ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: TO RECRUITING ΣΤΗ ΦΕΤΙΝΗ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ

Μπαίνοντας στο εικονικό γραφείο του Hoopfellas, θα βρείτε στο δρόμο σας μια ταμπέλα με την εξής ρήση..  “These days it is much more important how you create the team, than how you coach the team. If you makes mistakes in recruiting, it is going to cost you” Etorre Messina..

«Στις μέρες μας είναι πολύ πιο σημαντικό το πώς δημιουργείς (στελεχώνεις ) μια ομάδα από το πώς κοουτσάρεις την ομάδα. Αν κάνεις λάθη στη στελέχωση, θα σου κοστίσουν..»

Με τη ρήση του «καθηγητή» Έτορε Μεσίνα μπαίνουμε και φέτος στην αξιολόγηση του recruiting επιλεγμένων κλαμπ από τη φετινή Ευρωλίγκα, που αν μη τι άλλο αναμένεται συναρπαστική. Ποια ομάδα, μεταξύ των δελφίνων του τίτλου, εργάστηκε για τη καλύτερη δυνατή στελέχωση τη φετινή off season..;  Το Hoopfellas δίνει τη δική του ψήφο, αξιολογώντας τη δουλειά κατά μήκος του ανταγωνισμού. Είναι σαφές ότι μιλάμε για στελέχωση φυσικά και το παρακάτω δεν αποτελεί πρόβλεψη για το performance που περιλαμβάνει και άλλες παραμέτρους όπως π.χ. το coaching.

ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ

Ο Ντούντα έχω την εντύπωση πως προσπάθησε σκληρά να εξελίξει το μοντέλο του, δημιουργώντας ένα σύνολο που θα παρουσιάσει πρωτόγνωρα επίπεδα ταχύτητας βγάζοντας τόνους ενέργειας και στις δύο πλευρές του παρκέ. Και εν μέρει το κατάφερε.. Η frontcourt του δε ματσάρεται αθλητικά από καμία άλλη μιας και η τετράδα των Τάιους-Ντάνστον-Μπράουν-Σάριτς δε χρειάζεται συστάσεις, ενώ κάποια στιγμή θα προστεθούν και τα 8-10 λεπτά του ποστ παιχνιδιού του Κρίστιτς. Στα γκαρντ είχαμε επίσης αλλαγές.. Ομολογώ περίμενα να κρατήσει ο Ίβκοβιτς τον Ντρέηπερ (είχε την ψήφο μου για τον τίτλο του DPOY πέρυσι) όμως κατανόησα άμεσα με την ανακοίνωση του Γκρέηντζερ ότι ο Σέρβος θεώρησε επιτακτική ανάγκη την απόκτηση, σε αυτή τη θέση, ενός γκαρντ που ενώ θα διατηρεί χαρακτηριστικά τα οποία έκαναν τον «σοφό» να επιλέξει τον Ντρέηπερ (δυνατό κορμί, ταχύτητα, αμυντική προσήλωση) θα είναι καλύτερος με τη μπάλα στα χέρια,  πιο ικανός δημιουργός με προσωπική φάση. Παράλληλα επέλεξε τον Ντίμπλερ (αποδυναμώνοντας τον αντίπαλο στη TBL) αντί του Τζάνινγκ και  στηρίζει πολλά  στον Οσμάν, τον παίχτη πάνω στον οποίο απεικονίζεται το μπάσκετ που θέλει να παρουσιάσει ο Ντούντα με την Αναντολού. Θεωρώ ότι αυτό το ρόστερ μπορεί να τρέξει το γήπεδο καλύτερα από κάθε άλλο στην Ευρώπη και να το κάνει «μαζί» (γιατί αλλιώς δεν έχει σημασία) σε μεγάλο βαθμό. Στη περιφέρεια πιθανόν θα αντιμετωπίσει θέματα λειτουργικότητας παρ’όλα αυτά. Περιμένω 2-Guard lineups (Ερτέλ-Γκρέηντζερ) προς επίλυση του ζητήματος..

