάγκη, ή για να δώσει στον κάθε πιτσιρικά την μπάλα στον αιφνιδιασμό για να καρφώσει, ή για να εμψυχώσει τον κάθε αμερικανάκο που ήθελε να τον κάνει να νιώσει άνετα και να προσαρμοστεί. Ποτέ οι επόμενοι δε θα καταλάβουν την αίσθηση του να έχεις το Μήτσο στην ομάδα σου, γιατί το youtube, οι εξιστορήσεις και οι μαγνητοσκοπημένοι αγώνες δεν μπορούν να πιάσουν την ουσία του. Τον τρόπο που έβαζε τον εαυτό του σε κάθε φάση. Κοίταζε με κατεβασμένα χέρια και άπλωνε το χέρι απλά για να κλέψει μία πάσα στον αστράγαλό του. Χαίρομαι που τουλάχιστον μέσω της Εθνικής τον μοιραστήκαμε λίγο όλοι. Ο Μήτσος μας έγινε αθάνατος και είναι μόλις 36. Δε θα μου λείψει φέτος, χαίρομαι πολύ για αυτόν.

    # Russell

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. To πιο σωστο είναι αυτό που είπες, "ποτέ οι επόμενοι δεν θα καταλάβουν την αίσθηση να έχεις τον Μήτσο στην ομάδα σου...". Αυτή είναι η τεράστια διαφορά του. Μόνο με τον Γκάλη (Πάντα ο Νο.1) και τον Ντέγιαν το έχω νιώσει αυτό μέσα στο γήπεδο. Τον Ντράζεν και τον Σαμπόνις τους είδα 1-2 φορές, άρα δεν έχω άποψη. Παιχταράδες υπήρξαν και υπάρχουν πολλοί. Οι φίλοι Ολυμπιακοί μιλούν για τον Σπανούλη, συγκρίσεις, Ελλάδα...
      Αλλά ο Μήτσος προκαλούσε αυτό ακριβώς που είπες. Και αυτό το συναίσθημα δεν αποτυπώνεται σε αριθμούς, διακρίσεις, πόντους κλπ. Αυτό που τον κάνει τον καλύτερο παίχτη μετά τον Γκάλη και μπροστά από όλους τους άλλους.
      Το συναίσθημα ότι με τον Μήτσο παίζαμε πάντα +1, ότι θα βάλει το τελευταίο σουτ (ακόμα και όταν δεν έμπαινε), ότι θα σταματήσει την τελευταία επίθεση του αντιπάλου, ότι θα κάνει την πάσα, την τάπα ή το κλέψιμο που θα καθορίσει την εξέλιξη του αγώνα. Αυτό δεν αποτυπώνεται πουθενά. Κάτι που μόνο μέσα στο γήπεδο το καταλάβαινες, κάτι που έβλεπες να το αισθάνονται οι συμπαίχτες και οι αντίπαλοι, οι φίλαθλοι στις κερκίδες, ανεξαρτήτως γηπέδου και αγώνα.
      Αυτά είναι το μπάσκετ, αυτά είναι ο Διαμαντίδης...
      Υ.Γ. Αυτά και το γεγονός ότι υπήρξε "αιώνια πιστός"! Έτσι δημιουργούνται οι θρύλοι...

      Διαγραφή
  15. Συγκλονιστικος Τζιμ!Συμφωνω σε ολα οσα ειπες και θελω να πω κι εγω 2 πραγματα!Ο Δημητρης Διαμαντιδης μας παρειχε ενα συναισθημα που δυσκολα πιστευω θα το ξαναζησουμε.Την αισθηση της σιγουριας και της αυθεντικης αυτεπεποιθησης ακομα και σε καταστασεις λογικα μη αναστρεψιμες πιστευω ολοι μας ειχαμε αυτη την ελπιδα οτι θα τα ανατρεψει ολα (εδω ο ιδιος ο Ζοτς εχει πει αισθανομαι καλυτερα οποτε κοιταω στον παγκο και υπαρχει αυτος εκει ο παικτης με το 13).Οπως λες κι εσυ εναντια σε ολους και σε ολα.Ενας σπανιος χαρακτηρας με αξιες,ηθος,ταπεινοφροσυνη που κερδισε με σκληρη δουλεια οτι κατεκτησε και δεν του χαριστηκε τιποτα και ποτισε το συλλογο αλλα και την εθνικη με το winning mentality του!
    Υγ:Δημητρη αισθανομαι πολυ τυχερος που σε εζησα και συγκεκριμενα μεγαλωσα μαζι σου!Δε νομιζω οτι θα σταματησω ποτε να ανατριχιαζω και να συγκινουμαι βλεποντας το σουτ σου με τη Γαλλια!
    Σ' ευχαριστω για ολα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. 🏀 Δεν έγινε φτωχότερο το μπάσκετ τωρα που σταμάτησε ο Μήτσος.
    Έγινε πλουσιότερη η εποχή που το υπηρέτησε!!

    🏀 Δεν στενοχωριέμαι που τελείωσε ο Μήτσος απο το μπάσκετ που λατρεύω.
    Στεναχωριεμαι που το μπάσκετ που λατρεύω τελείωσε με το Μητσο!!

    🏀 Μετά την παρακμή έρχεται η ακμή.
    Και μετά το μπάσκετ ο Μήτσος!!

    🏀 Έχει μεγάλη αξία το μπάσκετ ακόμα και τώρα που σταμάτησε ο Μήτσος.
    Απλά δεν θα ειναι ανεκτίμητη!!

    🏀 Πολλές φορές συνέλαβα τον εαυτό μου να χαζεύει και να δακρύζει για το Μήτσο!
    Ευτυχώς που σταμάτησε!!
    Ποιος παίρνει στα σοβαρά ενα χαζό κλαψιαρη???

    🏀 Μ.Η.Τ.Σ.Ο...με σένα...

    Το Μπάσκετ Ηταν Τοσο Συναισθηματικά Ομορφο.....

    ...ΓΙΑΤΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΣ💝;

    Jim... opliktos




    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Jim...oplikte το δεύτερο στο κλέβω

      Διαγραφή
    2. Jimopliktos η χρονιά θα είναι μεγάλη και δύσκολη. Σε θέλω σε σπουδαία φόρμα σε όλα τα επίπεδα..

      Διαγραφή
  17. Jim εκπληκτικό άρθρο για ένα φαινόμενο του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.. Υπάρχουν σημεία που θα΄θελα να έχεις σταθεί παραπάνω: πχ το πώς κατάφερε μέσα από δουλειά να γίνει ένας απ΄ τους καλύτερους σουτέρ 3 πόντων, πώς υπήρχε μια 3ετία-4ετία που σου ΄δινε την αίσθηση ότι σε κάθε πέταγμα μπάλας, είτε για σουτ είτε για πάσα, έστελνε τη μπάλα ακριβώς στο σημείο που ήθελε, και πώς μέσα απ΄ αυτή τη δουλειά έφτασε να καλύψει και κενά στο παιχνίδι του όπως η απουσία midrange shot μ΄ ένα ιδιαίτερο σουτ αφού κλείδωνε τον αμυντικό στην πλάτη του (ειδικά το 2011 και το 2012 το έκανε συνεχώς). Ακόμα η τρομερή τεχνική αρτιότητά του, απ΄ το κατέβασμα μέχρι τα λέι απ κτλ. Βέβαια όταν μιλάμε για ένα τέτοιο αθλητή, μάλλον όλα δε χωράνε σ΄ ένα άρθρο.. Το τονίζω όμως γιατί είναι ένα απ΄ τα ελάχιστα (βασικά δε θυμάμαι κι άλλο αλλά δεν έχω και τις υπεργνώσεις) παραδείγματα αθλητή που ξεκινάει απ΄ τον πάτο σε κάποιους τομείς παιχνιδιού και φτάνει μέσα απ΄ τη δουλειά του στην κορυφή. Που πήρε στοιχεία του παιχνιδιού του απ΄ το μηδέν και κάποια χρόνια μετά τα ΄χε φτάσει στο 10.
    Από κει και πέρα, αν κάτι διδάσκει ο Διαμαντίδης και η καριέρα του είναι η κυριαρχία της απλότητας και του πραγματικού απέναντι στο "μύθο" που καλλιεργείται πάντα στα αθλήματα επειδή κυριαρχεί το συναίσθημα. Πώς ένα παιδί φτάνει να κυριαρχεί στο μπάσκετ, χωρίς να είναι το υπερταλέντο ή να ΄χει ένα θεόσταλτο χάρισμα. Αυτή η απλότητα και η πνευματική δύναμη που τον έκανε να κυριαρχεί παντού για τόσα χρόνια, τον έκανε και να τελειώσει μας θυμίζει πολλές φορές ότι δεν είναι ένας θεός αλλά ένας απλός άνθρωπος: η τελευταία φάση της καριέρας του που σίγουρα στην καζούρα θα μνημονεύεται πάντα από τους οπαδούς του Ολυμπιακού, ήταν το επιστέγασμα της καριέρας του Δημήτρη. Ο άνθρωπος που θα τα δώσει όλα, μέσα απ΄ τη δουλειά του και το μυαλό του, θα κάνει επειδή έχει μοχθήσει υπεράνθρωπα πράγματα, και στο τέλος αν είναι καλύτερος θα κερδίσει, αν όχι θα χάσει. Το ένα δε συνεπάγεται το άλλο, το να κάνεις τα πάντα δε σημαίνει ότι τους νικάς όλους. Και ακομπλεξάριστος, όταν όλοι οι οπαδοί του Παναθηναϊκού τρωγόμασταν με τη σκέψη "πώς γίνεται να τελείωσε έτσι ο Μήτσος?" θα πάει και θα απαντήσει(και σ΄ εμάς και στον δημοσιογράφο)ότι σ΄αυτή τη φάση απλά σκέφτηκε "Ρε Βασίλη, δεν το χάνεις γιατί μας έχεις γ.. σήμερα?"
    Ο Δημήτρης μας αφήνει εκατοντάδες υπέροχες αναμνήσεις, πολλά χρόνια που ότι και να συνέβαινε η παρουσία του μας έδινε τη σιγουριά που δίνει η παρουσία των γονέων σε ένα παιδί 3 χρονών, και ένα μεγάλο μάθημα ζωής για το τι είναι ο αθλητισμός, τι είναι η προσωπική επιτυχία, και πώς είναι εντελώς έξω απ΄ τα στερεότυπα και τα δίπολα που έχουμε συνηθίσει να την τοποθετούμε. Δημήτρη να ΄σαι καλά και σ΄ ευχαριστώ για όλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ. Θα μπορούσαμε να εμβαθύνουμε και σε άλλα πράγματα όμως θα ξεκινούσα να γράφω Κυριακή και θα τελείωνα (με μικρά διαλείμματα για τουαλέτα) Παρασκευή..

      Διαγραφή
  18. Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ. ΕΤΣΙ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ. ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΝΤΕΓΙΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΙΤΟ ΓΚΑΛΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι καλύτερος ούτε από Ντέγιαν ούτε από Γκάλη. Είναι ο μεγαλύτερος όμως της γενιάς του.

      Διαγραφή
    2. Είναι πολλά επίπεδα πάνω από Γκάλη. Ο Γκάλης έχει θεοποιηθεί και ορθώς γιατίέπαιζε την εποχή που το άθλημα ήταν σε slow motion τα αθλητικά προσόντα ανύπαρκτα σε άθλημα που τώρα ανήκει στην παλαοιοληθική εποχή.Εάν έπαιζε σήμερα θα ήταν με το ζόρι παίκτης επιπέδου eurocup και πολύ λέω.

      Διαγραφή
    3. Φιλε ermis ασε το μπασκετακι αγορι μου και ασχολησου με το κρικετ καλυτερα!ρε τι αλλο θα διαβασουμε ελεος και ημαρτον παναγια μου!!!

      Διαγραφή
  19. Το μεγαλείο αυτού του ανθρώπου δεν έχει τελειωμό.
    Ο τρόπος που επιρέασε το μπάσκετ, την κουλτούρα μας, τον τρόπο σκέψης μας και από την άλλη ο τρόπος που έζησε γύρω από τα γήπεδα είναι κάτι που δύσκολα θα ξανασυναντήσουμε.
    Δύο παράλληλες διαδρομές, με αντίθετες κατευθύνσεις που δεν διασταυρώθηκαν ποτέ, όπως άλλωστε το ορίζει και η γεωμετρία

    Ακόμα και την ημέρα που τον τιμήσαμε επέλεξε να μπει μέσα να δώσει δυό πάσες και την στιγμή που του έδωσαν το τελευταίο σουτ, επέλεξε απλά να την στείλει στην κερκίδα. Ο ορισμός του "εγώ τελείωσα, αλλά ο Παναθηναικός συνεχίζει". Σα να μην ήθελε να μας θυμίζει τίποτα το ποιός ήταν, αν θα μπορούσε θα μας υποχρέωνε να τον ξεχάσουμε

    Αντιστάρ μέχρι το κύκνειο άσμα. Ευτυχώς που παντρέυτηκε και έκανε παιδιά αλλιώς θα πήγαινε για βαρκαδόρος στην λίμνη της Καστοριάς

    Θα είσαι για πάντα στις καρδιές μας. Όχι για τις νίκες και τα τρόπαια, αλλά για το ήθος και τις αξίες που μας δίδαξες

    TraderV

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Όταν τον είδα πρώτη φορά να παίζει με τον Ηρακλή εναντίον της Πανάθας στα τότε πλέι-οφ είχα εντυπωσιαστεί από το πόσες "δουλείες" έκανε ένα νέο παιδί στο γήπεδο.
    Όταν η οικογένεια Γιαννακόπουλοι τον έφεραν στο τριφύλλι μας, ήμουνα σίγουρος ότι με τον Δημήτρη θα κυριαρχούσαμε για την επόμενη δεκαετία.
    Όταν τον έβλεπα στο γήπεδο πάντα ανήσυχο να μιλάει στους συμπαίχτες του σε κάθε ευκαιρία, να τους καθοδηγεί, να τους εξηγεί έλεγα από μέσα μου ότι ο Διαμαντίδης είναι γεννημένος παίχτης-προπονητής.
    Όταν στην Βαρκελώνη το 2011 με πλησίασε στο άσχετο ένας Γάλλος φίλαθλος του μπάσκετ, και μου είπε πόσο μας ζηλεύει που "έχουμε" τον Διαμαντίδη, ένιωσα ευλογημένος Παναθηναϊκός και Έλληνας.
    Όταν χθες τον αποχαιρέτησα με άλλους 20000 φίλους του, δεν στεναχωρέθηκα αλλά ένιωσα ένα μεγάλο γλυκό κενό. Γλυκό γιατί αυτός ο άνθρωπος, λατρεμένο ίνδαλμα των περισσοτέρων μας τέλειωσε νικητής, όχι τόσο από "τίτλους" αλλά από σεβασμό και αγάπη!
    Να'σαι παντα καλά Δημήτρη κι εσύ και η οικογενειά σου!

