ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΘΡΟΝΟ..!

Ο Ολυμπιακός πέρασε τις κακοτοπιές των δύο πρώτων παιχνιδιών και κράτησε το καλύτερο για το τέλος, κερδίζοντας πανάξια τη σειρά και τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας απέναντι σε έναν λαβωμένο Παναθηναϊκό. Το Hoopfellas σχολιάζει το performance των δύο «αιωνίων» στους τελικούς και προετοιμάζει το κοινό του για τη μεγάλη φετινή off season που ξεκινάει..

Πανάξια λοιπόν οι ερυθρόλευκοι έφτασαν στον τίτλο με το πρώτο sweep της ιστορίας τους στο θεσμό, υποτάσσονται έναν λαβωμένο Παναθηναϊκό ο οποίος αφού έπαιξε τη ζαριά του πρώτου ματς, το οποίο θα άλλαζε όλη τη σειρά, «έπεσε» φυσιολογικά μιας και η αδυναμία του σε ζωτικά κομμάτια του σύγχρονου μπάσκετ ήταν εμφανής. Συν τοις άλλοις, αυτή η πολύ καλή φετινή ομάδα του Ολυμπιακού θα ήταν άδικο να μείνει χωρίς τίτλο φέτος. Ένα πολύ σωστά (όπως τόσες φορές υπογραμμίσαμε το καλοκαίρι εδώ μέσα) στελεχωμένο σύνολο από τον top recruiter Γιώργο Μπαρτζώκα (ίσως ο καλύτερος μεταξύ των Ελλήνων συναδέλφων του στο κομμάτι του recruiting) το οποίο βρήκε τη σωστή «φωνή» στα αποδυτήρια στο πρόσωπο του Γιάννη Σφαιρόπουλου και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και η ομάδα που θα κατακτούσε τον τίτλο της φετινής Ευρωλίγκας εάν δεν έκανε μια από τις χειρότερες επιθετικά εμφανίσεις της στη χειρότερη δυνατή έδρα..

Η σειρά είχε τεχνικό ενδιαφέρον με τους δύο προπονητές να προσπαθούν να «πάρουν» το μομέντουμ στο κάθε παιχνίδι αλλά να παίζουν με διαφορετικά χαρτιά. Ο Ολυμπιακός κεφαλαιοποίησε στη σειρά το γεγονός ότι εκτός από μια πολύ βαθιά ομάδα, αποτελεί και το σύνολο με τη μεγαλύτερη συνοχή ίσως στο σύγχρονο Ευρωπαϊκό μπάσκετ και σε αυτό το επίπεδο. Αυτός ήταν ο κύριος λόγος που «έβαλε από κάτω» πιο ακριβά ρόστερς μέσα στη σεζόν όπως άλλωστε έκαναν και στο πρόσφατο παρελθόν  οι πράσινοι του Ομπράντοβιτς και του, για μεγάλη περίοδο, σταθερού κορμού παιχτών. Αυτή λοιπόν η ιδιότητα «έσπρωξε»  τους ερυθρόλευκους όταν κόλλησαν σε διάφορα σημεία-κλειδιά στη σειρά και τους επέτρεψε να προσπεράσουν τον ψυχολογικό σκόπελο απέναντι στην ομάδα- Νέμεση τους. Σε μια τέτοια σειρά με ιδιαιτερότητες και συγκεκριμένο  υπόβαθρο, δεν είναι δύσκολο για μια ομάδα να κλειδωθεί στον θάλαμο της ψυχολογικής κατηφόρας με κατεύθυνση το κενό, σε ρόλο παρατηρητή, χωρίς απλά να μπορεί να αντιδράσει, με τα γεγονότα να εκτυλίσσονται μπροστά της..

Εκεί πόνταρε και ο Σωτήρης Μανωλόπουλος για να «κλέψει» τον τίτλο. Να παγιδεύσει τον Ολυμπιακό σε μια εικονική πραγματικότητα χωρίς ορατή θύρα διαφυγής. Η ζώνη που ετοίμασε ήταν ένα καλό όπλο για κερδίσει προς στιγμήν (σε διάφορα σημεία της σειράς) το μομέντουμ, ενώ τον βοήθησε σημαντικά στην επαναφορά της ομάδας στο 1^ο ματς. Όμως παράλληλα αυτή η τακτική φανερώνει την πλήρη αδυναμία του Παναθηναϊκού να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας τόσο δύσκολης σειράς. Απέναντι σε μια ομάδα «φυσική», καλοπροπονημένη με δυνατά κορμιά σε όλες τις γραμμές, οι πράσινοι υστερούσαν απελπιστικά στη προσωπική άμυνα. Μιλάω καθαρά για αυτό το κομμάτι που έγειρε πλήρως τη σειρά υπέρ των ερυθρολεύκων. Ο συνύπαρξη παιχτών με όχι ακριβώς φανατισμένο αμυντικό mentality (και soft frame) όπως οι Κούπερ, Σλότερ, Γιάνκοβιτς, Μαυροκεφαλίδη σε πολλά σχήματα σε συνδυασμό με τα βαριά πλέον πόδια των Διαμαντίδη-Φώτση έδωσαν στους ερυθρόλευκους τη μυρωδιά του αίματος.. 

