ΠΑΡΤΕ ΤΟΝ!

Το Hoopfellas εγκαινιάζει την ενότητα «Πάρτε τον» για αυτό το καλοκαίρι, παρουσιάζοντας τη βασική του πρόταση για τη θέση του πόιντ γκαρντ στον Παναθηναϊκό.. E.J. Rowland το όνομα του, MVP της Βαλτικής λίγκας φέτος με την εξαιρετική Ρίγα του Ραμούνας Μπουτάουτας. Πάμε να τον τσεκάρουμε μαζί..

Η δική μου οπτική στο χτίσιμο ενός μπακόρτ, το οποίο θα έχει το βάθος και την ποιότητα να σε πάει μακριά μέσα στη σεζόν, εστιάζει στο κομμάτι της λειτουργικότητας, το πιο σημαντικό στο σημερινό recruiting. Όταν λοιπόν έχεις τον Διαμαντίδη ή τον Σπανούλη, χρειάζεται να τους «ντύσεις» με τα κατάλληλα υλικά. Στην περίπτωση μας, η ιδανική συνθήκη για τον αρχηγό των πρασίνων λέει ότι χρειάζεται δίπλα του έναν ball mover και έναν ball stopper (που θα τον προστατεύουν και θα του εξοικονομούν ανάσες), χαρακτηριστικά που φυσικά θα ήταν ακόμα καλύτερο να έχει ένας παίκτης μαζί. Εάν μάλιστα έχει το δυνατό κορμί και το athleticism να αποτελέσει πανοπλία και πνευμόνι μαζί στην περιφερειακή γραμμή, ικανότητα να ελέγξει  το τρανζίσιον (ιδιαίτερα αμυντικά) και να πάει στο ριμπάουντ, τότε μιλάμε για την επιτομή αυτού που εδώ χαρακτηρίζουμε ως quarterback-guard. O Ερλ Ρόουλαντ, συγκεντρώνει πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά σε υπερθετικό βαθμό..

Κάνοντας μια μικρή παρένθεση και μπροστά στο πολύ πιθανό ενδεχόμενο της απόκτησης του Νίκου Παππά (με την παραμονή Διαμαντίδη φυσικά δεδομένη  και τον Ούκιτς με συμβόλαιο) και τους ιθύνοντες να δείχνουν θετικοί στην παραμονή Κάρι, θα πω με το θάρρος τη γνώμης μου ότι σκέτο το backcourt των Ούκιτς, Διαμαντίδη, Κάρι, Παππά δεν λειτουργεί σε καμία περίπτωση μιας και –παρά την σπουδαία ποιότητα ατομικά των παικτών- υστερεί σε πολλά πράγματα, όπως κυρίως το δημιουργικό κομμάτι (όπου πάλι θα πέσει όλο πάνω στον Διαμαντίδη), η ανθεκτικότητα και τα πόδια στον αμυντικό τομέα. Ασυζητητί, οι πράσινοι χρειάζονται «άσσο» ρόλων, που θα φέρει ισορροπία σε αυτό το backcourt που στην ιδανική του μορφή θα χρειαζόταν (ως τέταρτο στοιχείο) έναν παίκτη-μείγμα των Κάρι-Παππά και όχι δύο, με κύριο χαρακτηριστικό το καλό μακρινό σουτ, για να μοιραστεί καλύτερα ο χρόνος και να βρεί λειτουργικότητα γρήγορα το ροτέησιον. Όμως ο πειρασμός της επένδυσης σε έναν τόσο καλό 22χρονο παίκτη είναι μεγάλος (δεν αφήνεις τέτοιες ευκαιρίες πλέον).. Απλά, το ρολάρισμα της περιφερειακής γραμμής θα χρειαστεί περισσότερη δουλειά..

Ο30χρονος, 1.89μ. Ερλ Ρόουλαντ προέρχεται από μια εκπληκτική σεζόν με την VEF Riga η οποία επίσης εντυπωσίασε φέτος σε Λετονία-Eurocup-VTB, με τον Αμερικανό να ανακηρύσσεται MVP στη Βαλτική και στην ποστ σίζον της Λετονίας όπου η ομάδα του κατέκτησε τον τίτλο. Πολύ καλό σύνολο από τον Μπουτάουτας καθώς ποιοτικά η Ρίγα κινούταν σε επίπεδο Ευρωλίγκας, από την οποία ο περπατημένος στα ευρωπαϊκά σοκάκια (Κρεμόνα, Ουνικάχα, Γερμανία)  Αμερικανός γκαρντ έχει παραστάσεις από το πέρασμα του στην Μάλαγα, στην οποία δεν κόλλησε με συνέπεια να περάσει τον δεύτερο χρόνο του συμβολαίου του στη Λετονία με δανεισμό.