    ΥΓ. Εξαιρετικό το κειμενό σου Jim. Σ'ευχαριστώ κι εσένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ας πω και εγω μια κουβεντα για τον ανθρωπο που με εκανε να λατρεψω το μπασκετ.Θα κανω μια πιο συναισθηματικη <>, απο τον παναθηναικο εχουν περασει παιχταραδες αλλα κανεις δεν μπορει να αγγιξει το μεγαλειο του μητσου. Αγαπηθηκε τοσο πολυ απο τον κοσμο του παναθηναικου που αν μας ελεγαν να βγει το τριφυλι απο το σημα και να μπει η φατσα του διαμαντιδη κανενας δεν θα το θεωρουσε ιεροσυλια. Αν υπηρχε ενα μαγικο ελξιριο που να ξαναεκανε τον διαμαντιδη 13χρονια νεοτερο και τον τζορνταν 25 χρονια νεοτερο ξεροντας οτι μεγαλονοντας θα φτασουν να ειναι οι ιδιοι παιχτες που εγιναν θα επιλεγαμε παλι και παλι και παλι τον διαμαντιδη. Γιατι η αγαπη μας για τον διαμαντιδη ξεπερναει τα ορια της μπασκετικης αξιας αλλα ειναι κατι πολυ πολυ ανωτερο. Αυτο που με στεναχωρει περισσοτερο ειναι οτι δεν θα βλεπουμε πια την ευγενικη του παρουσια μεσα στο παρκε ελπιζω να ειναι καπου τριγυρω, στο τελευταιο λεπτο του πρωτου ημιχρονο ολοι σκεφτομασταν απο μεσα μας <>. Τελος θα ηθελα να πω πως δεν υπαρχει τροπος που να παιζεται το μπασκετ που να μην τα χρησιμοποιησε γθα να κρινει παιχνιδια, τριποντα, διποντα,ριμπαουντ, κλεψιματα, ταπες, βολες,πασες και αλλα πολλα..
    Μητσο σε ευχαριστουμε ησουν εισαι και θα εισαι ο ενας και μοναδικος!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αγωνιστικα και τεχνικα μπορουμε να πουμε πολλα.
    Δεν θα μπορεσουμε ομως να περιγραψουμε με σαφηνεια τι εστι ΔΔ.
    Οποιος ανατρεξει σε ενα βιντεο με τα χαιλαιτς του ,θα καταλαβει καλυτερα.
    Μητσαρα σε ευχαριστουμε για ολα.Να εισαι καλα και να μεινεις κοντα στο μπασκετ και την Παναθηναικη οικογενεια με καθε τροπο.




    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ρίγος Συγκίνηση Χαρά Αναμνήσεις!

    Αυτά τα τέσσερα πράγματα μου δημιούργησε αυτό το άρθρο!
    Ευχαριστώ Jim!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ο Διαμαντιδης ειναι μαζι με τους Γκαλη και Πετροβιτς οι αγαπημενοι μου παικτες στην Ευρωπη.Τον παρακολουθω και τον γουσταρω απ τον Ηρακλη.Εδω να πουμε ενα μεγαλο στις διοικησεις και τους προπονητες του συλλογου, οπου ο ενας απ αυτους ο Κακιουσης ηταν και β προπονητης διπλα στον Γιαννακη.Επαιζε καποτε στον Ηρακλη η μιση χρυση εθνικη με Διαμαντιδη,Χατζηβρετα,Λαζαρο,Σοφοκλη.Πολυ μεγαλη η συνεισφορα αυτου του συλλογου στο ελληνικο μπασκετικο οικοδομημα.

    Εμας που μας αρεσει το μπασκετ ηταν ευτυχια και απολαυση που ειδαμε εναν τοσο πληρη πλει μεικερ και νικητη.Αλλα οταν στο μελλον θα ακουμε το ονομα Διαμαντιδης το πρωτο που θα μας ερχεται στο μυαλο μας θα ειναι ο χαρακτηρας του και μετα οι μπασκετικες του ικανοτητες.Αυτη ειναι η μεγαλυτερη νικη απ ολες που εχει κανει ο ανθρωπος Διαμαντιδης.

    Ευχομαι με καποιο μαγικο τροπο να μπορουσε να μεταδωσει τον ρεαλισμο και τον αλτρουισμο του στην ελληνικη κοινωνια.Ομως μαγικες συνταγες δεν υπαρχουν.Παντως οποιο νεο παιδι τον εχει ως προτυπο απο αποψη χαρακτηρα και δουλειας,θα βγει κερδισμενο ασχετα με το αντικειμενο που ασχολειται.

    Ο Διαμαντιδης αποτελει προτυπο για την ελληνικη κοινωνια.Χρειαζομαστε ομως και αλλα προτυπα αυτες τις δυσκολες εποχες.

    Ο Διαμαντιδης ηταν ευλογια για το ευρωπαικο μπασκετ και την ευρωλιγκα.Σε μια εποχη που γινοταν η μεταβαση απ το μπασκετ των προσωπων στο μπασκετ του συνολου με εμφαση στις ομαδικες αμυνες και τις επιθετικες τακτικες ηταν εκφραστης του ρεαλισμου και του αλτρουισμου στη νεα ταση του αθληματος(τακτικες,χωροι κτλ).Επισης σε μια εποχη που μεγαλοι Ευρωπαιοι εμειναν στο NBA αυτος,ο Σπανουλης,ο Γιασκεβιτσιους,ο Ναβαρο,ο Τεοντοσιτς,ο Παπαλουκας και καποιοι αλλοι κρατησαν σε αξιολογο επιπεδο την ευρωλιγκα

    Ο Διαμαντιδης ειναι ευτυχια για τον συλλογο του Παναθηναικου.Σε καιρους που ειναι πεσμενος στα ομαδικα αθληματα καταφερε και απεκτησε νεους φιλαθλους λογω του μπασκετ και του Διαμαντιδη.Και το ελληνικο μπασκετ απεκτησε νεους φιλαθλους ανεξαρτητου ομαδος.Επισης ο αθλητισμος μας στο συνολο του κερδισε νεους αθλητες με ηθος και αξιες και θα κερδισει και αλλους στο μελλον.

    Δημητρη σε ευχαριστουμε.Καλη συνεχεια και να εισαι ευτυχυσμενος εσυ και η οικογενεια σου

    ΥΓ Ηθελα σημερα να ειμαι λακωνικος...
    ΥΓ2 Πολυ τυχερος ο Παο που διαθετει Ελληνα στην ιδια θεση τον Καλαθη.Εκτος απ το οτι εχει ηδη βοηθησει με μια ευρωλιγκα διαθετει σε κοντινο επιπεδο 5 απ τα βασικα στοιχεια του παιχνιδιου του Διαμαντιδη.Αμυνα-αντιληψη χωρου-αντιληψη παιχνιδιου-πασα-αλτρουισμο.
    ΥΓ3 Τζιμ ευχαριστουμε για τα αρθρα και την φιλοξενια σου

    WILKINS

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Δημητρη Διαμαντιδη σε ευχαριστω για ολα!Ησουν τεραστιος παιχταρας(με ακομα πιο τεραστια καριερα)αλλα πανω απο ολα ησουν ο πιο πιστος στρατιωτης της ομαδας μας!Θυμαμαι σαν χθες οταν σε ανακοινωσε η παναθα το 2004 την ερωτηση ενος φιλου μου ποδοσφαιρικου, τι λεει αυτος ο διαμαντιδης ρε?η απαντηση μου ηταν απλοικη, αν φτιαξει το σουτ του θα γραψει ιστορια αυτος ο παιχτης!Για μενα δεν εισαι ο κορυφαιος ευρωπαιος ολων των εποχων,για μενα δεν εισαι ο κορυφαιος παιχτης που περασε απο τον παναθηναικο αλλα καταφερες ρε μπαγασα να εισαι ο νουμερο 1 μεσα στη καρδια μου!Και παλι σε ευχαριστω για ολα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Καλημέρα. Τρομερό άρθρο από τον καθηγητή μας. Ο Διαμαντίδης είναι ο καλύτερος πόιντ στην ιστορία της ευρωλίγκας, δεν έχω αμφιβολία για αυτό. Ιστορικά όμως νομίζω ότι ο Σπανούλης μετά τα περυσινά (όπου γκρέμισε το κόμπλεξ του οακα που τον κυνηγούσε) τον έχει ξεπεράσει. Ίσως παίζει ρόλο και η προσωπικότητα του Διαμαντίδη αλλά ο V Span είναι πιο ηγέτης, πιο σταρ. Μετά τον Γκάλη μόνο ο Σπανούλης. Η γνώμη μου πάντα, ευχαριστώ για το βήμα σε αυτόν τον ναό του μπάσκετ.

    P.J.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιο ηγετης δεν ειναι ο Σπανουλης, ειναι απλα παικτης που θελει να εχει ολα τα φωτα πανω του για να παρει ολη την λαμψη απο καθε παικτη στο παρκε. Μαγκια του; Φυσικα. Αλλα ο ηγετης παντα βαζει την ομαδα πανω απο τον εαυτο του. Ειτε αυτο σημαινει οτι θα δωσει την πασα σε αλλον παικτη στα τελευταια δευτερολεπτα γιατι εχει καλυτερες προϋποθεσεις, ειτε αυτο σημαινει οτι δεν θα παρει τραβηγμενες προσπαθειες για να μην κρεμασει την ομαδα του, ειτε αυτο σημαινει οτι θα σκεφτει να κανει καλυτερους τους συμπαικτες του παρα να κανει μεγαλα στατιστικα, ειτε αυτο σημαινει οτι ΠΟΤΕ δεν μπηκε σε διαπραγματευσεις για το συμβολαιο του. Ασυγκριτα μεγαλυτερος ΗΓΕΤΗΣ και ΑΡΧΗΓΟΣ ο Διαμαντιδης. Αν θες μπορω να συμφωνησω σε αυτο που προφανως θες να καταλαβουμε, οτι ο Σπανουλης εχει καλυτερα killer instincts απο τον Διαμαντιδη που τον βοηθανε μερικες φορες να αλλαξει την εικονα του παικτη που σπαταλαει ολες τις επιθεσεις για να βαλει αυτος τους περισσοτερους ποντους σε ενα ματς, στον παικτη που θα βαλει τα κρισιμα σουτ και θα μεινει η θετικη σκεψη στους φιλαθλους (βλεπε ημιτελικο με την ΤΣΣΚΑ). Αυτο το δεχομαι.


      Τωρα το οτι ειναι πιο σταρ το εχουμε καταλαβει. Το αρθρο, αν το διαβασες, λεει ακριβως το αντιθετο για τον Διαμαντιδη. Γι'αυτο αλλωστε τον αγαπησαν τοσοι τον Μητσο. Για την απλοτητα, την ταπεινοτητα και τον αγνο χαρακτηρα του.


      Να πω και εγω μια προσωπικη γνωμη για τον Σπανουλη. Αν δεν ειχε καταφερει οσα καταφερε με τον Ολυμπιακο, θα ειχε φυγει με σχετικη ανεση απο το λιμανι (επαιρνε και πολλα) με μια καλυτερη προταση. Ο Διαμαντιδης εμεινε και θα εμενε με τον Παναθηναϊκο ακομη και αν πετυχαινε το 1/5 οσων καταφερε με την ομαδα.


      Για τα περσινα σουτ του Σπανουλη μονο θαυμασμο εχω να δηλωσω. Απο την αλλη, οταν μου φερνεις τα περσινα σουτ για να ανυψωσεις τον Βασιλη απεναντι στον Μητσο, τοτε εγω θα τονισω αυτο που ειπες μεσα στην παρενθεση, που επιτηδες το βαζεις σε δευτερη μοιρα. Αν ο Σπανουλης δεν ειχε το κομπλεξ του σταρ που θελει να αποδειξει στην παλια του ομαδα "τι ειχε και τι εχασε", ισως ο Ολυμπιακος να ειχε δημιουργησει πραγματικη δυναστεια στο μπασκετ την τελευταια 5ετια και οχι απλα ενα b2b στα γεραματα του Μητσου. Με λιγα λογια, επειδη εκανε μια καλη χρονια απεναντι στον γερασμενο Μητσο, δεν διαγραφει το γεγονος οτι εχει χαντακωσει τις υπερδιπλασιες φορες την ομαδα του σε τελικους Πρωταθληματος...

      Διαγραφή
    2. μιστερ.... σπανουληδες υπαρχουν πολλοι και θα βγουν κι αλλοι.......ψαξε να βρεις διαμαντιδη και αν βρεις δυο(μονο τον κουκοτς μπορω εγω) θα συμφωνησω μαζι σου.........ακομα και με τα πρωταθληματα που πηρε ο σπανουλης στον πειραια ακομα και τωρα ζει στη σκια του διαμαντιδη...μολις θα σταματησει θα προσπαθησετε ακομα και τοτε να του φτιαξετε μια γιορτη σαν του διαμαντιδη......μια ζωη σε αυτη τη σκια....ειναι κατι αντιστοιχο με τον κομπι και τον τζορνταν(αναλογικα μην παρεξηγηθω).........και την ταπεινοτητα και το ηθος του διαμαντιδη αυτα δεν αντιγραφονται......και κατι αλλο για να σου δειξω ποσο διαφορα εχουν οι δυο αυτοι τεραστιοι παικτες ο διαμαντιδης δεν αμφισβητηθηκε απο κανεναν σε ολη την πορεια του ο σπανουλης μεχρι περσι ηταν λουζερ(για εσας στον πειραια οχι για μενα ξερω ποσο τεραστιος ειναι)......stonerook

      Διαγραφή
    3. Με δυο σουτ εξισωθηκε με τον ΔΔ ;;;;όταν έχει βαρεςει Τόσα τούβλα στο ΟΑΚΑ ,;;;;αν έχει συνέχεια ναι ίσως,μην αναφέρω και πως μπήκαν

      Διαγραφή
  27. Την προσμονή και την λαχτάρα που ένιωθα στο ξεκίνημα τις αγωνιστικής χρονιάς του Πεδουλάκη 12/13 με τον Διαμαντίδη ,τον Τσαρτσαρή και τους καινούργιους παίχτες δεν την νιώθω τόσο έντονα τώρα πάλι με Πεδουλάκη ,καινούργιους καλύτερους παίχτες αλλά χωρίς Διαμαντίδη......είμαι καλά γιατρέ;έχω κάτι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. ένα μεγάλο ευχαριστώ στο 3D γιά όλες τις μαγικές στιγμές που μας χάρισε, γιατί είναι από τους ελάχιστους που μπόρεσε να κάνει τον Παναθηναϊκό μας ακόμα μεγαλύτερο και γιατί είναι ο μόνος που χάραξε με το τεράστιο όνομά του την εποχή του στο ελληνικό και το ευρωπαϊκό μπάσκετ.
    και ένα μπράβο στην ΚΑΕ που έκλεισε με ονειρικό τρόπο το κεφάλαιο παίκτης Διαμαντίδης σε ένα τουρνουά καλύτερο και από F4 και με μιά τελετή που θα είναι σίγουρα μέσα στις τελευταίες μου αναμνήσεις όταν θα φεύγω από τον καταραμένο αυτό κόσμο. μιά τελετή που θα βοηθήσει και στην απαραίτητη αποΔιαμαντοποίηση που άμεσα χρειαζόμαστε. η ομάδα έχει συνέχεια και το απέδειξε περίτρανα το διήμερο που πέρασε. η ομάδα ακόμα και στη μέρα της αποχώρησης του μεγάλου αρχηγού είναι φαβορί γιά το triple crown. ας είμαστε πάντα στο πλευρό της όπως θα είναι και ο ίδιος ο Μήτσος, του οποίου η έμνευση και η αύρα θα κατευθύνει νοερά αυτή την πολύ σπουδαία ομάδα που διαθέτουμε, προκειμένου να πετύχει τους διαχρονικούς της στόχους και να ξανανέβει στην κορυφή ελλάδας και ευρώπης. Αντίο Μεγάλε Ηγέτη !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Καλημέρα. Εξαιρετικό κείμενο όπως πάντα. Αποχαιρέτησα και εγώ το Σάββατο τον αρχηγό σε μία εκπληκτική γιορτή για την οποία η ΚΑΕ αξίζει πραγματικά συγχαρητήρια. Για τον Διαμαντίδη ότι και να πει κανείς καταντάει πλέον κοινοτυπία μετά από όλα αυτά που έχουν γραφτεί. Τον ευχαριστώ από την καρδιά μου γιατί ο μικρός μου γιος έμαθε να αγαπάει το μπάσκετ και τον Παναθηναϊκό βλέποντας στο youtube τα κατορθώματά του. Εμείς που μεγαλώσαμε παρακολουθώντας τον να κυριαρχεί στα γήπεδα, μάθαμε ότι πιο σημαντικό και από ένα νικητήριο τρίποντο, μία κρίσιμη ασίστ ή μία τάπα όταν φαίνεται ότι όλα έχουν τελειώσει, είναι να σηκώνεις το κύπελλο με τον απερχόμενο αρχηγό, με τους συμπαίκτες σου, να αγκαλιάζεις τον προπονητή σου. Αυτός ο σεβασμός στις αξίες και το πνεύμα της ομαδικότητας που χαρακτηρίζει όλη του την καριέρα εκφράζει ότι σημαίνει για μένα η ιδέα του Παναθηναϊκού. Κάτι τελευταίο: Έχουμε χρέος όλοι να στηρίξουμε τη νέα προσπάθεια που γίνεται να επανέλθει η ομάδα στην κορυφή. Με υπομονή, χωρίς γκρίνιες, μουρμούρες και άδικες συγκρίσεις. Νομίζω ότι αυτό θα τον ευχαριστήσει περισσότερο από ότι οι εκδηλώσεις λατρείας, τις οποίες αντιμετωπίζει με τη συνηθισμένη έκδηλη αμηχανία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ. Είναι μια καινούργια προσπάθεια στο ξεκίνημα μιας νέας εποχής συν το ότι έχει δημιουργηθεί ένα πολύ ενδιαφέρον σύνολο. Εννοείται ότι ο κόσμος θα στηρίξει σε κάθε περίπτωση.

