HOOPFELLAS CLASSIC: NBA 80s/Early 90s Vs Today

Το Hoopfellas σας παρουσιάζει το απόλυτο ιστορικό crash test, τοποθετώντας στο παρκέ του αυτή τη φορά, τους σούπερ σταρς του ΝΒΑ την εποχή των ‘80s/early 90s απέναντι στους σημερινούς «καθρέπτες» τους στην Αμερικανική λίγκα.. Απολαύστε τα match ups και πάρτε θέση για τον υπέρτερο σε κάθε ένα από αυτά..

H εποχή των ‘80s/early ‘90s υπήρξε κάτι ανάλογο με τον χρυσό αιώνα του Περικλή για το άθλημα και την αμερικανική λίγκα, καθώς το μπάσκετ εκτόξευσε στα ύψη τη δημοτικότητα του. Όλοι οι ειδικοί συμφωνούν ότι σε αυτή την περίοδο αγωνίστηκαν αφήνοντας το σημάδι τους οι πιο ταλαντούχοι παίκτες στην ιστορία του αθλήματος. Το μπάσκετ ήταν 200% αντρικό, χωρίς τα σημερινά κολλητηλίκια και συμμαχίες μεταξύ σούπερ σταρς με τον ανταγωνισμό να χτυπάει κόκκινο. Τότε η λίγκα δε σήκωνε κινήσεις τύπου Big-3.. Αντίθετα ήταν γεμάτη από competitive killers. Τα All star games μάλιστα είναι μια καλή απεικόνιση του τι εννοώ.. Σήμερα η λίγκα είναι πιο «γρήγορη» και «φινετσάτη» με λιγότερο μπασκετικό περιεχόμενο σε σχέση με εκείνα τα χρόνια.

Οι συγκρίσεις φυσικά δίνουν και παίρνουν. Άλλωστε αποτελούν ένα από τα αγαπημένα θέματα κάθε μπασκετικού, κατά μήκος του πλανήτη. Παίκτες του τότε, «επανεμφανίζονται» στη λίγκα υπό το καθεστώς μετενσάρκωσης με άλλη μορφή και όνομα. Το Hoopfellas αποφάσισε να δημιουργήσει για εσάς το πλαίσιο, παίρνοντας μεγάλα αστέρια των 80s/90s και τοποθετώντας τα σε μετωπική με τους παίκτες-καθρέπτες τους στο σύγχρονο μπάσκετ. Αναλύουμε τα match ups, ψηφίζουμε, περιμένοντας με ενδιαφέρον τις σκέψεις/γνώμες/ψήφους, αντιρρήσεις ή διαφωνίες σε μια Classic ανάρτηση..

Πάμε..

Larry Bird vs Dirk Nowitzki

Bird: 24.3 PTS-10.0 REB-6.3 AST-1.7 STL- 0.8 BLK

Nowitzki: 22.5 PTS-8.1 REB- 2.6 AST-0.9 STL- 0.9 BLK

Σύγκριση για την οποία έχει χυθεί πολύ αίμα, ειδικά μετά τον τίτλο του Ντιρκ το 2011 και το εκπληκτικό του performance στους τελικούς, κυρίως λόγω των πολλών κοινών μεταξύ των δύο αθλητών. Λευκοί fundamental φόργουορντς, πρόσωπο-πλάτη στο καλάθι, ένα ασυναγώνιστο jump shoot που ερχόταν από ψηλά με ιδιαίτερο στυλ, σχεδόν πίσω από το κεφάλι.. Ο Μπερντ (ο μοναδικός άνθρωπος στην ιστορία που αναδείχθηκε παίκτης-προπονητής-διοικητικός της χρονιάς στη λίγκα) κυριάρχησε για πολλά χρόνια στη λίγκα, έχοντας βέβαια πολύ καλύτερο supporting cast από το γερμανικό «πάντσερ» το οποίο μοιάζει με βιολογική μετεξέλιξη του. Θα είμαι όσο περισσότερο ρεαλιστής μπορώ.. Ο εμβληματικός αρχηγός των Σέλτικς κάνει τον Γερμανό να μοιάζει «κορίτσι» απέναντι του. Ο Μπερντ κυριάρχησε στη πιο σκληρή εποχή και στις mean streets του αθλήματος παίζοντας μπουνιές με Πίστονς και τα ρέστα, σε μια αιμοδιψή μάχη ακόμα και για ένα ματς της κανονικής περιόδου. Ήταν καλύτερος πασέρ, ριμπάουντερ και πολύ πιο φονικός από τον Ντιρκ. Κυρίως πιο δυνατός πνευματικά. H μεγαλύτερη διαφορά των δύο είναι τα περίφημα intangibles του Μπερντ και ο φόβος που σκορπούσε στο παρκέ.

