ΦΑΚΕΛΟΣ ΡΑΜΕΛ ΚΑΡΙ

Το Hoopfellas ρίχνει μια εμπεριστατωμένη ματιά στην πολυαναμενόμενη προσθήκη του Παναθηναϊκού στα γκαρντς, αξιολογώντας τον Ράμελ Κάρι.  

Μετά από παρέλαση ονομάτων οι πράσινοι κατέληξαν στον 33χρονο γκαρντ της Ντόνετσκ, ο οποίος μάλιστα έκανε ένα εξαιρετικό ντεμπούτο στην Πάτρα (18π. 7/9σ.), ώστε να ενισχύσουν την περιφερειακή τους γραμμή. Πάμε να τον δούμε λίγο πιο αναλυτικά..

Κατ’αρχάς ο Κάρι είναι παίκτης γνωστός στο χώρο, με 7 χρόνια καριέρας στην Ευρώπη, αφού πρώτα έβγαλε μεροκάματο στην αναπτυξιακή λίγκα και κυρίως στη Λατινική Αμερική. Τα τελευταία 3.5 χρόνια βρήκε τη δική του «γη της επαγγελίας» στην Ουκρανία, όπου δημιούργησε τη φήμη σπουδαίου winner στη χώρα, αγωνιζόμενος για λογαριασμό  των τοπ-κλαμπς της λίγκας, Αζόβμας και Ντόνετσκ.

Με μια λέξη, ο Κάρι είναι επαγγελματίας. Χαμηλών τόνων παιδί, με μια ιδιαίτερη σχέση με τη θρησκεία καθώς βρίσκεται πολύ κοντά στο Θεό όσον αφορά τις καθημερινές του συνήθειες(Χριστιανός, θα τον παρατηρήσετε να δείχνει συχνά ψηλά κατά τη διάρκεια των αγώνων..), καλός συμπαίκτης που δε μιλά πολύ αλλά δουλεύει, δε θα δημιουργήσει πρόβλημα στα αποδυτήρια. Πράγματα πολύ σημαντικά για ένα τοπ ευρωπαϊκό κλαμπ όπως ο Παναθηναϊκός.

Με την πρώτη ματιά στη σωματοδομή του μπορείς να παρατηρήσεις ότι ο καινούργιος κόμπο γκαρντ των πρασίνων, έχει μέγεθος. Με ύψος 1.91μ. ικανοποιητικό wingspan και δυνατό κορμί (αρκετά καλά διατηρημένος) ικανοποιεί τις προσδοκίες του Αργύρη Πεδουλάκη, ο οποίος μην ξεχνάμε ότι στην αρχή της σεζόν είχε προσανατολιστεί στη δημιουργία μιας περιφερειακής γραμμής με αυτά τα χαρακτηριστικά φέρνοντας τους Ούκιτς-Κίτσεν δίπλα στον Διαμαντίδη. Η ταχύτητα του καταλαβαίνετε ότι δεν βρίσκεται πλέον στο ίδιο επίπεδο μιας και ο παίκτης έχει περάσει την κορυφή του βουνού.  Γενικά, αν και η εκρηκτικότητα του παραμένει σε αρκετά ικανοποιητικό επίπεδο, η συνάρτηση «πόδια/ηλικία» δεν είναι προφανώς το ίδιο αποδοτική για αυτόν την τελευταία διετία, έχοντας επηρεάσει το παιχνίδι του. Αυτό πιθανόν να φανεί σε τοπ-επιπέδου αναμετρήσεις.

Καθαρά αγωνιστικά, ο Ραμέλ Κάρι έχει ένα τεράστιο προσόν που θα αποτελέσει το μεγαλύτερο όπλο του στην Ελληνική λίγκα. Τη σκέψη. Παίζει έξυπνο μπάσκετ. Σκέφτεται, διαβάζει, προβλέπει.. Και πλέον με αυτό τον τρόπο μπορεί να προστατέψει τον εαυτό του στο παρκέ. Αυτό είναι  από τα κύρια προσόντα που διέγνωσε ο Αργύρης Πεδουλάκης στον παίκτη και του δίνουν τη δυνατότητα να «μπεί» γρήγορα στην ομάδα, μιας και ο χρόνος πλέον μέχρι το τέλος της σεζόν είναι λίγος. Το άλλο του προσόν είναι το πολύ καλό περιφερειακό του σούτ. Πρόκειται για εξαιρετικό σουτέρ, ο οποίος δούλεψε σε αυτό το κομμάτι σε όλη του την καριέρα φτάνοντας να σουτάρει τα τελευταία χρόνια  με ποσοστό κοντά στο 45% από το τρίποντο.