Ο Ρόουλαντ είναι αυτό που λέμε power guard. Χτιστό κορμί, πολύ σκληρό παιδί που μπαίνει στο παρκέ για να «χτυπηθεί» (με την καλή έννοια).  Έχει μέγεθος να αμυνθεί και στις δύο θέσεις των γκαρντ. Η δύναμη του του δίνει πολλά πλεονεκτήματα στην περιφέρεια ενώ τα καλά του πόδια τον βοηθούν να ολοκληρώσει το πακέτο του δυναμικού upper body. Τον παρακολουθώ συστηματικά από το 2007 και φέτος ήταν αδιαμφισβήτητα η break out season με τον παίκτη να φτάνει στο υψηλότερο σημείο ωριμότητας του. Αυτό που τον διακρίνει στο παιχνίδι του είναι ο αλτρουισμός. Ψάχνει με πολύ υπομονή τον ελεύθερο παίκτη, το «καλό» σουτ, την «καλή» κατάσταση, προσπαθώντας να κρατά τους συμπαίκτες του αναμιγμένους και «μέσα» στην επιθετική λειτουργία της ομάδας.  Είναι πολύ επίμονος σε αυτό, κάποιες φορές παραπάνω ίσως από όσο πρέπει. Έξυπνος παίκτης. Παίζει δυνατά και έξυπνα. Ξέρει να διαβάσει καταστάσεις, να «βγεί μπροστά από τη φάση».  Περίπτωση combo που είναι περισσότερου λόγω αγωνιστικής φιλοσοφίας πόιντ και πλέον λογίζεται και ως πολύ καλός τέτοιος..

“Do it all guard”. Κάνει τα πάντα ουσιαστικά. Θα αμυνθεί, θα βάλει τα χέρια του στη μπάλα, θα πάει στο ριμπάουντ, θα βγεί στο τρανζίσιον, θα «σκεφτεί» στο μισό γήπεδο. Τα νούμερα του είναι ενδεικτικά..Στη VTB είχε 16.3π. (57.3% 2π.) 5.5 ριμπ.-5.4 τελικές-1.9 κλεψ. Στον επιθετικό τομέα το δυνατό του κομμάτι είναι η transition offense και το penetration. Έχει έκρηξη, καλό πρώτο βήμα, χρησιμοποιεί πολύ (και πολύ σωστά) το δυνατό του κορμί επιδιώκοντας μάλιστα την επαφή προς το τέλος της προσπάθειας του. Έχει καλά πόδια και αρκετούς τρόπου στο finishing. Η δράση του μοιράζεται και στις δύο πλευρές του γηπέδου, αν και ο (δεξιόχειρας) Ρόουλαντ αρέσκεται από την αριστερή πλευρά να επιτίθεται κατά μέτωπο φτάνοντας μέχρι το..διχτάκι ενώ από δεξιά συνηθίζει ένα απότομο σταμάτημα και σουτ πάνω ή πίσω από το κεφάλι του αμυνόμενου.

 Έχει δημιουργία, ξέρει να συμπεριφερθεί στο pick’n roll, ενώ στα συν του σαν penetrator το ότι κοιτάζει με την ίδια συχνότητα το split out με και την «εσωτερική» πάσα εφόσον πατήσει ζωγραφιστό . Ενώ overall είναι σχετικά καλός ballhandler το «τραχύ» του στυλ  και το aggressiveness τον οδηγούν σε λαθάκια (γενικά είναι προσεκτικός με τη μπάλα στα χέρια). Παίζει με πολλά cuts για να εκμεταλλευτεί το όλο του «πακέτο» (σωματοδομή/ικανότητα στο finishing ) ενώ μια πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή του ταλέντου του είναι το post παιχνίδι το οποίο ο Μπουτάουτας αξιοποίησε φέτος δίνοντας του τη μπάλα πλάτη ή ακόμα και με «λόμπες».  Ο τύπος ΞΕΡΕΙ να παίξει χαμηλά, να κινηθεί σωστά ελέγχοντας το κορμί του.

Το κομμάτι του σουτ δεν είναι το καλύτερο του, αν και το πιο σωστό θα ήταν να πούμε ότι μάλλον δεν είναι το ίδιο αποτελεσματικό με αυτό της διείσδυσης. Ουσιαστικά είναι λίγο streacky αν και αυτός ο όρος δεν ταιριάζει σε ένα παίκτη που δεν εκβιάζει (ειδικά περιφερειακά) σουτ και περιμένει την καλή κατάσταση. Ο μηχανισμός του χωράει συζήτηση. Σουτάρει σε μακρινό χρόνο αφού κρατάει το κορμί έναν τόνο παραπάνω στον αέρα, ενώ το release του δεν είναι ιδιαίτερα γρήγορο. Δεν είναι κακός, όχι σε καμία περίπτωση. Φέτος σούταρε με 44% στη Λετονία, 40% στο Eurocup και 27.2% στη VTB με μ.ο. 3 προσπαθειών ανά παιχνίδι. Είχε μέρες που «γάζωνε» και άλλες που «ήμασταν κλειστά».. Γενικά σουτάρει όμως και  θεωρώ ότι μια άμυνα μπορεί να τζογάρει ελεγχόμενα μαζί του αλλά όχι να του δώσει σε βάθος χρόνου πολλά ελεύθερα σουτ.

