ΦΑΚΕΛΟΣ «ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ 2015-16»

Οι εξελίξεις τρέχουν και το πιο καυτό θέμα αυτή τη στιγμή αφορά τον προπονητή που θα αναλάβει να τρέξει το project του Παναθηναϊκού. Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, οι πράσινοι καλούνται να λάβουν μια από τις σημαντικότερες αποφάσεις της νεότερης ιστορίας τους. Το Hoopfellas καταθέτει τη δική του πρόταση..

Η περυσινή σεζόν και  ο τρόπος που θάφτηκαν οι προδιαγραφές του πράσινου ρόστερ έχει δημιουργήσει ένα είδος «παράκρουσης» στους οπαδούς του Παναθηναϊκού σχετικά με το νέο αφεντικό του πάγκου τους, τον άνθρωπο που θα αναλάβει να επαναφέρει την ομάδα στο δρόμο των επιτυχιών και του ποιοτικού μπάσκετ. Έχω πολύ συγκεκριμένες απόψεις για αυτή την επιλογή. Για να γίνει κατανοητός όμως ο τρόπος σκέψης μου θα ήθελα να δούμε λίγο μαζί το πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί παραθέτοντας  τα προαπαιτούμενα στοιχεία που πρέπει να χαρακτηρίζουν τον τεχνικό ηγέτη της ομάδας ώστε αυτός να είναι συμβατός με το γενικότερο πλάνο του κλαμπ αυτή τη περίοδο. Η αίσθηση που βγαίνει μέσα από τις δηλώσεις της διοίκησης  είναι ξεκάθαρη. Ο Παναθηναϊκός ΠΡΕΠΕΙ να νικήσει και να επιστρέψει στη κορυφή,  χωρίς να βάλει στο ντουλάπι τη προσπάθεια για δημιουργία ισχυρού ελληνικού κορμού που ξεκίνησε πέρυσι.

Από τον επόμενο λοιπόν προπονητή  απαιτείται :

-να έχει την ικανότητα να αναπτύξει τα νέα παιδιά σε ατομικό αγωνιστικό και πνευματικό επίπεδο  και παράλληλα να τα εντάξει  στο παιχνίδι της ομάδας όσο βαθιά του επιτρέπουν οι δυνατότητες του καθενός και πάντα με γνώμονα τη λειτουργικότητα τους μέσα στο σύνολο.

-να έχει πλήρη γνώση της κατάστασης και των ιδιαιτεροτήτων που κουβαλάει ένα κλαμπ με αυτή τη παράδοση σε επίπεδο αποτελεσμάτων, ποιότητας μπάσκετ και  αγωνιστικής ταυτότητας. Ο Παναθηναϊκός είναι συνυφασμένος  με ένα συγκεκριμένο στυλ μπάσκετ που έχει γαλουχήσει τον κόσμο του και επηρέασε το ευρωπαϊκό μπάσκετ, ποτίζοντας παράλληλα το DNA της ομάδας μέχρι τα ..νύχια. Η ομάδα, άσχετα με τις καινοτομίες που θα παρουσιάσει ο εκάστοτε κόουτς με γνώμονα τις μοντέρνες τάσεις, πρέπει να χτίσει το παιχνίδι του πάνω σε αυτές τις βάσεις.

-να αποτελέσει «δυνατό χαρτί» για την ομάδα στα ματς που θα κρίνουν τη πορεία της και της ανοίξουν πόρτες για την επιστροφή της στην ελίτ.