ΨΗΦΙΖΩ: Larry Legend..

Isaiah Thomas vs Chris Paul

Thomas: 19.2 PTS- 3.6 REB- 9.3 AST- 1.9 STL

Paul: 18.6 PTS- 4.4 REB- 9.9 AST- 2.4 STL

Πριν δύο χρόνια εδώ είχα χαρακτηρίσει τον Πολ ως «μετενσάρκωση» του Αηζάια στο σημερινό μπάσκετ. Αυτό είναι πολύ κολακευτικό για έναν σημερινό αθλητή (ακόμα και αν αυτός είναι ο καλύτερος πόιντ γκαρντ που διαθέτει το αμερικανικό μπάσκετ) όταν προέρχεται από κάποιον που μεγάλωσε με αφίσες των Bad Boys δωμάτιο του και γαλουχήθηκε μπασκετικά μέσα από την ομάδα του Ντέηλι. Λατρεύω τον Πολ. Πιθανόν να είναι και ο καλύτερος παίκτης στη λίγκα για εμένα, έτσι όπως αντιλαμβάνομαι το άθλημα. Σκληρός, μπασκετικό IQ στον ουρανό, υπεταλαντούχος. Καθαρά αγωνιστικά είναι πολύ κοντά στον αρχισυμμορίτη  και πρωτοπαλίκαρο του Ντέηλι στη κραταιά εκείνη ομάδα. Στο ίδιο επίπεδο σε δυνατότητες. Όμως ο μάγος των Κλίπερς δεν έχει τα γαλόνια του Τόμας. Ο Αηζάια ήταν ίσως ο πιο σκληρός σούπερ σταρ που είδε το μπάσκετ τα τελευταία 30 χρόνια. Ένας φοβερός στρατηγός και ηγέτης, φτιαγμένος στα χέρια του Μπόμπι Νάητ. Ο Πολ είναι πιο αποτελεσματικός μακριά από το καλάθι, το ίδιο clutch, όμως δεν έχει την ανθεκτικότητα του πόιντ των Πίστονς και το aggressiveness όταν πατάει στο ζωγραφιστό απέναντι σε ψηλότερους αντιπάλους. Κυρίως, δεν έχει τα γαλόνια του..

ΨΗΦΙΖΩ: Αηζάια.. Είναι ο μοναδικός PG που στέκεται ιστορικά δίπλα στον Μάτζικ στη μάχη για τον καλύτερο του είδους.