      Διαγραφή
  30. Jim απλά respect… Μπράβο για την ανάρτηση… απόλαυση και συγκίνηση…
    «…Τακτική υπεροχή, οξυδέρκεια, ταχύτατη αντίληψη και υψηλό IQ
    -Συνεργασία
    -Η άμυνα ως ναυαρχίδα του πλάνου στο πεδίο μάχης
    -Υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη η οποία οδηγεί σε ασυνήθιστα επίπεδα αποτελεσματικότητας υπό καθεστώς πίεσης.
    Ο Διαμαντίδης τα είχε όλα αυτά, τα οποία η εξέλιξη συνέδεσε με τον όρο winning basketball στην ήπειρο μας, σε υπερθετικό βαθμό. Και ήταν ο τέλειος εκφραστής του μπάσκετ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ενός ανθρώπου ο οποίος συνέβαλλε καθοριστικά στη δημιουργία αυτής της ταυτότητας για το ελληνικό μπάσκετ και είδε στο πρόσωπο του Δημήτρη Διαμαντίδη τον δικό του Αδάμ…»

    «…Φυσικά, μιας και μιλάμε για αμυντικές αντιδράσεις, αυτές που αφορούν το performance του πάνω από το καλάθι πήρε για ένα μεγάλο διάστημα τη μορφή θρύλου, σαν τις χειμωνιάτικες ιστορίες που διηγούνται γύρω από το τζάκι οι γιαγιάδες στα χωριά της Ρωσίας και των Βαλκανίων στα φοβισμένα εγγόνια τους και περνούν από γενιά σε γενιά. Ήταν κάποτε ένα “τέρας” που με τα πλοκάμια του έπνιγε πεντάδες ανθρώπων…Τα chasedown blocks του ήταν το κερασάκι στη τούρτα. Το στοιχείο που σκορπούσε ..θάνατο ανά την Ευρώπη. Πόσες φορές δεν έχουμε γίνει μάρτυρες της σκηνής ενός αντιπάλου να κλέβει τη μπάλα φεύγοντας σφαιράτος στο καλάθι και κάπου στη μέση του δρόμου να συνειδητοποιεί ότι στο κατώφλι του βρίσκεται ο Διαμαντίδης.. Η ψυχοσύνθεση του επιτιθέμενου εκείνη τη στιγμή χρίζει διατριβής. Είναι σαν να βλέπεις τον Μαύρο καβαλάρη να σε κυνηγά γνωρίζοντας το τέλος σου. Είναι μια σκηνή από τον κύκλο της ζωής στην Αφρικανική σαβάνα όπου το λιοντάρι κυνηγά το φοβισμένο ελάφι…»

    «…Eν ολίγοις, ο τίτλος του DPOY (Defensive Player Of the Year) θα πρέπει να μετονομαστεί χωρίς να αλλάξει τα αρχικά και φυσικά τη συντομογραφία του. Diamantidis Player Of the Year award θα ήταν η φυσική εξέλιξη. Για το εάν το αγαλματίδιο θα απεικονίζει τον Έλληνα γκαρντ σε θέση άμυνας να επιδεικνύει το τεράστιο άνοιγμα χεριών του ή να “μαγκώνει” τον αντίπαλο πάνω από το καλάθι είναι κάτι που θα πρέπει να απασχολήσει άλλους…»

    «…Ο τύπος κατέρριψε τον όρο computerized basketball. Ήταν στιγμές που ως άλλος Κασπάροφ έφτανε και ξεπερνούσε τη τελειότητα της μηχανής. Και αναφέρομαι στην αποτελεσματικότητα του στο κομμάτι της απόφασης στις τελευταίες κατοχές κλειστών παιχνιδιών…»

    «…Φέρει ακόμα και σήμερα τον τίτλο του The Shot για το ελληνικό μπάσκετ… Η πιθανότητα αυτή η παροιμιώδης αυτοπεποίθηση με την οποία διαχειριζόταν καταστάσεις στο τέλος κλειστών ματς, το χέρι αλφάδι και το κοφτερό μυαλό που τον ανέδειξαν σε έναν εκ των μεγαλύτερων winners στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ να έχουν τη βάση τους σε εκείνη τη μαγική στιγμή είναι παραπάνω από υπαρκτή…»

    Τι να πει κανείς για τον Μέγιστο Δημήτρη Διαμαντίδη…
    Πόσες φορές έπρεπε οι αντίπαλες ομάδες να του κάνουν μήνυση για αλλοίωση!!! αποτελέσματος στο τέλος ενός αγώνα …με ένα τρίποντο, ένα pnr, …μία assist, …ένα alley hoop, …μία πάσα στην weak side στον ελεύθερο παίκτη, …μία επέλαση και lay up, ένα split out, …ένα ριμπάουντ, …ένα follow, …ένα κλέψιμο χαμηλά, …ένα κλέψιμο σε πάσα, …μία τάπα… Ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό…
    Αυτό που ο Μήτσος πότισε όλα τα χρόνια τους συμπαίκτες του, τους προπονητές του, τους οπαδούς τη ομάδας είναι η ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ και η ΣΙΓΟΥΡΙΑ ενώ τους αντιπάλους η ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ και ο ΦΟΒΟΣ ότι το ματς δεν έχει τελειώσει όσο ο Μήτσος υπάρχει μέσα στον αγώνα.
    Η ατάκα του Μαραντόνα το 1986 «το χέρι του Θεού» βρίσκει την απόλυτη έννοιά του στο χέρι του Μήτσου.
    Μήτσο σε ευχαριστούμε για όλα αυτά που μας πρόσφερες απλόχερα όλα αυτά τα χρόνια. ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ!
    ΥΓ Προς κ. Μπαμπινιώτη: Παρακαλώ στο λήμμα «Αλτρουισμός» βάλτε απλώς μία φωτογραφία
    ®pảr13


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. τι βαθμό σου βάζανε στην έκθεση θα ήθελα να μάθω...

    το κείμενο είναι keeper μαζί με το εισητήριο του σαββάτου, τις φωτό με τον γιό μου και τα βίντεο που τράβηξα

    ευχαριστούμε και μάλιστα πολύ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν το μάθημα μου, να μη λέω ψέμματα.. (μετά τη γυμναστική). Ευχαριστώ Παναγιώτη.

      Διαγραφή
  32. Καλημέρα Δημήτρη σε σένα και στους σχολιαστές και αναγνώστες του μοναδικού μπλογκ απ όλες τις απόψεις.Για τον Διαμαντίδη ως αθλητή έχουν γραφτεί ίσως τα πάντα,είμαι χαρούμενος ως παναθηναικός αλλα και ως "αρρωστάκι" του μπασκετ που τον έζησα απο την αρχή της καριέρας του,τον ευχαριστώ για όσα(άπειρα) μου χάρισε στα παρκέ αλλά τον ευχαριστώ ακόμη περισσότερο που γνώρισα έναν ΑΝΘΡΩΠΟ που με κάνει υπερήφανο όχι μονο ως έλληνα ιδίως στα όσα βλέπουμε τα τελευταία χρόνια δίπλα μας αλλά πολύ περισσότερο γιατί έτσι απλά υπάρχουν κι αυτοί οι άνθρωποι,η διαμαντοποίηση που λες jim όπως και το ότι θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία η καριέρα του όπως εχει πει ο άρτζι δεν ειναι καθόλου υπερβολές.Η στάση σου απέναντι σε όλους θα είναι φάρος ελπίδας ότι μπορούμε να είμαστε καλυτεροι ,το κάλεσμα στον Φράγκι την ώρα της απονομής στο Βερολίνο με έχει στιγματίσει τόσο όμορφα και Μητσάκο αν τύχει και διαβάζεις τα σχόλια μας θα πω κι εγώ ένα ευχαριστώ μέσα απο την ψυχή μου να'σαι καλά με την οικογένεια σου και να την χαίρεσαι κι αν θες μείνε κοντά στην ομάδα μας και βόήθησε τα πιτσιρίκια αν αναλάβεις με το καλό πόστο στις ακαδημίες να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.Οσο για σένα jim ένα ευχαριστώ που υπάρχεις επίσης για αρκετούς λόγους,μας συγκινείς και μας βάζεις να σκεφτούμε το αγαπημένο μας άθλημα εντός παρκέ κι όχι μόνο,συνέχισε να μας προκαλείς αναμονή για τις αναρτήσεις σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. υπάρχει νεότερη ενημέρωση γιά koponen ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό είναι το νεότερο που έχω δει http://www.sdna.gr/mpasket/euroleague/article/245240/etsi-egine-troxaio-toy-koponen λέει ότι θα κάτσει στην εντατική για τουλαχιστων 1 24 άωρο όποτε λογικά αύριο θα ξέρουμε περισσότερα.

      Καλή ανάρρωση στο παιδί και να γυρίσει δυνατός στα παρκέ.

      Διαγραφή
  34. Ο παναθηναικος δεν περιμενε το τουρνουα για να δειξει ποσο εκτιμαει τον αρχηγο του.οι φιλαθλοι του το εδειχναν σε καθε αγωνα, σε καθε κακη ενεργεια του, σε καθε airball που εφευγε απο τα κουρασμενα χερια του αρχηγου.το εδειχνε καθε φορα που πηγαινε να ανανεωσει το συμβολαιο του αν θελετε.

    το μεγαλείο αυτης της σχεσης λοιπον δεν καταδεικνυεται απο τις καλες στιγμες αλλα απο τις δυσκολες, τις ατυχες, τις κακες,εκεινες που θες να διαγραψεις αλλα και που ειναι τοσο απαραιτητες για να εκτιμησεις ολα αυτα τα ωραια που προσφερε αυτος ο ανθρωπος στην ομαδα.

    οσο για το τι παικτης ηταν ο Μητσος δεν εχει και τοση σημασια για εμας τους παναθηναικους.οκ, καλος ηταν , πολυ καλος αλλα για αλλους υπηρχαν και καλυτεροι.για εμας οχι, για πολλους παναθηναικους ο διαμαντιδης ηταν ο καλυτερος οπως καθε μανα που βλεπει το δικο της παιδι ως το ομορφοτερο....και ας μην ειναι!αυτη ειναι η σχεση των παναθηναικων με τον Αρχηγο τους και ειναι μια σχεση που εν πολλοις βασιστηκε στη σταση ζωης του Μητσου και οχι τοσο στα πολλα αγωνιστικα του κατορθωματα!!αυτη ειναι η κληρονομια που αφηνει πισω του ο Μεγαλος Αρχηγος, λιγα λογια, πολλη δουλεια,πολλα και μεγαλα αποτελεσματα αλλα και μερικα κακά που θυμιζουν σε ολους οτι εχουμε να κανουμε με ενα κανονικο ανθρωπο και οχι με μηχανη.

    υ.γ ελπιζω καποια στιγμη να δουμε κατι αναλογο σε ματς τσσκα-οσφπ προς τιμην του Τεο.

    υ.γ μιλος=πασα

    υ.γ πεδουλακη ανοιξε το rotation διοτι αλλιως θα χουμε θεμα.

    ΣΜ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. συμφωνω απολυτα σχεδον σε ολα ΣΜ......αυτο το υστερογραφο το τελευταιο τι το θες ομως?δεν εχει γινει ουτε ενα επισημο παιχνιδι.....stonerook

      Διαγραφή
    2. ΣΜ πλακα κανεις ετσι,ολη η ευρωπη υποκλινεται στον ΔΔ και χωρις να τους ρωτησουν(οπως εγραψε καποιος οτι τους αναγκαζουν οι δημοσογραφοι), παρα πολλοι γραφουν στα μμε εκφραζοντας τον θαυμασμο τους απο μονοι τους,οι Τουρκοι του δινουν τιμητικες πλακετες για την προσφορα του και εσυ θα μας πεις οτι δεν ειναι το πιο ταλαντουχο παιδι αλλα εμεις οι Παναθηναικοι φερομαστε ως κουκουβαγιες και τον βλεπουμε ως τον καλυτερο χωρις να ειναι;;.Ε οχι,παιχτες καλοι υπαρχουν πολλοι και καλυτεροι επιθετικοι αλλα τρισδιαστατοι ελαχιστοι.Που ηταν τα κακα του;;;στις δυο τρεις κακες στιγμες επειδη προκληθηκε;;;μπροστα στις χιλιαδες στιγμες που μας χαρισε εχουν σβησει οι ελαχιστες που εσυ αναφερεις.Καλος ο Τεο στην πασα οπως λες,αλλα δες και ποιους ειχε συμπαιχτες και με ποιους πορευονταν,ο ΔΔ τα τελευταια 5-6 χρονια περιβαλλονταν απο μετριους-κακους συμπαιχτες.Ο ΔΔ δεν συκρινεται με κανεναν.Ο Σαρας ειπε το πιο ευστοχο απο ολους πριν κανα χρονο,"Ο ΔΔ ΕΙΧΕ ΕΠΙΡΡΟΗ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΟΛΩΝ".

      Διαγραφή
    3. @2:39


      Μάλλον δεν έγινα κατανοητός.

      ΣΜ

      Διαγραφή
    4. @@@@ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΟΛΩΝ@@

      Διαγραφή
  35. Αυτο διαβασα για τον γιανκ:Ακολουθεί αμερικάνικη αποθεραπεία και του έχει συστηθεί 13μηνο πρόγραμμα σε αντίθεση με τους ευρωπάιους που προτείνουν 6-8μηνο πρόγραμμα.Ξερουμε εαν ισχυει δλδ παμε για δεκεμβρη στο 100%;!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Eπειδή με ρωτάτε για το "Winning it all" η έμπνευση ήρθε από εδώ..

    https://www.youtube.com/watch?v=XOt1yWKJlBg

    Αφιέρωμα στον Larry Legend..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Jim με αποτελείωσες!!! Φανατικός θαυμαστής του Larry και των κατορθωμάτων του. Και άσε τους άλλους να λένε ότι "white men can't jump"...

      Pepe

      Διαγραφή
    2. ε μωρε, νταξ, καλό σουτάκι ο λάρρης, αλλά είχε αργό release...

      Διαγραφή
  37. Τζιμ, καλησπέρα! Εξαιρετικό το κείμενο. Πάνω απ' όλα αναδίδει αγνή, ατόφια αγάπη για το μπάσκετ. Ακόμα και οι ελάχιστες υπερβολές είναι σαν εκείνες τις απολαύσεις στις οποίες ενδίδει κανείς με όλο του το "είναι". Να είσαι καλά να μας ...κακομαθαίνεις.

    ΝΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ ΝΙΚ. να'σαι καλά. Χαίρομαι που μείνατε ευχαριστημένοι.

      Διαγραφή
    2. http://www.sdna.gr/mpasket/euroleague/article/245240/etsi-egine-troxaio-toy-koponen

      Ενας μήνας χαμένος για τον Κοπόνεν.

