March Madness & Ευρώπη..

Το Hoopfellas σας παρουσιάζει μερικούς από τους καλύτερους Ευρωπαίους παίχτες σε αυτή τη March Madness, σχολιάζει τους δικούς μας Tyler Dorsey -Zach Auguste και ρίχνει μια γρήγορη ματιά στο Sweet 16..

Ημέρα Ευρωλίγκας σήμερα αλλά αυτό δε θα μας εμποδίσει ώστε να βάλουμε στη κουβέντα μας και το NCAΑ, μπαίνοντας στις τελευταίες ημέρες του Μαρτίου. Ευρωπαίοι & March Madness λοιπόν, με μια shortlist από ταλαντούχα παιδιά (με ευρωπαϊκό διαβατήριο) τα οποία πήραν μέρος στο φετινό τελικό τουρνουά. Aυτή τη κουβέντα να είστε σίγουροι ότι θα έχουμε την ευκαιρία να τη κάνουμε και σε μια πιο ολοκληρωμένη βάση (με τους Σέρβους Ristic-Jovanovic ή τον Ουκρανό Bolomboy στο μείγμα) όμως νομίζω ότι η παρούσα ανάρτηση είναι μια καλή εισαγωγή στο θέμα.

Ryan Arcidiacono (1.91-1994-PG, Villanova Wildcats)

Θυμάμαι ένα παιχνίδι του απέναντι στο Μάρσαλ στη πρώτη του σεζόν.. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένος με αυτό που είχα δει από τον πιτσιρικά που στον ύπνο μου παραμίλαγα και η κυρα-Τζίμαινα με ρωτούσε το επόμενο πρωί “ποια είναι αυτή η Βιλανόβα” και “που έχετε γνωριστεί;” με επιτακτικό τρόπο.. Ο Αrdiciano είναι ο εγκέφαλος των Wildcats και η προέκταση του ιδίου του Jay Wright στο παρκέ. Ο Ιταλοαμερικανός γκαρντ είναι 100% Villanova product και στο παιχνίδι του απεικονίζεται το μπάσκετ που πρεσβεύει η περιοχή υπό τον κόουτς Wright. Παιδί αποφοίτων του Villanova (όπως και ο προπονητής του με τη γυναίκα του), μεγάλωσε, πήγε σχολείο στη περιοχή και γαλουχήθηκε με αυτό το μπάσκετ. Ο κόουτς Wright θέλει γκαρντς με στοιχεία PG/SG ώστε ανά πάσα στιγμή ο καθένας να μπορεί να μπει στα παπούτσια του άλλου. Στο μπάσκετ του τριπόντου και των intangibles ο Arcidiano βρήκε το ιδανικό πλαίσιο δράσης. Low mistake PG με καλό ρυθμό στο σουτ του, δρα κυρίως περιφερειακά όπου βρίσκει τα καλά του σημεία συνήθως μετά από ντρίμπλα. Συνεπής στο αμυντικό κομμάτι και hustle παίχτης χωρίς σπουδαία ταχύτητα και αθλητικά προσόντα γεγονός που τον ταβανιάζει σε επίπεδο προσωπικής φάσης (δεν έχει το πρώτο βήμα). Άρεσε αρκετά στον πρώην ομοσπονδιακό Πιανιτζιάνι. Το μέλλον του είναι στην Ευρώπη και εκτιμώ ότι θα τον δούμε σύντομα στα μέρη μας..

Sviatoslav Mikhayliuk (2.04-1997-SG/SF, Kansas Jayhawks)

Το wonder-boy της Ουκρανίας έχει παίξει ήδη αρκετό μπάσκετ σε ανταγωνιστικό επίπεδο πριν καν φθάσει τα 19 του χρόνια. Μετράει μια σεζόν στην Ουκρανική Superleague με την Chercasy, 2 γεμάτες χρονιές υπό τον Bill Self στο Κάνσας και μια συμμετοχή στο Παγκόσμιο της Ισπανία με το συγκρότημα του Φρατέλο. Ο Mikhayliuk έχει δουλέψει το κορμί του και αυτό σταδιακά θα αρχίσει να μεταφράζεται στο παιχνίδι του ωθόντας τον να πάει με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα προς τα μέσα, κατάσταση που θα κάνει την επίθεση του πιο efficient. Σουτάρει εξαιρετικά τη μπάλα στήνωντας πολύ γρήγορα τα πόδια του ενώ διακρίνεται για τον τρόπο που ελέγχει τη κίνηση του κορμιού του και το footwork του στην άμυνα. Αρκετά αλτρουιστής, βλέπει καλά το γήπεδο, ένα από τα πολύ δυνατά κομμάτια του παιχνιδιού του. Μου αρέσει η αίσθηση του για το παιχνίδι. Πριν τη διαδικασία του recruiting, ο coach Self είχε συμβουλευτεί τον R.C. Buford των Σπερς σχετικά με τον Ουκρανό wing, ρωτώντας εάν αξίζει τον κόπο να τον εντάξει στο πρόγραμμα του. Η απάντηση του Buford ήταν αποστομοτική. Αξίζει απόλυτα..

