Serbia Bound..

Οι Σέρβοι κυριαρχούν κλέβοντας τις εντυπώσεις σε αυτές τις τρεις πρώτες ημέρες στα χαρακώματα των Playoffs. O απόλυτος Mastermind Zoτς, οι Μπογκντάνοβιτς-Κάλινιτς, ο Τεόντοσιτς, ο Ραντούλιτσα και η μεγάλη προσπάθεια του Ερυθρού Αστέρα.. Απροετοίμαστος ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ματς με λάθη στο πλάνο του αλλά και τη μεγάλη ευκαιρία σήμερα να ρεφάρει στο “ματς της χρονιάς”. Το Hoopfellas σχολιάζει..

Είναι ο συνδυασμός ταμπεραμέντου, ταλέντου, σκληράδας και στρατηγικών ικανοτήτων..; Είναι η παράδοση και το DNA; Είναι μέρος της συνωμοσίας για γενικό ξεσηκωμό του Σερβικού μπασκετικού γένους από το συνδικάτο των μπασκετικών στάρετς της χώρας..; Eίναι μήπως.. ανεξήγητο; Οι Σέρβοι πότισαν με την αύρα τους το πρώτο τριήμερο των Playoffs σε πολλά διαφορετικά επίπεδα. Πάμε να κάνουμε ένα πρώτο σχόλιο και μια αξιολόγηση της κατάστασης στα ζευγάρια μέχρι τώρα μέχρι την Κυριακή οπότε και θα μιλήσουμε πιο αναλυτικά από αυτό το βήμα έχοντας πιο ολοκληρωμένη εικόνα..

CSKA Moscow-Crvena Zvezda

Πολλές φορές η αλήθεια πίσω από μια ιστορία αλλοιώνεται από τον τρόπο που τη διηγείται κάποιος.. Οι λέξεις ωχριούν μπροστά στο μέγεθος της ευκαιρίας που έχασαν οι Σέρβοι για το break στο Βελιγράδι. Χωρίς κανένα σύμπλεγμα κατωτερότητας, με άψογο πλάνο τακτικής, πολύ πάθος και πίστη έφθασαν μισό βήμα από το διπλό, ειδικά σε ένα ματς στο είχαν καταφέρει να γυρίσουν την ατμόσφαιρα υπέρ τους στο τελευταίο τρίλεπτο. Ο Γιόβιτς στη τελευταία φάση εγκληματεί. Ο ίδιος παίχτης έχει στη τελική ευθεία του ματς δύο πολύ δυνατές στιγμές. Μια στο τρίποντο με το οποίο 73'' πριν τη λήξη βάζει τον Ερυθρό Αστέρα μπροστά και μια στο τέλος όπου σαν ζαλισμένο ποντίκι πέφτει μέσα στη φάκα που λέγεται Χάινς. Μοιάζει απίστευτο το ότι μια ομάδα η οποία έχει διαχειριστεί τόσο έξυπνα ένα τέτοιο παιχνίδι για 40 σχεδόν λεπτά και στη τελευταία φάση επιλέγει να επιτεθεί πάνω στον μοναδικό παίχτη που απαγορεύεται να επιτεθείς εκείνη τη στιγμή..

Λεπτομέρεια: Για να γίνει κατανοητό το πόσο σημαντικά είναι ορισμένα πράγματα τα οποία συζητάμε μαζί εδώ μέσα.. Μιλώντας πολλές φορές για τους mobile ψηλούς σας έχω υπογραμμίσει το πλεονέκτημα που δίνει σε μια ομάδα ένας παίχτης όπως ο Βέσελι ή ο Χάινς στο αμυντικό κομμάτι στο τέλος κλειστών ματς τα οποία κατά κανόνα πάνε στο ένας εναντίον ενός. Η άμυνα που βγάζει ο Χάινς στον Γιόβιτς είναι χαρακτηριστική..

