EUROBASKET 2015 HOOPFELLAS POWER RANKINGS (2) & 1st QUALIFICATION ROUND MATCH UPS

Μετά το πέρας της πρώτης φάσης σε ένα πολύ ανταγωνιστικό τουρνουά, περνάμε στα «παιχνίδια της μιας ανάσας». Το Hoopfellas είναι εδώ για να σας παρουσιάσει τα ανανεωμένα Power Rankings αξιολογώντας τους  16 μονομάχους σύμφωνα με  τη μέχρι τώρα παρουσία τους και να ζυγίσει τα 8 ζευγάρια της φάσης των "χιαστί" που ξεκινάει σε λίγες ώρες στη Λιλ.

«Φιλέτο» ενόψει της τελικής ευθείας της διοργάνωσης με ανανεωμένα Power Rankings και σχολιασμό των ζευγαριών της φάσης των «16» ο οποίος θα αποτελέσει βάση για τη συζήτηση μας το διήμερο των παιχνιδιών. Ξεκινάμε..

EUROBASKET 2015 HOOPFELLAS POWER RANKINGS (2)

1. SERBIA (5-0, OFF 86.6- DEF 68.8): Οι Σέρβοι είναι απολαυστικοί σε βαθμό που βάζουν τον προπονητή τους σε σκέψεις, ξεσηκώνοντας μνήμες του παρελθόντος. Τελείωσαν αήττητοι στο πιο δύσκολο γκρουπ κερδίζοντας δύο κλειστά ματς που δυνάμωσαν την αυτοπεποίθηση τους μετά την επιτυχημένη αντίδραση τους υπό πίεση. Τα 0/10 τρίποντα του ματς με τη Γερμανία ακολούθησαν δύο μοναδικές παραστάσεις για τον Τεόντοσιτς (21.5π. 21/1 AST/TO). Βjelica makes strong MVP case ενώ κλειδί είναι το defensive effort που καταθέτουν οι Κάλινις-Μάρκοβιτς που δίνουν stops παντού. Ο Σάλε προσπαθεί να βάλει τον Ραντούλιτσα στην εξίσωση και το να έρχεται πίσω από τον Κούζμιτς δείχνει να τον βοηθάει. Φτού να μη τους ματιάσω..

2. GREECE (5-0, ΟFF 77.4-DEF 68.8): Παίζουμε το καλύτερο μπάσκετ μετά τη Σερβία στο ξεκίνημα το τουρνουά, αυτό είναι ξεκάθαρο. Η ομάδα μας επιτέλους παρουσιάζει ένα Two-way style συνυφασμένο με τις νόρμες του μοντέρνου μπάσκετ. Αυτή την ισορροπία δεν αναζητούσαμε στο πρόσφατο παρελθόν όπου μας έζωναν τα φαντάσματα της αναιμικής επίθεσης; Ο Κατσικάρης έχει βάλει κίνηση και ιδέες στην επίθεση της ομάδας που θα παρήγαγε πολύ περισσότερο αν μπορούσε να ανοίξει σε πιο σταθερή βάση τις άμυνες με περιφερειακό σουτ. Ο κόουτς διαχειρίζεται σωστά το rotation και η αδυναμία του Παπανικολάου να βρεί ρυθμό έσπρωξε πιο γρήγορα στο ..πάλκο τη 3-Guard Lineup η οποία βοηθάει την ομάδα να κυκλοφορεί τη μπάλα καλύτερα και να απειλεί από την περιφέρεια. Οι συνεργασίες βρίσκονται σε πολύ υψηλό επίπεδο (έχουμε ίσως τις περισσότερες πηγές δημιουργίας από κάθε άλλο σύνολο) ενώ η δύναμη και το athleticism του Κουφού (που μπορεί να παίξει καλύτερα) έχουν κεφαλαιοποιηθεί άμεσα στις μάχες ψηλά. Θεωρώ ότι μπορούμε να παίξουμε ακόμα καλύτερα στην άμυνα (υστερούμε στην ατομική άμυνα στο ποστ από τους ψηλούς και τρώμε καλάθια αφήνοντας ανεπίτρεπτα μπάλες να περνούν στη πίσω γραμμή άμυνας). Η ποιότητα και το βάθος μας πάντως δε κρύβονται..

