BUNDESLIGA UBER ALLES!

Μπορεί η σεζόν ακόμα να τρέχει, όμως το «αμερικανικό πακέτο» που προέρχεται από την γερμανική λίγκα συγκεντρώνει ήδη ενδιαφέρον ενόψει της καλοκαιρινής off season που έρχεται. Το Hoopfellas σας παρουσιάζει δύο πολύ καλές περιπτώσεις ξένων παιχτών οι οποίοι δείχνουν έτοιμοι για το παραπάνω βήμα  και πιθανόν να απασχολήσουν και τις ομάδες της χώρας μας άμεσα (..)

Όχι, δεν είναι ο πρώτος ..μεζές της καλοκαιρινής περιόδου δεδομένου του ότι η σεζόν βρίσκεται σε εξέλιξη. Όμως πίσω από τις κουρτίνες παρατηρείται μια διέγερση αναφορικά με το επίπεδο των συζητήσεων καθώς πολλές ομάδες ήδη ετοιμάζουν τις βάσεις των πλάνων τους περιμένοντας την κατεύθυνση που θα τους δείξει το τέλος του εθνικού πρωταθλήματος. Αυτή λοιπόν την αλλαγή στην ατμόσφαιρα θέλησα να τη μοιραστώ μαζί σας, παρουσιάζοντας δύο αθλητές οι οποίοι θα «παίξουν» πολύ στην ευρωπαϊκή αγορά τη φετινή offseason και πιθανόν να απασχολήσουν και τις ελληνικές ομάδες μιας και καλύπτουν πολλά από τα στάνταρντς που αυτές θέτουν για την υπογραφή ενός ξένου αθλητή στην αγορά, τουλάχιστον με τα δεδομένα των τελευταίων ετών. Είναι και οι δύο από την γερμανική λίγκα. Πάμε να τους δούμε..

D.J. Kennedy-LUDWIGSBURG

Ο Κένεντι είναι στο μικροσκόπιο του Hoopfellas από το τέλος της πρώτης του σεζόν στο St.John’s. Έκτοτε στη database της σελίδας καταγράφτηκε μια σταδιακή ανάπτυξη στο παιχνίδι του και σημαντική βελτίωση σε πολλά κομμάτια αυτού μέχρι τον τραυματισμό στο γόνατο (senior season) ο οποίος τον φρέναρε σημαντικά (undrafted το καλοκαίρι του 2011). Η συνεχής προσπάθεια του να βρεί ένα συμβόλαιο στο ΝΒΑ δε καρποφόρησε, όμως ο χρόνος έδειξε ότι ο δρόμος προς τη κορυφαία λίγκα του πλανήτη περνάει από την Ευρώπη. Η φετινή του σεζόν ήταν εντυπωσιακή με αποτέλεσμα να συγκεντρώσει βλέμματα ομάδων του ΝΒΑ που εξετάζουν τη περίπτωση του πλέον με άλλο μάτι, αφού ο 26χρονος 1.98μ G/F έδειξε τι μπορεί να κάνει από τη στιγμή που θα δεσμευθεί σε μια κατάσταση. Και αυτό συνέβη φέτος στη BBL και τη Λούντβισμπουργκ..

Μιλάμε για ένα παιδί με αποδοχές της τάξεως των 120 χιλιάδων ευρώ (κάτι λιγότερο μάλιστα..) το οποίο οδήγησε τη τοπική ομάδα (85.000 κάτοικοι στη πόλη, 10 λεπτά από Στουτγάρδη, έτσι για να προσανατολιστείτε…) στα playoffs όπου και αποκλείστηκε από την πολύ δυνατή Μπάμπεργκ. Στον Κένεντι απονεμήθηκε φέτος το βραβείο του «καλύτερου επιθετικού παίχτη» για τη γερμανική λίγκα της οποίας υπήρξε πρώτος σκόρερ τελειώνοντας τη σεζόν με 17.8 π.μ.ο. (49.5% 2π.- 39.5% 3π.- 78.5% 1π.) 6.2 ριμπ.- 2.9 τελικές- 1.6 κλεψ- 2.7 λάθη. Ανοίγουμε παρένθεση (video)..

