Scouting Report: Vince Hunter

H αλήθεια για τον νέο ψηλό του Παναθηναϊκού μέσα από το Scouting report του Hoopfellas. Τα πλεονεκτήματα, τα μειονεκτήματα του Βινς Χάντερ και το ..D-Lifting του Παναθηναϊκού.

Βινς Χάντερ λοιπόν. Αυτός ήταν ο παίχτης στον οποίο κατέληξε ο Παναθηναϊκός με σκοπό να βελτιώσει την εικόνα του κυρίως στο αμυντικό κομμάτι και τη γραμμή των ψηλών. Ξεκινάμε άμεσα το σκανάρισμα..

Background

Παιδί του Νοτιοδυτικού Ντιτρόιτ, φοίτησε στους Miners του UTEP και το Ελ Πάσο του Τέξας υπό το γνωστό στο ευρύ κοινό, πρώην κόουτς των Μπούλς, Τιμ Φλόιντ. Ανέπτυξε το παιχνίδι του σε ένα μπασκετικό πρόγραμμα του οποίου το αγωνιστικό στυλ ευνοούσε γρήγορους ψηλούς με τη βοήθεια ενός προπονητή ο οποίος έχει τη φήμη ότι ξέρει να δουλεύει με τέτοιους παίχτες. Κοιτώντας πλέον πίσω στο χρόνο μπορώ να πω με σιγουριά ότι το μεγαλύτερο λάθος του Χάντερ είναι ότι άφησε το κολέγιο μετά τον δεύτερο χρόνο δρώντας ίσως και λίγο συναισθηματικά με το hype που είχε διαμορφωθεί γύρω από το όνομα του και την άτυπη “κόντρα” του με τον Athletic Director Jeff Darby ο οποίος χρησιμοποίησε επίσημο Social media account του κολεγίου για να εκφράσει τη γνώμη πως το παιδί δεν είναι έτοιμο για το ΝΒΑ ακόμα. Θα γίνει ακόμα πιο κατανοητό όσο προχωράει αυτή εδώ η ανάλυση όμως ο Χάντερ χρειαζόταν στη πραγματικότητα πάρα πολύ τουλάχιστον μια ακόμα χρονιά “επαναλήψεως” στο παιχνίδι του, στο συγκεκριμένο πρόγραμμα.

Undrafted το καλοκαίρι του 2015 (4 παιχνίδια στο SL με τους Σίξερς), εντάχθηκε στη θυγατρική των Κινγκς, Reno Big Horns και την D-League. Για τους περισσότερους, μη D-League junkies, να πούμε ότι η συγκεκριμένη ομάδα έφερε στην αναπτυξιακή ένα συγκεκριμένο στυλ μπάσκετ το οποίο εν τέλει εξελίχθηκε σε μια ωραία προπονητική ιστορία (νομίζω το έχουμε συζητήσει κάποια φορά πέρυσι αν θυμάμαι καλά μιλώντας για τον Μπράντι Χέσλιπ που σήμερα παίζει στη Καντού). Φέρνοντας τον άγνωστο κόουτς David Arsenault Jr. από το Grinnell College (NCAA Divsion III) και μαζί του μια επίθεση-κακή μάλλον αντιγραφή της SSO του Ντ'Αντόνι, όχι μόνο κατάφερε να τραβήξει βλέμματα αλλά και να επιτύχει τα περισσότερα call ups για τη μεγάλη λίγκα (μεταξύ των οποίων και ο νυν του Ερυθρού Αστέρα Κούινσι Μίλερ). Μια Rapid fire-επίθεση η οποία βοηθούσε τους παίχτες να ανεβάσουν τα νούμερα τους (όπως και η αντίστοιχη του Ντ'Αντόνι) συνδυασμένη με press άμυνες που επεδίωκαν το λάθος. Ουσιαστικά μιλάμε για μια επίθεση βασισμένη στη γρήγορη εκτέλεση (κατασκευάστηκε με χρονόμετρο 12'') ανεύρεση του efficient τριπόντου, τα lay ups και μια άμυνα όχι πάντα με 4/4 πίεση αλλά πολύ επιθετική σε συγκεκριμένα σημεία του γηπέδου. Τη φετινή σεζόν όμως, δηλαδή όταν και εντάχθηκε ο Χάντερ (το στυλ των Reno ήταν ιδανικό για ένα undersized-5), η ομάδα άλλαξε ελαφρώς προσανατολισμό στο αμυντικό κομμάτι προσλαμβάνοντας στο τεχνικό επιτελείο τον Gene Cross, γνωστό για την ικανότητα του να κατασκευάζει άμυνες. Βέβαια, μη ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε μια λίγκα όπου παίζεται μπάσκετ 120 πόντων, με τους παίχτες να καταναλώνουν συγκεκριμένη ενέργεια στην άμυνα στη προσπάθεια τους να ελαχιστοποιήσουν τη πιθανότητα τραυματισμού.. Καμία σχέση με τις άμυνες λοιπόν της Γηραιάς Ηπείρου και πολύ πιο κοντά σε αυτές του πρωταθλήματος της Κίνας..