ΒΑΘΜΟΣ: 8.4/10

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

Η Ρεάλ διατήρησε τον ίδιο κορμό μετά τη περυσινή σπουδαία επιτυχία στη σεζόν διασφαλίζοντας ότι και φέτος θα παραμείνει στο ίδιο επίπεδο, αυτό της ελίτ, στο κλειστό κλαμπ των ομάδων που πραγματικά ξεχωρίζουν. Έχει σύμμαχο το μαγικό ραβδάκι της Ισπανικής τετράδας Ροντρίγκεθ-Γιούλ-Ρούντι-Ρέγιες και ένα πολύ καλό supporting cast. Ενώ λοιπόν σε ποιότητα δεν έχει χάσει (το αντίθετο) σε σχέση με πέρυσι, προσωπικά διατηρώ τις αμφιβολίες μου για το πόσο όμως τελικά αναβάθμισε το ρόστερ και κατ’επέκταση το παιχνίδι της ενόψει της νέα χρονιάς. Κόουτς Πάμπλο, προσωπικά δε θα αισθανόμουν τόσο άνετος βγαίνοντας στη μάχη χωρίς δύο παίχτες που μου έδωσαν πολλά στο αμυντικό κομμάτι, όπως οι Ρίβερς-Σλότερ. Αντί αυτών οι Μαδριλένοι υπέγραψαν δύο πολύ ταλαντούχα παιδιά όπως οι Τέηλορ-Τόμκινς. Ειδικά ο Σουηδός είναι κομπλέ παίχτης που μου αρέσει όμως και ο Ρίβερς και ο Σλότερ ήταν παιδιά «παιγμένα», έτοιμα να δεχτούν και να φέρουν σε πέρας δεύτερους ρόλους που τελικά σήκωσαν τη Ρεάλ στα παιχνίδια-τίτλου. Ο Ερναγκόμεθ (έχει καλή προοπτική στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, είναι παίχτης με το Real Madrid DNA) θα ήταν ο ιδανικός  τρίτος ψηλός σε μια ομάδα που θέλει να συγκαταλέγεται στα τρία πρώτα φαβορί για το Άγιο Δισκοπότηρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ στο ξεκίνημα της σεζόν, όμως θα τον ήθελα «μαζί» με τον Αγιόν και δύο γρήγορα πόδια τύπου Σλότερ στο «5». Η Ρεάλ παραμένει στα πρώτα φαβορί για τον τίτλο, διαθέτει παίχτες-κλειδιά όπως οι Ματσιούλις-Νοτσιόνι γύρω από τα αστέρια της, όμως φέτος μου κάνει ένα «τικ» λιγότερο σκληρή. Και αυτό το ένα «τικ» μπορεί να είναι ολόκληρη η διαδρομή κόλαση-παράδεισος την άνοιξη..

BAΘΜΟΣ: 8.3/10

ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ

Σας πει ότι θεωρώ τον Ιτούδη εξαιρετικό recruiter, έναν εκ των κορυφαίων στην Ευρώπη και και αυτό δεν οφείλεται στο ότι έχουμε σε ένα σημαντικό βαθμό κοινά γούστα στην αγορά αλλά αφορά τον τρόπο σκέψης που λειτουργεί ως η βάση για να χτίσεις σωστά ένα ρόστερ πάντα σε συνάρτηση με αυτό που προτίθεσαι να παρουσιάσεις. Στη Μόσχα φέτος, σε αντίθεση με ότι πιστεύουν οι περισσότεροι, δεν είχε εύκολη δουλειά. Δεν είναι εύκολο να αναβαθμίσεις ένα ρόστερ όπως το περυσινό της ΤΣΣΚΑ, ψάχνοντας να βρεις τι έφταιξε. Ένα ρόστερ που είχε ότι χρειαζόταν (σε επίπεδο στελέχωσης ) για να φτάσει μέχρι τον τίτλο. Σε αυτή τη περίπτωση ο στόχος είναι να διατηρήσεις τη ποιότητα σου και να επιστρέψεις στα παιχνίδια αυτά (της άνοιξης) πιο σοφός, με γνώση των λαθών σου, για να παλέψεις για τον τίτλο. Η «αρκούδα» φέτος έχασε δύο παίχτες που αποτελούσαν χρόνιες σταθερές και μέλη του σκληρού πυρήνα της ομάδας. Κάουν και Ουίμς αποχώρησαν από τη Μόσχα. Και αν για τον πρώτο (Κάουν, 7 χρόνια στη ΤΣΣΚΑ) είμαι σίγουρος ότι ο Ιτούδης δυσαρεστήθηκε, για τον δεύτερο (Ουίμς, 3 χρόνιαστην ομάδα) θεωρώ ότι ερμήνευσε την «απώλεια» του ως μια ευκαιρία να κλείσει σιγά σιγά ένας κύκλος από παίχτες που η αποτυχία στα F4s έχει ποτίσει μέσα τους και αυτό είναι κάτι που δεν έχει να κάνει με την ατομική ποιότητα τους. Μαζί με αυτούς αποχώρησε μέσα σε κλίμα συγκίνησης και ο Αντρέι Κιριλένκο και αυτός ήταν ίσως ο λόγος που ο Ιτούδης έκρινε επιβεβλημένη τη παραμονή για έναν ακόμα χρόνο του Κριάπα ο οποίος παίζει σημαντικό ρόλο στα αποδυτήρια. 