Ο μηχανισμός του είναι καλός (όχι textbook που λένε στην Αμερική..) αν και  απελευθερώνει σχετικά χαμηλά τη μπάλα. Το release του είναι γρήγορο και τον βοηθά να σουτάρει αποτελεσματικά πάνω από ψηλότερους αντιπάλους. Έχει ποικιλία σε αυτόν τον τομέα καθώς μπορεί να σουτάρει off the dribble  ή off the pass, ακόμα και face up καταστάσεις στο post  (στην Ουκρανία χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον και ο Πεδουλάκης θα τον βάλει θεωρώ εκεί). Η ικανότητα του αυτή δίνει επιλογές στους πράσινους, δεδομένου του ότι μπορεί να αποτελέσει τον καλύτερο τους παίκτη από τη weak side παίζοντας πάνω στη μετακίνηση της άμυνας. Έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στα χέρια του και το σουτ του, που δε θα διστάσει στο τρανζίσιον ή ακόμα και πάνω σε drive με βαθύ κάθισμα να σταματήσει και να τελειώσει με jump shot. Το shot selection του είναι αρκετά ικανοποιητικό. Μιλάμε για έναν παίκτη ο οποίος στις περισσότερες ομάδες του «έπρεπε» κάθε βράδυ να πάρει 12-15 σουτ και όμως «μετράει» την ποιότητα της κατάστασης που επιτίθεται, εξ’ου και τα καλά ποσοστά του. Άψογος από τη γραμμή των προσωπικών, όπου όμως δε θα πάει συχνά (ειδικά για έναν γκαρντ με τις δικές του αρμοδιότητες στις ομάδες που έπαιζε τελευταία) και αυτό γιατί δεν επιτίθεται στο καλάθι δείχνοντας σαφή προτίμηση να οριοθετήσει ως χώρο δράσης του την περιφέρεια και γενικά το παιχνίδι από τα 4.5 μέτρα και πίσω. Για τον Παναθηναϊκό θα είναι μια σημαντική λύση στη half court offense που λανσάρει..

Ρίχνοντας μια ευρύτερη ματιά στο επιθετικό του κομμάτι (και έχοντας εικόνα από το performance του παλαιότερα, σε διαφορετικής «υφής» λίγκες) μπορούμε να πούμε ότι σε επίπεδο κορυφής (και σε αυτή πλέον τη φάση της καριέρας του) πιθανόν να έχει δυσκολίες να τελειώσει απέναντι σε σχετικά αθλητικούς (above average) ψηλούς. Τα πόδια δεν τον βοηθούν να φτάσει τόσο ψηλά για αυτό και όταν πηγαίνει προς τα μέσα προσπαθεί να είναι aggressive τελειώνοντας σε γρήγορο χρόνο για να μην τον προλάβει ο αντίπαλος. Το σκορ του σε τέτοιες καταστάσεις είναι πλέον κυρίως προϊόν εμπειρίας και εξυπνάδας, αφού πρώτα έχει διαβάσει τη φάση. Με τη μπάλα στα χέρια είναι καλός. Όχι σούπερ, αλλά καλός. Ξέρει να συμπεριφερθεί αξιοπρεπώς στο pick’n roll (αν και δεν είναι ο pick’n roll guard) και έχει πολύ καλό court vision. Ψάχνει αρκετά την κάθετη πάσα, βλέπει συνέχεια τη base line. Από την άλλη τα playmaking abilities του Κάρι δεν είναι σούπερ. Μπορεί να καλύψει τη θέση «1» όμως θεωρώ ότι βάσει των απαιτήσεων της συγκεκριμένης θέσης στην Ελλάδα ο Κάρι  για τη λίγκα μας και το μέγεθος του Παναθηναικού είναι πιο κοντά στο «2». Σαφώς και αποκτήθηκε για να πάρει χρόνο και στις δύο θέσεις του μπακόρτ.