Physical profile

Εδώ βρίσκουμε τα πιο δυνατά χαρακτηριστικά του πακέτου-Βινς Χάντερ με τη μορφή των Physical tools. Με ύψος 2.03μ και ένα άκρως ικανοποιητικό wingspan (6'11'') το οποίο τον βοηθάει να παίζει ως ψηλότερος σε όλες του τις εκδηλώσεις στο παρκέ, ο Χάντερ φαίνεται ότι έχει τα εργαλεία για να παίξει το “5” στην Ευρώπη, γιατί στο από εδώ μπάσκετ και ειδικά με τον τρόπο παίζουμε εμείς το άθλημα ο παίχτης θα παίξει αυστηρά εκεί. Καταλαβαίνετε ότι στο ΝΒΑ (που υπάρχουν φυσικά χαρακτηριστικά-μπετόν σε κάθε θέση) με αυτό το ύψος είσαι από “3” έως (το πολύ) light “4” ανάλογα με το κορμί και τις δεξιότητες σου, όμως ο Χάντερ απέχει μίλια από το να αναπτύξει πτυχές που θα τον βοηθήσουν να αγωνιστεί μακριά από το καλάθι και να ξεκλειδώσει τη πόρτα του ΝΒΑ. Το πακέτο του φωνάζει “Ευρώπη” λοιπόν, η οποία μπορεί να αφομοιώσει σαφώς καλύτερα τα χαρακτηριστικά του.

Ο πρώην Miner κατατάσσεται ψηλά στη κλίμακα του athleticism, ειδικά όταν αυτή βρίσκεται σε συνάρτηση με το ευρωπαϊκό μπάσκετ και τη θέση “5”. Πρόκειται για εξαιρετικό αθλητή ο οποίος έγραψε εξαιρετικά νούμερα στο ΝΒΑ Combine.

Lane Agility(sec): 11.33

ShuttleRun (sec): 3.06

¾ Court Sprint (sec): 3.26

Standing Vertical Leap (in): 33.5 (πάρα πολύ καλό νούμερο, είναι μάλιστα ωραίο να δείτε πως μεταφράζεται στο παιχνίδι του)

Max Vertical (in): 37.5

Elite νούμερα, με μόνη παρατήρηση (σημαντική βέβαια) ότι ο Χάντερ ήταν σημαντικά ελαφρύτερος από τον ανταγωνισμό δηλαδή τους υπόλοιπους PF/C των μετρήσεων. Αυτό είναι κάτι στο οποίο πρέπει να δουλέψει για να μπορέσει να αποτελέσει πραγματικό “μέγεθος” στο χαμηλό post στο υψηλό επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ενώ είναι καλοπροπονημένος χρειάζεται κιλά και ενδυνάμωση του κορμού του, χαρακτηριστικό που θα τον βοηθήσει ειδικά στη post άμυνα και το positioning όπου δυσκολεύεται απέναντι σε πραγματικό μέγεθος να διατηρήσει τη θέση του. H ταχύτητα του είναι εξαιρετική και θα το παρατηρείστε βλέποντας τον να τρέχει τον κεντρικό διάδρομο. Συνολικά, αν εξαιρέσουμε το σχετικά αδύνατο upper body του, το φυσικό/αθλητικό προφίλ του παίχτη κρίνεται αρκετά καλό.