Eίναι χαρακτηριστική η άνεση με την οποία διαχειρίζεται ο Ολυμπιακός την «επιστροφή» (51-46) των πρασίνων στον χθεσινό τελικό και στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου. Μια άνεση η οποία πηγάζει από τη σιγουριά της υπεροχής σε καταστάσεις ένας-ένας. Οι περιφερειακοί του Σφαιρόπουλου αρκετές στιγμές στη σειρά έμοιαζαν να περνούν «πάνω» από τους Σλότερ-Γιάνκοβιτς (και Κούπερ όσο αγωνίστηκε) φτάνοντας με μεγάλη άνεση μέχρι τέλους σε μια ρακέτα μάλιστα από την οποία απουσίαζε ο rim protector. Η αδυναμία λοιπόν στη προσωπική άμυνα σε συνδυασμό με το θέμα του αμυντικού ριμπάουντ ανάγκασε τον Σωτήρη Μανωλόπουλο να καταφύγει στη ζώνη για πολύ περισσότερο χρόνο ίσως από ότι έπρεπε και είχε αρχικά προγραμματίσει. Θα προτιμούσα «εναλλαγές» ή ακόμα και συνδυασμένες άμυνες. Σε ομάδες όπως ο Ολυμπιακός δε πρέπει να δίνεις χρόνο να διαβάσουν μια άμυνα και να αισθανθούν άνετα απέναντι σε αυτή. Μπορεί λοιπόν σταδιακά ο Παναθηναϊκός να βελτίωσε τις επιδόσεις του στο ριμπάουντ, όμως το ίδιο έκαναν και οι ερυθρόλευκοι απέναντι στη ζώνη είτε εντοπίζοντας τον κενό χώρο είτε με μετακίνηση της άμυνας και καλό περιφερειακό σουτ. Αυτή η σταδιακή περιφερειακή βελτίωση των πρωταθλητών στη σειρά φαίνεται στα ποσοστά τους από το τρίποντο. 24% στο 1^ο ματς, 32% στο 2^ο, 44% στο 3^ο.. Στο χθεσινό ματς μάλιστα σε πολλά σημεία η άμυνα χώρου των φιλοξενούμενων παρουσίασε και λάθη στη διάταξη με τους μπροστινούς παίχτες να χάνουν θέσεις στη προσπάθεια τους να στηθούν στα πρώτα δεύτερα της άμυνας. Όταν οι ερυθρόλευκοι βρήκαν το ιδανικό spacing, η υπεροχή τους σε καταστάσεις close out επίθεσης αλλά και επίθεσης με έξτρα πάσα στα base line cuts ήταν χαρακτηριστική.