3. FRANCE (5-0, ΟFF 81.4- DEF 67.0): Οι Γάλλοι παίζουν σβηστοί μέχρι τώρα ακροβατώντας σε τεντωμένο σκοινί γιατί αρχίζει να «μυρίζει» μια νωχελικότητα στο παιχνίδι τους. Και όταν παίζεις σβηστός μπορεί να ξεχαστείς και να σβήσεις..Έκαναν δύο πολύ δύσκολες νίκες με Φινλανδία-Πολωνία και λύγισαν το τελευταίο δίλεπτο τη Ρωσία. Όλα τα λεφτά το δίδυμο των Ντε Κολό-Λοβερνί και η άμυνα του Γκομπέρτ. Θα επανεξετάσουμε το status τους  μετά τα 1-2 (εφόσον προχωρήσουν) επόμενα ματς, αρχίζοντας από το χιαστί με τη Τουρκία. Ακόμα έχουν την αύρα του φαβορί πάντως.

4. SPAIN (3-2, OFF 89.6- DEF 82.2): Οι Ισπανοί δε φοβίζουν κανέναν αντίπαλο που διατηρεί  καθαρό βλέμμα και ηθικό υψηλό απέναντι τους. Έχουν θέματα και τους βγήκαν στο δύσκολο γκρούπ  που βρέθηκαν, με αποτέλεσμα να περάσουν στο νήμα. Η ομαδική άμυνα τους είναι κάτω του μετρίου, το επιθετικό τρανζίσιον του αντιπάλου τους βρίσκει συνεχώς εκτός θέσης (με συνέπεια να τρώνε άμεσα πολλά miss match) και χωρίς τον Πάου αδυνατούν πλήρως να προστατέψουν το καλάθι τους (ειρωνεία ότι έφεραν τον Μίροτιτς τη μόνη χρονιά που χρειάζονταν τόσο τον Ιμπάκα..). Ο Ρούντι Φερνάντεθ είναι απλά τραγικός  (15% τρίποντο, 6.4 π.μ.ο. «φωνάζει» ότι έπρεπε να τον ανεβάσει εξ αρχής στο «2» σε αυτό το επίπεδο). Ψυχραιμία πάντως.. Η κριτική είναι σκληρή για την εικόνα μιας ομάδας που κυριάρχησε τα τελευταία χρόνια σε εθνικό επίπεδο, με τον Σκαριόλο να φέρει πολύ μεγάλες ευθύνες στα κομμάτια της τακτικής αλλά και της στελέχωσης. Όμως οι Ισπανοί διατηρούν την ποιότητα τους. Σουτάρουν καλά από τη περιφέρεια (εξαίρεση το ματς με τη Σερβία), κάνουν ελάχιστα λάθη, έχουν δημιουργία και ένα Γκασόλ σεληνιασμένο. Xρειαζονται κατά τη γνώμη μου κάποιες προσαρμογές στο rotation (Ρούντι στο «2» με τον Κλαβέρ ίσως στο «3» ως στάρτερ, περισσότερο Ρέγιες). Θεωρώ πάντως όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα πως αν καταφέρουν να φθάσουν στα μετάλλια φέτος θα είναι overachievers.

5. TURKEY (3-2, OFF 85.8- DEF 91.8 ): Η Τουρκία του Αταμάν και του Σάριτσα είναι ένα κουτί που  το ανοίγεις κάθε βράδυ και βρίσκεις κάτι διαφορετικό  μέσα. Κοινώς ομάδα που δεν είναι για πόντα.. Για κάποιο λόγο όμως, παρά την τροχονομικού στυλ άμυνα τους την οποία περίμενα καλύτερη με βάσει τα όσα είχαν παρουσιάσει στη preseason, μου αρέσουν σαν ομάδα σε επίπεδο συνοχής, μαχητικότητας, «στόχων» στην επίθεση. Είναι 1^οι στο επιθετικό ριμπάουντ και κάνουν λίγα λάθη (10.4) απόρροια του σχήματος με δύο ή τρία γκαρντς που χρησιμοποιούν αρκετά συχνά. Πιστώνω στον Αταμάν (που παίρνει μεγάλο τουρνουά από το δίδυμο Ερντέν-Οσμάν οι οποίοι συμπληρώνουν τους Ντίξον-Ιλιασόβα ιδανικά) ότι δε φοβάται να τζογάρει και να παρατάξει για μεγάλα σχετικά διαστήματα «φουτουριστικά»  (για το μπάσκετ της FIBA) σχήματα με 4 καθαρούς περιφερειακούς, τον Οσμάν στο «4» και έναν εκ των Ερντέν-Ιλιασόβα στο «5» απλώνοντας τις άμυνες του. Τι να κάνουμε, είναι μέρος της γοητείας του..