Πριν μπούμε στο κομμάτι της επίθεσης αυτό το οποίο θα πρέπει να κρατήσετε για τη συνέχεια του κειμένου καθώς χαρακτηρίζει το παιχνίδι του Χάντερ είναι η έλλειψη fundamentals από το παιχνίδι του, είτε μιλάμε για το επιθετικό είτε για το αμυντικό κομμάτι. Στη πραγματικότητα ο 21χρονος πρώην Miner δεν έχει γνώση του πως να παίξει το παιχνίδι. Και η μετάβαση σε ένα πολύ πιο σύνθετο αγωνιστικό περιβάλλον υψηλών απαιτήσεων μπορεί να ρίξει τον ουρανό στο κεφάλι του όπως έχει συμβεί στο παρελθόν με ανάλογες περιπτώσεις παιχτών, ειδικά σε τέτοια ηλικία. Συνεχίζουμε..

Offense

To επιθετικό παιχνίδι του Χάντερ είναι ακόμα ακατέργαστο για αυτό το επίπεδο. Παράγει μέσα από συγκεκριμένες καταστάσεις φτάνοντας στον στόχο με άρμα τα αθλητικά του προσόντα και το aggressiveness που τον χαρακτηρίζει κινούμενο γύρω από το καλάθι. Στη περίπτωση του υπάρχουν καλά και κακά νέα σχετικά με τη πρόγνωση της απόδοσης του στην επίθεση του Παναθηναϊκού. Ας αρχίσω από τα άσχημα.. Το επιθετικό του παιχνίδι σε ατομικό επίπεδο δεν είναι ακόμα έτοιμο για τις άμυνες της Ευρωλίγκας. Τεχνικά είναι πολύ μέτριος και σε αυτό το επίπεδο η επιλογή του ..παραμαζώματος όχι απλά δε περνάει αλλά τιμωρείται εκτός και εαν αυτός που θα την επιλέξει συνδυάζει σε υψηλό βαθμό καλά τεχνικά στοιχεία και φυσική υπεροχή. Ο Χάντερ δε έχει τίποτα από τα δύο. Τα τελειώματα του θέλουν δουλειά. Είναι μονοκόμματος και δε δουλεύει τις προσποιήσεις. Εκτιμώ ότι θα δυσκολευτεί πολύ να σκοράρει με συνέπεια μέσα από προσωπική φάση απέναντι σε ευρωπαϊκές ομάδες σε αυτό το επίπεδο. Ο 21χρονος σέντερ θα κληθεί να παράγει μέσα από πολύ συγκεκριμένες καταστάσεις και σε ορισμένο πλαίσιο χώρου μιας και δεν αποτελεί απειλή ως περιφερειακή εκτέλεση. Αυτή του η αδυναμία στο σουτ σε συνάρτηση πάντα με το σωματότυπο του ουσιαστικά τον άφησαν εκτός ντραφτ το καλοκαίρι. Ο μηχανισμός του δεν είναι άσχημος απλά φαίνεται να επισπεύδει λίγο την όλη κίνηση του και δεν έχει αυτοπεποίθηση σε σημείο που δε κοιτά καλάθι μακριά από αυτό. Είναι κάτι που πρέπει σαφώς να δουλέψει αν θέλει ποτέ να κάνει το μεγάλο βήμα. Φέτος κατάφερε να περάσει το 60% στις προσωπικές φτάνοντας να σουτάρει με 66.7%. Τουλάχιστον εδώ είναι decent.. Η ικανότητα του να βάλει τη μπάλα στο παρκέ μπορεί να αποτελέσει παγίδα και είναι ευθύνη του τεχνικού τιμ να τον βοηθήσει να το διαχειριστεί. Ενώ έχει δείξει ότι μπορεί, εφόσον βρει χώρο να τελειώσει με ντρίμπλα στον δεξί διάδρομο η διαφορετικότητα που χαρακτηρίζει το ευρωπαϊκό μπάσκετ σε επίπεδο χώρων μπορεί να του προσφέρει άσχημη εμπειρία εάν προβεί σε μια τέτοια κίνηση όντας ανέμελος.