Αμυντικά ο παίκτης είναι αυτό που λείπει από τον Παναθηναϊκό για να θωρακίσει το μπακόρτ του. Ξέρει να πιέσει τη μπάλα, βάζει πολύ καλά τα γρήγορα χέρια του πάνω σε αυτήν, «μαντεύει» στη weak side και είναι πολύ αποτελεσματικός στο αμυντικό ριμπάουντ. Εξίσου καλός σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο στο αμυντικό κομμάτι, στόπερ ανάπτυξης στο αμυντικό τρανζίσιον. Βάζει το σώμα του παντού, θα «χτυπηθεί» με τους σκρίνερς, θα κυνηγήσει. Αξιόπιστος και στο ποστ, δύσκολα ποστάρετε, λόγω σωματοδομής, γεγονός που θα βοηθήσει στην άμυνα total switch του Πεδουλάκη. Ήσυχο παιδί και επαγγελματίας.

Ο Ρόουλαντ, εν κατακλείδι, είναι μια πολύ καλή περίπτωση για τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό. Ακόμα και για τον Ολυμπιακό στην περίπτωση όμως που μείνει ο Σπανούλης και φύγει ο Λο.. Αλλά εκεί τα πράγματα είναι ρευστά ακόμα.. Στο πράσινο μπακόρτ μπορεί να δώσει ενέργεια, δύναμη, aggressiveness, να το κάνει πιο «τραχύ», σκληρό και με περισσότερες επιλογές αμυντικά. Εν ολίγοις να παίξει τον ρόλο του εξισορροπιστή δίπλα στο επιθετικό ταλέντο των Παππά (λογικά)-Ούκιτς και τα κατά ένα χρόνο μεγαλωμένα πόδια του Διαμαντίδη. Παίζει σκεπτόμενο μπάσκετ και μπορεί να «μπεί» γρήγορα στην ομάδα. Θα έλεγα ότι είναι περίπτωση Κάρι, με τον Ραμέλ να έχει ακόμα υψηλότερο επίπεδο σκέψης, αποτελεσματικότητας στο σουτ και στο shot selection και τον Ρόουλαντ να υπερέχει κατά κράτος σε όλους του «φυσικούς» τομείς, την άμυνα, τα playmaking abilities.. O παίκτης, που τώρα βρίσκεται στην Αμερική, ενδιαφέρει  ομάδα της Ισπανίας (δεν έχω μάθει ποιά) και της Ρωσίας. Η τιμή του κυμαίνεται σε πολύ λογικά πλαίσια και μην ξεχνάτε.. έχει κοινοτικό διαβατήριο (διεθνής το ’09 και το ’11 με την εθνική Βουλγαρίας). Βάσει αυτού που είδαμε φέτος, τα επόμενα δύο χρόνια είναι τα "καλά" του. Κατ’εμέ..? Π Α Ρ Τ Ε  Τ Ο Ν ! ! !

Υ.Γ: Επειδή έχω λάβει πολλά inbox με ερωτήσεις που εστιάζουν στο «ποιόν θα επέλεγα ανεξαρτήτου κόστους και συνθηκών,  από την ευρωπαϊκή αγορά για το “4”  του ΟΣΦΠ και το  “5” του Παναθηναϊκού, δίπλα  στους Πρίντεζη και Λάσμε αντίστοιχα» απαντάω Καϊμακόγλου (για τους ερυθρόλευκους) και Βουγιούκα (για τους πράσινους). Θυμίζω βέβαια ότι η ερώτηση έλεγε «ανεξαρτήτου κόστους-συνθηκών»..

Υ.Γ1: Οφείλω μια συγνώμη σε όλα τα παιδιά, γιατί σε αντίθεση με την συνήθη τακτική, δε μπόρεσα να απαντήσω ερωτήσεις τελευταία αλλά δυστυχώς ο εργασιακός φόρτος ήταν τεράστιος.  Ελπίζω ότι σε αυτό το τόπικ θα επανορθώσω.. 

Σας περιμένω και στη παρέα μας στο facebook..

https://www.facebook.com/pages/Hoopfellasgr/559656750730274