Η ΤΣΣΚΑ διατήρησε τον πιο ταλαντούχο backcourt tandem της λίγκας με τους Τεόντοσιτς-Ντε Κολό και τον εξισορροπιστή Τζάκσον, ένα από τα πιο χρήσιμα εργαλεία πλέον της ομάδας, δίπλα τους να φέρνει «πόδια», άμυνα και τρεξίματα. Στη θέση «5» υπέγραψε τον (γνωστό μας) Βρετανό Τζόελ Φρίλαντ, έναν ποιοτικό ψηλό με πρόσωπο-πλάτη παιχνίδι, ταχύτητα και ριμπάουντ (δεν έχει το μέγεθος του Κάουν όμως είναι πολύ πιο πλαστικός, πιο δυνατός στα βασικά του αθλήματος και μπορεί να τελειώσει αποτελεσματικά γύρω από το καλάθι) του οποίου ο πρόσφατος τραυματισμός έκανε τους Ρώσους να στραφούν στον (επίσης γνωστό μας) Ουκρανό Κράβτσοβ.  Επίσης στο «3», όπου ουσιαστικά ο Ιτούδης εκτός του Ουίμς έχασε και τον Μαρκοϊσβίλι, η «αρκούδα» επέλεξε τον Κόρεη Χίγκινς ο οποίος είχε μια πολύ καλή χρονιά το 2013 στη Ρωσία με τη Τριούμφ και πέρυσι ήταν εξαιρετικός στη TBL  ενώ προσέθεσε από τη Ζενίτ τον Ντμίτρι Κουλάγκιν ο οποίος  (πολύ καλός στη προσωπική φάση, ξέρει να παίζει με τη μπάλα) θεωρούταν μέχρι προ τετραετίας ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα των Ρώσων αλλά πλέον στα 23 του έχει μείνει επικίνδυνα στάσιμος. Εδώ λοιπόν ίσως υπήρχε χώρος για τον Κώστα Παπανικολάου που συμπληρώνει καλά τους wings στη θέση με το μέγεθος του, όμως είναι αμφίβολο το εάν ο Ιτούδης θα θελήσει να ρισκάρει μαζί του από τη στιγμή που ούτως ή άλλως διατήρησε τον Νίκολς ως μπαλαντέρ στα φόργουορντς. Πάντως είναι ορατό ότι υπάρχει χώρος για τον «Παπ» στη Μόσχα. Overall η ΤΣΣΚΑ διατηρεί την ποιότητα της σε υψηλότατο επίπεδο αλλά θεωρώ όχι υψηλότερο σε σχέση με πέρυσι που το ρόστερ ήταν πιο έτοιμο, πιο βαθύ και νομίζω πιο ποιοτικό. Αυτό δεν έχει σχέση με το τι θα παρουσιάσει και το πώς θα αποδώσει φυσικά. Μιλάμε καθαρά για την ποιότητα του συνόλου (όχι του παιχνιδιού) που έχει στα χέρια του στο ξεκίνημα ο Ιτούδης ο οποίος, περνώντας την «αρκούδα» στη δική του καθαρά πλέον εποχή,  θα βασιστεί πολύ στα γκαρντς και τους γρήγορους ψηλούς του. Χίγκινς και Φρίλαντ θα είναι στοιχήματα, όχι τόσο σε επίπεδο δυνατοτήτων αλλά γιατί αντικαθιστούν παιδιά πολύ παιγμένα και με χιλιόμετρα στο τοπ-ευρωπαϊκό επίπεδο. Θυμηθείτε ότι ο Ουίμς ερχόμενος στη Μόσχα είχε ήδη μια χρονιά με τη Ζάλγκιρις στην Ευρωλίγκα με τις καλύτερες άμυνες να τον σπρώχνουν στα όρια του αναγκάζοντας τον να δουλέψει πολύ μέσα στο γήπεδο σε κάθε παιχνίδι..