6. ITALY (3-2, OFF 86.8- DEF 86.8): Oι Ιταλοί σηκώθηκαν από το πάτωμα ξυπνώντας αγωνιστικά μέσα από το ατελείωτο Shootout  με τους Ισπανούς. Παίζουν το πιο ιδιαίτερο ίσως μπάσκετ στη διοργάνωση. Έμφαση στη προσωπική φάση (και ο υψηλός αριθμός τελικών τους έρχεται σε συντριπτικό ποσοστό μέσα από προσωπικές φάσεις και όχι από δουλεμένες συνεργασίες) πολλά περιφερειακά σουτ (μέση και μακρινή απόσταση, καθόλου fundamentals σε τομείς όπως η ομαδική άμυνα και το ριμπάουντ. Ποντάρουν σε αυτή τους την ιδιαιτερότητα για να χαλάσουν το μυαλό του αντιπάλου, στόχος άρρηκτα συνδεδεμένος με την ικανότητα των σταρς τους να ευστοχούν ακόμα και απέναντι σε καθεστώς τέλειας άμυνας. Ο Γκαλινάρι είναι απλά εκπληκτικός. Η άμυνα τους όμως όχι (ειδικά απέναντι σε pick & roll καταστάσεις). Επιμένω ότι μπορούν να παίξουν καλύτερα με δύο πόιντ (Τσιντσιαρίνι-Χάκετ), τους Τζεντίλε-Γκαλινάρι  στα φόργουορντς ως βάση της επίθεσης τους και τον ακούραστο Κουζίν στο «5», με τον Μπελινέλι να βγαίνει από πίσω. Η 3^η θέση μπρεί να αποδειχθεί ευλογία πάντως. Εκεί που η πρόκριση στη φάση των «16» έμοιαζε πολύ δύσκολη υπόθεση, ο Πιανιτζιάνι βλέπει βαθιά στον ορίζοντα το ενδεχόμενο της τετράδας.. Ινκρεντίμπιλε!

7. CROATIA (3-2, OFF 71.8- DEF 68.0): Οι Κροάτες έχουν αλλάξει δέρμα με τον Περάσοβιτς ή καλύτερο βρίσκονται στο μεταβατικό στάδιο της αλλαγής.. Παρουσιάζουν μια αρκετά βελτιωμένη άμυνα με τους παίχτες τους να δουλεύουν προς τη κατεύθυνση απόκτησης αμυντικής συνείδησης με επιτυχία μέχρι στιγμής όμως παρουσιάζουν σημαντικό πρόβλημα στη δημιουργία μιας ισορροπημένης επίθεσης που θα βάλει όλο αυτό το ταλέντο να παίξει μαζί. Το ότι οι σπουδαίοι αθλητές τους λειτουργούν με οδηγό το ένστικτο οξύνει το πρόβλημα μιας και αυτό τους σπρώχνει πολλές φορές να βλέπουν «ευκαιρίες» (στην επίθεση) που απλά δεν υπάρχουν, σπάζοντας τη ροή της και τη κυκλοφορία της μπάλας. Ο Σιμόν έχει κλέψει τα φώτα της δημοσιότητας ενώ ο τραυματισμός του Μπογκντάνοβιτς κόστισε πολύ. Ο Περάσοβιτς ξέρει ότι μέχρι στιγμής η ομάδα του χαρακτηρίζεται underperformer όμως έχει σημαδέψει το ματς των «8» με τους Σέρβους που μπορεί να αποτελέσει ματς-καριέρας για αυτόν και μερικούς αθλητές του. Βέβαια θα πρέπει πρώτα να περάσει τη πολύ αξιόλογη Τσεχία, πράγμα καθόλου εύκολο.