Το πλεονέκτημα της σκέψης κυριαρχεί και στο αμυντικό κομμάτι για τον νεαποκτηθέντα γκαρντ των πρασίνων. Ο Κάρι παίζει «έξυπνη» άμυνα. Ξέρει το χώρο και το χρόνο που θα βάλει το κορμί και τα χέρια του, γνωρίζει να διαχειριστεί καταστάσεις απέναντι σε νεότερους και πιο αθλητικούς αντιπάλους στο μισό γήπεδο. Διαβάζοντας καταστάσεις και χρησιμοποιώντας τα δυνατά του χέρια θα κλέψει μπάλες. Βέβαια και εδώ  θα παίξουν ρόλο τα 33 του έτη. Θα αντιμετωπίσει πρόβλημα στο αμυντικό τρανζίσιον. Ουσιαστικά παίζει καλύτερη ομαδική παρά προσωπική άμυνα. Το θετικό είναι ότι μπορεί σε μια ζώνη να παίξει  και στην πίσω γραμμή άμυνας (στην Ουκρανία τον τοποθετούσαν συνέχεια) καθώς τον βοηθά η σωματοδομή του και το γεγονός ότι πάει στο ριμπάουντ. Αυτό ανοίγει τη γκάμα σχημάτων μιας και θα δούμε και lineups με τρία γκαρντς πιο συχνά από εδώ και στο εξής.

Εν κατακλείδι, ο Παναθηναϊκός κατά τη γνώμη μου πήγε σε μια πρακτική επιλογή. Ο χρόνος ήταν περιορισμένος, το ίδιο και η αγορά ενώ ο στόχος συγκεκριμένος. Ο Κάρι είναι ένας παίκτης επίσης με «συγκεκριμένα» χαρακτηριστικά . Καλό περιφερειακό σουτ, σκέψη, συνεπής στην άμυνα. Αυτά θα τον βοηθήσουν να ενταχθεί γρήγορα στο μπάσκετ που παίζει ο φετινός Παναθηναϊκός και στην πορεία ίσως να αποτελέσει μια win-win situation μιας και ο Μπανκς ήταν μάλλον «νεκρός» στο ροτέησιον. Είναι φανερό (από το καλοκαίρι όταν χτιζόταν η ομάδα) ότι έχοντας τον Διαμαντίδη στην περιφέρεια ως σταθερά, οι πράσινοι έπρεπε να τον πλαισιώσουν με έναν quarterback guard και ένα κόμπο από πίσω με καλό περιφερειακό σουτ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση , και δεδομένου του ότι έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια να παίξει ως quarterback style guard ο Ούκιτς (το παιδί δεν ήταν τέτοιος ποτέ) και ως τέτοιος λογίζεται, ο Πεδουλάκης επέλεξε να αποφύγει έναν καλύτερο (και από τους τώρα ξένους) pass first point guard όπως ο Λαφαγιέτ (που ήταν πιο ακριβή και δύσκολη περίπτωση ούτως ή άλλως) και να μη διαταράξει την χημεία, υπογράφοντας τον Κάρι (που είναι και αρκετά οικονομικός). Ο παίκτης αποκτήθηκε λοιπόν στην κατεύθυνση να «βάλει» 15-20 λεπτά στην περιφέρεια της ομάδας, αποσυμπιέζοντας  το δίδυμο Διαμαντίδη-Ούκιτς, ώστε να λειτουργήσουν καλύτερα και οι ήδη υπάρχοντες. Η κίνηση κρίνεται καλή δεδομένου του ότι εμπεριέχει χαμηλό ρίσκο.  Στον Ράμελ Κάρι μάλιστα δίνεται μια εξαιρετική ευκαιρία, η καλύτερη της καριέρας του έστω και στα 33 του, να αποδείξει ότι μπορεί να κρατήσει μια θέση στο ροτέησιον της επόμενης σεζόν. Ο καθρέπτης των play-offs θα δείξει τα πάντα..

Y.Γ: Για το "4" εφόσον υπάρξει ανακοίνωση, μιλάμε..

Μπείτε στη παρέα μας κάνοντας like στο..

https://www.facebook.com/pages/Hoopfellasgr/559656750730274