Euroleague playofs: Τώρα ξεκινάει η μάχη..

Το μπάσκετ είναι ότι καλύτερο έχει μείνει πλέον στην Ελληνική κοινωνία, για να υπερασπίζεται τη τιμή μιας χώρας στο εξωτερικό και να κάνει τον καθένα μας λιγότερο λυπημένο ( ή έστω για λίγο χαρούμενο), κάτι βραδιές σαν και αυτή..

ΜΟΝΤΕΠΑΣΚΙ-ΟΣΦΠ

Τεράστια νίκη του Ολυμπιακού στο Παλαέστρα. Αντρίκια και με πολλά σημάδια για την "ανάπτυξη" αυτής της νέας σπουδαίας ομάδας. Ο πόλεμος μόλις τώρα άρχισε..

Πολύ μεγάλη νίκη για την Ελληνική ομάδα, ειδικά με τον τρόπο που ήρθε. Ο Ολυμπιακός έβγαλε χαρακτήρα που ούτε ο ίδιος ήξερε ότι είχε. Τον χτίζει καθημερινά με τη δουλειά του. Οταν για 3 δεκάλεπτα είσαι πίσω και επιστρέφεις έτσι στο 4^ο, δικαιούσε να μιλάς για χαρακτήρα...

Θεωρώ ότι τα έμπειρα μάτια μπορούσαν προβλέψουν την εξέλιξη του ματς, από ένα σημείο και μετά. Όταν οι ερυθρόλευκοι βρισκόντουσαν στο -8 υπήρχαν δύο δρόμοι. Είτε το παιχνίδι θα πήγαινε στους 15 και.. τα λέμε τη Παρασκευή, είτε θα έμεναν μέσα και στο τελευταίο 5λεπτο (έστω και εαν ήταν λίγο πίσω στο σκόρ) θα είχαν το πάνω χέρι. Η Μοντεπάσκι υποτίμησε το τρίποντο του Πρίντεζη, ήταν φανερό από την αρχή. Είναι η φύση του (καταπληκτικού στην ομαδική άμυνα και χθές) Στόουνρουκ να τρέχει στις βοήθειες, αλλά ο Συριανός αποτελεί το μεγάλο επιθετικό όπλο των ερυθρολεύκων φέτος.

Ο Ιβκοβιτς έκανε πολύ καλό κοουτσάρισμα, σίγουρα όμως και λαθάκια όπως με τον Σλούκα, τα οποία δεν αναιρούνται με το τελικό αποτέλεσμα. Η Ελληνική ομάδα ήξερε ότι εαν μείνει μέσα στο παιχνίδι μέχρι τέλους έχει μεγάλη τύχη και αυτό έπραξε ακόμα και χωρίς τον Σπανούλη. Κάτι λέει αυτό έτσι..? Εχει δημιουργήσει μέσα στη χρονιά μηχανισμούς, εναλλακτικές και αντιστάσεις.. Αυτό σημαίνει ότι ανεβαίνει απλά επίπεδο.