8. LITHUANIA (4-1, OFF 72.0 –DEF 67.2):  Δε πείθουν. Παρά το γεγονός ότι είναι η γνωστή σκληροτράχηλη αμυντικά ομάδα (2^η στο τουρνουά), αρκετά δυνατή στο ριμπάουντ, με ψηλά κορμιά και μέγεθος σε όλες τις θέσεις διακρίνεται από ένα χάσμα μεταξύ backcourt και frontcourt στην επίθεση της ο οποία είναι αρτηριοσκληρωτική στη προσπάθεια της να μεταφέρει τη μπάλα στο ζωγραφιστό. Ο Καζλάουσκας αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα στα γκαρντς όπου ο Καλνιέτις μπορεί να έχει 7.4 τελικές αλλά σε καμία περίπτωση δεν αναμιγνύει τους συμπαίκτες του στην επίθεση της ομάδας ενώ γαρνίρει τα νούμερα του με 3.5 σχεδόν λάθη και πολύ χαμηλά ποσοστά στα σουτ (5/21 τρίποντα). Οι αντίπαλοι στη συνέχεια κάθε άλλο παρά απαγορευτικοί είναι όμως ειλικρινά δε ξέρω που μπορούν να φθάσουν οι Λιθουανοί χωρίς γκαρντς.

9. SLOVENIA (3-2, OFF 73.4- DEF 71.2): Καλή προπονητική δουλειά. Χωρίς Elite Euroleague talent και με αρκετούς παίχτες-ρόλων, ο Γιούρι Ζντοβτς παρουσιάζει ένα ανταγωνιστικό σύνολο γεμάτο ενέργεια και ορμή για να τρέξει το γήπεδο βρίσκοντας φάσεις για εύκολο σκορ στο τρανζίσιον. Αυτό ακριβώς το γεγονός, το ότι ξεχειλίζουν ενέργεια, που τροφοδοτείται από την aggressive άμυνα τους, τους επηρεάζει σε άλλα κομμάτια του παιχνιδιού. Είναι αδύναμοι στο ριμπάουντ, κάνουν πολλά λάθη, λειτουργούν πολλάκις παρορμητικά. Έχουν έναν τελικό στα μέτρα τους για να πετύχουν τον σημαντικό στόχο των «8» και μετά θα προσευχηθούν στον άγιο Αταμάν να κάνει το θαύμα του.. Εξαιρετικός ο Πρέπελιτς που σουτάρει 52.6% από το τρίποντο.

10. CZECH (3-2,OFF 74.0- DEF 68.4): Από τις ομάδες που μου άρεσαν περισσότερο στη πρώτη φάση. Εξαιρετική άμυνα (καθαρά defensive-minded σύνολο), πολύ καλά τρεξίματα και athleticism, συνεργασίες στην επίθεση, ελάχιστα λάθη, καλή κυκλοφορίας της μπάλας, σωστό εν κατακλείδι μπάσκετ. Έχουν θέμα στο περιφερειακό σουτ και αυτό ταβανιάζει πολύ τη παραγωγικότητα τους. Φοβερό τουρνουά ο Βέσελι. Έχασαν στις λεπτομέρειες τη πρώτη θέση του ομίλου τους από τους, πιο παιγμένους σε αυτά τα ματς, Λιθουανούς. Credit στον κόουτς Ginzburg.

11. ISRAEL (3-2, OFF 78.5 DEF 76.8 ): Οι Ισραηλινοί μπήκαν με χαμηλούς τόνους στο τουρνουά εκμεταλλευόμενοι ότι τους δόθηκε από τους αντιπάλους. Έπαιξαν τρία ματς στο καλάθι (κέρδισαν τα δύο), ενώ έκαναν μια μεγάλη νίκη στο θεωρητικό ντέρμπι με τη Φινλανδία. Επέλεξαν να μη χτυπήσουν καν το ματς με τη Γαλλία ώστε να αποφύγουν τη Τουρκία. Ο Κάσπι κάνει πολύ σπουδαίο τουρνουά και ο Μέκελ  είναι πραγματικός «στρατηγός». Σημαντικό ότι οι δύο αυτοί  σταρς των Ισραηλινών, όπως και ο Ελιάγχου, δημιουργούν αρκετά για τους συμπαίκτες τους (12.8 τελικές μ.ο. οι τρείς τους). Όλα τα λεφτά το ματς με την Ιταλία..

