ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΖΕΗΣΟΝ ΚΑΠΟΝΟ

Ο Παναθηναϊκός στοχεύει τον γνωστό Αμερικανό σουτέρ Τζέησον Καπόνο, με την πολυετή θητεία στο ΝΒΑ. Σε τι μπορεί να αλλάξει ο ενδεχόμενος ερχομός του την ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη?  Είναι η ενδεδειγμένη λύση την προκειμένη στιγμή? Το Hoopfellas ρίχνει μια προσεκτική ματιά..

 Από το πρωί το όνομα του ακούγεται πολύ έντονα καθώς φημολογείται ότι οι πράσινοι βρίσκονται σε συζητήσεις μαζί του. Ο παίκτης είναι πολύ γνωστός, μετά από 9 σεζόν και πάνω από 500 παιχνίδια στο ΝΒΑ. Εμείς δε θα σας πούμε για τα εντυπωσιακά του επιτεύγματα (πρωτάθλημα το ’06 με τους Χιτ, νικητής του διαγωνισμού τριπόντων δις κλπ.) αλλά για τι πραγματικά μπορεί να προσφέρει τώρα στον Παναθηναϊκό. Πάμε να τον τσεκάρουμε..

 Ο Καπόνο είναι ένας από τους καλύτερους σουτέρ που είδε το Αμερικανικό μπάσκετ τα τελευταία χρόνια. Pure shooter.. Aπό τα χρόνια του UCLA –όπου αποτελούσε το τοπ γκαν των Μπρούινς- φαινόταν ότι μπορεί να βγάλει δυνατό μεροκάματο στο υψηλότερο επίπεδο με αυτήν του την ικανότητα.  Είναι πολύ αποτελεσματικός σε αυτό το κομμάτι είτε σουτάρει στημένος είτε μετά από ντρίμπλα, μπορεί να σε σκοτώσει από έξω και σε καταστάσεις τρανζίσιον. Χρησιμοποιεί ένα μικρό άλμα –ακόμα και όταν είναι στημένος- με την υποδοχή της μπάλας για να σετάρει τα πόδια του και να εκτελέσει. Μπορεί να σκοράρει σερί σουτ. Ξέρει να εκμεταλλεύεται σωστά τα σκρίνς και είναι ιδιαίτερα οξυδερκής στο κομμάτι «ξεμαρκάρισμα», καθώς διαβάζει το σώμα του αμυντικού και εκτός συστήματος μπορεί να αλλάξει πορεία, να πεταχτεί  έξω και να εκτελέσει. Το ίδιο καλός από μακρινή και μέση απόσταση, «λίρα εκατό» στις προσωπικές.  Η ικανότητα του αυτή τον βοήθησε να μακροημερεύσει στο ΝΒΑ μιας και είχε το must για role player στο επαγγελματικό μπάσκετ δηλ. μπορούσε να προσφέρει αρκετά σε μικρό χρονικό διάστημα. Ο μηχανισμός του είναι εξαιρετικός και συνδυάζεται με γρήγορη απελευθέρωση.