      Διαγραφή
  38. Τελικά δεν είναι εύκολο να διαβάζεις βουρκωμένος.

    "αλλάζοντας τον τρόπο που παίζουν τα παιδιά μας στις παιδικές χαρές"
    Αυτή η φράση αντικατοπτρίζει πλήρως την κληρονομιά που αφήνει στο καθαρά μπασκετικό κομμάτι.
    Μακάρι να μείνει κάτι από το ήθος και την εργατικότητά του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Άαρον Τζάκσον: «Αυτό το τουρνουά ήταν πραγματικά εξαιρετική εμπειρία. Πολύ υψηλό επίπεδο αγώνων και μία αποχαιρετιστήρια τελετή αντάξια στο στίγμα που άφησε ο Διαμαντίδης σαν παίκτης. Δεν είναι εύκολο να περιγράψει κανείς τα συναισθήματα που ξυπνάει στον καθένα, η καθολική αναγνώριση που βίωσε στη διάρκεια της τελετής, οπότε υποθέτω ότι η συγκίνηση του ιδίου, θα έφτασε στα ύψη. Έχω μιλήσει πολλές φορές στον Κόρι (σ.σ.: Χίγκινς) για το τι παίκτης ήταν στα ντουζένια του και πόσο σπεσιαλίστας ήταν στο pick'n'roll. Για μένα, όμως, η ειδικότητά του ήταν η άμυνα. Τον έχω δει να κάνει τρία κλεψίματα σε τρεις σερί άμυνες αλλά και να κόβει σουτ από το πουθενά. Ώρες-ώρες σου έδινε την εντύπωση ότι είχε αυτή την λεγόμενη «έκτη αίσθηση» στο αμυντικό κομμάτι και νομίζω ότι το κενό που αφήνει σαν μονάδα αλλά και σαν σταθερά του αθλήματος, είναι κάτι περισσότερο από δυσαναπλήρωτο.»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Τεραστιο event απο καθε αποψη, μπραβο στην ΚΑΕ ΠΑΟ που τιμησε οπως του πρεπει τη συγχρονη ιστορια της, ελπιζω ο Ολυ να κανει το αναλογο και βαλε για το Σπανουλη, ως οφειλει.

    That said, εχει κουρασει απιστευτα η ιστορια με το Διαμαντιδη, και ξερω οτι 9 στους 10 θα πειτε οτι μιλαω ως γαυρος, αλλα στην πραγματικοτητα δεν εχω το προβλημα με τον παιχτη, αλλα με τη μπιζνα των κλικς και των εισητηριοφανελοπινακορολογιων που εχει στηθει γυρω απο το ονομα και την αποχωρηση του.
    Οποιο σαιτ ανοιξεις, ειναι μια εμετικη αμετροεποια που απλα τροφοδοτει την υστερια.

    Εχει βγει ξυγγι απο τη μυγα, και τρεχουνε σαλια απο παντου, ελπιζω να το καταλαβαινετε, και να το βρισκετε και οι φιλοι Παναθηναικοι εξισου ακαλαισθητο οσο εγω.

    Επ ουδενι δεν αναφερομαι στο ποστ του Τζιμ, προσ αποφυγη παρεξηγησης και με τους πλεον καχυποπτους (?).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο ύμνος οσες φορές κι αν ακουστεί.
      Πάντα ύμνος θα είναι και θα σκορπάει ρίγη συγκίνησης.
      Τωρα το τι εννοείς με το "εμετική αμετροέπεια που τροφοδοτεί την υστερία" ο Θεός κι η ψυχή σου.
      Δεν εμβαθυνω περισσότερο γιατί ο Μήτσος ακόμα και με την αποχώρηση του με έκανε σοφότερο και νηφαλιοτερο.
      Μακαρι να πνιγούμε σαν λαος απο υστερίες αποθέωσης και κατανόησης του ωραίου.

      Διαγραφή
    2. 2,5 γραμμες για κατι θετικο, 10 γραμμες για να βγαλεις μιζερια.

      Διαγραφή
    3. η διαφορά είναι πως η μισή ιστορία του kill bill είναι γραμένη με πράσινο μελάνι. αυτό πως θα το διαχειριστείτε όταν έρθει η ώρα της αποχώρησής του?
      θα κάνετε γαργάρα τα πράσινα χρόνια ή θα μνημονεύσετε ολόκληρη την ιστορία του παίκτη ?
      γιά να σας δούμε ...

      Διαγραφή
    4. Q81, κακιστα σου απανταω, γιατι προειπα ηδη οτι περιμενω οι πιο βαζελοι να το δουν ετσι το ποστ μου, αλλα παρολα αυτα:
      Ποσταρα και αλλες 6 γραμμες παρακατω, ταυτοχρονα με το αποπανω, αλλα δε σε βλεπω να κοπτεσαι να σχολιασεις.

      Beny, οσο ο ΠΑΟ ειναι μερος της ιστοριας του Σπανουλη, αλλο τοσο και ο Σπανουλης ειναι μερος της ιστοριας του ΔΔ και του ΠΑΟ, μην τα ξαναλεμε.

      Σου ανταπαντω: Εσεις θα τον τιμησετε το Σπανουλη οταν σταματησει το μπασκετ?
      Για να σας δουμε...

      Διαγραφή
    5. Οχι φιλε δεν θα τιμησουμε ενα παικταρα μονο και μονο επειδη φορεσε τη φανελα της ομαδας και πηρε ενα Ευρωπαικο.Τοτε επρεπε να τημαμε και τον Γουιλκινς,τον Πεκοβιτς,τον Σισκαουσκας,τον Τσαρι,τον Μπατιστ,τον Ροτζερς,τον Κουλτουαι,τον Μποντιρογκα και καμια 20αρια ακομα.Για να τημησεις ενα παικτη πρεπει να εχει πολυετη συνσφωρα εχοντας πετυχει τα παντα με την ομαδα σου.

      Διαγραφή
    6. δεν με καλύπτει η απάντησή σου Dimitrios $.
      εγώ δέχομαι πως ο vspan είναι μέρος της ιστορίας του Παναθηναϊκού, πράγμα που είναι ιστορικά καταγεγραμμένο, με κομβική συμμετοχη μάλιστα στις κατακτήσεις euroleague, πρωταθλημάτων και κυπέλλων.
      εσύ δέχεσαι το αυτονόητο : πως ο Παναθηναϊκός είναι μέρος της ιστορίας του Σπανούλη?
      αν το δέχεσαι πες το να τελειώνουμε. αν όχι είσαι ένας ακόμα αμετανόητος γαύρος (προσωπικά δεν το πιστεύω γιά σένα).
      δεν μπορούμε να τον τιμήσουμε γιατί δεν ανήκει σε εμάς πλέον και οι παίκτες τιμούνται όταν τελειώνουν την καριέρα τους εκεί που την τελειώνουν

      Διαγραφή
    7. Ξαναδιαβασε την απαντηση μου, Μπενυ, μια χαρα σε καλυπτει.

      Διαγραφή
    8. Χαιρε κομπλεξ αμέτρητο.Μιλαμε για Διαμαντιδη εδω μπορεις εστω μα το καταλαβεις;τι μπλεκεις Σπανουλη βαζελοι και γαυροι σε ενα τοσο όμορφο ποστ;απο αλλο πλανήτη ειστε μερικοι;καιαν δεν σου αρεσουν τα σαλια απο παντου μπορεις κάλλιστα να μην διαβαζεις δεν στο επεβαλε κανενας με το ζορι.Ασε εμας τους σαλιαρηδες να πουμε ενα αντιο και ευχαριστω στον μεγαλυτερο ελληνα μπασκετμπολιστα μετα τον Νικο Γκάλη.Εχει και η κομπλα τα όριά της.

      Διαγραφή
    9. Ελατε ρε παιδια τωρα, καρφωνεται η ιδια σας η προαιρεση.

      Εγραψα για το Διαμαντιδη, και ειναι σαφης η θεση μου απεναντι στον παιχτη.

      Απο εκει και περα, οποιος εχει τη μυγα θα δει αυτα που θελει να δει, κομπλες, προκλησεις κλπ. και θα υποκινησει καυγα.

      Δε μας αφηνετε να αγιασουμε εσεις οι ¨κυριλε¨ μπασκετικοι.

      Διαγραφή
  41. Μακραν ο,τι πιο νηφαλιο και ολοκληρωμενο γραφτηκε μεσα σ αυτη τη φρενιτιδα.
    Ιδιαιτερα μου αρεσει η αναφορα του Τζιμ στα υστερα του ΔΔ και στο πως χειριστηκε τον εαυτο του οταν πια το πνευμα ηταν προθυμο αλλα το σωμα δεν.
    Το θεμα αυτο το εχει καλυψει σε μεγαλη λεπτομερεια ο Τζιμ τα τελευταια 3/4 χρονια με ειδικες αναφορες σε καποιες κλατς εμφανισεις του.
    Ειναι ενας υμνος στην εγκεφαλικοτητα του αθληματος και της σχολης μας ειδικοτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. 🏀 Ο James Naismith ανακάλυψε το μπάσκετ κι ο Μήτσος τη λατρεία για το μπάσκετ.

    🏀 Το Σάββατο έκλεισε ενας μεγάλος κύκλος του μπάσκετ με την αποχώρηση του Μήτσου.
    Τοσο μεγάλος που η υδρογειος μπροστά του μοιάζει σαν μπάλα του μπάσκετ στα χέρια του Μητσου.

    🏀 Δεν μου βγαίνει νσ πω καλημέρα για τη νεα μέρα του μπάσκετ χωρίς το Μήτσο.
    Γιατί η καληνύχτα του Σαββάτου στον αρχηγό είναι αξημερωτη!!!

    🏀 Γειά σου ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ !

    ΥΓ Ο Μήτσος είναι ο παίκτης που δεν σκέφτηκε ποτε κανένας Παναθηναϊκός να αδιαφορησει η να αποδοκιμασει.
    Τίποτα δεν θεωρούσαμε χαμένο με το Μήτσο μέσα στο παρκέ.
    Ουτε την ψυχολογία μας μετά απο ηττα!!
    Εδινε ο Σπανουλης τον τιτλο στον ΟΣΦΠ μπροστά του και 20.000 κόσμος χαοροταν απλά γιατί τραγουδούσε το όνομα του Μήτσου.
    Κι αυτό δεν είναι υλη
    Δεν ειναι μπάσκετ.
    Είναι ανεξήγητα περισσότερα💝

    Jim.. opliktos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Θα συμφωνήσω ότι έγινε λίγο σαπουνόπερα η αποχώρηση του διαμαντίδη. Πολύ μελάνι ακόμα και αν πρόκειται για τον κορυφαίο έλληνα όλων των εποχών κατά τη γνώνη μου.
    Κάποιος να πει στους wannabe jim έλληνες δημοσιογράφους να μη χρησιμοποιούν λέξεις εάν δε γνωρίζουν τη σημασία τους γιατί γίνονται επαναλαμβανομένως ρεζίλι. Δεν υπάρχει defender stopper. Guess what.. Ούτε stop defender. Defensive stopper είνσι ο όρος. Μπεεεε..

    Panos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Αφήστε ρε τον κόσμο να γράψει όμορφα λόγια τώρα που σταμάτησε ο Διαμαντιδης.
    Κι αυτό σας πείραξε ;;;;;
    Για όνομα Θεού δηλαδή.
    Γρσφτε οτι όμορφο έχετε στην ψυχη σας ρε μάγκες.
    Πνιξτε μας στις συνεχόμενες ομορφιες.
    Κουραστε μας στις αποθεώσεις και στις συγκινητικες σαπουνοπερες.
    Σκοτώστε μας με ωραίους επαναλαμβανομενους υμνους.
    Έτσι κι έτσι για λίγο θαναι, πριν αναστηθουμε απο τα καφριλικια😁😁

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Μετά από αυτό το εξαιρετικό κείμενο δε νομίζω ότι μπορεί να προσθέσει κανείς και πολλά. Πιστεύω ότι αν ένας Θεός, ένα τζίνι από λυχνάρι, ένας υπολογιστής μάς έδινε τη δυνατότητα να "παραγγείλουμε" τον ιδανικό Αρχηγό, τον παίκτη-σύμβολο για την ομάδα μας, στον Διαμαντίδη θα καταλήγαμε. Και πάλι βέβαια, αμφιβάλλω αν το τελικό αποτέλεσμα θα πλησίαζε στον Μήτσο γιατί, πάνω στη φούρια μας, όλο και κάποιο χαρακτηριστικό θα αφήναμε απ'έξω...

    Να ευχαριστήσω αυτό τον τεράστιο αθλητή και ωραίο τύπο για τις αυθεντικές, χωρίς ίχνος κιτς και προκάτ κατασκευής συγκινήσεις που μου προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια είναι το ελάχιστο που μπορώ να πω. Κι επειδή ανήκουμε ακριβώς ( πιο "ακριβώς" δεν γίνεται στην περίπτωσή μου) στην ίδια γενιά που μεγάλωσε με πρώτες μπασκετικές μνήμες το 87, μονά στα σχολεία και Πέμπτες με Γκάλη στην τηλεόραση θεωρώ ότι αν ο Νικ μας έβαλε στον χάρτη, ο Μήτσος μάς έμαθε να τον διαβάζουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Το γνωρίζω ότι είναι εντελώς άσχετο με το υπέροχο αυτό άρθρο,αλλά θα μπορούσε κάποιος να μου εξηγήσει τον όρο "instant scoring"?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν δεν κανω λαθος αναφερεται σε παικτες που δεν χρειαζονται να βρουν ρυθμο μεσα απο τον Χρονο συμμετοχης τους.

      Πχ ο Φελντεην ή ο Παπανικολαου, αν δεν παρουν χρονο συμμετοχης δεν ρολαρουν επιθετικα.

      Υπαρχουν αλλοι παικτες που θα βαλουν ποντους πιο ευκολα, ακομα και αν μπουν για 2-3 επιθεσεις.

      Διαγραφή
  47. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗ:

    1)ΚΑΠΟΤΕ ΡΩΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟ ΓΚΑΛΗ ΓΙΑ ΑΛΤΡΟΥΙΣΜΟ,ΟΜΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΣΦΥΡΙΞΕ ΑΔΙΑΦΟΡΑ!

    2)ΚΑΠΟΤΕ ΡΩΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΣΠΑΝΟΥΛΗ ΓΙΑ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΣΦΥΡΙΞΕ ΑΔΙΑΦΟΡΑ!

    3)ΚΑΠΟΤΕ ΡΩΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΜΠΟΝΤΙΡΟΓΚΑ ΓΙΑ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΣΦΥΡΙΞΕ ΑΔΙΑΦΟΡΑ!

    4)ΚΑΠΟΤΕ ΡΩΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΥΚΟΤΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΚΑΙ ΕΙΠΕ Ο ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑΞΙΟΣ ΜΟΥ,ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΝΒΑ ΟΠΩΣ ΕΓΩ!

    5)ΚΑΠΟΤΕ ΡΩΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΑΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΚΑΙ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ Ο ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ!

    6)ΚΑΠΟΤΕ ΡΩΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΠΕ Ο ΚΟΥΚΟΤΣ!