12. BELGIUM (3-2,  OFF 74.0- DEF 68.8): Για το Βέλγιο τα είπαμε νωρίτερα σήμερα..  Θεωρώ ότι μπορούσαν να είχαν φθάσει ψηλότερα στον όμιλο όμως η οριακή ήττα στο καλάθι από την Τσεχία τους στέρησε τελικά τη πρωτιά. Καλή ομάδα, χτισμένη πάνω σε σωστές βάσεις.

13. POLAND (3-2,  OFF 73.4-DEF 70.4 ): Οι Πολωνοί  όχι μόνο επιβίωσαν στον όμιλο αλλά ήταν πολύ ανταγωνιστικοί στο παιχνίδι με τους Γάλλους χάνοντας την ευκαιρία για μια τεράστια νίκη. Ο Τέηλορ παρουσίασε ένα καλό αμυντικό σύνολο, δυνατό ψηλά που πήγαινε στο ριμπάουντ όμως είχε πρόβλημα στα γκαρντς το οποίο έπληξε τη συνολική επιθετική εικόνα της ομάδας του μιας και πολλές φορές οι περιφερειακοί του αδυνατούσαν να περάσουν τη μπάλα στους ψηλούς με τον Γκόρτατ να αποκόβεται σχετικά εύκολα από την επίθεση της ομάδας. Εξαιρετικό τουρνουά από τον Adam Waczynski της Ομπραντόιρο.

14. LATVIA (3-2, OFF 68.3-DEF 67.8): Περίμενα περισσότερα. Η δεύτερη θέση στο συγκεκριμένο γκρούπ δεν είναι άσχημη όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα όμως φάνηκε ότι οι Λετονοί ήταν «λίγοι» για το κάτι παραπάνω μέσα στη Ρίγα. Καλή αμυντική ομάδα, δυνατή στο ριμπάουντ και στο να κλείνει χώρους στο ζωγραφιστό με πολύ αναιμική επίθεση όμως. Πολλά σκαμπανεβάσματα εντός του σαρανταλέπτου με ξεσπάσματα και τεράστιες βουτιές στην απόδοση τους.  Δεν έμεινα ευχαριστημένος από το εντός έδρας performance τους.

15. FINLAND (2-3,  OFF 77.4- DEF 78.4): Mέτρια παρουσία για τους Φινλανδούς στο γκρούπ. Εξαργυρώνουν  το performance τους με ένα ματς στους «16» απέναντι στη πιο δυνατή μέχρι στιγμής ομάδα του τουρνουά. Θεωρώ ότι πλήρωσαν την υπερπροσπάθεια της πρώτης αγωνιστικής και την ήττα στις λεπτομέρειες από την οικοδέσποινα Γαλλία μιας και πήγαν στο κρίσιμο παιχνίδι της επόμενης ημέρας με το Ισραήλ άδειοι. Κρατάνε τη νίκη απέναντι στους Ρώσους (που σημαίνει πάντα κάτι παραπάνω) και κοιτούν να ευχαριστηθούν το νοκ-άουτ.

16. GEORGIA (2-3, OFF  73.8-DEF 72.8): Ειλικρινά, δε ξέρω πόσο άξιζε να περάσει. Πολύ μέτρια δουλειά από τον Κοκόσκοβ ο οποίος είχε να αντιμετωπίσει ένα ιδιαίτερο κλίμα στα αποδυτήρια και είχε γενικότερα θέματα από την αρχή της προετοιμασίας. Ο Πούλεν δεν ήταν Χίκμαν και η Big Lineup δεν αποδείχθηκε ιδιαιτέρως λειτουργική. Η νίκη επί της κοιμώμενης Κροατίας μπορεί να αντιστρέψει όλο το κλίμα πάντως μιας και οι Γεωργιανοί είναι αουτσάιντερ στους «16» αλλά όχι χαμένοι από χέρι απέναντι στους Λιθουανούς. Overall πάντως  underperformers 100% μέχρι τώρα..

ΦΑΣΗ ΤΩΝ «16»

ΣΕΡΒΙΑ-ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ: Οι Φινλανδοί έχουν επιδείξει στο παρελθόν ιδιαίτερη μαχητικότητα απέναντι σε «θηρία» όμως τώρα δε μοιάζει να είναι αυτή η ώρα.. Οι Σέρβοι είναι πολύ «μεγάλοι», πολύ ταλαντούχοι, πολύ φορμαρισμένοι, πολύ «πολλοί» για να δώσουν ευκαιρία. Θα πρέπει να παρουσιάσουν πολύ άσχημη εικόνα για να γίνει «μάχη». Κρίμα για τους Φινλανδούς που θα είχαν καλύτερη τύχη με μια άλλη ομάδα (π.χ. Λιθουανία).

ΕΛΛΑΔΑ-ΒΕΛΓΙΟ: Ματς με φαβορί και αουτσάιντερ. Το Βέλγιο είναι μια ομάδα που θέλει πολύ προσοχή γιατί θα πιέσει στην άμυνα και θα σουτάρει πολύ από το τρίποντο, το οποίο αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα μας αμυντικά (πιθανόν θα χρειαστεί να πάμε σε αλλαγές, όπλα μας παιδιά με μέγεθος, καλό footwork και ικανότητα στη περιφερειακή άμυνα όπως ο Αντετοκούμπο και ο Πρίντεζης). Θα έχουν τον κόσμο μαζί τους (το Λιλ είναι στα σύνορα Γαλλίας-Βελγίου) αλλά είμαστε αρκετά έμπειροι για να το διαχειριστούμε. Δε θα πρέπει να πέσουμε στην παγίδα του να βάλουμε εκβιαστικά τη μπάλα στο ποστ  αλλά η εκτέλεση από εκεί να έρθει μέσα από τη φυσιολογική ροή της επίθεσης. Θα είναι σκληρό ματς όμως το μέγεθος και το ποιοτικό βάθος της Ελλάδας θα δουλέψει υπέρ της όσο κυλά το ματς, ώστε να καθαρίσει την υπόθεση νίκη.

ΓΑΛΛΙΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ: Καλώς τα παιδιά.. Είναι ματς-ορόσημο για τους Γάλλους στο τουρνουά που πιθανόν να δείξει κατεύθυνση. Είτε φουλάρουν, ανεβάζουν ρυθμούς και καταπίνουν τους Τούρκους στέλνοντας μήνυμα σε όλους, είτε συνεχίζουν στον ίδιο ρυθμό οπότε και κατά τη γνώμη μου κινδυνεύουν από την ομάδα του Αταμάν. Οι Τούρκοι έχουν βάθος για να είναι ανταγωνιστικοί όμως το θέμα είναι κατά πόσο θα μπορέσει η επίθεση τους να ξεκλειδώσει μια καλή πραγματικά άμυνα και να ρολάρει.  Αν πάνε το ματς κλειστά (απέναντι σε μια καλύτερη αλλά «μπλαζέ» Γαλλία) έχουν σημαντική τύχη. Θα δείξει από την αρχή νομίζω..

ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ-ΓΕΩΡΓΙΑ: H Λιθουανία μετατρέπει σε ψυχοβγαλτικό θρίλερ όποιο παιχνίδι βρίσκει στο δρόμο της. Η Γεωργία δε με εμπνέει όμως για να είμαι ειλικρινής. Με ένα καλό αμυντικό παιχνίδι η ομάδα του Καζλάουσκας μπορεί να τους βγάλει σταδιακά «εκτός» και να πάρει το εισιτήριο για τους «8».

ΙΣΠΑΝΙΑ-ΠΟΛΩΝΙΑ: Οι Ισπανοί είναι σε κακό φεγγάρι όμως η αναιμική στη περιφέρεια Πολωνοί μπορούν να αποτελέσουν βούτυρο στο ψωμί τους. Από τους Ίβηρες λείπει πολύ ένας defensive stopper στα φτερά ώστε να κεφαλαιοποιήσουν το επιθετικό ταλέντο των γκαρντς τους και να βρούν χημεία (όπως ο Χιμένεθ παλιότερα, ή ο Σέρβος Κάλινιτς τώρα)όμως τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Οι Πολωνοί παίζουν αξιόλογη άμυνα όμως δε ξέρω για πόσο μπορούν να μείνουν μαζί τους και να φανούν ανταγωνιστικοί  χωρίς γκαρντς που θα ελέγξουν τον ρυθμό.

ΚΡΟΑΤΙΑ-ΤΣΕΧΙΑ: Μάχη απέναντι σε δύο από τις καλύτερες αμυντικά ομάδες του τουρνουά μέχρι τώρα. Οι Κροάτες έχουν περισσότερο firepower το οποίο μπορεί να κάνει τη διαφορά σε αυτά τα παιχνίδια και θα εστιάσουν στο να κλειδώσουν τον Βέσελι που κάνει σούπερ τουρνουά, με τα ψηλά κορμιά τους. Θεωρώ ότι με τον Μπογκντάνοβιτς στο παρκέ έχουν προβάδισμα. Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στον Περάσοβιτς σε κλειστό ματς.

ΛΕΤΟΝΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ: Δύο από τις πιο σκληροτράχηλες ομάδες του τουρνουά. Οι Λετονοί υπερέχουν σημαντικά στη μάχη των αιθέρων όμως μέχρι τώρα δε με έχουν πείσει. Παίρνω Σλοβενία. Η ομάδα του Ζντοβτς επιδεικνύει νοοτροπία νικητή απέναντι σε αντιπάλους αυτής της ποιοτικής βαθμίδας και αντίθετα δυσκολεύεται σημαντικά να ανέβει σκαλοπάτι απέναντι σε πιο ταλαντούχες ομάδες. Νομίζω ότι μπορούν να περάσουν στους «8».

ΙΣΡΑΗΛ-ΙΤΑΛΙΑ: Μεγάλο ματς. Αν οι Ιταλοί μπορέσουν και ξεπεράσουν τον σκόπελο αυτό μπορεί να φθάσουν ως τη τετράδα. Το Ισραήλ αν και με τους Οχαγιόν, Ντόουσον, Φίσερ έχεις παιδιά που μπορούν να αμυνθούν είναι συνολικά μέτριο στα μετόπισθεν και θα δυσκολευθεί να ελέγξει ρυθμό και μπάλες αλλά με τη σειρά του  μπορεί να κάνει ζημιά στην άμυνα των Ιταλών με την τριάδα Ελιάγχου-Μέκελ-Κάσπι. Οπότε μη το βλέπετε τόσο αουτσάιντερ όσο λέει η περιρρέουσα άποψη. Κλειδί για τη νίκη το ποιος θα επικρατήσει στη μάχη των ριμπάουντς. Σημειώστε το.. Μάχη στα ίσα, θέλω Ιταλία για συναισθηματικούς λόγους και ευελπιστώ σε  μια καλή shooting night του Γκαλινάρι και στο πάθος του Τζεντίλε σε ένα ματς που οι Ισραηλινοί θα προσπαθήσουν να το μετατρέψουν σε Dogfight..

Υ.Γ: Το ιδανικό τέλος είναι υποκειμενικό.. Μετριέται με τη δύναμη της στιγμής. Στον Ντιρκ Νοβίτσκι  «έγραψε» να ζήσει μια από τις πιο δυνατές εχθές. Σκεπτόμενος αυτό που βίωσε κατέληξα ότι  «έπρεπε» να γίνει έτσι. Να φθάσει στην ήττα για να «τελειώσει», μέσα στο δικό του σπίτι, από την Εθνική  σε πλήρη αποθέωση. Άλλοι προγραμματίζουν φιλικά για να στήσουν τέτοιο σκηνικό τιμής. Ήταν το ιδανικό τέλος μιας υπέροχης ιστορίας..

Υ.Γ1: Ύπνος ή γάτος..;