 Με τα 2.01μ. του, ο Καπόνο αγωνίστηκε καθαρά ως πλάγιος στο ΝΒΑ, σε second lineups επί το πλείστον, είτε στο «2» είτε στο «3». Για παράδειγμα στο Μαϊάμι ήταν σαν μπαλαντέρ ανάλογα με τον άλλο wing που είχε δίπλα του (Ουέηντ ή Πόσεη). Το μεγάλο του πρόβλημα ήταν η έλλειψη αθλητικής ικανότητας η οποία αποτέλεσε έναν σοβαρό λόγο για τον οποίο το ζωγραφιστό έμοιαζε με απαγορευμένη για αυτόν ζώνη. Ότι έκανε το έκανε απ’έξω.  Μέτριος με τη μπάλα στα χέρια. Το ballhandling του δεν είναι ότι καλύτερο για περιφερειακό για αυτό και στις κλειστές ευρωπαϊκές άμυνες δύσκολα θα περάσει με τη μπάλα προς τα μέσα. Από δημιουργία μη περιμένετε κάτι.. Παρ’όλο που βγήκε από το κολέγιο ως αξιόλογος –για τη φύση του- πασέρ, στην 9ετή θητεία του αυτή η ικανότητα μπήκε στο ντουλάπι και έπιασε αράχνες. Ο Καπόνο ήταν ο κλασσικός παίκτης που δημιουργούσε πίεση στις αντίπαλες άμυνες με την παρουσία του στο τρίποντο ανοίγοντας διαδρόμους για τους Ουέηντ-Κόμπι αυτό του κόσμου και εκτελώντας σε catch & shoot καταστάσεις. Το κορμί του είναι ΟΚ σε θέμα δύναμης για την Ευρώπη, όχι όμως και τα πόδια του. Γενικά στα χρόνια του στο ΝΒΑ, τελειοποίησε το κομμάτι του σουτ και «άφησε» οποιαδήποτε εξέλιξη στο υπόλοιπο παιχνίδι του. Του λείπει το aggressiveness που αποτελεί τεράστιο συν για έναν σουτέρ στα κυβικά του. Αμυντικά επίσης έχει θέμα. Για το ΝΒΑ δε το συζητώ καν, ήταν πολύ αργός και soft για να μαρκάρει τους εξωγήινους περιφερειακούς που έβρισκε μπροστά του και η γενική άποψη που υπήρχε τον τοποθετούσε πολύ κάτω του μετρίου, ενώ δεν ασχολήθηκε ποτέ με το κομμάτι του ριμπάουντ μετά τα κολεγιακά του χρόνια.

ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ..

 Για εμένα αποτελεί έκπληξη ότι οι πράσινοι πάνε σε πλάγιο παίκτη και δη «3», που είναι ο Καπόνο για την Ευρώπη. ΣΙΓΟΥΡΑ ο Αμερικανός έχει στοιχεία που τώρα δεν υπάρχουν στο ρόστερ του Παναθηναϊκού. Είναι πολύ δυνατός στο κομμάτι του σουτ, πράγμα που αυτόματα σημαίνει περισσότερος χώρος και διάδρομοι  για να δημιουργήσει ρήγματα ο Ούκιτς, χαμηλότερης έντασης βοήθειες στις βόλτες του Διαμαντίδη προς τα μέσα κα φυσικά ότι θα τιμωρούνται τακτικές με 3 ή 4 παίκτες στον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη. Σίγουρα είναι σε άλλο επίπεδο –δε τίθεται θέμα- από τον Γιαννόπουλο, ο οποίος πιθανόν να δεί μεγάλο μέρος των λεπτών του να μειώνεται. Ο Καπόνο θα παίξει κυρίως στο «3». Θα μπορούσαμε να δούμε σχήματα με δύο πλάγιους (Μπράμους-Καπόνο ή Καπόνο-Μασιούλις) και τον Διαμαντίδη στο «1» ως μόνο δημιουργό να τρέξει την επίθεση, αλλά μη ξεχνάτε ότι στο μπάσκετ των δύο χειριστών και τον two guard lineups, ο Καπόνο θα πάθει λουμπάγκο αν προσπαθήσει να χαμηλώσει και να κυνηγήσει τα διάφορα «2» που του ρίχνουν σε ταχύτητα και έκρηξη. Αμυντικά θα έχει θέμα και στο «3» είτε αντιμετωπίζει γρήγορα undersized φόργουορντ είτε post παίκτες όπως ο Σουάρεθ ή ο Μάικλ π.χ. Παράλληλα μπερδεύει λίγο το πράγμα, καθώς –εκτός Λάσμε- ο Μασιούλις είναι ο μοναδικός ξένος παίκτης που δείχνεί ότι μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό που παίζει ο Αργύρης Πεδουλάκης. Ναι, μπορεί πλέον να μην είναι αυτός που παίρνει τα περισσότερα σουτ (γιατί είπαμε, κάτι δε δουλεύει σωστά στην επίθεση σου όταν ο Λιθουανός τελειώνει τις περισσότερες προσπάθειες σχεδόν κάθε βράδυ) αλλά δε ξέρω πόσο θα τον βοηθήσει ένας παίκτης 20 μίνιμουμ λεπτών στη θέση του.