BAΘΜΟΣ: 8.3/10

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

Καλώς τα παιδιά.. Αλλαγή πλεύσης από τον Πασκουάλ που κατάλαβε φέτος ότι πρέπει να προσθέσει «πόδια» και athleticism στη γραμμή ψηλών του για να επιβιώσει στα παιχνίδια που παίζονται στα «χαρακώματα». Νάχμπαρ-Πλάις-Λαμπέ πήραν την άγουσα και αντικαταστάθηκαν από παίχτες που φέρνουν ένα πιο φυσικό/αθλητικό πακέτο στο τραπέζι. Ο Πασκουάλ θα πάει και πάλι Big φέτος (προσωπική πρόβλεψη, παρά την απόκτηση διαφορετικής φύσεως ψηλών) με τους Καταλανούς να παρατάσσουν το παραδοσιακό μέγεθος στο παρκέ. Ουσιαστικά βλέπω τον Σάμιουελς να ανεβαίνει στο «4» δίπλα στον Τόμιτς, με τον Ολασένι Λαουάλ να είναι το γρήγορο «5» που θα ανοίξει τη γκάμα επιλογών στην άμυνα, πίσω από τον Τόμιτς. Οι Καταλανοί (γνωρίζοντας τη φιλοσοφία του κόουτς τους σε συνάρτηση με το υλικό που έχει στα χέρια του) έχουν προδιαγραφές να παίξουν πολύ καλή άμυνα, με τον Σατοράνσκι στο «1» και να παρουσιάσουν τη παραδοσιακή αποτελεσματικότητα στο μισό γήπεδο με ένα pick & roll PG όπως ο Αρόγιο (που θα αξιοποιήσει σίγουρα τους ψηλούς) και ένα post/face up “3” όπως ο Περπέρογλου ενώ με τον Ρίμπας προσέθεσαν ένα ποιοτικό εργαλείο στις θέσεις των γκαρντς και μια ασφάλεια τα βράδια που οι Ναβάρο-Όλεσον θα κοιτούν με πολιτικά. Θεωρώ ότι η Μπαρτσελόνα είναι καλύτερη ομάδα από πέρυσι. Σίγουρα πιο σωστά στελεχωμένη. Η πρόθεση τους μάλιστα ήταν  να κρατήσουν και τον Τόμας στο «3», μαζί με τη σκληράδα και το  effort του στην άμυνα, όμως ο Αμερικανός έβλεπε ΝΒΑ. Για μια ακόμα φορά θα υπογραμμίσω τη πολύ καλή δουλειά που γίνεται από πίσω και αναφέρομαι στα νέα παιδιά. Η Μπαρτελόνα  διαθέτει το περισσότερο ίσως ταλέντο από κάθε άλλη ομάδα στην Ευρώπη σε αυτό το κομμάτι και φέτος προσέθεσε και τον Βεζένκοφ που πρέπει να δείξει ότι μπορεί να ανταγωνιστεί για λεπτά (έχει την ευκαιρία στο «4»). Πένο, Γκαρσία, Ντέντοβιτς, Ντιανέ, Σουλεημάνοβιτς, Έρικσον.. Πολυπολιτισμική κατεύθυνση, πολύ καλή δουλειά σε επίπεδο scouting και μια διαφορετική φιλοσοφία στο επίπεδο «αναπτύσσω παραμένοντας ανταγωνιστικός» αφού ο Πασκουάλ ανεβάζει σιγά σιγά τα παιδιά αυτά. Το ταμείο στο τέλος..