Reggie Miller vs Ray Allen

Miller: 18.2 PTS (39.5% 3PT-88.8% FT) 3.0 REB- 3.0 AST 1.2- STL

Allen: 18.9 PTS (40% 3PT-89.4% FT) 4.1 REB- 3.4 AST- 1.1 STL

Προφανώς τα δύο καλύτερα πιστόλια που έβγαλε η έγχρωμη σχολή μπάσκετ. Δύο απίστευτοι καρποί με τρομερά clutching abilities. Ο «βρυκόλακας» των Πέησερς έχει συνδέσει το όνομα του με την post season όπου ανέβαζε την απόδοση του κατακόρυφα και γενικά με το performance του όταν η μπάλα έκαιγε. Ως πιο «παιγμένος» και έμπειρος ο Μίλερ κέρδισε τον αγαπημένο Jesus του «εχθρού» του, Σπάικ Λι, δις στα πλέη-οφς (σουήπ το 1999, ενώ την επόμενη σεζόν με τη σειρά Μπακς-Πέησερς στο 2-2 σκόραρε 41 στο 5^ο ματς..) όμως είδε τον Άλεν να χρειάζεται 309 ματς λιγότερα για να σπάσει το ρεκόρ του σε συνολικά εύστοχα τρίποντα. Ο Άλεν (των δύο τίτλων)  δεν ήταν μόνο ο σουτέρ/σκόρερ όπως ο Μίλερ. Υπήρξε για πολλά χρόνια ένα πλήρες επιθετικό πακέτο, ένας δαντελένιος off guard που μπορούσε να πυροβολήσει ή να σε περάσει από πάνω και να καρφώσει σε traffic. Φημισμένος επίσης για την αποτελεσματικότητα του στα σουτ του ..θανάτου, έπαιξε τεράστιο ρόλο στους πρωταθλητές Σέλτικς και Χιτ.

ΨΗΦΙΖΩ: Aν χρειαζόμουν ένα σουτ για να ζήσω θα (μετά από μεγάλο δίλημμα) έπαιρνα Ρέτζι, όμως στη σύγκριση overall ψηφίζω Άλεν. Πιο κομπλέ παίκτης από τον Μίλερ, το ίδιο φονικός παράλληλα. Άλεν..

Charles Barkley vs Carmelo Anthony 

Barkley: 22.1 PTS (54.1% FG) -11.7 REB- 3.9 AST-1.5 STL- 0.8 BLK

Anthony: 25.2 PTS (45.5%) -6.6 REB- 3.1 AST-1.1 STL- 0.5 BLK

Κάρολος εναντίον Καρμέλο.. Tough guys.. Οι δύο τους αντιπροσωπεύουν τον παίκτη -σε κάθε εποχή- με τον οποίο δε πρέπει να μπλέξεις σε καβγά. Υπήρχε και υπάρχει στη λίγκα αυτό στο άκουσμα των δύο ονομάτων. Εκτός της ..λιτής ζώνης όμως πρόκειται για δύο φόργουορντ-φαινόμενα. Ο Μπάρκλεη άλλαξε τα στάνταρντς στη θέση του πάουερ-φόργουορντ στη λίγκα. Athleticism, κτηνώδης δύναμη, φοβερά χέρια και ικανότητα στο ριμπάουντ, έκανε γιο-γιο στο ποστ κάθε seven footer. Ο Άντονι από την άλλη είναι η επιτομή αυτού που λέμε και «μπαλαρίνα και γκάνγκστερ». Έχει μεγαλύτερο πεδίο δράσης στο παρκέ, είναι φονικός από την περίμετρο αλλά συνάμα και ο καλύτερος ίσως σκόρερ στη λίγκα στο ποστ όπου μπορεί να παρασύρει τους πάντες με τη δύναμη του. Ένα άλλο κοινό τους.. Ο Μπάρκλεη στα χρόνια των Σίξερς κατηγορήθηκε ότι δε κατάφερε να κάνει ποτέ τους συμπαίκτες του καλύτερους ώστε να φτάσει πραγματικά στην επιτυχία. Το ίδιο συμβαίνει, ακόμα και σήμερα, με τον Μέλο. Δείχνει ότι ακολουθεί τον δικό του μοναχικό δρόμο. Ο Μπάρκλεη το άλλαξε αυτό στο Φοίνιξ και έφτασε μια ανάσα από τον τίτλο.. Ο Καρμέλο..?