 Η αγορά του μπάσκετ είναι σαν το ράφι ενός σούπερ μάρκετ. Κάνεις τον προϋπολογισμό σου, κοιτάς το βαλάντιο που διαθέτεις και ψωνίζεις –ειδικά όταν αυτό έχει ταβάνι- ότι είναι πιο απαραίτητο για να βελτιώσει το τραπέζι σου, συνδυάζοντας το με τα ήδη υπάρχοντα υλικά στο σπίτι..  Ενδεχόμενη απόκτηση του Καπόνο δείχνει ξεκάθαρα ότι οι πράσινοι δε θα κινηθούν για γκαρντ, τουλάχιστον αντί του Ούκιτς, προσπαθώντας να «λύσουν» την επίθεση τους και να αυξήσουν το σκορ τους με τη προσθήκη σουτέρ στο «3». Ο πρώην παίκτης των Λέηκερς έχει ποιότητα μεν αλλά θα μπορούσε να είναι πραγματικά αποδοτικός «ντυμένος» με διαφορετικά υλικά γύρω του.

 Εν κατακλείδι, ο Καπόνο ναι μεν μπορεί να βελτιώσει κάποια πράγματα στο επιθετικό κομμάτι των πρασίνων (που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα τον τελευταίο καιρό) αλλά όχι, δεν θα τον επιλέγαμε για τον Παναθηναϊκό για τον απλούστατο λόγο ότι η ομάδα αυτή τη στιγμή «φωνάζει» για έναν παίκτη στη θέση «4», πιο αθλητικό από τον Μασιούλις που ενδεχομένως να δεί λεπτά στη θέση πλέον (δεν υπάρχει και ο sevenfooter στο «5» που θα έκλεινε καλύτερα ένα τέτοιο σχήμα). Ο Παναθηναϊκός πέφτει σε παγίδα, βελτιώνοντας το κομμάτι του σουτ από λάθος θέση όμως και με λάθος οπτική χάνοντας σε ένταση άμυνας και athleticism, φιλοσοφία πάνω στην οποία θεωρητικά χτίστηκε η φετινή ομάδα. Ενδεχομένως λοιπόν να δημιουργηθεί κρίση ταυτότητα προσεχώς. Κάτι μου λέει ότι μπορεί οι πράσινοι να δούν κάποια πρόσκαιρη βελτίωση αλλά στη σούμα, από μια ενδεχόμενη προσθήκη του Καπόνο, θα βγούν μείον..

Ας περιμένουμε τις εξελίξεις και ξαναμιλάμε..

Υ.Γ.: Φάνηκε ξεκάθαρα το πόσο μακριά βρίσκεται η ΤΣΣΚΑ από αυτό που θέλει να παίξει ο Μεσίνα. Σε ένα ματς μισού γηπέδου, σε βάθος χρόνου η Μπαρτσελόνα ήταν πολύ πιο έτοιμη να ανταπεξέλθει. Πιο «παιγμένη», με καλύτερες συνεργασίες και αυτοματισμούς, έβρισκε λύσεις σχετικά εύκολα, ειδικά όταν ξεμπούκωσε ο Ναβάρο. Οι Καταλανοί δεν παίζουν σούπερ –μην εντυπωσιαστεί κανείς- αλλά διατηρούν ένα σταθερό επίπεδο απόδοσης της κλίμακας του «8» κάθε βράδυ, που για την εποχή είναι πολύ σημαντικό. Το δίδυμο Χουέρτας-Ναβάρο είναι πολύ ανεβασμένο, αλλά η πελματιαία απονεύρωση είναι πολύ ύπουλο πράγμα. Σήμερα μέσα, αύριο έξω.. Και χωρίς Ναβάρο δε μπορείς να κοιτάς πραγματικά ψηλά σε βάθος χρόνου.. Οι Ρώσοι –για καλό τους- ξεγυμνώθηκαν, γιατί οι συνεχόμενες νίκες στη διοργάνωση κάλυπταν τις πραγματικές αδυναμίες της ομάδας. Γρίφος λοιπόν για τον Μεσίνα.. Μήπως –κοιτώντας ξανά το ρόστερ- πρέπει να πάει σε ένα πιο γρήγορο τέμπο..? Ή αλλιώς.. Κρίστιτς, Ετόρε.