Κλείνουμε παρένθεση.. Τα νούμερα του είναι εξαιρετικά και ακόμα περισσότερο η πολυδιάστατη παρουσία του στο γήπεδο και η επιρροή του στο παιχνίδι της ομάδας. Βεβαίως, ένα πιο έμπειρο μάτι μπορεί να μεταφράσει σωστά το παιχνίδι του Αμερικανού SF στο υψηλό ευρωπαϊκό επίπεδο. Ήδη, τον εκπρόσωπο του παίχτη έχουν πλησιάσει τρείς ομάδες της Ευρωλίγκας (Λαμποράλ, Γαλατά, Μακάμπι) και νομίζω ότι σύντομα θα υπάρξουν και άλλα ευρωπαϊκά κλαμπς που θα τον κοιτάξουν.

 Ο Κένεντι λοιπόν (όπως σας έλεγα) έχει ένα μεγάλο συν για το σύγχρονο μπάσκετ και ειδικά όταν η κουβέντα πηγαίνει σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Είναι αυτό που λέμε two-way player. Τη τελευταία τριετία δούλεψε πολύ το κορμί του βάζοντας μύες και δυναμώνοντας τον κορμό του. Έχει εξαιρετικά χέρια που κουμπώνουν άριστα στο πολύ καλό φυσικό/αθλητικό πακέτο του αθλητή το οποίο ο ίδιος φροντίζει να γαρνίρει με εντυπωσιακό aggressiveness. Είναι καλός με τη μπάλα στα χέρια (μπορεί να δημιουργήσει από και να «τρέξει» pick & rolls), αρκετά παραγωγικός στο ανοιχτό γήπεδο και ικανότατος αμυντικός και στις δύο γραμμές άμυνας. Σίγουρα ένας από τους καλύτερους ριμπάουντερς μεταξύ περιφερειακών παιχτών στην Ευρώπη. Θέλει δουλειά στο κομμάτι του σουτ  (παρότι ο μηχανισμός του αριστερόχειρα Swingman δεν είναι κακός, διακρίνω μόνο μια «κηλίδα» αυστηρά τη στιγμή που απελευθερώνει) αν και έχει δουλέψει ώστε να παρουσιαστεί πιο αποτελεσματικός κυρίως σε spot καταστάσεις. Αυτή του η αστάθεια στη περιφερειακή εκτέλεση (ειδικά μετά από ντρίμπλα) τον οδηγεί στο να ψάχνει τους πόντους με slashing, φτάνοντας βαθιά στο ζωγραφιστό όπου ξέρει να τελειώνει ακόμα και μετά από επαφή.

Προσωπικά, μεταφράζοντας το παιχνίδι του Κένεντι στο επόμενο (και ..μεθεπόμενο) επίπεδο βλέπω σε πρώτη φάση έναν πολύ χρήσιμο role player στη θέση «3», ο οποίος μπορεί να αμυνθεί και να βοηθήσει σημαντικά στο κομμάτι του ριμπάουντ. Ο αστερίσκος που τον συνοδεύει και κάνει τη περίπτωση του αρκετά ενδιαφέρουσα είναι η συνεχώς βελτιωμένη παραγωγική του ικανότητα στην επίθεση που αφήνει χώρο σταδιακά για την ανάδειξη ενός αρκετά καλού σκόρερ παράλληλα με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του. Θα μπορούσαν λοιπόν π.χ. οι ελληνικές ομάδες να τον κοιτάξουν και να τον «δέσουν» με τα νέα παιδιά που προσπαθούν να αναπτύξουν στη θέση του SF. Είναι οικονομικός παίχτης, φιλόδοξος (απέχει πολύ από το προσωπικό του ταβάνι) και με υψηλό κίνητρο. Θα ακούσετε ξανά το όνομα του σύντομα..

Jamel McLean- ALBA BERLIN

Για τη περίπτωση αυτή είμαι αρκετά αισιόδοξος ότι θα χρειαστεί να ξαναμιλήσουμε το καλοκαίρι, μιας και ο 27χρονος φόργουορντ/σέντερ της Άλμπα είναι κομμένος και ραμμένος για το ελληνικό μπάσκετ και ταιριάζει απόλυτα στον τρόπο που παίζουν και αντιλαμβάνονται οι ομάδες μας το άθλημα.