ΨΗΦΙΖΩ: Οι δύο τους αποτελούν ένα καλό «κοινωνιολογικό» δείγμα, όσον αφορά τoν "μικρόκοσμο" του ΝΒΑ, των δύο εποχών. Το φιλόπονο πνεύμα του Μπάρκλεη δεν υπάρχει σήμερα. Ψηφίζω Σερ Τσαρλς. Θα κατάπινε σχεδόν τους πάντες σήμερα..

“Magic” Johnson vs Jason Kidd

Johnson: 19.5 PTS (52% FG)-7.2 REB- 11.2-1.9 AST

Kidd: 12.3 PTS (40% FG)-6.3 REB-8.7 AST-1.9 STL

Ίσως οι δύο καλύτεροι pure PGs  των τελευταίων 30 ετών. Δεν έχω πολλά να πω.. Ο Μάτζικ άλλαξε το μπάσκετ με το στυλ, το χαμόγελο και το ραβδάκι του «μάγου» που κόλλησε άψογα στο Showtime των «καλών» της εποχής, L.A. Lakers. Μετέδωσε στο έπακρο το πνεύμα του ηγέτη μέσα από τον αλτρουισμό και τη συνεργασία. Δίπλα του οι νάνοι έμοιαζαν γίγαντες.. Σκόρπισε στον μπασκετικό πλανήτη διάχυτη την άποψη ότι η δύναμη του μυαλού νικάει τη δύναμη του σώματος. Ο Κιντ είναι η συνέχεια του μεγάλου πολύ δυνατού γκαρντ που κάνει τα πάντα. Έπαιρνε ριμπάουντ σαν πάουερ-φόργουορντ, έσπρωχνε καταπληκτικά τη μπάλα στο fast break, βελτίωσε (όπως και ο Μάτζικ) σταδιακά το σουτ του ενώ αποτέλεσε πρότυπο αλτρουισμού και ανιδιοτέλειας. Σε κάποια παιχνίδια μάλιστα, σκόπιμα δε σκόραρε πόντο αποφεύγοντας να σουτάρει, θέλοντας να δείξει το πόσο μπορεί να επηρεάσει το παιχνίδι χωρίς να πετύχει πόντους. Ευλογία από τον ουρανό ότι κατάφερε να φτάσει στο δαχτυλίδι στα τελειώματα της καριέρας του με τους Μαβς. Σούπερ αμυντικοί και οι δύο, πολύ δυνατοί στη πίσω γραμμή άμυνας. Είναι το μόνο ζευγάρι στο οποίο διάλεξα παίκτη που έχει αποσυρθεί απέναντι σε αυτόν των 80s/90s γιατί απλά ο συνειρμός οδηγεί αυτόματα εκεί..

ΨΗΦΙΖΩ:  Μάτζικ. Ο Κιντ είναι ο κορυφαίος σύγχρονος Point Guard αλλά ο Έρβιν Τζόνσον είναι ο Point God..

Clyde Drexler vs Dwyane Wade

Drexler: 20.4 PTS (47.2% FG) 6.1 REB-5.6 AST- 2.04 STL-0.66 BLK

Wade: 24.3 PTS (49.2% FG) 5.0 REB- 6.0 AST- 1.8- 1.0 BLK

Δυνατό ματσάρισμα μεταξύ δύο εκ των καλύτερων finishers που είδε ποτέ το άθλημα. Ο τρόπος που επιτίθονταν στο καλάθι, μοναδικός. Αλλά και δύο SGs  με σπουδαία γνώση των βασικών του αθλήματος. Και οι δύο μπορούν να περηφανεύονται για το Scoring Efficiency και το ποσοστό των FGs τους. Πολύ δυνατά κορμιά, φτερά στα πόδια, winning mentality. O Nτρέξλερ στα prime του θα μπορούσε να είναι ο καλύτερος παίκτης στη λίγκα σήμερα, το ίδιο όμως και ο Ουέηντ. Ο σταρ του Μαϊάμι έφτασε σε 3 δαχτυλίδια (και συνεχίζει) έναντι ενός του «Γκλάιντ» ο οποίος έπεσε στη Jordan Area και πήρε τίτλο με τους Ρόκετς μετέπειτα. Και οι δύο είναι από τους πιο κομπλέ περιφερειακούς που είδε ποτέ το NBA.

ΨΗΦΙΖΩ: Μετά από αρκετή σκέψη, θα πάρω Ουέηντ.  Νίκησε περισσότερο έστω και αν –όπως και ο Ντρέξλερ- για τους δύο τελευταίους τίτλους χρειάστηκε «σύμπραξη». (Είμαι Old School, δε μου αρέσουν αυτά..) Ακόμα και χωρίς γόνατα σήμερα, όταν αποφασίζει να παίξει μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί το Alpha Dog λίγκας.

David Robinson vs Dwight Howard

Robinson: 21.1 PTS (51.8% FG)- 10.6 REB-2.5 AST-1.4 STL-3.0 BLK

Howard: 18.3 PTS (57.9% FG)-12.9 REB-1.5 AST-1.0-2.2 BLK

Τhe Bodies.. Δύο από τα καλύτερα κορμιά που είδε ποτέ η λίγκα. Δύο «χτιστοί» γίγαντες με τρομερά φυσικά προσόντα, πολλές ομοιότητες αλλά και μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Ο δύο φορές πρωταθλητής Ναύαρχος αποτέλεσε το τέλειο φυσικό πακέτο στην εποχή του αλλά και ένα υπόδειγμα σοβαρότητας και ταπεινοφροσύνης ακόμα και όταν έφτασε το παιχνίδι του σε δυσθεώρητα ύψη (71 πόντοι, quadruple double, 1oς σκόρερ στο πρωτάθλημα κτλ.). Ο Χάουαρντ από την άλλη μαζί του το Goofy-style το οποίο είναι μάλλον ο χειρότερος σύμβουλος για το υπόλοιπο της καριέρας του. Στο αγωνιστικό κομμάτι και οι δύο είναι σούπερ αμυντικοί. Ο Ναύαρχος καλύτερος μπλοκέρ με καλύτερο timing, ο Σούπερμαν καλύτερος ριμπάουντ. Κολώνες. Εκεί που ξεκινούν οι διαφορές του είναι στο επιθετικό κομμάτι όπου ο Ρόμπινσον υπερέχει παντού. Με τη γνωστή guard-like quickness του έριχνε ..σκόνη σε οποιονδήποτε ψηλό του ΝΒΑ, ενώ –σε αντίθεση με τον Χάουαρντ- σκότωνε από μέση απόσταση και ήταν πολύ αξιόπιστος σουτέρ προσωπικών και ικανότατος πασέρ. Ορθά κοφτά, ο Ναύαρχος ήταν πολύ πιο ολοκληρωμένος παίκτης.

ΨΗΦΙΖΩ: O Xάουαρντ απέχει μίλια σε επίπεδα χαρακτήρα και championship material από το να φτάσει τον Ρόμπινσον. Καλό θα ήταν να παραδειγματιστεί. Ψηφίζω –τον καλύτερο παίκτη έτσι κι αλλιώς- Admiral.

