GREEK PRIDE..

Ξεχάστε το Μιλάνο, τους τελικούς και τα τρόπαια.. Σήμερα οι ελληνικές ομάδες "παίζουν" κάτι πολύ μεγαλύτερο από όλα αυτά.. Την υπερηφάνεια τους. Παίζεται η μαγκιά μας κύριοι απόψε.. Το Hoopfellas ανάβει τη φλόγα του "πολέμου"..

..γιατί αυτά είναι τα play-offs. Δεν υπάρχουν πεσμένα κεφάλια και σκορ που δεν ανατρέπονται. Η σειρές γυρίζουν στην Ελλάδα πλέον και οι ελληνικές ομάδες είναι τα "αφεντικά". Μένει να το αποδείξουν και εντός παρκέ..

Το παν για τις ομάδες μας, αυτή τη στιγμή, είναι να αναστρέψουν το κλίμα, την "ατμόσφαιρα" και το μομέντουμ της σειράς. Σε τέτοιες καταστάσεις δε σκέφτεσαι το 2-0, όπως δε κοιτάς και το ταμπλό όταν είσαι στο -20 γιατί είναι τόσο βαρύ που μπορεί να πέσει και να σε..πλακώσει. Παίζεις "μπάλα-μπάλα", φάση με φάση και χτίζεις. Οι ελληνικές ομάδες έχουν το know how και οι έδρες μας ενδεικνύονται για να κατεβάσουν τον αντίπαλο στη "κόλαση". Έχουμε πόλεμο -από- σήμερα κύριοι.. Και όλα μπορούν να συμβούν..

 Δύο πράγματα για τα δύο match-ups..

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Ο πρωταθλητής Ευρώπης πρέπει πρώτα από όλα να κατανοήσει ότι παίζει με μια ομάδα πιο ταλαντούχα από αυτόν. Πιο γρήγορη, με μεγαλύτερο ποιοτικό βάθος. Το δεύτερο ματς νομίζω μπορεί να ανοίξει τον δρόμο με το σκεπτικό ότι οι ερυθρόλευκοι βελτίωσαν κομμάτια που χαρακτηρίζονται ως "σταθερές" στο πλάνο νίκης απέναντι στη συγκεκριμένη ομάδα. Πήρε σχεδόν τα μισά ριμπάουντ που διεκδικήθηκαν στη ρακέτα της Ρεάλ (17 από τα 37, εξαιρετικό νούμερο), έμεινε κοντά στα λάθη βελτιώνοντας την αποτελεσματικότητα στις μεταβιβάσεις του σταδιακά (γιατί πάλι το ξεκίνημα ήταν καταστροφικό), γεγονός που έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να πέσει το τέμπο του παιχνιδιού, και κέρδισε τις κατοχές, στοιχείο-σταθμός για να παίξεις απέναντι σε αυτή τη Ρεάλ. Ήταν πολύ άστοχος στις προσωπικές όμως (το πρόβλημα διατηρείται, 15/27) και αστόχησε σε 4-5 κομβικά περιφερειακά σουτ από αυτά που αλλάζουν το μομέντουμ.. Επίσης για ένα μεγάλο διάστημα η άμυνα του ήταν ..βούτυρο. Απαράδεκτο και ντροπιαστικό για ελληνική ομάδα λέω εγώ. Που εστιάζουμε λοιπόν..

-Υπομονή.  Ο Ολυμπιακός δε πρέπει να μπει στο παρκέ -ορμώμενος από αυτό που θα συμβαίνει ίσως στις κερκίδες- για να συντρίψει τον αντίπαλο. Δεν είναι εύκολο απέναντι σε αυτή την ομάδα. "Αυτό" μπορεί να βγεί σταδιακά, μέσα από ένα καλό διάστημα στο παρκέ. "Αυτή" είναι η κατάσταση που θέλει να βρεί ο Ολυμπιακός μέσα στο παρκέ, σταδιακά όμως και με υπομονή γιατί πολύ πιθανό να μη μπορέσει να τη δημιουργήσει. Ο αντίπαλος είναι πολύ ικανός και θα προσπαθήσει να βάλει πίεση στους γηπεδούχους εκμεταλλευόμενος την κατάσταση στη σειρά.