    NIK THE FREAK

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Jim έλεγξα καμιά 30αρια φορες το site μήπως και ανήρτησες κάτι. Διαβάζοντας το δικαίωσες την προσμονή μου και πολλών φίλων μπασκετικών, εύγε! Είχα την τύχη να απολαύσω τον Μήτσο πάρα πολλές φορές live σε συγκλονιστικά παιχνίδια (ενδεικτικά: Σαιτάμα 2007 GR Vs USA, Αθήνα 2007 F4, Μαδρίτη 2007 Ευρωμπάσκετ, Βαρκελώνη 2011 F4 - 20m από την διάσημη αγκαλιά με Ζοτς) και μάλιστα χωρίς να είμαι ΠΑΟ, αρα απαλλαγμένος από την οπαδική αγωνία του αποτελέσματος...Όλα τα άλλα έχουν ειπωθεί και νιώθω υποχρεωμένος να προσθέσω ότι ο Μήτσος αποτελεί ΕΠΙΤΟΜΗ της Ελληνικής σχολής μπάσκετ (ναι το "σκεπτόμενο" μπάσκετ εννοώ της σχεδιασμένης άμυνας και της στοχευμένης επίθεσης) την οποία πρέπει ΑΜΕΣΑ να ξαναεμπιστευθούμε για να επανέλθει η εθνική μας στο βάθρο και ας παίζουμε ξανά figure 8 στην επίθεση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Βλεπω τις φωτογραφιες της euroleague και σκεφτομαι ποσο υποτιμημενος ειναι ο Γιανκουνας. Παιχταρας και σοβαρο παιδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολυ μονοδιαστατος παιχτης ομως.Χρησιμος ειναι αλλα οχι για βασικος σε μια ομαδα του υψηλοτερου επιπεδου.

      Διαγραφή
    2. Αντιθετως. Δεν ειναι καθολου μονοδιάστατος. Κανει καλα πολλα πραγματα καλα. Απλως παραειναι ισως ολντ σκουλ.

      Διαγραφή
    3. Περίπτωση σέρβων που δε μπορεί να αποδώσει το ίδιο μακριά από προστατευμένο περιβάλλον. Καλός παίχτης.

      Διαγραφή
  50. αν ο γιαννης παρει 100 τα 4 χρονια ο λεμπρον θα ειναι αδικο να ζητησει 300?ο μεγαλος αν επαιζε τωρα 1 δις και ευκολα κιολας.......ελεος εκει στην αμερικη,πειναει κοσμος εξω........stonerook

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Τζίμ,

    Το άρθρο σου είναι φανταστικό και μπράβο. Αλλά γιατί έστω και αυτή τη στιγμή δεν γράφετε κάτι για την Εθνική; Ωραίος ο ΔΔ, αλλά η ζημιά που προκάλεσε στο Ελληνικό μπάσκετ, στο mentality, με την απόφαση του να τα παρατήσει στα 30, ήταν τεράστια. Στις βιογραφίες αναφέρονται και τα άσχημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 10:25

      Εδώ πήγε και παντρεύτηκε στα 28 του και χάλασε την πιάτσα.
      Ξέρεις τι ζημιά προκάλεσε σε μας τα μπακουρια ο Διαμαντιδης;
      Εχω την άλλη να μου λέει συνεχώς ποτέ θα την παντρευτώ και μου φέρνει παράδειγμα το μεγα Διαμαντιδη.
      Αμ το άλλο δεν το'μαθες;
      Που να στα λεω.
      Ξέρεις τι ζημιά έχει κάνει ο Διαμαντιδης στην Ελληνική χασαποταβερνα και στα αμνοεριφια ως φανατικός βετζετεριαν;
      Και στην Ελληνική βιομηχανία γραβατας που βαζει ολο τζιν;
      Είναι μεγάλος ζημιαρης ο τύπος και δεν τα αναφέρει κανεις.
      Δεν έχεις άδικο κολλητέ.
      Ακου να σταματήσει στα 30 του απο την Εθνική χωρίς να σε ρωτήσει 😱😷

      Διαγραφή
    2. πετραν, σαν κλααικος γαυρος σε επιασε ο πονος για την Εθνικη και τα εβαλες μονον με τον ΔΔ,μια και σας εχει πικρανει τοσες φορες και δεν το εχεις ξεπερασει.Ξεχασες οτι στα 31 σταματησε ο Παπαλουκας,ο Σπαν σταματησε στα 33, ενω στα 32 του δεν επαιξε για να κανει το χατηρι των αφων για το γνωστο προβλημα με τον Βασιλοπουλο με τα εγγυημενα συμβολαια που ζητουσαν,προφασιστηκε οτι ηθελε ξεκουραση,αυτο το ξεχασες;;,Βρηκες πατημα να του την πεις,αλλα εισαι αδικος!!!Ο ΔΔ τουλαχιστον δεν μας πουλησε εθνικισμο λεγοντας ψεμματα και οτι θα παιζει με πατεριτσες μεχρι τα 40.Συγγνωμη για το σχολιο μου Τζιμ,το αφιερωμα σου ηταν το πιο ευστοχο και καλυτερο απο οσα εχω διαβασει για τον ΔΔ,χωρις υπερβολλη το ειδα ως υμνο στον παιχτη που ειμαστε περηφανοι ολοι εμεις οι Παναθηναικοι.

      Διαγραφή
    3. Μπράβο παιδιά η αντικειμενικότητα πέφτει σύννεφο. Και συμφωνώ, για όσα γράφετε για Σπαν, Παπαλουκα, Ζήση κλπ. Απαράδεχτοι είναι. Η διαφορά μας είναι ότι εγώ δεν μεγάλωσα με πράσινη φανέλα, αλλά με γαλάζια.Και θεωρώ φάουλ ότι γράφονται αγιογραφήματα για τον ΔΔ, χωρίς να αναφέρεται ότι παράτησε την εθνική στα 30 του. Τα ίδια θα γράφω και για τον Σπαν όταν σταματήσει κλπ. 7 χρόνια χωρίς καμία επιτυχία και σειρά αθλητών να τα παρατάει. Ας ρωτήσουν ποιός άνοιξε την πόρτα, και οι αγαπητοί μας δημοσιογράφοι που γράφουν τα αφιερώματα, καλό θα είναι να κάνουν και αντικειμενική κριτική.

      Διαγραφή
    4. Μεγάλο κόλλημα εχεις φάει με τον ΔΔ και την Εθνική ρε Πετραν.
      Τι να γράψουν ρε άνθρωπε οι δημοσιογράφοι κι ο Jim;
      Οτι δεν γούσταρε η δεν μπορεσε άλλο και σταμάτησε ;
      Τα αυτονόητα ;
      Κι εσύ αν σταματήσεις να γράφεις οσα γράφεις θα το αντέξουμε.
      Θα μας λυπησει αλλά θα το αντέξουμε γιατί έτσι γουστάρεις να κατανειμεις τους χρονους της ζωης ΣΟΥ.
      Οχι ρε φιλε δεν είναι άσχημο στο βιογραφικό του που σταμάτησε στα 30 απο την Εθνική.
      Άσχημο θα ηταν να σερνοταν με την Εθνική και να τα έκανε μαντάρα.
      Σεβαστή επιλογή του είναι και μπράβο του γιατί όσο την υπηρέτησε την υπηρέτησε με θρίαμβους και αυταπάρνηση.

      Διαγραφή
    5. Οσοι εχουν κολλημα με τη "γαλαζια φανελα" και απαιτουν απο αθλητες να "κανουν το καθηκον" τους, να μας πουν τι καναουν οι ιδιοι για την πατριδα τους
      -πού πήγαν φανταροι κι αν βαλαν ή οχι βυσμα
      - αν πληρωνουν τους φορους τους
      - αν τηρουν τους νομους

      Διαγραφή
    6. 1:17

      Η να μας πουν αν έπαιζε σε πρωτάθλημα η Εθνική αν θα μαζευονταν 300 ατομα στο ΣΕΦ η στο ΟΑΚΑ με την Ισλανδία, την Γεωργία και την Ουγγαρία πχ.

      Διαγραφή
  52. Ελα ρε τζιμ τι κειμεναρα ηταν αυτη??? μπραβο ρε φιλε...
    Ο διαμανταρος μετα και απο το εκπληκτικο παρτυ που στηθηκε για αυτον, νομιζω οτι μετα γκαλη εποχη εγινε ο τοπ ελληνας παιχτης..
    Δεν το επαιξε ποτε οπαδος, δεν εκανε ποτε γλιτσας.. δεν ξεφτυλισε το ονομα του, αυτα ειναι που τον εκαναν ζωντανη ιστορια του παο αλλα και της εθνικης!!
    Εγω προσωπικα εκτος απο το τριποντο με τα γαλλακια, και ΤΗΝ ταπα στο παιχνιδι με τον οσφπ, τον λατεψα για ολες τις ανατροπες που μας χαρησε, ηξερα οτι ακομη και 10 δευτερα να υπηρχαν το παιχνιδι θα μπορουσε να γυρισει..
    Παπαλουκας διαμαντιδης σπανουλης ζησης ειναι τετραδα που δεν θα ξαναδουμε να παιζει εστω στην εθνικη μας.. βαλτε και τα αλλα παιδια και θα καταλαβετε πως και γιατι εκανε ολα αυτα τα θαυματα αυτη η εθνικη!1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Εξαιρετικό άρθρο. Ο ΔΔ πέρασε πλέον στην ιστορία ως ένας από τους 3 σωματοφύλακες του ελληνικού μπάσκετ. Ο Γκάλης το έκανε άθλημα των όλων των ελλήνων και από αυτή την άποψη η επίδρασή του είναι αξεπέραστη. Ο Γιαννάκης συνέδεσε το όνομά του με τις μεγαλύτερες επιτυχίες του με σήμα την ψυχή και ο Διαμαντίδης αποτέλεσε την απόλυτη έκφραση της κλασικής πλέον εποχής του όπου ο ελληνικός τρόπος παιχνιδιού επηρέασε το άθλημα στην ευρώπη και θα μνημονεύεται στην ιστορία του αθλήματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Poli megalos paixtis o Diamantidis. To No 2 olwn twn epoxwn stin Ellada meta ton Niko Gali.

    Kapws ipervoliko vevaia to arthro.

    Tom

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ξέρεις tom και ο γκάλης στον Παναθηναϊκό έπαιξε

      Διαγραφή
    2. Kαθόλου τρολ όμως ο Τομ, μα καθόλου.

      Διαγραφή
    3. Για αυτόν φταίει όμως ο Τζιμ. 'Επρεπε να το είχε μυριστεί πως είναι τρολ εδώ και καιρό και να τον κόψει.

      Διαγραφή
    4. οχι ρε φίλε 12:03 να κόψει τον tom. εδώ περιμένουμε με αγωνία το επόμενο ποστάρισμα του και εσύ θες να τον διαγράψει ΠΟΤΕ !!!

      Διαγραφή
  55. Καλησπέρα Δημήτρη και σε όλη τη κοινότητα. Όπως είπες μπαίνουμε σε μια νέα εποχή. Το περιμέναμε άλλωστε. Χάνουμε το πιο λαμπρό αστέρι και την ασφάλεια μας. Μεγάλο ρόλο θα παίξει ο κόουτς φέτος. Δε περιμένω θαύματα. Απλά μια καλύτερη ζαριά για το φάιναλ φορ και όχι το περσινό χάλι στα πλει οφς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Τζιμ γιατί δε τους ρωτάς? Ο Νίκολς καλός?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. θέλω να κάνω μια λίστα με τα 10 καλύτερα παιχνίδια του Μήτσου και δεν ξέρω ποιο να πρωτοδιαλέξω, τι να πρωτοθυμηθώ; Το τρισδιάστατο παιχνίδι του στη Σαϊτάμα; Το τρίποντο με τη Γαλλία; Τα 7 τρίποντα με τη Μάλαγα; Τους 13 πόντους στο τελευταίο λεπτό με την Ολίμπια; Την περσινή αυτοθυσία μέσα στη Βιτόρια, που παίζει ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ προσπαθώντας να δώσει ένα φάιναλ φορ σε 10 μέτριους παίκτες κι ένα κακό προπονητή; Τους 25 πόντους στο 5ο ματς με τη Μακάμπι το '12; Την τάπα στον Άκερ και το ριμπάουντ μέσα στα θηρία στην παράταση; Τους 23 πόντους το '07 με Κροατία που του παίρνει τη δόξα ο Σπανούλης στο τέλος; Το τελευταίο λεπτό με τη Μπαρτσελόνα το '13 στο ΟΑΚΑ; Τους 28 πόντους του σε ένα Άρης-Ηρακλής το 2003; Τη σειρά των τελικών του '14 με τον Ολυμπιακό; Τα 3 συνεχόμενα τρίποντα στον τελικό κυπέλλου του '09; Την άλλη αυτοθυσία στον τελευταίο του αγώνα στην εθνική με την Ισπανία; Τη σειρά του 2011 με τη Μπαρτσελόνα, ή τον τελικό του double-double με τη Μακάμπι και την αγκαλιά με το Ζοτς, που σφράγισε την καλύτερη all-around χρονιά παίκτη στην από εδώ μεριά του Ατλαντικού τα τελευταία 20 χρόνια...

    Και κάπου εκεί λέω δε γ@μιέται. Λίστες και μ@λ@κίες. Το καλύτερο παιχνίδι του Μήτσου δεν είναι από εκείνα που κρατάνε 40 λεπτά. Το καλύτερο παιχνίδι του Μήτσου κράτησε 12 χρόνια. Κι σ' αυτό το παιχνίδι πήραμε όλοι δωρεάν εισιτήριο και το θαυμάσαμε από την αρχή μέχρι το τέλος του. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που έδωσε ο Μήτσος στο μπάσκετ μας, τα μαλαματένια λόγια που άφησε για την άλλη τη γενιά. Όχι εκείνο ή το άλλο στοιχείο του παιχνιδιού του. απλά το ότι έπαιξε. Το ότι υπήρξε ο Διαμαντίδης στο μπάσκετ μας. Αυτό είναι η πιο φωτεινή πυξίδα για το μέλλον.

    Υ.Γ. Τζιμ, καλό το Jaws Theme, αλλά κλεμμένο από αυτό:
    https://www.youtube.com/watch?v=mb36n034bA0
    Σκηνοθετικά βέβαια, για σουτ σαν αυτά του Μήτσου με τον Τζαγουάι και του Σπανούλη με τον Ντε Κολό, το Jaws Theme είναι απείρως πιο περιγραφικό από ό,τι το ορίτζιναλ.

    Rolando Blackman

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ ωραίο ποστ Rolando, τι μας θύμισες ρε φίλε! Το τέλειο συμπλήρωμα του εξαιρετικού αφιερώματος του Jim.

      Να προσθέσω κι εγώ κάτι για τον ΔΔ που συμπληρώνει ένα σχόλιο που διάβασα πιο πάνω:

      Δεν θα ξεχάσω ποτέ το λαμπερό χαμόγελό του μετά τον τελευταίο τελικό πέρσι. Εκεί που κάποιοι έβλεπαν "ντροπή", "ξεφτίλα" και "εκδίκηση", τρίποντο τίτλου στα μούτρα από τον "εχθρό" και διάφορα τέτοια, ο Διαμαντίδης, με το γέλιο του και την αξέχαστη ατάκα του ("Ρε Βασίλη, δεν το χάνεις λέω γω, μας έχεις...") μας αφόπλισε όλους, από τη στενοχώρια μας τους μεν, από τη χαιρεκακία μας τους δε, από την ένταση και την αντιπαλότητα και την οργή, και μας θύμισε ότι το μπάσκετ είναι πάνω απ' όλα ΠΑΙΧΝΙΔΙ, ότι οι αντιδράσεις μας σ' αυτό πρέπει να έχουν μέτρο, και ότι οι παίκτες πολλές φορές δεν είναι τίποτε άλλο από φίλοι που κάνουν την πλάκα τους.

      Σ' ευχαριστώ κι εγώ Μήτσο για τις αναμνήσεις, και κυρίως σ'ευχαριστώ για το παράδειγμά σου.

      Ντάρκο

      Διαγραφή
    2. Μπράβο σας Rolando και Ντάρκο για τα εξαιρετικά σχόλια.