ΒΑΘΜΟΣ: 8.0/10

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Οι πράσινοι αναβάθμισαν την ποιότητα του ρόστερς τους πληρώνοντας αρκετά χρήματα για να φέρουν στο ΟΑΚΑ το δίδυμο που θα αποτελέσει τον καινούργιο άξονα της επίθεσης τους, αν όλα πάνε καλά, για τα επόμενα χρόνια σε αυτή τη περίοδο που συμπίπτει με το πέρασμα στη μετά-Διαμαντίδη εποχή. Καλάθης και Ραντούλιτσα λοιπόν.. Ο διεθνής Έλληνας PG αποτελεί εγγύηση για πολλά πράγματα στο παιχνίδι των πρασίνων, οι οποίοι όμως έχουν να λύσουν θέματα στη πορεία μιας και ο Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς έχει προβεί σε «ανορθογραφίες» κατά τη γνώμη μου σε επίπεδο στελέχωσης ενώ δε το βοηθάει καθόλου το ότι στο ξεκίνημα της σεζόν δε θα έχει μαζί του τον Νίκο Παππά που μπορεί μαζί με τον Καλάθη να δημιουργήσουν ένα από τα καλύτερα backcourts της Ευρώπης μετατρέποντας το ΟΑΚΑ σε άβατο.. Ο Πάβλοβιτς μπορεί να διακριθεί και να φέρει πράγματα στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού (slashing ability, προσωπική φάση, finishing στο τρανζίσιον όπου βάζει πολύ σωστά το σώμα του) όμως η ομάδα χρειαζόταν έναν καλό αμυντικό παίχτη στο «3».. Μπορεί ο Φελντέιν, με το συγκεκριμένο υπόβαθρο να διαχειριστεί τη πίεση του executive shooter σε ένα σύνολο τέτοιων απαιτήσεων; Kαι κυρίως, μπορεί ο Κούζμιτς να ανοίξει τη γκάμα επιλογών στη pick & roll άμυνα; Eπιτρέψτε μου να διατηρώ αμφιβολίες και κριτική στάση στο ξεκίνημα της σεζόν.. Είναι ενθαρρυντικό ότι η ομάδα πλέον έχει περισσότερες πηγές δημιουργίας, χαρακτηριστικό πάνω στο οποίο θα πατήσει ο Τζόρτζεβιτς όμως νομίζω ότι γρήγορα θα χρειαστεί προσθήκη ή αλλαγή στη frontcourt όπου οι καλά δουλεμένες pick & roll ομάδες φαίνεται ότι μπορούν να δημιουργήσουν, για μια ακόμα σεζόν, πρόβλημα στους πράσινους.. Το θετικό πάντως είναι ότι η ομάδα έχει προσωπικότητες και αυτό, ακόμα και στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ της διαφορετικής κουλτούρας, μετράει στο δεύτερο μισό της σεζόν..

ΒΑΘΜΟΣ: 8.0/10

ΜΑΚΑΜΠΙ

Μετά περυσινά ρεζιλίκια στη Winner League οι «Μακκαβαίοι» ανέβασαν το μπάτζετ τους και αναβάθμισαν ποιοτικά το ρόστερ δημιουργώντας όμως αμφίβολη σύνδεση μεταξύ των κομματιών που απέκτησαν. Ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω αυτή την εμμονή να μην υπογράφει και πάλι η συγκεκριμένη ομάδα ένα Stretch-4 που θα τη βοηθήσει σε επίπεδο spacing. Το να δούμε πάλι το έργο με τον Ντέβιν Σμιθ στα μέσα της χρονιάς εκεί θα καταντήσει βαρετό.. Το δίδυμο Ρότσεστι-Φάρμαρ προσφέρει μια πολύ δυνατή ένεση ποιότητας όμως οι δύο τους δε θα είναι εύκολο να παίξουν μαζί μιας και θέλουν τη μπάλα στα χέρια για να είναι αποδοτικοί ενώ παράλληλα στην άμυνα αποτελούν μείον σε αυτό το επίπεδο, κατάσταση που οδηγεί και πάλι στη λύση «Οχαγιόν-πολλά λεπτά στο παρκέ». Ο Εμπάκουε είναι καλός παίχτης αλλά το θέμα υγείας του Φαβεράνι έχει προβληματίσει και από το Ισραηλινό κλαμπ πριν μέρες με ενημέρωσαν ότι εξετάζουν ανοιχτά την  αγορά πλέον στη θέση «5», για παν ενδεχόμενο. Ο Ράντλ έμεινε από σπόντα (κόπηκε στα ιατρικά από τη Λοκομοτίβ, θα ήταν εξαιρετική κίνηση για την ομάδα του Μπαρτζώκα ο οποίος μετά τον Πρίντεζη θα έχει ένα πολύ καλό transition-4 και πάλι στην διάθεση του) ενώ το καλύτερο χαρτί λέγεται Μπέντερ, όμως ο Κροάτης είναι ακόμα σε  τρυφερή ηλικία για να υπάρχουν άμεσα απαιτήσει στο πολύ υψηλό επίπεδο. Το ταλέντο είναι όμως top level, θα το διαπιστώσετε γρήγορα.. Ειλικρινά θα έχει ενδιαφέρον η φετινή Μακάμπι. Πως θα παντρέψει τους Ρότσεστι-Φάρμαρ ο Γκούντες; Για τον Αμερικανό της Νίζνι θεωρώ ότι θα λειτουργούσε πολύ καλύτερα σε ένα σύνολο όπως του Παναθηναϊκού και σας το είπα το καλοκαίρι. Όχι αυστηρά σε επίπεδο αριθμών αλλά κυρίως προσφοράς στην ομάδα..