Τα καλά νέα έχουν να κάνουν με το περιβάλλον στο οποίο ο παίχτης καλείται να ενταχθεί. Νομίζω ότι είναι αρκετά φιλόξενο για ένα παιδί με τεχνικές ατέλειες αλλά αυτό το αθλητικό πακέτο. Στον Παναθηναϊκό δε θα ζητηθεί από τον Χάντερ να σκοράρει αλλά να συνεργαστεί και να υποστηρίξει την επίθεση με την ενέργεια και την επιθετικότητα του. Ο Αμερικανός ψηλός εντάσσεται σε ένα σύνολο με playmaking abilities και καλούς Pick & roll δημιουργούς η οποία μπορούν να του προσφέρουν πολύ ευνοϊκές καταστάσεις που δύσκολα θα έβρισκε αλλού. Οι παραγωγικές πηγές του Χάντερ είναι συγκεκριμένες. Παρότι average screener μπορεί να σκοράρει μέσα από Pick & roll όχι γιατί είναι ο fundamental PnR ψηλός αλλά γιατί η ταχύτητα του και τα μακριά του χέρια του δίνει πλεονέκτημα. Γκαρντ όπως ο Καλάθης και ο Διαμαντίδης θα τον κάνουν να μοιάζει καλύτερος εδώ (είναι μάλιστα ικανός στο να πιάνει και να τελειώνει λόμπες). Εκτός αυτών των καταστάσεων ο Χάντερ αρέσκεται να μένει στη τελική γραμμή. Τρέχει καλά το γήπεδο και μπορεί να βρει κάποιες φάσεις στον κεντρικό διάδρομο στο τρανζίσιον. Στη 2-3 Flex επίθεση του Arseneault, όταν δε λειτουργούσε ως main screener παραμόνευε χαμηλά προσδοκώντας σε τάισμα μέσα από drive. Ζει από “τάισμα”, κοψίματα κατά μήκος της τελικής και put backs. Ένα κομμάτι που μπορεί να αξιοποιήσει ο Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς στην επίθεση του είναι η ικανότητα του καινούργιου ψηλού του στο επιθετικό ριμπάουντ. Έχει δυνατά χέρια και καλά δεύτερα άλματα. Νομίζω ότι το κύριο μέλημα των αντίπαλων κόουτς όσον αφορά την επιθετική δραστηριότητα του Χάντερ θα είναι να τον κρατήσουν μακριά από το επιθετικό ριμπάουντ..