      Pepe

      Διαγραφή
  58. Καλημερα στη παρεα!ετυχε και διαβασα σημερα σε καποιο αθλητικο σαιτ τους πιο ακριβοπληρωμενους ευρωπαιους παιχτες αυτη τη στιγμη στο nba και η αληθεια ειναι οτι εμεινα καγκελο!θα μου πεις και εσενα τι σε νοιαζει ρε μαστορα εσυ τους πληρωνεις?οχι απλα κουβεντα να γινεται.α ρε ΦΑΝΗ 20-25 χρονια πιο νεος να ησουν και με διαθεση για προπονηση αντιστοιχη με αυτη των διαναντιδη και σπανουλη και παιζει σοβαρα το ενδεχομενο να ειχες υπογραψει φετος σε ομαδα του nba με ανταλλαγμα τα κλειδια του φορτ νοξ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Η ανάρτηση είναι η προσωπική ‘’εξομολόγηση’’ ενός από τους πολλούς και πιο μυημένους λάτρεις του 3D για το πώς ο ίδιος βίωσε την εποχή Διαμαντίδη. Αυτά έχουν ενδιαφέρον. Τα τετριμμένα τα διαβάσαμε κι απ’ τους επαγγελματίες γραφιάδες. Τα μάθαμε απ’ έξω. Τα περισσότερα σχόλια κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος με προσωπικές αναφορές των παιδιών που συμπλήρωσαν ιδανικά το κείμενο. Είδαμε και τις αναπόφευκτες οπαδικές κορώνες αφού είναι αδύνατον σε μια κουβέντα για τον Διαμαντίδη να μην αναφερθεί ο Σπανούλης. Και το ανάποδο, εννοείται.

    Το club έραψε προχθές το 8ο αστέρι στην φανέλα, το 7ο ήταν η υποδοχή στον Ζοτς. Αστέρια δεν ράβονται μόνο με Ευρωλίγκες. Ωραίο το concept και η εκτέλεση. Όλα έγιναν όπως έπρεπε. Ελπίζω αυτή η αλλαγή φιλοσοφίας της ΚΑΕ που διαπιστώνεται τελευταία να είναι μια μόνιμη κατάσταση. Αβρότητες με τον Βατούτιν, ‘’εξαιρετικό κλίμα’’ με τον Μπερτομέου και μπόλικη αγάπη για τον Ιτούδη. Μέχρι πριν λίγο καιρό όλοι αυτοί ήταν επικηρυγμένοι στο ΟΑΚΑ. Ας ελπίσουμε ότι τα έχουμε αφήσει πίσω όλα αυτά οριστικά.

    Ο Παναθηναϊκός για 2η φορά στη σύγχρονη ιστορία του καλείται να γράψει ακόμη ένα ‘’Τέλος Εποχής’’. Πρώτα ήταν η αποχώρηση του Ζοτς το καλοκαίρι του ’12 που ήταν by far το μεγαλύτερο παλούκι που βρήκε ποτέ μπροστά του το club. Αυτή τη φορά, όμως, φαίνεται να υπάρχουν ασύγκριτα καλύτερες συνθήκες για την μετάβαση. Τίποτα δεν θυμίζει τον κρανίου τόπο του καλοκαιριού του ’12. Η ομάδα έχει καλό ρόστερ, ήταν προετοιμασμένη για την αποχώρηση του εμβληματικού αρχηγού και δούλεψε μεθοδικά όλο το καλοκαίρι προς την κατεύθυνση της επόμενης μέρας. Επιπλέον, δεν θα ζει στον αστερισμό του ‘’γυρίζει - δεν γυρίζει’’ όπως συνέβη, για αρκετό καιρό μετά την φυγή του, με τον Ομπράντοβιτς.

    Όσο περνούν οι μέρες τα φώτα θα επιστρέψουν στην καθημερινότητα. Στην καινούργια ομάδα. Τα δύο ματς του τουρνουά ήταν ουσιαστικά τα πρώτα φιλικά της σεζόν. Είδαμε αρκετά που αναμένονταν και κάποια λιγότερα που ξένισαν. Είναι ακόμη η αρχή. Η ομάδα είναι καινούργια και θέλει χρόνο. Υπάρχουν πολλά ενθαρρυντικά σημάδια αλλά και κάποια που προβληματίζουν. Ο coach δοκίμασε πολλά σχήματα και δείχνει ότι θέλει ταχύτητα παντού. Κάποιοι παίκτες δείχνουν μεγαλύτερο βαθμό προσαρμογής. Νορμάλ κατάσταση δηλ. για μέσα Σεπτέμβρη. Θα δούμε ακόμη περισσότερα στο Gomelsky Cup το ΣΚ που έρχεται. Πιστεύω πως το ταβάνι της ομάδας θα εξαρτηθεί από την επιθετική της αποτελεσματικότητα στο set παιχνίδι. Στην άμυνα θα είναι super, αυτό είναι βέβαιο. Στις καταστάσεις μισού γηπέδου και στους αυτοματισμούς που πρέπει να αναπτυχθούν επιθετικά θα κριθούν πολλά. Βρήκα ενδιαφέρουσα αυτή την ανάλυση :

    http://www.sport24.gr/Columns/triantafillos/o-neos-diproswpos-panathhnaikos.4270029.html

    Νομίζω πως αρχικά το ζήτημα που θα απασχολήσει περισσότερο είναι η αντικατάσταση ή όχι του Φελντέιν με έναν κλασσικό point guard. Η ανετοιμότητα του Δομινικανού στο τουρνουά ενίσχυσε τις φωνές που είναι υπέρ μιας τέτοιας αλλαγής. Πάντως, είναι ακόμη πολύ πρώιμη μια τέτοια κουβέντα.

    Η χρονιά προμηνύεται άκρως ενδιαφέρουσα αφού η ομάδα μετά από δύο περίεργες χρονιές δείχνει να βρίσκει την περπατησιά της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου 77, συμφωνώ σε όλα.

      Για τον Φελντέιν: ο Δομινικανός είναι καλός παίκτης και πάντα συνεπής και φιλότιμος στην άμυνα, κάτι που ο Πεδουλάκης σίγουρα εκτιμά πολύ. Το κακό στην περίπτωσή του είναι πως θέλει εμπιστοσύνη και πολλά λεπτά για να αισθανθεί άνετα και στην επίθεση, σε αντίθεση με (όσα μας έχουν δείξει στις άλλες ομάδες τους) Ρίβερς και Νίκολς. Δεν θα υπήρχε πρόβλημα εδώ, αλλά το βασικό δυάρι της ομάδας είναι δικαιωματικά ο Παππάς, ενώ θα παίρνει χρόνο εκεί και ο Τζέιμς που, όταν παίζει μαζί με τον Καλάθη, πιθανά και να είναι το καλύτερο αμυντικό δίδυμο στην Ευρώπη. Φαίνεται λοιπόν δύσκολη η διαχείριση του Φελντέιν, αλλά σίγουρα είναι νωρίς και δεν πρέπει να προδικάζουμε τίποτα.

      Ντάρκο

      Διαγραφή
    2. Ο Feldeine έδειξε βαρύς στα δυο αυτά παιχνίδια. Άστοχος, άνευρος και γενικά εκτός κλίματος. Νωρίς είναι βέβαια, αλλά πιστεύω θα βρεί τα πατήματά του. Το κακό μαζί του είναι ότι ακόμα δεν control-άρει καλά τις προσπάθειες του. Πολύ σωστά ο Τζιμ είχε πει ότι ο Δομινικανός πρέπει στη διάρκεια του ματς και ειδικά στα πρώτα λεπτά να χτίζει ψυχολογία και να ζεσταίνεται με μπασίματα που θα του δώσουν βολές και με jump shoots από mid range. Τον βλέπεις να ξεκινάει με 2 τραβηγμένες και άστοχες προσπάθειες και ξέρεις πως θα πάει όλο το ματς για τον Feldeine. Πρέπει να το βάλει αυτό στο παιχνίδι του.

      Διαγραφή
    3. φιλε 77, μια μονο μικρη ενσταση γιατι στα υπολοιπα θα συμφωνησω οπως και στο ποστ σου στο προηγουμενο αρθρο η προχθεσινη γιορτη ηταν 100%της καε ,τα ευσημα πανε σε αυτην και ο κοσμος συμμετειχε,ενω στην γιορτη του ζελικο,συμπαθε με ηταν μια γιορτη του κοσμου στην οποια συμμετειχε η καε

      σεντρικ σεμπαλλος

      Διαγραφή
    4. Παρακολουθώντας τον απο κοντά για ενα χρόνο, το συμπέρασμα που προκύπτει για τον Φελντειν είναι πως θέλει χοντρά λεπτά για να αποδώσει στο παρκε. Δηλαδή περσι που ηταν μόνος του πήγαινε καλα. Μόλις ήρθε ο Ελιοτ και "του πήρε" λεπτά είχε μια κατακόρυφη πτώση στην απόδοση του και όταν ο Ελιοτ παραγκωνίστηκε απο τον Πεδουλάκη, είδαμε ξανα τον Φελντειν του πρωτου μισού της σεζον.

      Δεν ξέρω αν το θέμα του ειναι ψυχολογικό ή αν αργεί απλα να βρει ρυθμό σε ενα παιχνίδι, αλλα με την ομάδα που χτίζει ο Πεδουλάκης, νομίζω οτι ειναι ο αδύναμος κρικος. Είναι σχεδόν σίγουρο οτι θα ειναι ο ενας απο τους δυο που θα μείνουν απ'εξω στο πρώτο μισό της σεζον στην Ελλάδα και θα πρέπει να γίνει θεαματική βελτίωση του ώστε να μείνει στην ομαδα.

      Ξερω οτι ειναι παααααρα πολύ νωρίς και ίσως προτρέχω αλλα ήταν εμφανές στις κινήσεις του το πόσο εξω απο τα νερά του ένιωθε στην διάρκεια και των 2 αγώνων και αυτό μεταφράστηκε και σε λίγα λεπτά στο παρκε.

      Με δεδομένη λοιπόν την "ευκολία" του Πεδουλάκη να αλλαζει παιχτες κατα την διάρκεια της σεζον, δν αποκλείω πολύ συντομα να έχουμε προσθήκη Αμερικανου (πάλι) ποιντ γκαρντ στην θεση του Φελντειν.

      Διαγραφή
    5. Ο Φελντειν περσυ ταβανιασε. Ετσι κι αλλιως, ηταν υπερβαση για εναν παιχτη (που σε αυτη την ηλικια ειχε ασημαντη καριερα) το να παιξει αξιοπρεπως στην Ευρωλιγκα σε μεγαλο κλαμπ.
      Ας παει στην ευχη του θεου και ας παρουμε εναν κοινοτικο γκαρντ στη θεση του, εστω και "μικρο" ονομα.

      Διαγραφή
    6. Μαλιστα, ας φυγει ο Φελντεην που περισυ μαζι με Καλαθη και Γκιστ επαιζαν 30+ λεπτα μεχρι τον Φεβρουαριο και ας ερθει οποιος να ειναι.

      Διαγραφή
    7. Όχι "όποιος να ναι". Ένα αντίστοιχο όνομα/κασε με εκεινα του Φελντειν όταν πρωτοήρθε.

      Μηπως καναμε λαθος που φεραμε το Νικολς και δεν αφησαμε μονο του τον Γκιστ να παιζει παλι 30+ λεπτα? Δεν καταλαβα το επιχειρημά σου για την περσινη (αποτυχημενη, θυμιζω) χρονια.

      Διαγραφή
  60. Γνωριζει κανεις αν θα υπαρχει τηλεοπτικη καλυψη στο Gomelsky cup??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Ο Φελντέιν όχι μόνο δε φεύγει αλλά θα παίξει. Είναι καλύτερος του Ρίβερς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλυτερος σε τι?

      Διαγραφή
    2. Ειναι πιο αδυνατος!

      Διαγραφή
    3. οντως ο ριβερς εχει πολυ λιπος πανω του και ειδικα για την θεση που παιζει. θα επρεπε να ειναι πιο στεγνος. εκτος αν τον παχαινουν για να ποσταρει πιο ευκολα τον λοτζεσκι

      Διαγραφή
  62. Υπάρχει κανείς που παίζει το Euroleague Fantasy Challenge και μπορεί να πει σε γενικές γραμμές δυο λόγια για το παιχνίδι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νααι φιλε τι θες να μαθεις συγκεκριμενα?

      Διαγραφή
    2. Πολλά θέλω αλλά φαντάζομαι παίζοντας θα εξοικειωθώ.
      Μια ομάδα που έχεις φτιάξει μπορείς να την βάλει σε όσες private leagues θες;

      Διαγραφή
    3. Ναι νομιζω δεν υπαρχει περιορισμος. Το καλυτερο που εχεις να κανεις αν δεν εχεις καθολου εμπειρια, ειναι να μπεις σε αυτη τη σελιδα που θα βρεις πολλες πληροφοριες για το παιχνιδι, ιδιαιτερα λιγο πριν αρχισει η Eurolege θα ανεβουν αναλυτικα αρθρα. Καλη τυχη και καλο.. καψιμο! Ειναι πολυ εθιστικο! http://www.efctheblog.gr/

      Διαγραφή
    4. Ναι φίλε. Όπου θες τη; Βάζεις. Επισης μπορείς να εχεις και οσες ομάδες θες. Αν είσαι καινούριος θα σου δωσω την βασική οδηγία. Μη. Επενδύσεις σε ακριβους παίκτες στην αρχή, αν δεν παιξουν καλά σλεχιυν κατακόρυφη πτώση και ή χρονιά πάει στραφι. Τις 2 πρώτες αγωνιστικές επενδύσεις σε παικτες που παιζουν απέναντι σε ευκολες ομαδες και θα κανουν καλά νούμερα. Αν καποιος παικτης κάνει τρομερή 1η και 2η αγωνιστική αγοράσε τον γιατί ή αξία ανεβαίνει με τον μέσο ορο και ακόμα μαι μς μέτριο βράδυ θα σου φέρει κρεντιτς. Τέλος άσε κάβα μερικα κρεντιτς (πχ 20) ώστε να μπορείς να αγοράσεις κάποιον με μεγάλη δυναμική μετα

      TraderV

      Διαγραφή
    5. Σας ευχαριστώ και τους δύο. Άντε καλή σεζόν να έχουμε!

      Διαγραφή
  63. Γκριν ή Φελντέιν παιδιά? Είναι νομίζω κοντά σε στυλ. Ποιον θεωρείται καλύτερο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φελντειν. Ειναι και οι δυο επιθετικα πολυ κοντα απλα ο φελντειν θελει λιγα λεπτα για να φτιαξει ψυχολογια πριν αρχισει να μπουμπουναει. Καλυτερος αμυντικος ο φελντειν και πιο εμπειρος απο τον γκριν στα ευρωπαικα δεδομενα

      Διαγραφή
    2. Ο Γκριν έχει φτάσει μέχρι το ΝΒΑ. Ο Φελντέιν?

      Διαγραφή
    3. Ο Φελντειν μέχρι το ACB που δεν θα παιζε ο Γκριν εκτος αν τον ήθελε η Φουενλαμπραδα και η Παστιτσαδα.

      Διαγραφή
    4. Στη Φουενλαμπράδα έπαιζε ο Φελντέιν.. Ο Γκριν Ευρωλίγκα. Και μέτα ΝΒΑ.

      Διαγραφή
    5. Ο Γκριν σκοραρει με κάθε τρόπο ενώ ο Φελντείν είναι σουτέρ. Ωστόσο ο 2ος είναι πολύ πιο συνεπής στην άμυνα.

      Διαγραφή
    6. O Mατ ο Τζάνινγκ τους κατουράει και τους 2.

      Διαγραφή
    7. Ο Τζανινγκ ειναι πιο σοφτ και απο τον βιταμ Σοφτ ΜΚΦ. Ο Στομπερυ πριν 2 ετη τον πήρε παραμάζωμα.

      Διαγραφή
    8. και την άλλη χρονιά ο Τζάνινγκ Φ4 κι ο Στρόμπερι 14ος στους 16 με λιγότερο χρόνο κι απ' τον Αθηναίου.

      Διαγραφή
    9. Εκτός αν ο Γκριν βγει Ντιλέινι (που μεταξύ μας, με το Σφαιρό πιο πιθανό είναι να βγει Λαφαγιέτ παρά Ντιλέινι) ο Φελντέιν υπερέχει.