ΒΑΘΜΟΣ: 7.6/10

ΟΥΝΙΚΑΧΑ ΜΑΛΑΓΑ

Δυναμικά κινήθηκε η Ουνικάχα στην off season παρά το γεγονός ότι έχασε σημαντικούς παίχτες όπως οι Γκρέηντζερ-Τούλσον (ουσιαστικά το περυσινό βασικό backcourt) και οι Γκολούμποβιτς-Καλέμπ Γκριν. Ο Πλάθα έχτισε από την αρχή τη περιφερειακή του γραμμή υπογράφοντας τον Νέντοβιτς (μου αρέσει που μπαίνει δίπλα στον πολύ χρήσιμο Μάρκοβιτς, δίδυμο στα γκαρντς της εθνικής Σερβίας) και δύο σουτέρ όπως ο Τζαμάρ Σμιθ (Μπάμπεργκ, πρώην «Σέλτικ» ) και ο Έντουιν Τζάκσον της Μπάρτσα. Υπάρχει ποιότητα αλλά δε βλέπω αρκετό playmaking στη περιφέρεια (θα προτιμούσα να δω μόνο έναν εκ των Σμιθ-Τζάκσον συν έναν pick & roll δημιουργό για να συμπληρωθεί η περιφέρεια). Ουσιαστικά έχει shooting/scoring abilities αλλά όχι αρκετή δόση δημιουργίας. Στη γραμμή ψηλών πάει light. Ο Χέντριξ είναι ποιοτικός παίχτης αλλά πλέον με αμφίβολο κίνητρο και χαμηλό δείκτη φιλοδοξίας. Δεν υπάρχει το μέγεθος του Γκολούμποβιτς επίσης.. Ίσως η καλύτερη κίνηση των Ανδαλουσιανών να έγινε στο σιγανό, με τον Ντάνιελ Ντιέθ (ίσως τον θυμάστε από τη Ρεάλ) στα φόργουορντς. Φρέσκος, σε μικρή ηλικία, πολύ καλό παιχνίδι με πρόσωπο και rebounding, σουτ από τη θέση «4», μπορεί να κουμπώσει καλά με τον αθλητικό post-SF Κουζμίνσκας. Εδώ μπορεί να δούμε κάτι καλό.. Ντιέθ και Νέντοβιτς είναι κινήσεις που μου άρεσαν γιατί έχουν προοπτική χωρίς να απαιτούν μεγάλο κόστος σε οικονομικό επίπεδο. Συνολικά το ρόστερ είναι πιο ευέλικτο από πέρυσι αν και θεωρώ ότι η Μάλαγα πρέπει να τρέξει περισσότερο. Έχει όπλα και σε σετ παιχνίδι (shooters για να ανοίξουν το γήπεδο, slashers για να δημιουργήσουν ρήγματα) αλλά με προβληματίζει η έλλειψη playmaking και η επιρροή που θα έχει στη προσπάθεια αξιοποίησης των δεξιοτήτων καθενός από αυτούς τους παίχτες.