Defense

Και σε αυτό το κομμάτι τον χαρακτηρίζει η έλλειψη γνώσης των βασικών, παρότι φροντίζει να τη ματσάρει σε πολλές περιπτώσεις με το “μήκος” και το athletisicm του. Ο Παναθηναϊκός και η εμπειρία της Ευρωλίγκας μπορεί να αποτελέσει σχολείο για αυτόν και είναι θετικό ότι η ομάδα στη φάση αυτή θα τον χρειαστεί τουλάχιστον κάποια λεπτά στο παρκέ για να ανοίξει τη γκάμα των επιλογών της στην άμυνα. Το “μήκος” του (παράγοντας στα close outs, μπορεί και φτάνει στη μπάλα μην αφήνοντας uncontested shots ακόμα και όταν θεωρητικά βρίσκεται μακριά) τον βοηθάει σημαντικά στο post (γιατί όπως σας είπα ότι του λείπει ο πραγματικά δυνατός κορμός για “πάρει” δυνατά σέντερς) πριν την εισαγωγή της μπάλας. Μετά την εισαγωγή θα χρειαστεί δουλειά καθώς παίζει πολύ με το ένστικτο, τρώει προσποιήσεις και φθείρεται. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που βγαίνει στον άξονα, στο κέντρο της ρακέτας, για να αμυνθεί σε drives καθώς δε φοβάται την επαφή και το χτύπημα από τον αντίπαλο. Ικανός ψηλά, ειδικά ερχόμενος σε άμυνα βοήθειας. Δεν είναι ο παίχτης που θα κατευθύνει τους συμπαίχτες του στην άμυνα. Επίσης δεν είναι fundamental (τι έκπληξη..) ριμπάουντερ παρότι το αθλητικό πακέτο, το μήκος και η δύναμη των χεριών του επιδρούν καταλυτικά εδώ πολλές φορές. Αν είχε τη γνώση να εξασφαλίσει το ριμπάουντ στο..παρκέ κλειδώνοντας σωστά θα μιλούσαμε για σπουδαίο ριμπάουντ (φανταστείτε ότι έτσι κι αλλιώς είναι καλός). 

Όσο καλός είναι ψηλά τόσο δουλειά χρειάζεται σε όλες τις εκδηλώσεις του positioning (σπρώχνεται γιατί είναι χαλαρός, χωρίς συγκέντρωση). Σε πολλές περιπτώσεις αφαιρείται στην άμυνα μακριά από τη μπάλα, γεγονός που κοστίζει στην εκάστοτε άμυνα της ομάδας του εισαγωγικές πάσες σε επικίνδυνες θέσεις. Αυτό απαγορεύεται εδώ κύριε Χάντερ. Βασικά ξέχασε το.. Από την άλλη έχει αρκετά καλό motor το οποίο απελπιστικά χρειάζεται αυτή τη στιγμή η frontcourt του Παναθηναϊκού. Κάτι σημαντικό. Η ταχύτητα υπάρχει αλλά από μόνη της δε παίζει άμυνα. Ο Χάντερ τη διαθέτει ώστε να αποτελέσει σοβαρό αντίπαλο αμυνόμενος στη περίμετρο όμως κανένας προπονητής του μέχρι τώρα δε τον βοήθησε να μάθει να χαμηλώνει για να την αξιοποιήσει. Αμύνεται όρθιος και “καίει” την ικανότητα να τρέξει μαζί με τον κοντύτερο αντίπαλο. Επαναλαμβάνω, το τεχνικό τιμ του Παναθηναϊκού έχει πλέον με τον Χάντερ πρωτογενή ύλη που δεν είχε μέχρι τώρα στο “5” (σε αθλητικό επίπεδο) όμως σε τεχνικό επίπεδο (εκμάθηση) έχει δουλειά μπροστά του.

Η αλήθεια..