      Διαγραφή
  64. Mπράβο Jim, το καλύτερο post σου για μένα αυτό. Οτι είσαι φοβερός αναλυτής το ξέραμε, αλλα αποδεικνύεσαι και μεγάλος αισθηματίας!
    Δεν θυμάμαι πως έκατσε και βρήκα το hoopfellas για πρώτη φορά πριν 4 χρόνια, αλλά αν κρίνω από post σαν αυτό τότε θεωρώ εκείνη τη στιγμή ως ένα από τα πιο σημαντικά "κατά-λάθος" κλικ της ζωής μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Καλημέρα
    -Για το τουρνουα και το ολο celebration για το Διαμαντιδη : χτες κατάφερα να δω υπο κανονικές συνθήκες και το ντοκιμαντέρ και αντιλαμβάνομαι οτι η ΚΑΕ είναι σε τρομερη φόρμα και στο κομματι των εκδηλωσεων,κατι που ενισχυει τον σύλλογο γενικοτερα.Ας μην ξεχναμε και τον μεγάλο Φρανκι που του είχε γινει αντιστοιχη (τηρουμένων των αναλογιών) τιμή σε φιλικό και παλι με την ΤΣΣΚΑ.Απλα πιάνει μια μελαγχολία πως αρκετοι μεγαλοι δεν είχαν το φινάλε που τους 'επρεπε....

    -Επειδη η ζωή συνεχίζεται ας συνεχίσουμε λιγο μπασκετικά
    Ο ΠΑΟ έχει ολοφάνερο πλεονασμα σε πoιοτητα σε σχεση με τα προηγουμενα χρονια στις θέσεις 2-3-4,με ορισμενα φανερα θέματα οπως τα ποσταρισματα των αντιπαλων ψηλων,η κακη αποδοση στο αργο τεμπο και τα ριμπαουντ πάλι.Ο Σινγκλετον αναμενεται να ρολάρει καλυτερα στη συνεχεια και να ανεβασει την αμυνα του ψηλά λυνοντας καποια θέματα.
    Η υποθεση Φελντειν έχει πολυ ψωμί ακομα.Ο Δομινικανος βρισκει στο ροτεισον δυο παικτες με κοινα χαρακτηριστικά τον Παππα και τον Τζειμς που μπασκετικα εχουν πλεονεκτημα αντι αυτου.Σε αυτο που υπερτερι σιγουρα ο Φελντειν απ τον Παππα ειναι τα ποδια στην αμυνα και η μαχητικοτητα.Ο Πεδουλακης θα μπορουσε να δοκιμασει καποια σχηματα με τον Φελντειν και τον Παππα στο 2 και στο 3 αλλα φοβαται τα ψηλα καλα τριαρια οτι θα κανουν παρτι στην επιθεση.Το προβλημα με τον Φελντειν ειναι πως ,μενοντας εκτος Εσακε και παιζοντας μαξιμουμ δεκαλεπτα στην Ευρλιγκα θα βγει τελειως εκτος αγωνιστικου ρυθμου και θα ψιλοχαθεί.Απ αυτη τη σκοπια ισως δουμε εκπληξη τυπου Νικολς και Ριβερς εκτος (για να αναθεωρησω το προηγουμενο ποστ μου)

    -Στον ΟΣΦΠ τα πραγματα δεν ειναι καλα ακομα.Εσωστρεφεια ,τα ιδια αγωνιστικά προβληματα με περσι και μαλλον διογκωμενα με τον Γιανγκ ανετοιμο και τους Παπαπετρου Παπανικολαου χωρις ρολο ακομα.Οταν ο Αθηναιου ειναι ο καλυτερος παικτης στα φιλικα τα πραγματα δεν ειναι καλα.Δυσκολη χρονια για το Σφαιροπουλου που δεν ξερω αν θα γλιτωσει αν αποτυχει με τον ιδιο τροπο οπως περσι.

    -Τραυματισμος σοκ του Κοπονεν σε τροχαιο,ελπιζουμε ολοι το παιδι να ειναι καλα και να ξεκινησει τη σεζον κανονικα

    https://twitter.com/fcbbasket?lang=el

    -Ξεκατινιασματα - απολαυση στην αγαπημενη μας σαπουνοπερα Αρμανι με τον Προλι να "αδειαζει" τον Τζεντιλε
    http://www.novasports.gr/basket/europi/euroleague/article/291445/proli-na-ginei-adras-o-tzedile/#.V-EQEjXSh2E
    77 τοποθετησου:P

    no_closure

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοινά χαρακτηριστικά ο Π. με τον Φ;! Που ο ένας είναι 3-D και ο άλλος πάει στο 1 vs 1;

      Διαγραφή
    2. Ο Παππας ειναι slasher, ο Feldeine 3&D.
      Θα ελεγε καποιος πως αλληλοσυμπληρωνονται.

      Απο την αλλη βεβαια, περισυ οταν ηρθε ο Ουιλλιαμς και ο Φελντεην επαιρνε λιγοτερο μπαλα, η αποδοση του επεσε κατακορυφα. Αληθεια που βρισκεται ο Ελλιοτ; Βρηκε ομαδα;

      Διαγραφή
    3. Golden state warriors o EW, Q81.

      Διαγραφή
    4. Και Kuzmic και Elliot? Μαγικες μεταγραφες μαζι με Durant!

      Διαγραφή
    5. Mην το γελάς. Με αυτή τη μεταγραφή ο Έλιοτ έχει ήδη δαχτυλίδι ΝΒΑ στα χέρια του ακόμα κι αν φύγει αύριο.

      Διαγραφή
    6. Ο Κούζμιτς πήγε Ερυθρό Αστέρα.

      Διαγραφή
  66. Τον Φελντειν θα τον δουλέψει ο Αρτζι.
    Κι αν τα παίρνει οπως ο Γκιστ, ο Γιονας και ο Λασμε, θα κλειδώνει τον καλύτερο αντίπαλο δημιουργό και σκορερ και θα ματσάρει ολα τα τριαρια (οχι τεσσαρια) της ευρωλιγκα.
    Στο χερι του είναι.
    Πέρσι ειχε μπλέξει με κοουτς που τους θελε ολους ετοιμους οπως στην εθνική του.

    Μπακατσουλας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Παιδιά, επειδή έχω βαρεθεί να το βλέπω:

    ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΑΡΙ Ο ΤΖΕΙΜΣ. 2 βαρβάτα φιλικά έπαιξε η ομάδα, τον αγώνα τον άρχιζαν Καλάθης-Φελντέιν (διόλου τυχαίο ο σουτέρ δίπλα στον Καλάθη) και μετά ο Τζέιμς έπαιζε πακετο με τον Παππα και τον Μπουρουση (επισης ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΥΧΑΙΑ Η ΤΡΙΑΔΑ). 'Επαιξαν για μερικά λεπτά Καλάθης Τζέιμς στα γκαρντ αλλα δεν ηταν το βασικο σχημα του ΠΕδουλακη.

    Δλδ για όνομα, τα σχήματα ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν ειναι τυχαια:

    Καλαθης με δυάρι που προτιμά τα σουτ από τα 6.75 (ούτε ο Παππάς ούτε ο Τζέιμς) από τα drives, δλδ τον Φελντίν. Ούτε είναι τυχαίο που στην χαμηλή πεντάδα (με ΒΧ Γκιστ Σινγλκτον), το δυάρι είναι ο Φ., που είναι το μακρύτερο δυάρι. Θέλει να παίξει με χαμηλό σέντερ αλλά ψηλή πεντάδα ο RG.

    Τζέιμς πακέτο με Μπουρούση για να κρύβεται το έλλειμα στο διάβασμα φάσεων ΚΑΙ πακέτο με τον Παππά ώστε ένας από τους δύο (αναλόγως κάθε φορά το ποιος είναι σε πλεονεκτική θέση) να πλαγιοκοπεί με drives το καλάθι.

    Ναί, παίξανε για λίγα λεπτά Τζέιμς Καλάθης μαζί αλλά το σχήμα ήταν περίεργο-ο πρώτος έβγαλε 3 ασσίστ και ο 2ος έβγαλε μια ενώ πήγαινε για drives κυρίως.

    Η εμμονή με τον Φελντίν σε κάθε αγώνα θα καταντήσει αυτοεκπληρούμενη προφητεία στο τέλος. Είναι στα όρια της ψύχωσης και μου φαίνεται θα αρχίσω να συμφωνώ με τον συνάδελφο μηχανικό που βλέπει μάνατζερ πίσω από τα σχόλια.

    ΥΓ. Έχετε αναλύσει ΟΛΕΣ τις πιθανοτητες για τους ξένους εκτός από μία: 'Εχετε σκεφτεί πως ο Πεδουλάκης μπορεί να πάει με Φελντίν στο ΣΕΦ επειδή είναι 2ος αγώνας και θέλει να πάρει μαζί του παίκτες που τον ξέρουν και τους ξέρει; Αποδώσει δεν αποδώσει ο παίκτης είναι περισσότερο καιρό με την ομάδα, κάτι που για έναν ακατανόητο λόγο δεν το υπολογίζετε ως παράμετρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. θα επιμείνω πως ο Παναθηναικός έχει πρόβλημα στην post defense στο paint. το είδαμε με τον zirbes και με cska.
    κατά τα άλλα η ομάδα απλά δεν παίζεται.
    ο γαύρος δείχνει να είναι πίσω ποιοτικά και με τα γνωστά προβλήματα fitness που στην πορεία θα γίνουν οξύτερα.
    πάντως και οι δύο ομάδες έχουν δυνατότητες γιά play offs με τον Παναθηναϊκό να μπορεί και παραπάνω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. πόσο είναι η τιμή εισιτηρίου σε αγώνα της ευρωλίγκας?....ναι εξαρτάται από την θέση αλλά στο περίπου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αρχιζουν απο 20 ευρω,θα μπαινεις στο viva.gr και θα διαλεγεις τιμη και θεση,δινοντας το αφμ,πληρωνοντας με καρτα.

      Διαγραφή
    2. Απο 10 ευρω αρχιζει το εισιτηριο.

      Διαγραφή
    3. Πέρυσι ξεκινούσαν από 10€. Ελπίζω να μην αλλάξει φέτος

      Διαγραφή
    4. μαλλον εκανα λαθος εγω με τα εισητηρια ,απο 10 ευρω αρχιζουν και ειναι στην θυρα που καθονται τα παιδια της θ13 και ψηλα στον εξωστη.

      Διαγραφή
  70. Τρομερό άρθρο για τον Θρύλο Διαμαντίδη.
    Ο Διαμαντιδης είναι πια ένας θρύλος και τυχεροί όσοι τον ζήσαμε.Απίστευτες στιγμές που θα θυμούνται όλοι άσχετα με το ποια ομάδα υποστήριζαν.Και κάτι που ξεχνάμε:Ο Γκερσον τον ήθελε στον Ολυμπιακό και του έδινε λευκή επιταγή.
    Απίστευτο ταλέντο και αξία και διαμάντι για κάθε coach.Η τριπλέτα Διαμαντιδης Ομπραντοβιτς Μπατιστ άλλαξε το ρουν του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.Και μαζι έκλεισε κι επίσημα ένας κύκλος γεματος λύπες και χαρές.
    Μία επισήμανση.Φανταζεστε να μην είχε φύγει ο Σπανούλης για Ολυμπιακο?Θα μιλαγαμε για εναν ακόμα Θρύλο θα είχε σίγουρα 5 και ίσως 6 ευρωπαϊκά κάτι μοναδικό και θα είχαμε δει ακόμα πιο εντυπωσιακά παιχνίδια.

    Και μία ερώτηση προς Τζιμ και λοιπούς.
    Ο Μιλος έκανε μία εντυπωσιακότατη πάσα πίσω από την Πλάτη.Δειχνει ως ο Πιο εντυπωσιακός πασερ και τρομερός σουτέρ.
    Ο Καλάθης τον ξεπέρασε πέρυσι στις περισσότερες κατηγορίες.Αρα ποιον θα επελεγατε ρε μάγκες από τους δύο.Ο Ένας θέαμα και σκορ ο Άλλος δημιουργία και ενέργεια.




    Υ.γ-Υπάρχει πιο εκρηκτικός Παίχτης από τον Τζέϊμς?
    Υ.γ2.-Μπορεί ο Γκρίν να τα καταφέρει?
    Υ.γ3.-Κάποιος ρώτησε πιο πάνω για το euroleague fantasy challenge.Τι ξέρετε?


    Τσουρέκας-Ποντίκας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για το ερωτημα σου ποιον θα διαλεγαμε μεταξυ τεοντοσιτς και καλαθη θα σου απαντησω με ερωτηση και εγω και δωσε την απαντηση εσυ.ειναι μια γκομενα με φοβερο κορμι,βυζαρες,πανεμορφη παιχνιδιαρα και φοβερη στο κρεβατι αλλα δεν μαγειρευει δεν σκουπιζει δεν σιδερωνει και παιζει και να σου φορεσει και κανενα κερατο.ειναι και η αλλη που ειναι πιστη, νοικοκυρα, μαγειρευει σε εχει πασα αλλα ειναι και λιγο μπαζακι,ποια θα διαλεγες?

      Διαγραφή
    2. Τηνν πρώτη φίλε. Καλύτερα μέτοχος μερικός σε μια πολύ κερδοφόρα επιχείρηση παρά ολικός ιδιοκτήτης σε μια επιχείρηση που δεν φέρνει κέρδη με τη σέσουλα.

      Διαγραφή
    3. καλά, το Μίλος δεν τον λες ακριβώς κερδοφόρα επιχείρηση. Μάλλον πεταμένα λεφτά τον λες, ρώτα και το Βατούτιν. Κι ο Καλάθης πεταμένα λεφτά είναι, αλλά για τον Καλάθη πετάς λιγότερα λεφτά από όσα για το Μίλος.

      Διαγραφή
    4. Όχι και πεταμένα λεφτά ο Μίλος, ο καλύτερος άσος by far εκτός NBA. Έχει τα θεματάκια του σε άμυνα και στα final-four, αλλά όπως αποδείχτηκε μπορεί να οργιάσει σε ομάδα με στελέχωση που κρύβει τις αδυναμίες του. Μόνο τον Γιασικεβίτσιους θυμάμαι να κάνει παρόμοια πράγματα στο δημιουργικό κομμάτι. Ο Μίλος όμως τον έχει ξεπεράσει. Η σύγκριση με τον Καλάθη είναι ατυχής κατά τη γνώμη μου.

      Pepe

      Διαγραφή
    5. Εξαρταται τη ομαδα θελεις να φτιαξεις φιλε.Παντως ο Μιλος ταιριαζει γαντι στην ΤΣΣΚΑ και ο Νικ στον Παναθηναικο χαχαχα

      Διαγραφή
    6. ο μιλος εχει ξεπερασει τον γιασικεβιτσιους ... μαιστα ... αχ θεε μου σε τι εχω φταιξει?

      Διαγραφή
    7. ο Σάρας δεν είχε ποτέ αυτό που λέμε "μπορεί να χάσει ένα παιχνίδι μόνος του". Όταν ο Μίλος το αποβάλλει αυτό, θα τον συγκρίνουμε με τον Σάρας.

      Διαγραφή
    8. Ορθή επανάληψη γιατί πέσετε να με φάτε με το δίκιο σας: ο Μιλος θεωρώ οτι έχει ξεπεράσει τον Σάρας στο δημιουργικό κομμάτι μόνο, οχι σε τίτλους ούτε σε πνεύμα νικητή. Έχει δώσει εκπληκτικές παραστάσεις με την Εθνικη Σερβίας αλλα δεν θα τον ήθελα με τίποτα στην ομαδα μου σε final-four.

      Pepe

      Διαγραφή
    9. Εντάξει και σε δημιουργία ο Σαρας ήταν καλύτερος εξού και έκανε back to back με την ασύλληπτη Μακαμπι του 2004-2006.Το δίδυμο parker-saras>Milos-de colo.