ΒΑΘΜΟΣ: 7.3/10

ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ

Το γράψαμε και το καλοκαίρι.. Μετά από δύο χρονιές με πολύ μεγάλα λάθη σε επίπεδο στελέχωσης και σύνολα με σπουδαία κενά, αυτή η Φενέρ επιτέλους Smells like Zoc’s spirit..  Nαι είναι ο ίδιος σύλλογος  για τον οποίο γελάγαμε με τον τρόπο που είχε στελεχώση τη γραμμή ψηλών με βαριά κορμιά, πριν πατήσει στη Πόλη (μετά από πολύ .. χαστούκι πανευρωπαϊκά στο pick & roll) ο Βέσελι. Είναι ο ίδιος εκλέκτορας ο οποίος μας άφησε με το στόμα ανοιχτό πέρυσι αφήνοντας  την ομάδα του χωρίς τον PG που θα βάλει τους υπόλοιπους να παίξουν «μαζί και σωστά» στην επίθεση, έως ότου αφιχθεί ο Ζήσης στη γείτονα χώρα και η Φενέρ πάρει τον δρόμο για το F4. Μεγάλα λάθη στη στελέχωση που βαραίνουν κατ’εμέ αποκλειστικά τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος είχε στα χέρια του λευκές επιταγές για να ξοδέψει ότι χρειάζεται ώστε να βελτιώσει την ομάδα. Φέτος όμως, δε μπορώ να μη του απονείμω το βραβείο της καλύτερης στελέχωσης για τη χρονιά που ξεκινάει. Η φετινή Φενέρ, παρότι έχασε τον MVP της διοργάνωσης και κομβικό πυλώνα του παιχνιδιού της Νεμάνια Μπιέλιτσα, είναι μια ομάδα που πληροί όλες τις προδιαγραφές και πιάνει κάθε ποιοτική βαθμίδα στη πυραμίδα των αναγκών του σύγχρονου μπάσκετ. Το backcourt της άψογα δεμένο με γκαρντς που μπορούν να αλλάξουν τον ρυθμό και να επιβληθούν σε κάθε τέμπο. Το δίδυμο Σλούκα-Μπογκντάνοβιτς (θέλω να πιστεύω ότι θα αποτελέσει τη βάση) είναι ιδανικό για να εκτελέσει το μπάσκετ-Ομπράντοβιτς τη στιγμή που ο Χίκμαν έδειξε πέρυσι  ότι μπορεί να ανταποκριθεί στον απαιτητικό ρόλο του defensive stopper στα γκαρντς (η Φενέρ πόνεσε με την απουσία του στη τελική ευθεία, ειδικά στη τρανζίσιον άμυνα) ενώ με τον Ντίξον προσθέτει έναν ακόμα πολύ ικανό pick & roll PG με καλό περιφερειακό σουτ φέρνοντας μαζί του τον παράγοντα του απρόβλεπτου που τόσο χρήσιμος μπορεί να φανεί αν ξέρεις πότε να τον πετάξεις στο τραπέζι και να τον ενεργοποιήσεις.  Ναι, τα χρήματα για τον Κάλινιτς ήταν υπερβολικά, ασυζητητί.. Τόσο που σαν «αγορά» μοιάζει κακή. Όμως αγωνιστικά ήταν το ιδανικό κομμάτι, ένας εξαιρετικός σύνδεσμος (defensive ability, σκληράδα, αμυντικό ριμπάουντ) για να αποτελέσει τον κρίκο στις δύο γραμμές. Ο Αντιτς δένει άψογα με τον Βέσελι ( σας είπα ότι ο καλύτερος ίσως mobile ψηλός στην Ευρώπη δεν είναι ούτε undersized ούτε μαύρος αλλά λευκός και 2.11..) και ο Ντατόμε σαν Stretch-4 με τον πολύ καλό Ούντοχ (ένας ακόμα mobile σέντερ με πολύ καλές προδιαγραφές για το μπάσκετ της Ευρωλίγκας). Απλά εξαιρετική. Η Φενέρ παίρνει τον τίτλο της καλύτερα στελεχωμένης ομάδας  για το καλοκαίρι που μας πέρασε. Θα χρειαστεί χρόνο για να ρολάρει γιατί έχει πολλά νέα πρόσωπα σε βασικούς ρόλους όμως θεωρώ ότι στο δεύτερο μισό της σεζόν θα είναι έτοιμη και θα παίξει πολύ καλό μπάσκετ. Είναι απλά στο χέρι του προπονητή της..