Γνωστός στους περισσότερους σας πλέον μετά τη φετινή του σεζόν με την ομάδα του Σάσα Ομπράντοβιτς όπου ξεχώρισε ως το πλέον αντιπροσωπευτικό δείγμα αθλητή που αντικατοπτρίζει στο παιχνίδι του αυτό που θέλει να παρουσιάσει ο προπονητής του στο γήπεδο. Ένταση, σκληράδα, up to the limits- συμπεριφορά σε κάθε εκδήλωση εντός του παρκέ. Προϊόν του Xavier είχε και αυτός (όπως και ο Κένεντι) έναν τραυματισμό στη τελευταία του σεζόν ο οποίος τον άφησε λίγο πίσω.

Για να βάλω και τους λιγότερο μυημένους από την αρχή στο κλίμα, θα σας πω ότι ο McLean είναι περίπτωση-Χάινς, μιας και το παιχνίδι του έχει κοινά χαρακτηριστικά με τον «Ράμπο» της ΤΣΣΚΑ.  Πρόκειται για έναν mobile ψηλό, που το ρεπερτόριο του αφορά το «βαμμένο» μιας και δεν έχει το περιφερειακό σουτ για να απειλήσει από μακριά. Στη Βόννη υπό τον Μάικλ Κοχ έπαιξε ως γρήγορο «5» γεγονός που (όπως ισχυρίζεται ο ίδιος) τον βοήθησε σημαντικά να αναπτύξει το παιχνίδι του και να ανεβάσει την αυτοπεποίθηση του απέναντι σε ποιοτικούς αντιπάλους στη θέση, στη διοργάνωση του Eurocup. O Oμπράντοβιτς φέτος τον χρησιμοποίησε και στις δύο θέσεις της φροντκόρτ εκμεταλλευόμενος την ύπαρξη ψηλών με διαφορετικά χαρακτηριστικά και ικανότητα να καλύψουν και το «4» και το «5» (Ραντόσεβιτς, Μπάνιτς). Για τις ομάδες όμως (μιας και είναι το κομμάτι που ενδιαφέρει περισσότερο) ο McLean είναι «5».

Το πιο δυνατό κομμάτι στο παιχνίδι του και το χαρακτηριστικό που σε κάνει να καρφώσεις τα μάτια σου επάνω του είναι η μαχητικότητα και ο τρόπος που χρησιμοποιεί το κορμί του για να κερδίσει πόντους στη μάχη θέσης. Άφοβα σας λέω ότι πρόκειται για έναν από τους καλύτερους ψηλούς σε αυτό που λέμε positioning και στις δύο πλευρές του παρκέ. Με την ικανότητα του να πραγματοποιεί εντυπωσιακά δεύτερα άλματα αλλά και να οριοθετεί τον χώρο του στη «μάχη εδάφους» έχει αναδειχθεί σε έναν από τους πιο αποτελεσματικούς αθλητές πλέον στην Ευρώπη στο κομμάτι του επιθετικού ριμπάουντ. Φοβερά χέρια. Παράλληλα, τα παραπάνω πακέτο που σας περιέγραψα (σχετικά με το positioning) του δίνει ένα ποιοτικό post παιχνίδι. Έχει χαμηλό κέντρο βάρους και το εκμεταλλεύεται στο έπακρο. Δεν είναι τεχνικός, ούτε έχει τη σπουδαία αίσθηση του καλαθιού, όμως το να αμυνθείς σε κατάσταση 1on1  πάνω του χαμηλά στη ρακέτα θυμίζει τη περίπτωση του αναβάτη που προσπαθεί να μείνει επάνω στον ταύρο.. Πολύ ενεργητικός και δυνατός, του αρέσει η επαφή. Όπως και ο Κάιλ Χάινς, συχνά (στο πλαίσιο του playbook του Ομπράντοβιτς) έβαζε τη μπάλα στο παρκέ με αφετηρία τη γραμμή των προσωπικών για να φτάσει με short drive στο τελείωμα απέναντι σε βαρύτερα κορμιά. Παραγωγικός όσο μένει στη base line, μαζεύει και αξιοποιεί θεωρητικά χαμένες μπάλες. Καλός αμυντικός παίχτης. Φτάνει τα 2.03μ και διαθέτει καλό αθλητικό πακέτο (και ακόμα καλύτερο «φυσικό) όμως δεν έχει το timing στο μπλοκ. Τα δίνει όλα όμως. Παίζει με μεγάλη ένταση και μπορεί να αμυνθεί ψηλά αν και το footwork του στη περίμετρο θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερο (ειδικά όταν κληθεί να «χαμηλώσει»).