Η ΤΣΣΚΑ παίζει πολύ καλή άμυνα στο post, σωστά προετοιμασμένη με σωστό attitude έχει κόψει και στα δύο ματς τις straight post up καταστάσεις των Σέρβων πάνω στις οποίες βασίζουν μεγάλο μέρος της παραγωγικότητας τους. Ο Χαίνς είναι ο πολυτιμότερος παίχτης (20 π.μ.ο με 17/21 δίποντα..) μέχρι τώρα όμως ωμά, ξεκάθαρα η διαφορά των δύο ομάδων η οποία έχει διαμορφώσει το σκορ σε 2-0 είναι ένας παίχτης και λέγεται Μίλος Τεόντοσιτς. Ναι, του πρώτου μετά την εποχή του Σάρας παίχτη ο οποίος που με αναγκάζει πολλές φορές να γυρίζω το βίντεο του ματς πίσω για να δω που πήγε η μπάλα. Το performance του στο πρώτο ματς είναι ενδεικτικό της κλάσης του αθλητή με το μεγαλύτερο pure talent στην Ευρώπη. Στο δεύτερο ματς ο (εξαιρετικός τακτικά) Ράντονιτς τον παίζει εξαιρετικά με τους ψηλούς να τον οδηγούν στις γωνίες μετά το pick παίζοντας πολύ ενεργητικά με τα χέρια τους για να καλύψουν τη πάσα τους και αρκετά aggressive στη γλώσσα του σώματος ακουμπώντας μορφές trapping. Παρόλα αυτά ο γκαρντ της “αρκούδας” βάζει ένα πολύ μεγάλο σουτ (77-75) σε ένα σημείο όπου το μομέντουμ βρισκόταν στην άλλη πλευρά, το οποίο ουσιαστικά έκρινε το ματς.. Βέβαια, η διαφορά του Μίλος με τον Σάρας είναι ότι ο δεύτερος παράλληλα,, νικούσε.

Καταλαβαίνω απόλυτα το πως θα νιώθουν οι παίχτες του Ερυθρού Αστέρα μετά από τέτοια υπερπροσπάθεια. Έχω ξαναδεί ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν.. Σε μια τέτοια κατάσταση (σημειώστε το αυτό) φαίνεται τι προπονητή έχεις. Μετά από μια απογοήτευση.. Είτε αυτή σε καταπίνει είτε μπαίνεις μέσα και μασάς σίδερα. Είναι 110% θέμα προπονητή..

Υ.Γ: Δε κρύβω ότι θα ήθελα να δω την ΤΣΣΚΑ και τον χαρακτήρα της (ως τεστ) πηγαίνοντας με το 1-1 στο Βελιγράδι..

Υ.Γ1: Ο Ντε Κολό είναι σπουδαίος παίχτης και το πρώτο φαβορί για το βραβείο του MVP στη σεζόν. Σαφέστατα ένας καταπληκτικός slasher. Όμως εδώ και δύο χρόνια κάνει συχνά βήματα (το πόδι του, μετά το άλμα για τη πάσα, πατάει ελάχιστα πριν αποδεσμεύσει τη μπάλα στο έδαφος) στη base line τα οποία σπάνια σφυρίζονται. 

Φενέρμπαχτσε-Ρεάλ Μαδρίτης

Θα μπορούσα να σας παραθέσω μόνο αυτό το λινκ από την ανάρτηση με τις εκτιμήσεις της σελίδας και να μη γράψω τίποτα άλλο..

http://hoopfellas.blogspot.gr/2016/04/hoopfellas-2016-el-playoffs-predictions.html

Ο Ομπράντοβιτς με αναγκάζει σε βαθιά υπόκλιση. Έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες μου σε επίπεδο στρατηγικής, διαχείρισης, πνευματικής εγρήγορσης και διαύγειας, παραγωγής ιδεών και ετοιμότητας στη λήψη αποφάσεων σε αυτά τα 80 λεπτά. Βασικά, είναι ο Αλ Πατσίνο στον “Δικηγόρο του Διαβόλου”. Ψιθυρίζει στο αυτί σου και σε κάνει ζόμπι.. Ελέγχει τη φύση..