-Κεντρικό pick & roll: Ο Λάσο είναι πολύ πιο διαβασμένος από πέρυσι, ανεβάζοντας στη γραμμή άμυνας τον ψηλό του (όχι ελεύθερες ματιές μετά από πικ για τον Σπανούλη περιφερειακά) ενώ παράλληλα δυσκολεύει πολύ τον αρχηγό των ερυθρολεύκων στη πάσα στο φτερό, με την αμυντική του διάταξη αναγκάζοντας τον να σπάει το πικ με μια σειρά από ντρίμπλες και να φτάνει μέσα κάτω από μη ευνοϊκές συνθήκες. Γνώμη μου, οι ερυθρόλευκοι πρέπει να αλλάξουν χρόνο εκτέλεσης σε τέτοιες καταστάσεις. Ή μάλλον "χρόνο απόφασης", με τον Σπανούλη  να ψάξει 1.) τη weak side πάνω ή στο τέλος του drive. Πολύ σημαντικό στοιχείο εδώ: οι παίκτες που θα αναλάβουν να χτυπήσουν από εκεί (Λοτζέσκι, Σλούκας ακόμα και Πρίντεζης) να είναι πολύ επιθετικοί 2.) τη base line και το κόψιμο από τα φόργουορντς.

-Physical άμυνα, μείωση του χώρου δράσης και του χρόνου απόφασης του αντιπάλου. Ο Κόλινς όντως έδωσε το σύνθημα, όμως "η γραμμή" -μεταξύ δυνατού και ..βρώμικου- στο μπάσκετ είναι πολύ λεπτή και δε πρέπει να τη ξεπεράσεις , διαχειριζόμενος σωστά τον εαυτό σου γιατί όλα μπορούν να γυρίσουν μπούμερανγκ. Δυνατά στη μπάλα και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ σωστά φάουλ. Το πως μια ομάδα διανέμει τα φάουλ της είναι επιστήμη πλέον στο μπάσκετ. Μπορείς να βγάλεις την επίθεση του αντιπάλου "εκτός" με σωστή διαχείριση των φάουλ. Είναι απλά τα πράγματα. Οι περιφερειακοί της Ρεάλ και ο Μίροτιτς πρέπει να ιδρώσουν για τους πόντους τους. Η άμυνα πρέπει να δίνει "πλευρές" και να τους κρατήσει μακριά από τα καλά τους σημεία. Αποτελεσματική πίεση σημαίνει λιγότερος χώρος δράσης και μειωμένος χρόνος για τη λήψη αποφάσεων του αντιπάλου. Ειδικά η δεύτερη παράμετρος μπορεί να προβληματίσει το "λαβωμένο" μπακόρτ των Ισπανών.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

-"Θυμός": Οι πράσινοι σήμερα πρέπει να εμφανιστούν  "θυμωμένοι". Όχι, με τον αντίπαλο αλλά με τον εαυτό τους. Έχει σημασία αυτό που λέω γιατί πρόκειται για συναισθήματα με διαφορετικές εκφράσεις και εξωτερίκευση. Ο Παναθηναϊκός αδίκησε τον εαυτό του και πλήγωσε την υπερηφάνεια του στο δεύτερο ματς, ξεκινώντας με  συνεχόμενα χαμένα lay ups και παιδικά λάθη. Σήμερα it's payback time.. Η ΤΣΣΚΑ πρέπει να μπεί σε μια κλασσική "βαλκανική" έδρα, κατάσταση η οποία ανέκαθεν την έκανε να αισθάνεται άβολα και να βρεί έναν αντίπαλο έτοιμο "φανατισμένο", με "γυαλάδα στο μάτι". Γιατί πολλές φορές στα play-offs η ψυχολογική προετοιμασία είναι σημαντικότερο ακόμα και από το ίδιο το κομμάτι της τακτικής..

-Άμυνα: Ναι, διαβάζετε σε όλα τα ελληνικά media ότι το πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι επιθετικό αλλά προσωπικά θα σας πω ότι το πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι απέναντι στη ΤΣΣΚΑ μέχρι τώρα αμυντικό 100%. Από εκεί ξεκινούν τα πάντα.. Οι πρωταθλητές Ελλάδας κέρδισαν τις κατοχές κατά κράτος και δέχθηκαν 80 πόντους σε 50 σουτ.. Για να το ξαναγράψω μήπως γίνω απολύτως κατανοητός. 80 πόντους σε 50 σουτ..  Μου είναι αδιανόητο να βλέπω τον Φριντζόν στημένο στη γωνία της αδύνατης πλευράς και το "5" της ΤΣΣΚΑ να παίζει το ρόλο "δολώματος" τραβώντας τον πράσινο περιφερειακό στο κέντρο της ρακέτας ώστε μια γρήγορη μετακίνηση της μπάλας (με κατά μήκος πάσα ή με σκαλοπάτι στον άξονα) να βρίσκει ένα τέτοιο δολοφόνο ελεύθερο ή (κατά προέκταση) μια ελληνική άμυνα τόσο αδύναμη στην πρώτη και έξτρα πάσα στη (προκειμένη περίπτωση) weak side μετά από close out άμυνα. Ο Παναθηναϊκός θέλει έτοιμα πόδια για το recover, κομάντο που θα χαλάσουν τις γραμμές πάσας και κατά προέκταση την κυκλοφορία της μπάλας των Ρώσων η οποία μετακινεί συνεχώς την ελληνική άμυνα η οποία έχει επικεντρωθεί να προστατέψει το ζωγραφιστό και τελικά καταλήγει να τα τρώει από εκεί.. Για τον Ουίμς τα έγραψα εχθές στο basketblog.. (http://www.basketblog.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=137210%3A2014-04-20-18-54-55&catid=243%3A2013-06-06-19-24-58&Itemid=254 ). Η στελέχωση του μπακόρτ (λανθασμένη αλλά αυτό το λέμε από τον Σεπτέμβρη..) δε βοηθά τον Παναθηναϊκό να απλώσει την άμυνα του πιέζοντας τον Τζάκσον. Βάζω στοίχημα ότι οι Ρώσοι ελλείψει Τεόντοσιτς θα είχαν μεγάλο πρόβλημα απέναντι σε μια άμυνα που μπορούσε να πιέσει τη μπάλα ψηλά. Σίγουρα θα δυσκολεύονταν να κρατήσουν το τέμπο του παιχνιδιού στον ίδιο ρυθμό. Αυτό που μπορεί από την άλλη να κάνει η ελληνική άμυνα όμως είναι να σημαδέψει τον Τζάκσον ώστε να μείνει ("εμφανίζοντας τη πάσα") απομονωμένος με τη μπάλα στα χέρια στην τελική ευθεία των επιθέσεων και να αποφασίσει σε μικρό διάστημα χρόνου. Να κατευθύνει τη μπάλα εκεί, μπορεί να το κάνει..

-Επίθεση

i) ένα καλό δημιουργικά παιχνίδι από τον Διαμαντίδη: Επιτέλους.. Ο πολύπειρος αρχηγός μπορεί με τη σειρά του να λειτουργήσει ως "δόλωμα" για την άμυνα της ΤΣΣΚΑ (είναι φανερό ότι η ελληνική ομάδα χρειάζεται και "δεύτερα σίγουρα" χέρια πλέον). Μόνο το ότι μπορεί να κρατάει τον Χριάπα πάνω του (πάνω του όμως δηλ. μακριά από τη βοήθεια, όχι μόνο όταν έχει τη μπάλα ο Διαμαντίδης) είναι σημαντικό. Πρέπει να βγεί νωρίς η μπάλα από τα χέρια του Διαμαντίδη, σε πρώτο χρόνο σε καταστάσεις pick & roll μιας και απέναντι σε αυτή την άμυνα απαγορεύεται δια ροπάλου η διαγώνια πάσα (για την οποία φημίζεται ο αρχηγός) και ο Μεσίνα προστατεύει πολύ καλά την πάσα στον σκρίνερ. Εκεί λοιπόν χρειάζονται..

ii) έτοιμα χέρια και πίστη στο σουτ: Σουτέρ στημένους με έτοιμα χέρια και πίστη στο σουτ. Ο Παναθηναϊκός σουτάρει χωρίς πίστη, βγάζοντας τη μπάλα από τα χέρια του με τις πιθανότητες για επιτυχία κατά του. Δεν υπάρχει περιθώριο πλέον για κάτι τέτοιο. Απλά δεν υπάρχει.  Και καλώς ή κακώς (τα έχουμε πεί μήνες τώρα) έτσι όπως είναι δομημένη η ομάδα, για να μπορέσει να "ρίξει" τέτοιους αντιπάλους πρέπει να σουτάρει καλά. Παίζει στην έδρα του, στο δικό του γήπεδο, είναι ώρα για αλλαγή. Ο μεγάλος Ντανίλοβιτς (λίγα χρόνια πριν) ως πρόεδρος της Παρτίζαν είχε μπεί στα αποδυτήρια της ομάδας του πριν το do or die παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό και είπε στους παίκτες του: Συνεχίστε να σουτάρετε (με αυτοπεποίθηση), κάποια στιγμή θα πέσουν.. 

Ελπίζω το ελληνικό μπάσκετ να παίξει για την υπερηφάνεια του σήμερα. Μακριά από τρόπαια και μακρόσυρτα όνειρα.. Τα λέμε το βράδυ..

Υ.Γ: Ναι, πονάει αμυντικά το μπακόρτ του Ολυμπιακού χωρίς τον Μάντζαρη στο παρκέ, σε σημείο που λές ότι ο 24χρονος πόιντ δε βγαίνει λεπτό από την πεντάδα.. Αυτό δείχνει πόσο λείπει , ειδικά στη συγκεκριμένη σειρά ο (περυσινός) Έησι Λο από τον Ολυμπιακό. Σε επίθεση (παιχνίδι στην αδύνατη πλευρά) και στην άμυνα..

Υ.Γ1: Σήμερα ο Μπράμος πρέπει να αλλάξει τσιπάκι.. Το καλό του περιφερειακό σουτ είναι προαπαιτούμενο. Έλα Μάικ..