Jakob Poeltl (2.15-1995-C, Utah)

Ναι, οι Αυστριακοί όχι μόνο θα κάνουν τον πρώτο τους παίχτη σύντομα ντραφτ αλλά η πιθανότητα αυτός να είναι λότερι-πικ, σήμερα μοιάζει ισχυρή. Κακά τα ψέμματα. Η Γιούτα του Larry Kristkowiak (θα τον θυμάστε και ως παίχτη..) τρέχει αυτή τη στιγμή ένα από τα καλύτερα προγράμματα ανάπτυξης ψηλών παιχτών και ο Poeltl αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας και η εξέλιξη του ήταν ραγδαία. Seven footer που δουλεύει πολύ καλά τα πόδια του στην άμυνα (είναι προφανές όταν βγαίνει εκτός ζωγραφιστού για να αμυνθεί), τρέχει γρήγορα το γήπεδο και τελειώνει με μεγάλη αποτελεσματικότητα γύρω από το καλάθι. Θέλει δουλειά ακόμα επιτιθέμενος στο μισό γήπεδο (είναι σχετικά ακατέργαστος) όμως φέτος, στη δεύτερη σεζόν του η βελτίωση της post συμπεριφοράς του είναι τουλάχιστον αξιοσημείωτη αν και ακόμα χρειάζεται να δουλέψει τον τρόπο που τελειώνει (περιμένω μεγαλύτερη σταθερότητα για παίχτη των προσόντων του). Ενδεικτική της ποιότητας του η περυσινή απόδοση του στη μετωπική με τον Οκαφόρ.. Φέτος βέβαια στο τουρνουά ο Ντομάντας Σαμπόνις τον κατάπιε και μαζί το Γκονζάκα τη Γιούτα.. Κρατάω επιφυλάξεις για το εάν τελικά μπορεί και πρέπει να βρεθεί στη πρώτη οχτάδα του ντραφτ όπως προβλέπεται..

Domantas Sabonis (2.09-1996-F/C, Gonzaga)

Με όνομα βαρύ σαν ιστορία.. Το DNA του περιέχει όλα τα μυστικά του μπάσκετ των ξωτικών της Βαλτικής και αυτό το έμαθε από πρώτο χέρι ο Αυστριακός Jacob Poeltl τον οποίο ο Λιθουανός "έφαγε" ζωντανό πριν λίγες ημέρες οδηγώντας το Gonzaga στο TOP-16. Ο 96αρης  F/C μετρούσε στα 18 του 55 παιχνίδια σε ACB/Euroleague κάτι το οποίο κεφαλαιοποιεί τώρα μιας οι αντιδράσεις του και ο τρόπος που διαχειρίζεται τα δρώμενα στο παρκέ είναι διαφορετικός από πολλά παιδιά της ηλικίας του. Δυνατός, αρκετά γρήγορος με εξαιρετικό footwork μπορεί να επιβιώσει και στις δύο γραμμές άμυνας. Αρκετά αποτελεσματικός στο post (ο πιο αποτελεσματικός από όσους συνεχίζουν στο τουρνουά)  και ικανός στο positioning.

Aυτό που χρειάζεται να δουλέψει είναι η περιφερειακή εκτέλεση. Για να κοιτάξει προς τη μεγάλη λίγκα αυτό είναι προαπαιτούμενο. Είναι κομμάτι το οποίο προσπαθεί να εντάξει στο παιχνίδι του αλλά ακόμα είναι φανερό πως δε νιώθει άνετα με αυτό.