      Τσουρέκας-Ποντίκας

      Διαγραφή
    10. Προς Τσουρέκας

      Δεν έχω εικόνα των στατιστικών τους την περασμένη χρονιά στην Euroleague, αλλά δεν έχουν τόσο σημασία αυτά τα νούμερα. Πιό σημαντικό είναι το γεγονός ότι στη σύγκριση Μίλος-Νικ δε μας δίνετε αρκετές πληροφορίες για να απαντήσουμε. Πολύ απλοκά

      Πρώτον, ποιοί είναι οι άλλοι 11 παίκτες της ομάδας; Μια ομάδα με 6-7 σουτέρ ή καλούς σκόρερ στις άλλες θέσεις, όπως ο ΠΑΟ, δεν έχει τόση ανάγκη το σκορ από τον άσσο της, όσο μια άλλη στην οποία οι παίκτες "χτίζουν" ένα γήπεδο και κινδυνεύουν οι μπεκάτσες της περιοχής, σε κάθε αγώνα της ομάδας (ή τέλος πάντων, οι θεατές των αγώνων φωνάζουν γκολλλλλλλλλλ :-) όταν η ομάδα σκοράρει). Εξάλλου, θα έχει χημεία με τους υπόλοιπους 11
      παίκτες; Ταιριάζει στο στυλ παιχνιδιού τους;

      Δεύτερον, σημαντικό ρόλο παίζει η προπονητική φιλοσοφία. Για παράδειγμα, στο σετ παιχνίδι, ο Μίλος απλά δεν παίζεται, ενώ το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει στο επιθετικό transition, όπου ο Νικ κάνει... Πατριάρχες!

      Όλα αυτά βέβαια είναι υπέρ-απλουστευμένα και οι ειδικοί θα απαντούσαν πολύ πιό συγκεκριμένα και στοχευμένα. Πάντως, το ιδανικό θα ήταν να είχα και τους δύο στην ομάδα, οπότε καλύπτω σε άμυνα και επίθεση όλα τα πιθανά είδη παιχνιδιού-στρατηγικής των αντίπαλων ομάδων. Ή απλά να είχα τον... 3D! :-)

      Αλέξης

      ΥΓ. Απαντώντας υποθετικά, νομίζω ότι στον ΠΑΟ, των υψηλών ταχυτήτων και της ενέργειας, "κολλάει" καλύτερα ο Νικ...

      Διαγραφή
  71. Ο Λάρκιν μαζί με το Μπομπουά θα είναι το βασικό δίδυμο της Λαμποράλ για φέτος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Διαβάζοντας το κείμενο καταλαβαίνει κανείς όχι τόσο τον παίκτη, αλλά κυρίως τον άνθρωπο Διαμαντίδη και την επίδρασή του στο άθλημα, αλλά και στην κοινωνία.
    Το μόνο παράπονο από την ομάδα μου (διοίκηση) είναι ότι τον άφησαν εντελώς μόνο τα δύο τελευταία χρόνια να παλεύει έχοντας επιεικώς μέτριους παίκτες δίπλα του και καθοδηγούμενος από έναν ξεπερασμένο (Ιβάνοβιτς) και από έναν παντελώς ακατάλληλο προπονητή (Τζόρτζεβιτς).
    Ευχαριστούμε Jim.

    Εγώ είμαι εδώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Ο φελντεινας κοβεται, κατι που ειχε φανει, και μαλιστα υπηρχαν σκεψεις το καλοκαιρι να λυθει το συμβολαιο του!!
    Καθαρα παιχτης ρυθμου και ζηταει λεπτα στο παρκε και μαλιστα συνεχομενα για να μπορεσει να δειξει πραγματα, παιχτης που βρισκει ρυθμο απο την επιθεση και μετα βγαζει ενεργεια και στην αμυνα.
    Εννοειται οτι στην ευρωπη θελουμε 2 παιχτες στο 2 και δεν βγαινει η χρονια ΠΑΛΙ με 4 παιχτες για 2 θεσεις!! Η ενεσεις ενεργειας στο 2 απο ριβερς μαλλον δεν πολυ βγηκανε σαν σχηματα και ισως και να ειναι λιγο αργος για να μπορεσει να ακολουθησει γρηγορα 2αρια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΕΛΕΟΣ με τον Φελτειν δεν κοβεται που να χτυπιεστε,ο ιδιος ειπε οτι ο κοσμος στο ΟΑΚΑ ηρθε να δει τους νεους παιχτες,αλλα ορισμενοι απο κολλημα ειδαν οτι ηθελαν.

      Διαγραφή
    2. Δεν σου έφτανε που έχεις φαγωθεί να φύγει ο Feldeine "chris nas" (τρομάρα σου) διαδίδεις τώρα και ψεμματάκια. Αν περιμένεις ότι έτσι θα επηρεάσεις οποιονδήποτε, απατάσαι mister.

      Διαγραφή
    3. καλά, υπάρχουν τόσοι φανς του Φελντειν?
      εκτος αν ειναι γαυροι

      Διαγραφή
    4. Εδώ υπάρχουν τόσοι που έχετε φαγωθεί να φύγει παίκτης απλά και μόνο επειδή δε βλέπετε να βάζει πόντους. Στα @@ σας η ομοιογενεια, τα αποδυτηρια, η φημη της ομαδας για το αν διωχνει ευκολα παικτες κοκ. Εκτος βεβαια αν μιλαμε για μανατζερ που πλεον αρχιζω και το πιστευω.

      Διαγραφή
  74. Τα λογια ειναι περιττα για τον Μητσαρα,ενα μεγαλο ευχαριστω μονο απ'τα βαθη της καρδιας μου για ολες τις μαγικες στιγμες που μας χαρισε.Κατα την αποψη μου βεβαια ακομα σημαντικοτερο της μπασκετικης του αξιας και προσφορας του στο αθλημα,ειναι το ηθος και η ταπεινοτητα του που ειναι παραδειγμα για εμας και τα παιδια μας.Τζιμ μπραβο για το συναισθηματικο και απολαυστικο αρθρο σου. 3dbigfan

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. ο σιγκλετον δεν πηδουσε καθολου για να κοψει στον αερα τους αντιπαλους που ποσταριζαν τον γκιστ, οσο ο τελευταιος τους κρατουσε στην αμυνα εδαφους. ακομη κι αν ηταν ενα μετρο διπλα του. αυτο πρεπει να το διορθωσει ο πεδουλας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 12.16 φιλικα ηταν ρεεεεεε!!!!

      Διαγραφή
    2. Από οσο εχουμε δει τον Σιγκλετον περσυ, η αμυνα ψηλα δεν ειναι το φορτε του. Αντιθετα στην αμυνα με το σωμα ειναι αρκετα καλος.

      Διαγραφή
  76. Jim καλησπερα. Διαφωνω με το σημειο που αναφερεις οτι ο Δ.Δ. και η καριερα του μπορει να γινουν παραδειγμα και οδηγος για την ελληνικη κοινωνια ωστε να λυθουν τα προβληματα της. Ο Δ.Δ. καθως και μερικοι αλλοι ειναι εκ του αποτελεσματος προτυπα και οδηγοι για οποιον θελει να γινει επαγγελματιας μπασκετμπολιστας στην Ελλαδα.
    Η κοινωνια μας υποφερει απο το υπαρχων συστημα. Η κοινωνια ομως ειναι πολυ διαφορετικη και απειρως πιο περιπλοκη απο μια αθλητικη καριερα. Ετσι ο αλτρουισμος (στοιχειο που ειχε στο μπασκετ σε τεραστιο βαθμο ο 3D) ειναι σημαντικος για την προοδο της κοινωνιας μας αλλα χρειαζονται ακομη πολλα αλλα εφοδια ωστε να λυθουν τα προβληματα μας και να εχουμε μια δικαιη και ανθρωπινη κοινωνια.

    Περιμενουμε με τρελα μια αναρτηση της "βολτας στην ευρωπη" για να μαθουμε τι παιζει στα ευρωπαικα clubs με την δικια σου ματια.

    Μανος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Τι θα γίνει με Κοπόνεν ρε παιδιά? Θα πάρει παίχτη η Μπάρτσα?

    Pablo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Αν ο Αργύρης μπορέσει και πάρει το 80% των δυνατοτητων, των παικτών που έχει.
    Ψάξτε για τους άλλους δύο του final four.
    (Πάνω απο 80% κτυπάει στα ισια κουπα)
    Η ΤΣΣΚΑ χωρίς ατυχίες κρατάει το συντριπτικα μεγαλύτερο ποσοστό απ'όλους για το final four.
    Δεν υπερβάλω καθόλου γιατί υπαρχουν ομάδες που και το 90% τους να πιάσουν δεν περνάνε ουτε play off.

    PS. Ο ΟΣΦΠ θα ηταν επικίνδυνος με άλλο προπονητή πχ Τρινκερι η Μπλατ που θα μπορουσαν βέβαια να βάλουν το εγώ τους κατω απο αυτό του Βασίλη.
    Ο Σφαιροπουλος παρ'οτι συμπαθεστατος μοιάζει με εμπόδιο κι αυτό ειναι κρίμα.
    Όπως κρίμα είναι η φόρτωση του paint της ομάδας απο τον Ρασνατοβιτς με νταλικέρηδες.
    Δεν είναι δυνατον να έχεις ζωγράφους στην περιφερεια μέχρι τα power, απο Βασιλη, Χακετ, Γκριν μεχρι Λοτζεσκι και Πριντεζη και στο 5 να έχεις μόνο πήδα βάλε.
    Η καλή περιφέρεια απαιτεί και τέτοιους αλλά οχι μονο τέτοιους.
    Μια φθηνή λύση στη θέση του Μιλοντινοφ θα ηταν ο Μπατιστα.
    Για 10-15 λεπτά θα έδινε άλλη εκταση στο ποστ του ΟΣΦΠ δυσκολα αντιμετωπισιμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν τελικά ο Τζέϊμς προτιμούσε Ολυμπιακό και έπαιρνε και Οκαρο Γουάϊτ θα μιλαγαμε για ομάδα final 4.Σήμερα ο Ολυμπιακός είναι βάσει ρόστερ μία μεσαία ομάδα με φιλόδοξο ρόστερ περιορισμένων δυνατοτήτων.
      Το μεγάλο πρόβλημα λέγεται όντως Σφαιρόπουλος και μετά λέγεται θέση 3 και πιο συγκεκριμένα Παπανικολάου.Το χειρότερο είναι ότι αυτά τα 2 συνδέονται άρρηκτα μέσω του Μανατζερ του Πάπ που είναι αδερφός του Σφαιρόπουλου.
      Πολύ φοβάμαι,για να εχει και μία σχέση με το άρθρο(όλα γύρω από τον 3D γυρίζουν),πως το φινάλε του Σπανούλη θα είναι θλιβερό σε σχέση με του Διαμαντίδη.

      Πείτε λοιπόν μάγκες αν αντί για Green ο Ολυμπιακός είχε mike james και με ένα σέντερ σαν τον Cirbes τι θα μπορούσε να κάνει?


      Τσουρέκας-Ποντίκας

      Διαγραφή
    2. Φινάλε του Διαμαντιδη εννοείς 5 σερί χρόνια χωρίς Ευρωλίγκα, 4 σερί χωρίς Final4 και 2 σερί πρωταθλήματα ο Αγραβανης με Σκούπα και διπλό break? Και να θέλει δεν μπορεί να έχει πιο θλιβερό φιναλε ο Σπανούλης...

      Διαγραφή
    3. Νομιζα πως το πρωτάθλημα της τυροπιτας δεν μετραει.

      ή μετραει τελικα? με μπερδευεις

      Υγ Φανταζομαι τι θα λες για Ναβαρο...

      Διαγραφή
    4. 4 σερί χρόνια χωρίς final 4 ο Διαμαντιδης που μπορεί να γίνουν 4 σερί χρόνια χωρίς καν final 8.
      Σκούπα και διπλό break είχε και ο Μποχωρίδης.Χειρότερο θα είναι ας πούμε να μην πάει καν τελικό Α1.
      Και τέλος πάντων εγώ δεν πετάω οπαδικό σχόλιο.Απλά θέτω κάποια ερωτήματα σε κόσμια πλαίσια.Επίσης συνεχιζω στο παραπάνω σχόλιο.
      Τελος δεν επιδιωκω διενέξεις.Ρώτησα κάτι για Τζέϊμς κ.λ.π
      Πες κι εσύ καμία γνώμη.

      Τσουρέκας-Ποντίκας

      Διαγραφή
  79. Τεταρτος ( και τελευταιος ) τελικος περυσι στο ΟΑΚΑ , γυριζοντας σπιτι με την ιδια παρεα που παμε εδω και εικοσι χρονια γηπεδο .
    - καλα ρε γιατι δεν φωναζε για φαουλ ο Αργυρης στην τελευταια φαση ?
    - ποιος Αργυρης ρε ? Επρεπε να το κανει μονος του ο Μητσος , απο τον Αργυρη περιμενε να του το πει ?
    - ρε μ@λ@#ες , δηλαδη δεν ξαναβλεπουμε τον Μητσο ?
    Μεχρι το σπιτι δεν ειπαμε κουβεντα , τι να πεις αλλωστε για τον ανθρωπο που ηταν παντα εκει ?
    Αυτο για μενα ηταν και το μεγαλυτερο προσον του Μητσου , ηταν παντα εκει.
    Στα ευκολα , σε αγωνες με μικροτερης δυναμικοτητας αντιπαλους που προσπαθουσαμε ολοι να δουμε "πως διαολο περασε αυτη την πασα ".
    Στα δυσκολα , που επαιζε τριανταπενταλεπτα στον ιδιο ρυθμο χωρις ανασα και καθαριζε παντα στο τελος .
    Στα πολυ δυσκολα , που πραγματικα ηταν απολαυση να τον βλεπεις ,στην αμυνα να κλεβει μπαλες και να μοιραζει μπλοκ και στην επιθεση να τα κανει ολα να φαινονται τοσο απλα και ευκολα που απορουσες τι αθλημα παιζουν οι υπολοιποι .
    Και τελος στους αγωνες της κατηγοριας "παλι καλα που υπαρχει και ο Μητσος" , ματς που ητανε χαμενα , αγωνες που ολοι λεγαμε "καλα ρε φιλε αυτο δεν γυριζει με τιποτα " και ομως με το 13 στο παρκε ολα γινονται ,με καποιο μαγικο τροπο λες και το συμπαν συνωμοτουσε μαζι του, οι αντιπαλοι να χανουν την μπαλα μεσα απο τα χερια τους και να κανουν χαζα φαουλ η να χανουν καρφωματα και οι συμπαιχτες του να τα βαζουν απο παντου και να παιζουν σκυλιασμενη αμυνα ,λες και με τα μακρυα του χερια ελεγχε ολο το γηπεδο και απλως "εκανε πραγματα να συμβουν ".Οταν ηταν στο παρκε οι αντιπαλοι δειχνανε πολυ χειροτεροι απο οτι πραγματικα ητανε και οι συμπαιχτες του δειχνανε πολυ καλυτεροι απο οτι πραγματικα ητανε , και ολα αυτα τα εκανε να φαινονται τοσο ευκολα .
    Να εισαι παντα καλα ρε Μητσαρα , ενα ευχαριστω ειναι καποιες φορες πολυ λιγο για να χωρεσει ολες τις μαγικες στιμες που μας χαρισες τοσα χρονια αλλα και παλι ποτε δεν σου αρεσαν τα πολλα.

    Teo


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Jim, αν σου έλεγαν πως ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να προσθέσει ακόμα έναν παίκτη στο roster του σε ποιά θέση θα πρότεινες να αποκτηθεί αυτός ο παίκτης και ποιά χαρακτηριστικά θα έπρεπε να είχε ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Τα συναισθήματα που έχω για τον Διαμαντιδη , είναι όπως αυτό της ευτυχίας η του μεγάλου έρωτα, είναι προσωπικη υποθεση , αδύνατον να περιγραφούν με λεξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή