SMELLS LIKE ZOC’S SPIRIT..

Για πρώτη φορά μετά από δύο χρόνια παρουσίας του στη Πόλη, ο Ομπράντοβιτς φαίνεται ότι χτίζει τη Φενέρ στις δικές του, πρότερες γνωστές βάσεις και στη δομή που είχαμε συνηθίσει από τον Σέρβο mastermind διαχρονικά. Η φετινή Φενέρ που δημιουργείται στην off season την οποία  διανύουμε, μοιάζει πραγματικά με ομάδα-Ομπράντοβιτς. Το Hoopfellas σχολιάζει..

Οι μνήμες είναι νωπές.. Πέρυσι το καλοκαίρι  το Hoopfellas εξέφραζε την αντίθεση του σχετικά με τον τρόπο που έχτιζε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς τη Φενέρμπαχτσε. Φορτωμένο ρόστερ με απουσίες αθλητών με βασικές δεξιότητες, απαραίτητες για να λειτουργήσει σωστά ολόκληρο το σύνολο. Η απουσία πραγματικού δημιουργού στη περιφέρεια έκανε μπαμ με τον Ομπράντοβιτς να παραδέχεται ουσιαστικά το λάθος του προσπαθώντας να βελτιώσει τη κατάσταση με την απόκτηση του Ζήση με τον οποίο σε ρόλο facilitator Φενέρ νοικοκύρεψε το παιχνίδι της και έφτασε μέχρι το F4 της Μαδρίτης. Σίγουρα αυτό αποτέλεσε ιστορικό επίτευγμα για το σύλλογο, όμως στα Playoffs της TBL ήλθε το ηχηρό χαστούκι από την Καρσίγιακα. Είχα ταχθεί εξ αρχής υπέρ του Ίβκοβιτς στη μάχη των «κουμπάρων» πέρυσι. Η στελέχωση και το πλάνο της Αναντολού ήταν πιο κοντά στα γούστα μου (αν και εδώ ο Ντούντα δεν υπέγραψε δημιουργό στη περιφέρεια από την αρχή) όπως και το μπάσκετ που προσπάθησε να παρουσιάσει. Όπως αποδείχθηκε η Αναντολού ήταν η μόνη ομάδα που θα μπορούσε να κάνει ζημιά στη Ρεάλ παίζοντας πολύ καλό μπάσκετ στη μεταξύ τους σειρά όπου έχασε 2 ματς στα οποία είχε χτίσει με άψογο πλάνο μια δυνατή κατάσταση υπέρ της. Στους εγχώριους τελικούς βέβαια η ομάδα του Ίβκοβιτς είχε την ίδια τύχη με αυτή του Ζοτς καθώς η Καρσίγιακα τους καθάρισε επίσης σαν τσόφλι από αυγό..

Φέτος και τα δύο τουρκικά powerhouses έχουν μπεί δυνατά στην  offseason χτίζοντας σε σωστές βάσεις και με πολύ καλά υλικά τα rosters τους. Για τον Ίβκοβιτς δε μπορώ να πω ότι εκπλήσσομαι, όμως το βλέμμα μου έχει κερδίσει επίσης το recruiting του Ομπράντοβιτς. Για πρώτη φορά από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στη Πόλη, η ομάδα που χτίζει μοιρίζει Ζέλικο..

Μερικά πρώτα σχόλια..

-Μου αρέσει πολύ το δίδυμο Σλούκα-Μπογκντάνοβιτς στο backcourt. Είναι γκαρντς τύπου Ομπράντοβιτς. Έχουν μέγεθος, μπασκετικό IQ για να ελέγξουν μια ισχυρή περιφερειακή μάχη και κατ’επέκταση τον ρυθμό ενός παιχνιδιού, δημιουργία, εκτέλεση και οξυδέρκεια. Μοντέρνοι περιφερειακοί. Θεωρώ ότι οι δύο τους μαζί με τον Βέσελι θα αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά της φετινής Φενέρμπαχτσε. Εκτιμώ πολύ επίσης το γεγονός ότι και οι δύο γκαρντς του Ομπράντοβιτς μπορούν να ανοίξουν τη γκάμα επιλογών σε ότι αφορά τις lineups. Με τα δυνατά πόδια και την αμυντική ικανότητα (ειδικά στο τρανζίσιον) του Χίκμαν στη πρώτη πεντάδα, ο Μπογκντάνοβιτς πηγαίνει στο «3» και ο Σλούκας παραμένει ως PG έχοντας ένα δυνατό κορμί με τρεξίματα ως σύντροφο στο backcourt. Στον25χρονο  Έλληνα διεθνή  ο Ομπράντοβιτς βρίσκει και πάλι έναν Pick &Roll γκαρντ γα να στήσει την αγαπημένη του επίθεση. Μένει να τον συμπληρώσει και με ανάλογο ψηλό, επιλογή που θα καθορίσει πολλά στο παιχνίδι της Φενέρ φέτος.

-Πυροτεχνήματα και βεγγαλικά είδαμε στον ευρωπαϊκό μπασκετικό ουρανό μετά την απόφαση του Ομπράντοβιτς να ρίξει το τείχος που τον χώριζε με τον Μίσκο Ραζνάτοβιτς. Κανέναν εκ των δύο δε συνέφερε αυτός ο Ψυχρός πόλεμος.. Ο Μίσκο μετά χαράς του έφερε τον εκτελεστή της Φενέρ στους τελικούς, Μπόμπι Ντίξον, και επανεφερε στην Ευρώπη (με πολύ καλό deal είναι αλήθεια) τον Πέρο Άντιτς. Ο Σέρβος ατζέντης είναι φανερό πως είναι πανίσχυρος στο χώρο, με τη τελευταία συμφωνία του Μαριάνοβιτς με τους Σπερς να είναι αντιπροσωπευτική του τι μπορεί να κάνει στην αγορά.

Και οι δύο βετεράνοι (32 ετών) του Beo Basket φέρνουν στο παρκέ εμπειρία, guts και μια no fear νοοτροπία με τον τρόπο που αγωνίζονται, για τη Φενέρ. Ο Ντίξον θα «διεκδικήσει» τα κλειδιά της ομάδας. Είμαι σίγουρος λόγω του ανταγωνιστικού χαρακτήρα για το επίπεδο του εσωτερικού ανταγωνισμού που θα φέρει στη περιφερειακή γραμμή του Ομπράντοβιτς. Μπορεί κάλλιστα να παίξει μαζί με τον Σλούκα (με τον Έλληνα διεθνή στο «2») προσφέροντας στους Τούρκους δύο late killers που σουτάρουν άφοβα κάτω από πίεση. Μπορούν παράλληλα και οι δύο αυτοί playmakers να επιβιώσουν σε οποιοδήποτε τέμπο, παίζοντας με το χρονόμετρο ή ανοίγοντας το γήπεδο.

Από τον Άντιτς ο Ζέλικο περιμένει στάνταρντ πράγματα. Έξυπνο παιχνίδι, physical παρουσία, veteran leadership εντός και εκτός παρκέ. To performance του Άντιτς θα είναι σημαντικό για τη πορεία των Τούρκων καθώς θα καλύψει και τις δύο θέσεις  των ψηλών (πρωτίστως το «4» φυσικά) και θα δέσει αρμονικά με τον Βέσελι ως δίδυμο ρακέτας.

-Αν για την ενδεχόμενη απομάκρυνση του Πρέλντζιτς δε θα πολυστεναχωρηθούν στη Φενέρ ( με αυτό τον χαρακτήρα και αυτές τις προτεραιότητες στη ζωή του δε θα φτάσει ποτέ εκεί που έδειχναν οι προδιαγραφές του όταν ξεκινούσε), οι αντίστοιχες (δεδομένες) των Γκάουντλοκ και κυρίως του Μπιέλιτσα (MVP της προηγούμενης Euroleague) σίγουρα αποτέλεσαν χτυπήματα για τον κόσμο. Η περίπτωση του Αμερικανού μπόμπερ είναι διαφορετική βεβαίως μιας και σε ένα μυστήριο timing (σειρά με Καρσίγιακα) άρχισαν να διαρρέουν πληροφορίες για τα νυχτοπερπατήματα του τα οποία έκαναν έξω φρενών τη διοίκηση. Ο Γκάουντλοκ έκανε φοβερή σεζόν όμως ο τρόπος παιχνιδιού του ήταν κάτι ξένο για ομάδα Ομπράντοβιτς, με τον Σέρβο κόουτς να του δίνει το πράσινο φως για να πάρει το καλύτερο από αυτόν. Ο Γκάουντλοκ έκανε σπουδαία σεζόν αλλά δεν είναι ο τύπος του executive shooter καθώς στηρίζεται περισσότερο στη προσωπική φάση και αυτό πλήγωσε συνολικά το παιχνίδι της Φενέρ.

Ο Μπιέλιτσα είναι μεγάλη απώλεια γα αυτό και ο Ζοτς δεν επέλεξε να τον αντικαταστήσει με κάτι παρόμοιο (που είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί στην αγορά) αλλά πήγε σε διαφορετικού τύπου φόργουορντς. Τα playmaking abilities και το two-way παιχνίδι του Σέρβου δε καλύπτονται έτσι..

-Ανάβω πράσινο για τις επιλογές των Ντατόμε (ανακοινώθηκε επίσημα) και Κάλινιτς (η Φενέρ πρεσάρει τον Ερυθρό Αστέρα). Ο Σέρβος είναι το απαραίτητο Defensive Wing που χρειαζόταν το τουρκικό powerhouse ως συνδετικό κρίκο στη γραμμή των φόργουορντς και παράλληλο ένας πολύ καλός αμυντικός ριμπάουντερ και παίχτης ρόλων που θα βοηθήσει πολύ σε επίπεδο λειτουργικότητας. Ο Ντατόμε (θα πάρει το συμβόλαιο του Πρέλντζιτς) με τη σειρά του μπορεί να αποτελέσει το κρυφό χαρτί του Ομπράντοβιτς ως κόμπο φόργουορντ. Είναι πολλά παραπάνω από ένα επικίνδυνο Stretch-4 καθώς συνδυάζει ταχύτητα, αθλητική ικανότητα, παιχνίδι με τη μπάλα στο παρκέ και αλτρουισμό ενώ θα ανεβαίνει και στο «3» όπου μπορεί να αποδώσει ως finisher σε καταστάσεις τρανζίσιον και φυσικά ως εκτελεστής είτε στα close outs είτε βάζοντας πίεση από την αδύνατη πλευρά. Ο Ιταλός πρώην Σέλτικ θα είναι κομβικός για το spacing των Τούρκων φέτος, ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της επίθεσης που χρησιμοποιεί ο Ζοτς μιας και οι σωστές λεπτομερείς αποστάσεις δημιουργούν το πλαίσιο για να κυκλοφορήσει η μπάλα, να δημιουργηθούν ρήγματα και μαζί τους οι προϋποθέσεις για τη καλύτερη δυνατή εκτέλεση. Ο Ντατόμε θα δέσει με το seven footer που ψάχνει ο Ζοτς (με post παιχνίδι, αυτή είναι η πληροφόρηση που υπάρχει αν και λείπει ένας pick & roll ψηλός) για να συμπληρώσει τη γραμμή ψηλών στην οποία 5^ος θα είναι ο Ηersek Baris (πάλι από την Καρσίγιακα, PF με ύψους 2.07μ. που μπορεί να σουτάρει από τη περίμετρο, έκανε σπουδαίο πρώτο ματς στη σειρά με τη νυν ομάδα του).

Ο Ομπράντοβιτς ψάχνει  έναν τουλάχιστον ψηλό για να κλείσει το ρόστερ του (τόσο η Αναντολού όσο και η Φενέρ έχουν ξεπεράσει το όριο ξένων και θα κάνουν rotation στη TBL) το οποίο περιλαμβάνει και γηγενείς αθλητές (Σιπάχι, Μαχμούτογλου, Ουγκουρλού, ίσως Τσετίν) σε συμπληρωματικούς ρόλους. Ο Ομπράντοβιτς είδε ξεκάθαρα ότι  άμεσα δε μπορεί να στηριχτεί πάνω σε Τούρκους αθλητές (σε πρώτους ρόλους δημιουργώντας μια δυνατή βάση) για να κατακτήσει την Ευρωλίγκα. Αντίθετα έρχονται πολλά αξιόλογα παιδιά από τις μικρές εθνικές ομάδες για τους γείτονες και η Φενέρ πρέπει να κινηθεί σύντομα προς αυτή την κατεύθυνση γιατί ήδη η Αναντολού είναι τουλάχιστον ένα βήμα μπροστά. Overall πάντως η offseason του Ομπράντοβιτς είναι εξαιρετική. Κάτι μου λέει ότι η φετινή Φενέρμπαχτσε θα  καταφέρει να παρουσιάσει το μπάσκετ που αντιπροσωπεύει ο  Ομπράντοβιτς μέσα στη σεζόν. Και τότε πολλά κόζια θα αλλάξουν.. Ίσως είναι η σειρά της..

 Y.Γ: O Jayson Tatum μπορεί να κάνει παπάδες στο Ντιούκ.. Είναι παίχτης-Σιζέφσκι.. Μου αρέσει πολύ. Η κυριαρχία του Coach-K σε επίπεδο recruiting συνεχίζεται..

Υ.Γ1: Ο Ολυμπιακός καλά θα κάνει να κλείσει γρήγορα την υπόθεση Γιάνγκ..

Υ.Γ2: O Mιλουτίνοφ αποτελεί πολύ καλό prospect. Όμως για ομάδα αυτού του επιπέδου μπορεί να έχει ρόλο δευτερότριτου "5" και όχι πρωτοδεύτερου.. Εκτός και εάν  οι πράσινοι εξετάζουν παραμονή Λουκά τελικά..