Tyler Dorsey (1.94-G-1996, Oregon)

Ο Dorsey είναι μεγάλο κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ. Το παιχνίδι του αποτελεί μια σύντομη απεικόνιση της ημέρας που ξημερώνει για τη χώρα μας, η οποία τώρα μόλις έχει ανοίξει τη πόρτα της Αμερικής στέλνοντας και παίρνοντας παιδιά από εκεί. Έχει όλα τα εργαλεία να είναι σύντομα ένας πραγματικά κομπλέ περιφερειακός παίχτης. Ο μηχανισμός στο σουτ διακατέχεται από μια αρμονία στη κίνηση και μια αδιάκοπη ροή σε βαθμό που μπορώ να τον παρακολουθώ να σουτάρει με τις ώρες. Θεριστής στο transition. Πολύ αποτελεσματικός με τη μπάλα στα χέρια, μου έχει κινήσει το ενδιαφέρον το γεγονός ότι ωριμάζει γρήγορα στο κομμάτι της απόφασης και σταδιακά σκανάρει με μεγαλύτερη ταχύτητα τις άμυνες. Καλός αμυντικός, εξαιρετικός ριμπάουντερ. Πρέπει να δυναμώσει τον κορμό του. Θα ανοίξει έτσι άλλους ορίζοντες στο παιχνίδι του. Για παράδειγμα θα μπορέσει να τελειώνει καλύτερα φάσεις πηγαίνοντας προς τα μέσα και θα είναι σε θέση  να αμυνθεί καλύτερα στη πίσω γραμμή. Το κορμί του, του υποδεικνύει τη θέση "1" κοιτώντας προς το επόμενο βήμα και το ΝΒΑ. Projected 1st rounder.. Θα δούμε.. Η προοπτική του είναι καλή. Το ίδιο και αυτή της Εθνικής μας ομάδας. Βλέποντας τον να παίζει σας εγγυώμαι ότι αυτόματα θα κάνετε συνειρμούς τοποθετώντας νοητά δίπλα του τον Γιάννη Αντετοκούνμπο φτιάχνοντας οργασμικές transition εικόνες..

Και ο Auguste..

O Zach Auguste (2.09-F/C-1993) είναι ένα παιδί που εκτιμώ ότι σύντομα μπορούμε να δούμε στα μέρη μας. Δεν είναι αρκετά skilled για να προσελκύσει των ενδιαφέρον των ομάδων του ΝΒΑ ως PF και σωματοδομικά δεν έχει το κορμί για να παίξει το "5". Ακόμα λοιπόν και εάν καταφέρει με ένα εξαιρετικό τουρνουά να επιλεγεί στο δεύτερο γύρο, δύσκολα θα μακροημερεύσει. Τράβηξε τα βλέμματα πέρυσι με το καταπληκτικό του παιχνίδι απέναντι στο Κεντάκι και τους Τowns-Stein. Προσωπικά βλέπω ένα παιδί το οποίο έχει πολύ καλά εργαλεία για να αγωνιστεί ως Mobile "5" στο δικό μας μπάσκετ. Δυνατά χέρια, εξαιρετικά πόδια, τρέχει πολύ καλά το γήπεδο, αίσθηση του ριμπάουντ. Καλή πρώτη ύλη που μπορεί να αξιοποιηθεί και να αναπτυχθεί αναλόγως μετά από μια γερή ένεση χαρακτηριστικών της δικής μας σχολής. Το παιχνίδι του στην επίθεση είναι ακόμα άγουρο, τεχνικά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο ενώ χρειάζεται να δουλέψει σε βάθος στα αμυντικά Fundamentals  και τη συγκέντρωση του. Επαναλαμβάνω το παιδί είναι για "από εδώ". Έχει και intangibles..




Τι θέλω να δω στο Sweet 16..

To Oregon-Duke..

Ψοφάω για τέτοια.. Είναι από τις ελάχιστες φορές που οι πρωταθλητές βρίσκονται στο Sweet-16 σε θέση outsider και ο Σιζέφσκι είναι το μεγάλο τους όπλο. Μπορεί ο "μέγας μάγιστρος" του παγκοσμίου μπάσκετ να εμπνεύσει μα πολύ δυνατή επιθετικά αλλά με πολλά κενά στα μετόπισθεν ομάδα σε ένα οριακό παιχνίδι απέναντι στους Ducks που δεν έχουν  τόσο μέγεθος αλλά με το μήκος και τη ταχύτητα τους μπορούν να στριμώξουν το Ντιούκ. Θα μιλήσει το "βασιλικό αίμα" στις φλέβες του Grayson Allen; Σε (αμυντική) αποστολή ο Tyler Dorsey. Βαρόμετρο ο Ingram.