Θα έλεγα ότι κυρίως ο Ολυμπιακός, πρέπει να κοιτάξει τη περίπτωση του. Η πιθανότητα, στη βάση πάντα της οικονομικής λογικής με την οποία λειτουργεί το κλαμπ τα τελευταία χρόνια, να ακολουθήσουν οι ερυθρόλευκοι στα χρήματα που θα ζητήσει ο Ραζνάτοβιτς για τον Ντάνστον δεν είναι μεγάλη. Παρότι ο Αμερικανός δεν έκανε το ίδιο καλή χρονιά με πέρυσι, το γεγονός ότι κέρδισε για δεύτερη σερί σεζόν το βραβείο του κορυφαίου αμυντικού της σεζόν (έστω και εάν κατά τη γνώμη μου δεν ήταν όπως σας είχα γράψει ούτε καν στο TOP-3 της ομάδας του) πληρώνεται. Ο Ραζνάτοβιτς νομίζω θα ξεκινήσει από τα 900 χιλιάρικα κοιτώντας και ανατολικά (όπου υπάρχει ..κάλυψη). Ο McLean αποτελεί μια πολύ καλή περίπτωση, σαφώς οικονομικότερη χωρίς η ομάδα να κάνει ιδιαίτερες παραχωρήσεις στο κομμάτι της ποιότητας. Ο Aμερικανός ( 13.0 π.μ.ο. με 57.7% στα δίποντα και 77% στις προσωπικές, 5.6 ριμπ.-1.6 τελικές-1.0 κλέψιμο-2.0 λάθη στην Ευρωλίγκα) έχει opt out στο συμβόλαιο του με την Άλμπα και φημολογείται ότι προτίθεται να το ενεργοποιήσει.

Και τα δύο παιδιά που σας ανέφερε η σελίδα σήμερα μπορούν να «παίξουν» για τις ομάδες μας το καλοκαίρι. Στη βάση των value/money περιπτώσεων νομίζω πρέπει να εξεταστούν. Θα "παίξουν" άλλωστε για πολλά ευρωπαϊκά κλαμπς μιας και όπως σας είπα τα ονόματα τους συζητιούνται στο παρασκήνιο. Η ανάρτηση αυτή ήταν μια πρόγευση (με αφορμή συζητήσεις που έχω τις τελευταίες ημέρες με συνεργάτες  στο εξωτερικό) καθώς η σεζόν «τρέχει» και το ζουμί βρίσκεται. Όμως όλα τα front offices των ομάδων προετοιμάζονται ήδη και χαράσσουν τις πρώτες κατευθύνσεις. Για αυτό να είστε σίγουροι..

Υ.Γ: Ένα μπράβο στον Άρη του Δημήτρη Πρίφτη. Έδωσε ένα καλό μάθημα στην ΑΕΚ η οποία έχτισε λάθος (όπως είχε γράψει η σελίδα μέσα στη σεζόν) στη λογική του ..fast food (έτοιμα-γρήγορα). Η ομάδα του Σάκοτα δεν ήταν έτοιμη πνευματικά να περάσει τα πιθανά αναχώματα που δημιουργεί ένα season-ending ματς εκτός έδρας και μάλιστα σε αυτό το γήπεδο. Οι γηπεδούχοι απέδωσαν εξαιρετικά στην άμυνα και μέσα από αυτή παρήγαγαν στο transition. Στις δύο αυτές ομάδες (για να δούμε λίγο παραπέρα) έχω εναποθέσει το μεγαλύτερο μέρος των ελπίδων μου για αλλαγή του status λίγκας. Ελπίζω να δούμε κάτι καλό το καλοκαίρι..