Drazen Petrovic vs Stephen Curry

Petrovic: 15.4 PTS (43.7% 3PT, 51.8% FG)-2.3 REB- 2.4 AST

Curry: 20.3 PTS(46.7% FG, 44% 3PT)-4.1 REB-6.7 AST

Ο Κάρι είναι ο πρώτος παίκτης στη λίγκα μετά από χρόνια που ξεσήκωσε μνήμες Ντράζεν, κυρίως με τη σχέση που τον συνδέει με την πορτοκαλί μπάλα και την εκτελεστική του ικανότητα ανεξαρτήτου συνθηκών. Φέτος είναι η χρονιά του μάλιστα, τη στιγμή που συγκεντρώνει τις περισσότερες ψήφους των ειδικών ώστε να αποτελέσει το επόμενο «πρόσωπο της λίγκας» με το καταπληκτικό fundamental παιχνίδι του. Ας μη γελιόμαστε όμως.. Αυτό που έκανε, με τις τότε συνθήκες, εκείνη την εποχή ο Πέτροβιτς ήταν πολύ μεγάλο. Έστω όμως ότι οι ΝΒΑ καριέρες του λόγω ιδιαιτεροτήτων δε μπορεί να είναι καθαρά συγκρίσιμες, ο Ντράζεν overall (και με βάση αυτά που έχουμε δεί μέχρι τώρα φυσικά) είναι 2 βήματα μπροστά. Εφάμιλλοι σουτέρ και οι δύο αλλά το μαγικό dribbling και το ballhandling του Κάρι μοιάζει κοινό μπροστά στο «φλάουτο» που έπαιζε ο Ντράζεν. Αν με τον Κάρι σηκώνεσαι από τη θέση σου ενθουσιασμένος με αυτό που είδες, με τον Ντράζεν καθόσουν αποσβολωμένος προσπαθώντας να καταλάβεις τι έγινε, οριοθετώντας πρόσωπα-καταστάσεις, τον ίδιο τον χρόνο. Τον θυμάμαι το 1990.. Και τα χαζεμένα πρόσωπα των Αμερικανών στο Μουντομπάσκετ. Κάτι μου λέει ότι την ίδια έκφραση θα είχαν οι περισσότεροι σούπερ-γκαρντς του ΝΒΑ σήμερα απέναντι του..

ΨΗΦΙΖΩ: Ντράζεν. Και των δύο το παιχνίδι είναι βγαλμένο από τα μαγικά κιτάπια του αθλήματος, όμως ο «Μότσαρτ» ήταν πιο ΗΓΕΤΗΣ. Βασικά Ο ΗΓΕΤΗΣ. Τόσο, που κάνει τον σούπερ-σταρ των Ουόριος να μοιάζει «χλιαρός» μπροστά του.

Scottie Pippen vs Lebron James

Pippen: 16.1 PTS (47.3% FG)-6.4 REB-5.2 AST- 2.0 STL- 0.8 BLK

James:  27.5 PTS (49.7% FG)- 7.2 REB- 6.9 AST-1.7 STL- 0.8 BLK

Οι δύο καλύτεροι πόιντ-φόργουορντς κάθε εποχής και δύο από τους πιο ολοκληρωμένους παίκτες που είδε η λίγκα. Θα μπω κατευθείαν στο θέμα της σύγκρισης που ενδιαφέρει τους περισσότερους άλλωστε. Πρόκειται για δύο εξαιρετικούς αμυντικούς παίκτες. Ο Λεμπρόν έβγαλε το καλύτερο του σε αυτό το κομμάτι στη θητεία του στους Χιτ μέσα από την ultra fast perimeter defense που έχτισαν μαζί με τον «Φλας» μπαίνοντας όπως κανείς πριν στις passing lanes και μετατρέποντας την άμυνα σε επίθεση. Όμως ο Πίπεν είναι ίσως ο καλύτερος one on one defender στη σύγχρονη ιστορία του αθλήματος. Είχε φοβερά αμυντικά ένστικτα και έκανε shut down σε οποιονδήποτε, σε βαθμό που ο Λεμπρόν δε έφτασε ποτέ. Στο επιθετικό κομμάτι ο σταρ των Καβς έχει πλεονέκτημα. Είναι καλύτερος σκόρερ, πλέον σουτάρει πολύ αξιόπιστα τη μπάλα και όχι απλά δημιουργεί ρήγματα αλλά ξεχαρβαλώνει την αντίπαλη άμυνα με τρόπο που το ΝΒΑ είδε ελάχιστες φορές. Ο Λεμπρόν είναι ένα τανκ. Και από τη στιγμή που άφησε τα καραγκιοζιλίκια τύπου Decision και take my talents έφτασε στην κορυφή. Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο στη σύγκριση αποτελεί το γεγονός ότι ο Λεμπρόν πάντα αποτελούσε τον Νο1 σταρ στις ομάδες του σε αντίθεση με τον Πίπεν που σε μεγάλο μέρος της καριέρας του αποτέλεσε την κορυφαία No2 option.

ΨΗΦΙΖΩ: Θα προτιμούσα σε μια εικονική σούπερ-ομάδα είτε τον έναν είτε τον άλλον σαν No2 option, ώστε να κάνουν focus σε κομμάτια όπως η άμυνα και η δημιουργία. Σαν Νο2 λοιπόν νομίζω πως ο Πίπεν είναι ο τοπ. Όμως εδώ, στην ανάρτηση αυτή έχουμε στοχευμένα ατομική μετωπική. Ειλικρινά είναι δύσκολο για έναν τύπο σαν και εμένα γαλουχημένο σε εκείνο το μπάσκετ να προτιμήσει τον Λεμπρόν  από τον «Πιπ» όμως πάνω από όλα είναι η αντικειμενικότητα και ο Τζέημς σε ατομικό επίπεδο έχει ξεπεράσει τον Πίπεν. Τζέημς..

Michael Jordan vs Kobe Bryant

Air: 30.1 PTS (49.7% FG)- 6.1 REB- 5.3 AST- 2.3 STL- 0.8 BLK

Mamba: 25.4 PTS (45.1% FG)-5.3 REB- 4.8 AST- 1.5 STL- 0.5 BLK

Χεχε.. Ωραία πράγματα. Ξέρετε την άποψη μου.

Ο Μπράιαντ τεχνικά είναι στο ίδιο επίπεδο με τον Τζόρνταν. Και πιθανόν σουτάρει καλύτερα από το τρίποντο (γιατί συνολικά το True Shooting Percentage του Μάικλ είναι καλύτερο). Αλλά ο Τζόρνταν ήταν μια αιμοδιψής μηχανή. Σου έβγαζε τη καρδιά και τη πέταγε στο πάτωμα.. Ποτέ κανένας (ούτε κατά διάνοια ο Κόμπι) δε κυριάρχησε στο πρωτάθλημα όπως αυτός. Η μεγαλύτερη του νίκη υπήρξε ο φόβος που σκόρπισε σε όλη τη λίγκα αλλά και ο τρόπος που επιβλήθηκε σε αυτή κάνοντας τους πιο ταλαντούχους παίκτες, τα πιο δυνατά προπονητικά μυαλά, τους πιο σκληρούς πεζοδρομιακούς μάγκες και ένα ολόκληρη σύστημα να τον προσκυνήσει.

Ο Τζόρνταν υπερέχει παντού του Μπράιαντ, σε κάθε πλευρά του γηπέδου. Είναι μεγάλη η διαφορά τους στο efficiency (και όταν μιλάμε για δύο τοπ-σκόρερς αυτό είναι πολύ σημαντικό), στο αμυντικό κομμάτι και στην επιρροή τους στο παιχνίδι των ομάδων τους. Ο Κόμπι είναι σίγουρα ένας από τους καλύτερους παίκτες που είδε το άθλημα όμως στη σύγκριση αυτή όλα τα παράθυρα για αυτόν (και οποιονδήποτε άλλον μέχρι σήμερα) τα παράθυρα είναι κλειστά. Έχοντας ζήσει τις καριέρες και των δύο σούπερ σταρς, όντας μάρτυρας στα prime τους, μεταφράζω το παιχνίδι του ενός πάνω σε αυτό του άλλου. Σε μια εικονική σύγκρουση ο GOAT θα κατάπινε τον σταρ των Λέηκερς αμάσητο..

ΨΗΦΙΖΩ: Αυτό που είχε απαντήσει ο Τζόρνταν στη σχετική ερώτηση με καλύπτει πλήρως. “In my prime? Not even a contest..” Τζόρνταν δαγκωτό..