Ο ΜVP

Όχι μόνο των τελικών αλλά ολόκληρης της φετινής σεζόν για τον Ολυμπιακό. Φυσικά ο Γιώργος Πρίντεζης.. Μοιάζει ευλογημένος. Έχει το καλό κάρμα του σπουδαίου παίχτη όμως η συνέπεια και η σταθερότητα του τον κατατάσσει στους κορυφαίους παίχτες της Ηπείρου μας. Ήταν τόσο εμφανές ότι ο Πρίντεζης αποτελούσε τον μόνο παίχτη απέναντι στον οποίο οι πράσινοι δεν είχαν αντίδοτο. Όταν έβαζε τη μπάλα στο παρκέ σε καταστάσεις close outs δημιουργούσε μεγάλο πρόβλημα ενώ και στη ποστ επίθεση το footwork και η άμεση εκτέλεση δεν αφήνουν περιθώρια. Ο Πρίντεζης είναι ένας από τους καλύτερους παίχτες στο τοπ-ευρωπαϊκό επίπεδο και (πολύ βασικό) το σύστημα του Ολυμπιακού κάνει maximize στις δεξιότητες του. Το Hoopfellas έκανε  focus πάνω του δις μέσα στη σεζόν. Εστίασε στο διάστημα της απουσίας του σημειώνοντας ότι η επιστροφή του θα αποτελέσει ορόσημο στο παιχνίδι του Ολυμπιακόυ και ακούμπησε πάνω του πριν τη σειρά με τη Μπαρτσελόνα και ο Συριανός φόργουορντ «παρέδωσε». Όποτε τον χρειάστηκε η ομάδα, σε κάθε δύσκολη στιγμή ήταν εκεί. Ο πιο σταθερός της παίχτης, ο πολυτιμότερος όλη τη σεζόν. Ο μόνος που οι ερυθρόλευκοι αδυνατούν να αντικαταστήσουν καλύπτοντας ενδεχόμενη απουσία του. Στη περίπτωση του Πρίντεζη το τελευταίο πράγμα που έχει σημασία είναι τα νούμερα (13.7 πόντους-5.0 ριμπ. και 65% στα δίποντα στους τελικούς). Αυτό που καταθέτει στο παρκέ και η αόρατη συνεχής σύνδεση του με το καλάθι που παρέχει σιγουριά στην ομάδα είναι αξίες ανεκτίμητες. Στις κρύες βραδιές των περιφερειακών και τα νεκρά διαστήματα του Σπανούλη, ο Πρίντεζης ήταν πάντα εκεί για να κουβαλήσει χωρίς φανφάρες και θόρυβο τον Ολυμπιακό. Ο τύπος απλά ..κάνει τη δουλειά.

ΣΤΟΝ ΠΡΟΘΑΛΑΜΟ ΤΗΣ OFF SEASON

Είναι η πιο καυτή περίοδος της χρονιάς, ειδικά για τη σελίδα μας η οποία παίρνει φωτιά. Επίσημα ξεκινήσει από εχθές το βράδυ για τους δύο «αιωνίους» όμως η κινητικότητα στην ευρωπαϊκή αγορά είναι μεγάλη εδώ και καιρό με τον ανταγωνισμό να παίζει επιθετικά.

 Οι δύο τοπ-ελληνικές ομάδες έχουν διαφορετικούς δρόμους να διανύσουν αυτό το καλοκαίρι, όμως ο προορισμός που έχουν κυκλώσει στον χάρτη τους είναι ο ίδιος. Ο Ολυμπιακός είναι σαφώς πιο έτοιμη ομάδα. Έχει βρεί τον προπονητή που θα δουλέψει και ο ίδιος έχει την (απόλυτη για έναν κόουτς) ευτυχία να διατηρήσει έναν ισχυρό κορμό γηγενών κυρίως παιχτών αλλά και ξένων τους οποίους το πρόγραμμα του Ολυμπιακού έχει απορροφήσει με τον καλύτερο τρόπο. Οι πρωταθλητές Ελλάδας χρειάζονται μερικές πινελιές απλά αφού πρώτα λύσουν το θέμα του Σλούκα. Το πλαίσιο υπάρχει για να βρεθεί σύντομα λύση και να φτάσουν σε ανανέωση οι δύο πλευρές όμως οι χειρισμοί της διοίκησης θα πρέπει να είναι λεπτοί γιατί το συγκεκριμένο κομμάτι παραείναι σημαντικό για το παζλ του ρόστερ της ομάδας και το επίπεδο της ποιότητας που βγάζει στο παιχνίδι της τα τελευταία χρόνια.