Αυτά για εμένα είναι προαπαιτούμενα. Πάνω σε αυτά θα βασίσεις την επιλογή σου. Η αγορά έχει υλικό. Και αρκετούς καλούς προπονητές. Αυτό όμως –όσο περίεργο και εν σας φαίνεται- δεν έχει μεγάλη σημασία στη παρούσα φάση. Ο Παναθηναϊκός βιώνει μια πολύ ιδιαίτερη κατάσταση και ψάχνει προπονητή συγκεκριμένων χαρακτηριστικών. Σε μια τέτοια απόφαση και με το υπάρχον πλαίσιο το timing για μια συμφωνία είναι επίσης μια πολύ σημαντική παράμετρος. Ο επόμενος κόουτς δεν έχει  άπλετο χρόνο αλλά μπορεί να τον κερδίσει. Το πιο σημαντικό είναι να μπορέσει να βρεθεί στην ίδια σελίδα με αυτό που θέλει να παρουσιάσει η διοίκηση και να ταιριάξει  σε επίπεδο κατεύθυνσης με αυτή. Ξεκάθαρα οι πράσινοι δε ψάχνουν για έναν «μεγάλο θεωρητικό» κόουτς αλλά για έναν πρακτικό, ρεαλιστή που θα επηρεάσει άμεσα το σύνολο βάζοντας το να δουλέψει μαζί.

Για αυτούς τους λόγους έχω απορρίψει πολλούς καλούς προπονητές, καταλήγοντας ότι φέτος ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να επενδύσει στην ελληνική αγορά. Φέτος, όπου η ομάδα χρειάζεται να πάρει μια «ασφαλή» απόφαση και να κλειδώσει αρχές που θα τις εξασφαλίσουν κάποια πράγματα σε αγωνιστικό επίπεδο. Εκτιμώ ότι οι περισσότεροι διαθέσιμοι ξένοι προπονητές θα αντιμετώπιζαν μεγάλο πρόβλημα όπως είναι αυτή τη  στιγμή διαμορφωμένο το πλαίσιο και με τη διάθεση του κόσμου για «πειραματισμό» εμφανώς μειωμένη. Για παράδειγμα, γνωρίζω πολύ καλά τον Κοκόσκοφ. Πρόκειται για ένα κόουτς με σπουδαίες γνώσεις  και αρκετά αξιόλογες ιδέες αλλά εκτιμώ ότι στο συγκεκριμένο πόστο απλά θα έχανε (και μάλιστα από νωρίς) τη μπάλα μιας και αυτά που πρεσβεύει πολύ δύσκολα θα μπορέσει να τα εντάξει  στο παιχνίδι της ομάδας  ώστε αυτή να ανταποκριθεί παράλληλα στη διοργάνωση της Ευρωλίγκας. Εκτιμώ τον Σάσα Ομπράντοβιτς και τον Γιούρι Ζντοβτς με τα  defensive tactics τους αλλά δε βρίσκονται στη short list μου. Η μετάβαση σε κλαμπ πραγματικά τοπ-απαιτήσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχει «πνίξει» πολλούς ικανούς προπονητές στο παρελθόν και οι πράσινοι δεν έχουν περιθώριο για μια τέτοια αποτυχία τώρα.  Πάμε λοιπόν στις επιλογές μου, πρώτη και δεύτερη..

PLAN A

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ

Τσιμουδιά. Οι φανατισμοί και οι μικροπρέπειες πρέπει να μπούν στην άκρη για να ξαναγυρίσει ο Παναθηναϊκός εκεί που πρέπει. Όταν είσαι αυτό το σωματείο που είσαι δε πρέπει να κουβαλάς κόμπλες.. Σας  το γράφει κάποιος που πιστεύει ότι αυτή τη στιγμή δεν έπρεπε να κάναμε καν αυτή τη συζήτηση  γιατί ο Ιτούδης θα έπρεπε να είχε πάρει τη θέση αγκαζέ για τα επόμενα δέκα χρόνια. Όμως τη κάνουμε και προσπαθούμε να βρούμε τη καλύτερη δυνατή λύση. Για αυτό και θέλω να εστιάσουμε στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Ο Γιαννάκης στα μάτια μου  είναι η πιο ασφαλής επιλογή για τον Παναθηναϊκό στη παρούσα φάση. Κουβαλάει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που έχτισαν τη ταυτότητα του ελληνικού μπάσκετ στη σύγχρονη εποχή. Υπήρξε «σχολή» για τη καλύτερη σχολή σε ευρωπαϊκό προπονητικό επίπεδο σήμερα. Πρεσβεύει τις βάσεις της σε αγωνιστικό επίπεδο πάνω στις οποίες έχτισαν και χτίζουν οι νεότεροι προπονητές γαρνίροντας φυσικά ο καθένας με τα δικά του χαρακτηριστικά και το προσωπικό του στυλ.  Τον θεωρώ επίσης εξαιρετική επιλογή για να δουλέψει με τους νέους Έλληνες παίχτες του Παναθηναϊκού. Η επαφή μαζί του (όχι μόνο για τους πραγματικά νεαρούς) για παιδιά όπως ο Παππάς ή Γιάνκοβιτς μπορεί να αποτελέσει turning point για τη καριέρα τους. Θεωρώ επίσης ότι μαζί του ο Παναθηναϊκός θα νικήσει. Και θα το κάνει σύντομα. Φέρνει στο τραπέζι μια πολύ ισχυρή αγωνιστική βάση, πολύ κοντά σε αυτά που πρέσβευε το στυλ της ομάδας στις glory days της. Ηard nose Defense-Pick & roll Offense. Του αρέσει ο έλεγχος του ρυθμού και οι σετ καταστάσεις. Σίγουρα έχει  μειονεκτήματα, κανείς δεν είπε το αντίθετο. Προσωπικά περιμένω κάποια καινούργια πράγματα  στην αγωνιστική του φιλοσοφία μετά τις εικόνες και τα ερεθίσματα που του έδωσε το ταξίδι του την Αμερική. Ίσως λίγο πιο γρήγορο τέμπο, κάτι πιο κοντινό στις επιταγές του σύγχρονου μπάσκετ.

 Παρόλα αυτά  η βάση της φιλοσοφίας του με καλύπτει. Μπορεί να απορροφηθεί άμεσα από τον κορμό του Παναθηναϊκού μιας και ο Έλληνας παίχτης (ανεξάρτητα από το τι πρεσβεύει ο ίδιος αγωνιστικά) μεγάλωσε σε παρόμοιο «αγωνιστικό περιβάλλον». Δε θα κάτσω να μιλήσω  για το περιτύλιγμα της «υποδοχής» μιας τέτοιας απόφασης από τον κόσμο της ομάδας ή για τη κόντρα του με τη διοίκηση του αιωνίου που μπορεί να προετοιμάσει κάπως το κλίμα. Συζητώντας με καθαρά αγωνιστικά κριτήρια  είμαι υποχρεωμένος να σας  πω ότι κατά τη γνώμη μου ο Παναγιώτης Γιαννάκης  είναι πιο κοντά σε ότι χρειάζεται σήμερα ο Παναθηναϊκός και πάντα με γνώμονα του τι μπορεί να προσεγγίσει στην αγορά. Στη περίπτωση του θεωρώ ότι μπορούν να ξεπεραστούν τα όποια προβλήματα προκύψουν λόγω προϊστορίας στον αιώνιο αντίπαλο σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις Ελλήνων κόουτς που ούτε καν θεωρητικά και ανεξαρτήτων ικανοτήτων δε θα μπορούσαν να συζητηθούν (Αγγέλου, Μπαρτζώκας).

PLAN B

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΩΤΗΡΗ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟ

Τον Σωτήρη Μανωλόπουλο τον πίστεψα όταν ανέλαβε στο τέλος της χρονιάς του πράσινους και η δουλειά του νομίζω δικαίωσε όσους είχαν εξ αρχής την ίδια πεποίθηση.  Δυστυχώς η ήττα της ομάδας με 3-0 στους τελικούς  σε μια χώρα που δε συγχωρεί γιατί βλέπει μόνο αποτελέσματα ανεξαρτήτων συνθηκών και όχι «δουλειές» τον πήγε πίσω στις σκέψεις των διοικούντων.  Η φιλοσοφία του Hoopfellas  λέει ότι κάποτε στη χώρα μας πρέπει να κοιτάμε πρωτίστως τη δουλειά. Το παράδειγμα της Ρεάλ με τον Λάσο είναι χαρακτηριστικό. Ο Μανωλόπουλος πήγε αρκετά βαθιά για να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό. Ετοίμασε καταστάσεις και πράγματα για να πάρει το μομέντουμ αλλά ήταν φανερό ότι η σειρά εξαρτιόταν περισσότερο από την πνευματική υγεία του αντιπάλου του. Προσωπικά είδα στο διάστημα παραμονής του πράγματα που μου άρεσαν αρκετά. Έχεις ιδέες πολύ κοντά στο μοντέρνο μπάσκετ, δε φοβάται να ρισκάρει και  να παρέμβει. Στα συν του ότι έχει απόλυτη επίγνωση της κατάστασης και η φιλοσοφία του μπορεί επίσης να απορροφηθεί ομαλά και γρήγορα από το σύνολο των παιχτών. Ξέρει που βρίσκεται και γνωρίζει τα θέλω αυτή τη στιγμή στο κλαμπ. Είναι διαφορετική περίπτωση από τον Γιαννάκη στο ότι πρόκειται για έναν κόουτς που περιμένεις να αναπτυχθεί μαζί με την ομάδα. Αλλά με αυτά που έχω δεί και γνωρίζοντας τις εκτιμήσεις του πάνω σε αρκετά θέματα νομίζω ότι και εδώ το ρίσκο είναι πολύ μικρότερο σε σχέση με την επένδυση σε έναν πιο γνωστό ξένο προπονητής διαφορετικής σχολής. Αυτό που θεωρώ μπετόν για τη περίπτωση του Μανωλόπουλου είναι το ότι (όσο βρίσκεται στο χέρι της διοίκησης) ακόμα και εάν επιλεγεί κάποιος άλλος προπονητής, θα πρέπει να αποτελεί μέρος του τεχνικού τιμ. Επαναλαμβάνω όσο βρίσκεται στο χέρι της διοίκησης γιατί πολλοί κόουτς δε δέχονται «παρεμβάσεις» σχετικά με τη στελέχωση του επιτελείου τους..

Περιμένω τις απόψεις σας..

Υ.Γ: Τρέφω απεριόριστο σεβασμό  (νομίζω είναι γνωστό) στον Σούλη Μαρκόπουλο.  Είναι «κόουτς» με τη πραγματική έννοια του όρου. Old School coach μάλιστα από αυτούς που χαρακτηρίζονται «πρακτικοί» και μπορούν να πατεντάρουν πράγματα κατά τη διάρκεια του αγώνα για να πάρουν αυτό που θέλουν. Δε νομίζω όμως ότι είναι το timing σωστό, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση της καριέρας του, για να αναλάβει ένα τέτοιο πόστο (ειδικά όταν ουσιαστικά πρόκειται για «φροντιστήριο» στον Σάρας, από οποιοδήποτε πόστο και εάν το κάνει ο Μαρκόπουλος γιατί δεν ακούγεται μόνο ως προπονητής). Ο «Σουλίνιο» είναι ένας από τους κόουτς που εκτιμώ αλλά δε θα επέλεγα για τη δουλειά.

Υ.Γ1: Ο Σάρας είναι «πείραμα» και μάλιστα μεγάλο, σε μια εποχή όπου (επαναλαμβάνω) η διάθεση του κοινού για πειραματισμούς είναι μειωμένη και μια τέτοια κίνηση  θα «πατήσει» καθαρά πάνω στην αγάπη του κόσμου προς το πρόσωπο του Λιθουανού που θα του εξασφαλίσει λίγο παραπάνω χρόνο. Μπορώ ίσως να τον δω ως μέλος ενός τεχνικού τιμ αλλά όχι ως πρώτο. Τζόγος και μάλιστα μεγάλος..

Υ.Γ2: Και για τους δύο «αιώνιους» η σελίδα έχει προτάσεις στο αγωνιστικό κομμάτι. Όσον αφορά τον Ολυμπιακό έχουμε περισσότερο χρόνο μιας και όλα παγώνουν μέχρι να τελειώσει η υπόθεση-Σλούκα.

Για τον Παναθηναϊκό έχω ήδη τη πρώτη πρόταση παίχτη έτοιμη και απλά εύχομαι ο συγκεκριμένος να μη κλείσει τις επόμενες ημέρες σε μια ομάδα που τον έχει πλησιάσει πολύ ζεστά τον τελευταίο καιρό..