To Νorth Carolina-Indiana..

Το καλύτερο παιχνίδι στη φάση αυτή. Ματσάρα.. Εκτιμώ ότι οι Tar Heels μπορούν να φθάσουν μέχρι τέλους αν περάσουν το πολύ δύσκολο αυτό ματς. Ο Ρόι Ουίλιαμς έχει μια ομάδα πολύ δυνατή στο ζωγραφιστή η οποία ρολάρει όταν καταφέρνει να γυρνάει τη μπάλα στην επίθεση παράγοντας εκτέλεση μέσα από τη κίνηση και τις ευκαιρίες που δημιουργεί αυτή σε μια τόσο αθλητική ομάδα. Η Ιντιάνα μπορεί να τρέξει μαζί με τους Τar Heels, έχει veteran leadership και τον Yogi Ferrel (όλα τα φώτα στη μάχη με τον Marcus Paige) όμως θα χρειαστεί περιφερειακή εκτέλεση για να ανοίξει αυτή την άμυνα. Tar Heels vs Hoosiers. Μ α τ σ ά ρ α . .






Το Gonzaga



Με τη ψυχολογία στα ύψη μετά την ισοπέδωση της Γιούτα οι Bulldogs θα  βρουν απέναντι τους τη ζώνη του Boeheim ο οποίος θα προσπαθήσει να φρενάρει τη κυκλοφορία της μπάλας και το δίδυμο Sabonis-Wiltjer.




Notre Dame vs Wiskonsin



Τα ονόματα μιλούν από μόνα τους. Ο τρόπος που μάχονται και αυτό που καταθέτουν στο παρκέ οι Fighting Irish μου θυμίζει πολλές φορές σκηνές από τις "Συμμορίες της Νέας Υόρκης". Πολύ πράμα κάτω από το δέρμα τους... Το Ουισκόνσιν ξέρει να παίζει τέτοια παιχνίδια. Low mistake basketball και κοντρόλ tempo για να μην αφήσουν το athleticism του Notre Dame να μπει στην εξίσωση. Βρωμάει μπάσκετ το παιχνίδι..




Jay Wright's floor spacing

Το Βιλανόβα διατηρεί ίσως το καλύτερο floor spacing στη χώρα το οποίο αποτελεί (μαζί με τη four perimeters-lineup) τη βάση για την εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας που παρουσιάζουν.






Τον Buddy Hield

... να σκοράρει με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο.και τη γραμμή υποστήριξης του στους Sooners απέναντι στο guard-oriented Texas.




To Kansas..

Lock-down defensive team. Δεν έχει star quality ή το ταλέντο με προοπτική λότερι πικ αλλά είναι ΟΜΑΔΑ και τις ..παίζει στα ίσα με οποιονδήποτε. Καλή προοπτική για να πάει μακριά στο τουρνουά. Bill  (Un) Self (ish)..

Για τους Spartans κλάψαμε λίγο αλλά μας πέρασε. Πιο πολύ στεναχωρήθηκα που είδα τον Izzo έτσι. Αυτά έχει η ζωή κόουτς..

Υ.Γ: Το ματς της Πόλης σήμερα θέλει πολύ προσοχή. Χωρίς Κούζμιτς ο Παναθηναϊκός απέναντι σε μια ομάδα που έχει αρκετό βάθος και ποιότητα στη γραμμή ψηλών. Ευκαιρία για τον Χάντερ. Χρειάζεται υπομονή και καλή στρατηγική από τον κόουτς Τζόρτζεβιτς με προσοχή στη λεπτομέρεια ώστε να απογοητεύσει τον αντίπαλο που δε πρέπει να βρει κίνητρο μέσα στο ίδιο το παιχνίδι. Το Preview μου..



http://blog.stoiximan.gr/basket/kanena-perithorio-lathous/ 

Υ.Γ1: Για τον Ολυμπιακό δε χρειάζονται πολλές κουβέντες. Η πιο μεγάλη ημέρα του πολέμου ξημερώνει. Take it or leave (it)..

Υ.Γ2: Εννοείται δε χάνει κανείς το Λοκομοτίβ-Ερυθρός Αστέρας..