 Το αστείο είναι ότι εχθές αργά το βράδυ μιλούσα με έναν φίλο στο τηλέφωνο (είναι Παναθηναϊκός) ο οποίος, με αφορμή ένα ανάλογο σχόλιο που έγραψε στη σελίδα μου εξέφρασε το πόσο πολύ θα ήθελε να δεί την ομάδα του να κινείται για τον γκαρντ του Ολυμπιακού . Σήμερα βγήκε στα media περί πρότασης.. Σαφώς και ο παίχτης ρεαλιστικά είναι κοντά στον Ολυμπιακό με τους ερυθρόλευκους να διατηρούν σαφές προβάδισμα στη κούρσα για την υπογραφή του. Επειδή όμως το mailbox μου έχει πάρει φωτιά σχετικά με το θέμα νομίζω είμαι υποχρεωμένος να σας πω ότι ναι, σε ένα υποθετικό σενάριο μετακίνησης του Σλούκα στο ΟΑΚΑ θα άλλαζαν πλήρως οι ισορροπίες σχετικά με τη παρούσα υπεροχή των ερυθρολεύκων στο κομμάτι των γηγενών παιχτών τώρα. Ναι, είναι ο γκαρντ που κολλάει πλήρως σε αυτό που ζητάει το πράσινο back court (ο υψηλού επιπέδου pick & roll δημιουργός, φονικός από την περιφέρεια με ευχέρεια να παίξει σε οποιονδήποτε συνδυασμό στα γκαρντς και στις δύο θέσεις) τώρα που η αυλαία πέφτει σιγά σιγά για τον Διαμαντίδη. Και (τρίτο) ναι, (υποθετικά και πάλι) μιλώντας για «υπερβάσεις» οικονομικής φύσεως θα προτιμούσα (εφόσον μπορούσα) να πάρω τον Σλούκα  με τα μισά λεφτά από τον Καλάθη. Μιλάμε για value/money καθαρά και δε συγκρίνουμε τους δύο πρωτοκλασάτους Έλληνες γκαρντς. Την εκτίμηση μου τη γνωρίζεται νομίζω. Ο Σλούκας θα παραμείνει στο λιμάνι εκτός και οι διοίκηση του Ολυμπιακού χειριστεί το θέμα λάθος.. Δεν είπα να πληρώσει υπεραξίες αλλά πιστεύω ότι θα κληθεί να δώσει παραπάνω χρήματα από όσα αρχικά υπολόγιζε. Πιθανή απώλεια του παίχτη και μετακίνηση του στο αντίπαλο στρατόπεδο (το οποίο πιθανόν να ανεβάσει τον οικονομικό πήχη-μαζί και την τιμή του αθλητή- μιας και μόνο κέρδος μπορεί να έχει από αυτό με γνώμονα ότι είτε τον υπογράφει και το παραπάνω κόστος ματσάρεται με την επιτυχία στο επικοινωνιακό κομμάτι είτε τον χάνει αλλά ο αντίπαλος «χάνει» σε χρήματα) θα αποτελέσει τεράστιο χτύπημα..

Ο Παναθηναϊκός από την άλλη έχει περισσότερα χιλιόμετρα να διανύσει στη φετινή off season. Λιγότερα από όσα νομίζουν οι περισσότεροι αλλά σαφώς περισσότερα από τον αιώνιο αντίπαλο του. Έχω πολύ συγκεκριμένες απόψεις για το τι χρειάζονται οι πράσινοι αυτό το καλοκαίρι ώστε να επιστρέψουν στην ευρωπαϊκή «ελίτ» χωρίς να ματώσουν οικονομικά. Πολύ συγκεκριμένη επίσης θα είναι και η πρόταση μου για τη θέση του προπονητή την οποία η σελίδα θα παρουσιάσει άμεσα.

Αυτό που θέλω αυτή τη στιγμή να μοιραστώ μαζί σας είναι οι δύο «σταθερές» πάνω στις οποίες πρέπει να βασιστεί το πλάνο του Παναθηναϊκού τη φετινή off season.

-Όχι στο γενικό rebuilding. Ο Παναθηναϊκός έχει δημιουργήσει έναν καλό κορμό παιχτών και δεν θα εξυπηρετήσει σε τίποτα να πάει πάλι σε ολική αναδόμηση. Απλά χρειάζονται κινήσεις-κλειδιά (ο χαρακτηρισμός στοχεύει στη στελέχωση) με αθλητές που θα ηγηθούν και θα βοηθήσουν τους υπόλοιπους να ανεβάσουν το παιχνίδι τους αλλά κυρίως το παιχνίδι της ομάδας συνολικά.

-Οι περισσότεροι εδώ μέσα γνωρίζεται ότι μου αρέσει πολύ να λειτουργώ ως μελετητής των τάσεων του αθλήματος διαχρονικά και γνωρίζεται τις απόψεις μου περί κατεύθυνσης του. Ξεκάθαρα λοιπόν τοποθετούμαι. Το σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι πόδια και playmaking. Το μέλλον απαιτεί ομάδες που μπορούν να τρέξουν το γήπεδο, να αμυνθούν μέχρι θανάτου και να δημιουργήσουν. Αυτή είναι η ταμπέλα που θα πρέπει να μπεί στον τοίχο του πράσινου front office για τους επόμενους μήνες και όσο η ομάδα στελεχώνεται.

Θα επανέλθουμε σύντομα με ονόματα και για τους δύο «αιώνιους» όπως κάθε χρόνο..