Ο Χάντερ είναι μια οικονομική επιλογή για τον Παναθηναϊκό. Στη παρούσα φάση από τις πιο οικονομικές που θα μπορούσε να κάνει με γνώμονα ότι ίσως για τις υπόλοιπες υπήρχαν αντικειμενικές (πέραν του οικονομικού) δυσκολίες. Ποιοτικά ο παίχτης δε βρισκόταν στις πρώτες επιλογές της λίστας των πρασίνων, αυτό είναι δεδομένο. Και φυσικά είναι αστείο να διαβάζουμε ατάκες του στυλ “ο Τζόρτζεβιτς τον προτίμησε από τον Ayres γιατί..”. Κανέναν Χάντερ φυσικά δε προτίμησε ο Τζόρτζεβιτς από τον Ayres. Απλά ο Παναθηναϊκός (σωστά ή λάθος θα το δούμε στη συνέχεια) αποφάσισε υπό πίεση χρόνου να μη ρισκάρει και να φέρει όσο το δυνατόν πιο γρήγορο έναν παίχτη στη γραμμή ψηλών του. Ο νέος Αμερικανός του Παναθηναϊκού καλείται να εγκλιματιστεί άμεσα φιλτράροντας δεδομένα που ίσως μοιάζουν για αυτόν άγνωστα μέχρι τώρα. Μη ξεχνάμε ότι πρόκειται για ένα παιδί 21 ετών χωρίς ιδιαίτερο background. Σαφέστατα θα αντιμετωπίσει δυσκολίες.. Μπορεί όμως να βοηθήσει; Nαι. Όπως είναι τα πράγματα αυτή τη στιγμή στη γραμμή ψηλών του Παναθηναϊκού ο Χάντερ μπορεί να εισάγει motor, ταχύτητα, rim protection δίπλα στον Γκιστ, προστατεύοντας ουσιαστικά τον Ραντούλιτσα. Αυτά τα στοιχεία δεν υπήρχαν, οπότε είναι ευπρόσδεκτα σε οποιονδήποτε βαθμό. Ένας τέτοιος παίχτης-ρόλων με αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να βελτιώσει το συνολικό performance ακόμα και αν δεν φέρει στο παιχνίδι το impact των καλών mobile-5 ανά την Ευρώπη. Η ευθύνη πλέον βαραίνει τον κόουτς Τζόρτζεβιτς και τους συνεργάτες του οι οποίοι καλούνται να αποδείξουν ότι μπορούν να δουλέψουν με παίχτες τέτοιων χαρακτηριστικών, δημιουργώντας παράλληλα ένα πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο χρησιμοποίησης του παίχτη εντός του οποίου θα μπορέσει να βοηθήσει αυτός την ομάδα.

D-Lifting..

O Παναθηναϊκός προσθέτει τρεις ξένους παίχτες (τους δύο από τη D-League από την οποία ο κόουτς δεν ήθελε να ψωνίσει μέχρι τον Ιανουάριο) και άσχετα με το εάν είναι οι πολύ καλές επιλογές ή όχι, μπορεί να είναι πιο αισιόδοξος ατενίζοντας τη συνέχεια, για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον, γέμισε το ρόστερ του λύνοντας το σημαντικό πρόβλημα της λειψανδρίας που αντιμετώπιζε από την αρχή της σεζόν ιδιαίτερα στη γραμμή των γκαρντς και δεύτερον έβαλε παίχτες με ταχύτητα η οποία του λείπει σε συγκεκριμένα κομμάτια του παιχνιδιού. Παράλληλα έχει περισσότερες λύσεις σαν σύνολο στη προσωπική άμυνα και βελτιώνεται σε ένα κομμάτι που ήδη ήταν αρκετά δυνατός, το playmaking. Σε επίπεδο λειτουργικότητας πιθανόν να υπάρξει θέμα, τα έχουμε πει. Σημασία έχει να μπορέσει η ομάδα να ρολάρει μέσα από τα πολύ σημαντικά παιχνίδια που ακολουθούν. Δεν είναι ότι καλύτερο για έναν προπονητή να πρέπει να εντάξει τρία νέα παιδιά σε κομβικές μάλιστα θέσεις έχοντας μπροστά του ένα ματς με μια ομάδα όπως η Φενέρ του Ομπράντοβιτς. Πρέπει να το κάνει όμως.. Kόουτς πλέον έχεις ένα βαθύ ρόστερ. Μπορείς όμως να δουλέψεις με αυτούς τους παίχτες..;

Υ.Γ: O Oλυμπιακός στη παρούσα φάση δε χρειάζεται Pure quality από την αγορά αλλά έναν ψηλό που θα κάνει τη frontcourt του πιο ..macho. Eίναι ξεκάθαρο.