Το χθεσινό δεύτερο ματς είναι από αυτά που δίνουν ώθηση σε ένα σύνολο και τη πίστη για να φτάσει μέχρι τέλους στη διοργάνωση. Το καλύτερο ίσως performance που έχω δει από ομάδα φέτος με απόλυτη ισορροπία σε άμυνα και επίθεση. Όλο αυτό που έβγαλε ο οργανισμός της Φενέρ σε αυτά τα δύο ματς (από τα δρώμενα στο παρκέ μέχρι το παραλήρημα του κόσμου στις κερκίδες) είναι πολύ.. Ομπράντοβιτς θυμίζοντας τις ημέρες του κόουτς στο ΟΑΚΑ. Ο τρόπος που έχουν δουλέψει οι Τούρκοι στη λεπτομέρεια πάνω στο αμυντικό πλάνο είναι εντυπωσιακός και έχει καρατομήσει τη Ρεάλ δίνοντας τους το μομέντουμ σχεδόν σε ολόκληρα τα δύο παιχνίδια (τη μοναδική φορά που επέστρεψαν οι πρωταθλητές στο πρώτο ματς οι γηπεδούχοι αντέδρασαν πολύ δυναμικά). Ο Ούντοχ είναι σε αγρία κατάσταση και ο Μπογκντάνοβιτς κάνει πλάκα στα γκαρντς της Ρεάλ.. Το κομμάτι των “παιχτών-ρόλων οι οποίοι έρχονται από πίσω και ανεβάζουν την ομάδα” (τεράστια σημασία σε αυτή τη φάση) έχει δουλέψει άριστα. Ο “νεκρός” Κάλινιτς έχει δώσει σπουδαία ένεση ενέργειας παίζοντας στο ζωγραφιστό στη προσπάθεια του Ζοτς να ανοίξει λίγο το rotation της frontcourt ενώ άψογα ανταποκρίνεται το backcourt των Σλούκα-Χίκμαν, ενδεικτικό της ποιότητας δύο παιχτών-πρωταθλητών στη διοργάνωση.

Ο Λάσο είναι κακός. Λάθος προσέγγιση των αγώνων, μια ομάδα δίχως πίστη και ένας κόουτς που δε μιλάει στη ψυχή των παιχτών του. Έχει τη φαεινή ιδέα να ποντάρει στον Τέηλορ και να αφήσει πίσω στο rotation τον σκληροτράχηλο Ρίβερς που του έδωσε τον τίτλο πέρυσι. Αυτό σημαίνει ότι δε μπορεί καν να διαβάσει την ιδιοσυγκρασία του κάθε παίχτη του σε συνδυασμό με αυτό που έχει να αντιμετωπίσει η ομάδα του. Defensive stops μηδέν.. Συνεργασίες πνιγμένες από μια πολύ διαβασμένη lock down άμυνα. Και όμως, η γνώμη μου είναι ότι η Ρεάλ θα έχει την ευκαιρία της για να αντιστρέψει το κλίμα γυρίζοντας στη Μαδρίτη. Παίζοντας μπροστά στο κοινό της δεν έχει καμία άλλη επιλογή από το να ρίξει στο παρκέ ολόκληρο το οπλοστάσιο της και να ρίξει όλες τις σφαίρες της. Αλλιώς θα μιλάμε για ατιμωτικό θάνατο..

Lokomotiv Kuban-Barcelona

Eίναι πολύ σημαντικό για τη Κουμπάν ότι κέρδισε ένα ματς στο οποίο όλα έμοιαζαν κατά της από το ξεκίνημα. Είναι επίσης σημαντικό ότι έχει κερδίσει αρκετά τέτοια φέτος.. Η Λοκομοτίβ ξεκίνησε πολύ άσχημα το παιχνίδι αλλά κατάφερε να κρατηθεί μέσα στη διεκδίκηση αποκλειστικά με την άμυνα της. Σε αυτό το κομμάτι ο βαθμός της είναι αρκετά υψηλός μια και οι Ρώσοι κυνήγησαν, με μια Switching everything τακτική, μανιασμένα κάθε εκτέλεση των Καταλανών oι οποίοι επηρεάστηκαν από τον τραυματισμό του Ντόρσεϊ και την αστοχία τους σε σημείο που από ένα σημείο και μετά αδυνατούσαν να διαβάσουν τα miss match που τους έδινε η αντίπαλη άμυνα. Όπως σας είχα πει πριν ξεκινήσει η σειρά, κλειδιά για τον Πασκουάλ θα είναι οι σταθερές-Ντόελμαν και Ρίμπας, πολύ σημαντικοί παίχτες στο φετινό οικοδόμημα της Μπαρτσελόνα (σκόραραν από 13 πόντους, οι μόνοι που διατήρησαν ανοιχτή γραμμή με το καλάθι).

Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έπαιξε καλύτερα στην επανάληψη όταν και μετατόπισε ελαφρά το κέντρο βάρους της επίθεσης της σουτάροντας αισθητά λιγότερα τρίποντα (είχε 15 στο πρώτο ημίχρονο και 8 στο δεύτερο) ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι κράτησε τη Μπαρτσελόνα στους 8 μόλις πόντους στη τελευταία περίοδο. Εξαιρετικός ο Ράντολφ με τον οποίο ο Πασκουάλ θα έχει πρόβλημα. Ακόμα η ομάδα του προσπαθεί να προσαρμοστεί στις δεξιότητες των ψηλών της Κουμπάν και στην ικανότητα τους να βγαίνουν έξω, να ντριμπλάρουν, να εκτελούν ή να βάλουν τη μπάλα στο παρκέ. Αναμένεται σπουδαίο ματς σήμερα..

H Tετάρτη είναι ήδη μια ανάμνηση..

Πάμε και στα δικά μας.. Θα ήθελα σήμερα, και με γνώμονα ότι σε μερικές ώρες ο Παναθηναϊκός παίζει ωμά, ξερά το “ματς της χρονιάς” για φέτος, να κάνω ένα γενικότερο σχόλιο δεδομένου του ότι μετά το δεύτερο παιχνίδι θα μιλήσουμε περισσότερα και για θέματα τακτικής και τεχνικών λεπτομερειών.

Λοιπόν.. Ο Παναθηναϊκός τα έκανε όλα λάθος στο πρώτο ματς. Ο Λ Α. Και φυσικά δίκαια έχασε. Το βασικό πρόβλημα ξεκινάει από την ιδιοσυγκρασία, το πνεύμα και τα ψυχικά χαρακτηριστικά με τα οποία η ομάδα προσέγγισε το παιχνίδι. Άνοστος, άνευρος, μηδενικό aggressivess, μια 40 σαραντάλεπτη κατάσταση υπνωτισμού.. Πολύ μικρό effort. Καλώς ή κακώς, στα Playoffs τα πνευματικά χαρακτηριστικά και ο χαρακτήρας με τον οποίο αντιμετωπίζει η κάθε ομάδα τα παιχνίδια αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία χτίζει τη στρατηγική της και το κομμάτι της τακτικής. Σε αυτά τα ματς πρέπει να είσαι φτιαγμένος.. Δεν είναι η “άλλη μια ημέρα στο γραφείο” προσέγγιση, ξεχάστε το αυτό.. Αν δεν έχει συγκέντρωση, aggressiveness, πάθος που να τρυπάει το δέρμα σου ξεχάστε τις αμυντικές τακτικές, τη close out ή τη weak side επίθεση και το Pick & Roll.. Απενεργοποιούνται όλα γιατί απλά δεν έχεις το υπόβαθρο για να τα υλοποιήσεις. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσει ο Παναθηναϊκός σήμερα..

Ο Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς (αυτός ο Σέρβος δυστυχώς δε πέτυχε για να κάνουμε και τη σύνδεση με τον τίτλο του άρθρου..) σαφέστατα ευθύνεται για τη κατηφόρα του πρώτου ματς. Νομίζω είναι κάτι που γνωρίζει και ο ίδιος. Οι επιλογές του στο αμυντικό κομμάτι χαρακτηρίζονται από μια έντονη απουσία ρεαλισμού ή οποία με κάνει πολλές φορές να αδυνατώ να ακολουθήσω τη σκέψη του. Δεν υπάρχει ρεαλισμός και καμία ακολουθία σκέψεως στο να στέλνεις σε βοήθεια στο post τον Πάβλοβιτς όταν ο αντίπαλος έχει διαβάσει άψογα τις αδυναμίες σου και πάει αυτόματα σε close out επίθεση απέναντι σε δύο γόνατα που έχουν να λυγίσουν πολύ καιρό.. Δεν ενεργοποιείς Hedge outs με τον Ραντούλιτσα στα 8-9 μέτρα. Δεν έχει νόημα (και ας μην έχει τα Pick & Roll Pgs για να χτυπήσει άμεσα σε τέτοιες καταστάσεις ο αντίπαλος) γιατί με το που γυρίσει τη πλάτη βρίσκεσαι σε κατάσταση ανισορροπίας ακόμα και εάν οι Βάσκοι δε παίξουν κάθετα. Η δομή του ρόστερ της Λαμποράλ δίνει στους πράσινους την ευκαιρία να παίξουν χωρίς μεγάλο κορμί στο “3” δηλ με 3-guard lineups μιας και οι Βάσκοι δεν έχουν post-3 ούτε τον δυνατόforward που θα δημιουργήσει miss matches και θα φθείρει.