Για τη Σιένα έχουμε μιλήσει άπειρες φορές μέσα στη χρονιά. Το πρόβλημα στα ριμπάουντ ήταν πάλι εμφανές. Δε πήρε καθόλου σκορ από τον Λαβρίνοβιτς, πράγμα πρωτοφανές.. Το κομβικό σημείο, για ένα ματς που θα ήταν μεγάλη επιτυχία να το κέρδιζε στο πόντο, ήταν το 4^ο φάουλ του Μος. Εκεί έπεσε απελπιστικά η ένταση της άμυνας της. Ο Πιανιτζιάνι ξεκίνησε τον Ρακόσεβιτς στον Σπανούλη (μέσα στη σεζόν έπαιξε πολύ επιτυχημένα τον Ναβάρο, έναν όμως εντελώς διαφορετικής φύσεως παίκτη) με τον Στόουνρουκ να κλείνει συνεχώς προς τα μέσα τις διεισδύδεις ρισκάροντας σουτ, που εντέλει ο Ολυμπιακός τιμώρησε. Οι ερυθρόλευκοι εμφανώς έχουν καλύτερα πόδια από πέρυσι και η Σιένα λιγότερη ενέργεια, γι’αυτο εστίασα στη φθορά του Μος. Χωρίς Χαίρστον, Ράκοβιτς στη ρακέτα και κυρίως Καουκένας η Ελληνική ομάδα υπερέχει σε αυτό που λέμε ανθεκτικότητα. Πολύ σπουδαίο ματς από τον Λο, ο οποίος μαζί με τον Αντερσεν ήταν οι δύο παίκτες που μας εντυπωσίασαν. Ωριμος, ψυχολογικά έτοιμος, χωρίς άγχος και με στόγα.. Η φρόντλάιν των ερυθρολεύκων μπορεί να μην έχει το πόστ παιχνίδι του Νεστέροβιτς αλλά έχει μούσκουλα ταχύτητα απέναντι σε μια γραμή ψηλών δαντελένια, χωρίς τον ωμό παίκτη του λόου ποστ που θα άλλαζε όλη τη φυσιογνωμία της Ιταλικής ομάδας. Σε αυτήν αντιπαράθεση το «πακέτο» Ντόρσεη κάνει τη διαφορά. Θεωρώ ότι ο Πιανιτζιάνι έπρεπε να ρισκάρει είτε με τον Ρακόσεβιτς είτε με τον Αραντόρι στο τέλος όταν χρειαζόταν απελπιστικά σκορ. Αυτό που μας μένει είναι η ένταση που έβγαλε ο Ολυμπιακός στο παρκέ. Μη ξεχνάμε ότι η Σιένα είναι μία από τις καλύτερες on the road ομάδες στην Ευρώπη. Μπορεί να δούμε το ίδιο εύκολα ένα 3-1 ή 0-3 στη σειρά. Το χαστούκι για τους Ιταλούς –όσο προλάβαμε να μιλήσουμε- είναι ανάλογο με τη περσινή συντριβή στο ΣΕΦ. Γι’αυτό θέλει πολύ προσοχή. Μια πειστική νίκη τη Παρασκευή αλλάζει όλο το momentum της σειράς, η οποία τώρα είναι στο 50-50. Αν ο Ολυμπιακός βάλει αυτό το σκεπτικό, αυτές τις πιθανότητες στο DNA του, θα είναι το πραγματικό φαβορί..

ΤΣΣΚΑ-ΜΠΙΛΜΠΑΟ

Ειλικρινά το διαστημικό μπάσκετ που έπαιξαν οι Ρώσοι στη 3^η περίοδο με καθήλωσε. Ηταν ανάλογο του καλού διαστήματος του Παναθηναϊκού με τη Μακάμπι. Ηταν σαν να βλέπεις λιοντάρια να κυνηγούν άοπλους στην αρένα. Η ομάδα του Κατσικάρη πάλεψε τίμια στα 2 πρώτα δεκάλεπτα αλλά με 50 πόντους παθητικό στο ημίχρονο, ο Ελληνας τεχνικός θεώρώ ότι συνειδητά ήξερε ότι παίζει σε άλλο γήπεδο.Είναι τέτοια η αθλητική ικανότητα και τα προσόντα των παικτών της Ρωσικής ομάδας που σε βάθος χρόνου σε πνίγει, δεν αντέχεις. Είναι τόσο πιεστικό το man to man τους στο μισό γήπεδο και ο τρόπος ο οποίος με τα μακρά άκρα τους σου χαλάνε κάθε γραμμή πάσας, ώστε από ένα σημείο και μετά χάνεις το καθαρό μυαλό σου και τρώς καλάθια στο τρανζίσιον. Σε αυτά προσθέστε το σεμιναριακού επιπέδου παιχνίδι στο λόου ποστ. Αυτή είναι η βάση τους, γι’αυτό τα ακούμπησαν χοντρά στον Κρίστιτς. Όποια ομάδα καταφέρει να τους το χαλάσει έχει τύχη. Τέλειο spacing πραγματικά, το οποίο δίνει την ευκαιρία στον προικισμένο Τεόντοσιτς  και στα δυνατά πόδια του Σβέντ να ξεχαρβαλώσουν κάθε άμυνα.Απολαυστικός ο νεαρός Ρώσος. Εχει εξελιχτεί σε ένα από τους καλύτερους και πιό κομπλέ περιφερειακούς στη λίγκα, το μέλλον του είναι στο ΝΒΑ. Η Μπιλμπάο πάλεψε όσο μπορούσε μεζώνες,σύνθετες άμυνες αλλά απλά δε μπορούσε γιατί δεν της δόθηκε η ευκαιρία. Εντυπωσιακό performance από τη ρωσική ομάδα για τέτοιας σημασίας αγώνα.