BAΘΜΟΣ: 9.2/10

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Οι ερυθρόλευκοι καλούνται να συνεχίσουν να τρέχουν το αξιοζήλευτο πρόγραμμα «δημιουργίας υπεραξιών» που πολλοί θα ήθελαν να αντιγράψουν στην Ευρώπη, παραμένοντας ανταγωνιστικοί. Το μούδιασμα από το σοκ της αποχώρησης του Κώστα Σλούκα ακόμα κρατεί όμως η διοίκηση της ομάδας επένδυσε χρήματα με προφανή στόχο τα παιχνίδια-τίτλου του Βερολίνου, θέλοντας να διατηρήσει το σύνολο στο υψηλότερο επίπεδο. Ο Ολυμπιακός έφερε στον Πειραιά αρκετή ποιότητα, αναφορικά με τις κινήσεις του στη φετινή off season. Το θέμα είναι να την απορροφήσει στο παιχνίδι του. Ο Πάτρικ Γιανγκ θεωρώ πως ήταν η καλύτερη του κίνηση. Ένας ψηλός που κολλάει γάντι στο (αμυντικό κυρίως) παιχνίδι του Ολυμπιακού με την ικανότητα του να αμυνθεί και στις δύο γραμμές και θα προσπαθήσει να κεφαλαιοποιήσει τη συνύπαρξη του με τα γκαρντς των ερυθρολεύκων. Ο Χάκετ είναι ένας από τους καλύτερους γκαρντ-οικονομίας στη λίγκα, αυτό δεν αλλάζει. Όμως ο Γιάννης Σφαιρόπουλος θα κληθεί να λύσει το θέμα του spacing στην επίθεση του μιας και η φετινή version των ερυθρολεύκων,  πιο αθλητική και γρήγορη από τη περυσινή, δεν έχει πλέον το ίδιο firepower από την περιφέρεια. Το πιο σοβαρό λάθος έγινε με τη τελευταία προσθήκη στη φροντκόρτ όπου ο Ολυμπιακός έπεσε στη παγίδα του «παίρνω τον καλύτερο διαθέσιμο παίκτη αντί του καλύτερου διαθέσιμου για τη πραγματική μου ανάγκη». Ο Μιλουτίνοβ είναι εξαιρετική κίνηση  και σαν επένδυση και άμεσα για τον ρόλο του τρίτου ψηλού σε μια ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστήσει.  Όμως το «4» έμεινε χωρίς βάθος. Ενώ λοιπόν οι ερυθρόλευκοι είναι πολύ ισχυροί στη θέση «5», κανένας εκ ων ψηλών τους ουσιαστικά δε μπορεί να καλύψει και το «4» προσφέροντας λειτουργικότητα και επιλογές σχημάτων. Εδώ λοιπόν πρέπει να ανταποκριθεί ο Αγραβάνης που αποτελεί το μεγάλο στοίχημα. Αντίθετα, μου αρέσουν πολύ οι προδιαγραφές αυτού του συνόλου στο αμυντικό κομμάτι. Μπορεί να πιέσει, να τρέξει, να ελαχιστοποιήσει τον χώρο δράσης του αντιπάλου ή να επιφέρει ισχυρό χτύπημα στη κυκλοφορία της μπάλας. Και εδώ πάμε πάλι στο θέμα του βάθους πίσω από τον Πρίντεζη.. Βλέποντας το ρόστερ του Ολυμπιακού θεωρώ ότι πρέπει, ειδικά με γκαρντς όπως ο Χάκετ και ο Στρόμπερι, να βασιστεί –παραπάνω ίσως από ότι σχεδίαζε- σε small ball. Περιμένω πίεση, 3-Guard lineups (ειδικά ο Στρόμπερι θα πάρει λεπτά στο «3», είναι εξαιρετικός στο ανοιχτό γήπεδο και μπορεί να πιέσει τη μπάλα), Παπαπέτρου στο «4». Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος νομίζω γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι φέτος θα πρέπει να πάει αντίθετα από τα πιστεύω του και να ανοίξει τον ρυθμό ώστε να προσθέσει πόντους στο κομμάτι της παραγωγής. Γιατί ο φετινός Ολυμπιακός παραμένει ομάδα με αρκετούς δημιουργούς και πόδια ( το μπάσκετ δηλαδή που σαν σελίδα θεωρούμε ότι είναι αυτό που επικρατεί στην Ευρώπη πλέον) όμως χωρίς πραγματικά  καλή περιφερειακή εκτέλεση (η οποία διαμορφώνει την αντίπαλη άμυνα) θα χρειαστεί να δαγκώνει στα μετόπισθεν. Μιλάω για 70 και κάτω παθητικό.. Ενδιαφέρον αν μη τι άλλο γιατί οι προδιαγραφές για αυτό το αμυντικό νούμερο υπάρχουν..

ΒΑΘΜΟΣ: 8.3/10

Y.Γ: Η Κίμκι έχει ένα από τα πολύ καλά ρόστερς με αρκετούς αθλητές που (όπως θα γνωρίζεται οι καθημερινοί αναγνώστες) αρέσουν πολύ στη σελίδα (Κόπονεν, Ντέηβις). Τη κρατάω για ξεχωριστή  ανάρτηση όπου έχουμε πολλά να πούμε..