Ο Παναθηναϊκός πρέπει να ξεκινήσει σε αγωνιστικό επίπεδο από την άμυνα. Είναι αδιανόητο ο Άνταμς με τον Τζέημς να ασκούν μεγαλύτερη πίεση στους πράσινους γκαρντς από ότι οι ίδιοι στους δύο Αμερικανούς. Η Λαμποράλ δεν έχει τα εγκεφαλικά γκαρντς που θα δημιουργήσουν και θα αναμείξουν τους συμπαίχτες τους στην επίθεση αλλά αντίθετα δύο παίχτες με ξεκάθαρη ροπή να πάνε προς το καλάθι. Πρέπει πάση θυσία να μείνεις μαζί τους.. Και σε βάθος χρόνου θα δικαιωθείς. Επίσης.. Επίθεση μακριά από τον Χάνγκα (θα δούμε αν θα παίξει και σε τι κατάσταση θα είναι) ο οποίος στο πρώτο ματς κατάπιε τον Ουίλιαμς και γενικά όποιον παίχτη των πρασίνων έπαιξε πάνω του. Ο Ραντούλιτσα (ασταμάτητος πραγματικά χαμηλά) έδειξε ότι μπορεί να δημιουργήσει σημαντικό πρόβλημα στο ζωγραφιστό στη Λαμποράλ αλλά χρειάζεται σωστή διαχείριση. Είναι γνωστό ότι μετά από δύο-τρεις επιθέσεις με επαφές στο post ή δύο συνεχόμενα σπριντ δεν έχει καθόλου ανάσες. Πρέπει να καλυφθεί.. Νομίζω είναι ξεκάθαρο ότι ο κόουτς πρέπει να χτίσει σήμερα πάνω σε αμυντικά σχήματα ώστε να ρίξει τον ρυθμό στην επίθεση της Λαμποράλ βγάζοντας τους “εκτός” και αποκόβοντας τους από μια κατάσταση διαρκής σύνδεσης με το καλάθι που θα κρατάει ζεστούς (Shut down). Αυτό θα είναι το πρώτο βήμα.. Και μετά θα έρθουν και τα σουτ. Νομοτελειακά έτσι λειτουργεί το μπάσκετ και ειδικά αυτά τα παιχνίδια..

Βλέποντας την αδυναμία της ελληνικής ομάδας να μπει στο ματς, στο δεύτερο ημίχρονο της πρώτης αναμέτρησης, προσπαθούσα να μπω στο μυαλό του κόουτς Τζόρτζεβιτς. Έπρεπε να κάτσει να χάσει με ταπεινωτικό τρόπο δημιουργώντας μια στημένη κατάσταση “θυμού” ως προίκα για το επόμενο ματς αφήνοντας τις επόμενες ώρες την ομάδα του να πλημμυρίσει από το συναίσθημα της απογοήτευσης..; Ο Σάλε (τον οποίο θεωρώ αρκετά έξυπνο άνθρωπο) κάνει λάθη σε επίπεδο τακτικής (ο Περάσοβιτς ήταν πιο έτοιμος) όμως είναι καλός στη διαχείριση καταστάσεων και το ψυχολογικό κομμάτι παρότι στη προκειμένη περίπτωση το σύνολο του παρουσιάστηκε ανέτοιμο ψυχολογικά για το πρώτο ματς. Θεωρώ ότι ο τρόπος που ο Σέρβος κόουτς ενεργούσε από ένα σημείο και μετά έδειχνε στη κατεύθυνση ότι προετοίμαζε το ψυχολογικό υπόβαθρο για το δεύτερο παιχνίδι. Ελπίζω σειρά να θυμίσει λίγο την αντίστοιχη περυσινή του Ολυμπιακού με τη Μπαρτσελόνα, όπου οι ερυθρόλευκοι είχαν ηττηθεί σχετικά εύκολα στο πρώτο ματς. Προσωπικά διατηρώ τη πίστη μου και το ίδιο θα συμβούλευα όλους εσάς να κάνετε. Σήμερα ο Παναθηναϊκός θα κλιθεί να παίξει ένα, κατά τη γνώμη μου, κλειστό ματς. Και θα πρέπει να είναι έτοιμος να το κερδίσει..

Υ.Γ: Eδώ και το σημερινό Preview στο Stoiximan blog για το παιχνίδι του Παναθηναϊκού..

http://blog.stoiximan.gr/basket/ximerose_kainouria_mera/