Το «Γκούγκενχαϊμ» του Κατσικάρη..

Στο Μπιλμπάο το φημισμένο μουσείο φιλοξενεί μερικά από τα καλύτερα έργα μοντέρνας τέχνης. Λίγο παραπέρα, στην Μπιλμπάο Αρίνα, ο Φώτης Κατσικάρης δίνει μαθήματα μοντέρνου μπάσκετ με τη φετινή low budget Μπιλμπάο..

7-2 στην ACB, 3-0 στο Eurocup.. Μετά από ένα καλοκαίρι που το κλαμπ μείωσε σημαντικά το μπάτζετ του, κάνοντας σχέδια για τη νέα σεζόν μακριά από τα σαλόνια της Ευρωλίγκας, ο Φώτης Κατσικάρης κλέβει την παράσταση με το δημιούργημα του, το οποίο αποτελεί ένα κράμα χαρακτηριστικών της σύγχρονης ελληνικής και ισπανικής μπασκετικής σχολής.

Όπως είπε και ο κόουτς, η διοίκηση της ομάδας έκανε το καλύτερο δυνατό στην off season ικανοποιώντας σε μεγάλο βαθμό τα θέλω του Έλληνα προπονητή. Η φετινή Μπιλμπάο είναι μια φρέσκια ομάδα, με συγκεκριμένο αγωνιστικό προσανατολισμό που πατάει στις βασικές αρχές του μπάσκετ που ξεκίνησε να παίζει ο σύλλογος επί Κατσικάρη. Ταχύτητα και σκέψη.

Όλες λοιπόν οι κινήσεις του συλλόγου έγιναν προς αυτήν την κατεύθυνση το καλοκαίρι. Ο Νίκος Ζήσης έχει βρεθεί και διαπρέψει σε παρόμοια κατάσταση όταν υπό τον Πιανιτζιάνι «..ότι κάνεις, το κάνεις γρήγορα!» . Ο Κατσικάρης, με τον οποίο έχει συνεργαστεί ξανά στην ΑΕΚ και τον γνωρίζει άριστα, τον έβαλε δίπλα στον Ραούλ Λόπεθ, δίνοντας μεγάλη ποιότητα στη θέση «1» η οποία θα τρέξει όλο το πρότζεκτ στις 4 γραμμές. «Προέκταση του χεριού μου στο παρκέ» χαρακτήρισε ο Έλληνας προπονητής τον Ζήση, ο οποίος για τρίτη σερί χρονιά έχει πάρει τη θέση του πόιντ γκαρντ επ’ώμου για ένα διάστημα μετά τον τραυματισμό του Ραούλ και τα πάει περίφημα.

Μια ματιά στη φροντκόρτ επίσης κάνει εμφανείς τις διαθέσεις της φετινής Μπιλμπάο. Ο Κατσικάρης επένδυσε σε δύο παίκτες από το γαλλικό πρωτάθλημα (το έχουν μάλλον αυτό συνήθειο στη χώρα των Βάσκων δεδομένου ότι και η Κάχα ψωνίζει συχνά από εκεί) που μπορούν τρέξουν το γήπεδο, με καλά πόδια, in-out παιχνίδι και ριμπάουντ. Λαμόντ Χάμιλτον (ξεκινάει στο «5», πρώτος ριμπάουντερ και μπλοκέρ της ομάδας) και τον Άντριεν Μόερμαν της Νανσύ ο οποίος βρίσκεται σε στάδιο προσαρμογής στη διαφορετικότητα της ACB σε σχέση με την ProA αλλά ο προπονητής του είναι αρκετά αισιόδοξος.

 Τους δύο τους πλαισίωσε ο Μίλαν Ράκοβιτς –συμπαίκτης του Ζήση στη Τοσκάνη πρόπερσι- γνωστός για το συνδυασμό όγκου/ταχύτητας, με καλά τελειώματα και ως γνωστόν εξπέρ σε καταστάσεις hedge out defense. Το δίδυμο Ζήση-Ράκοβιτς ήταν πολύ ελκυστικό στο επικοινωνιακό κομμάτι για τους οπαδούς του κλαμπ, οι οποίοι έχουν φροντίσει ώστε η εντυπωσιακή Μπιλμπάο Αρίνα των 10χιλ θέσεων να έχει περίπου 90% πληρότητα από τα διαρκείας..  Σε αυτούς προσθέστε την –από τον περυσινό Ιανουάριο- επένδυση των Βάσκων στο πρόσωπο του Μαμαντού Σαμπ, με τον 23χρονο Σενεγαλέζο φόργουορντ-σέντερ ναι μεν να είναι άγουρος  σε τεχνικό επίπεδο αλλά το αθλητικό του πακέτο είναι πολύ ελκυστικό και υπάρχει η προσδοκία ότι μπορεί να γίνει μπλοκέρ καλύτερος του Ντορ Φίσερ.

Το μεγάλο όπλο της ομάδα του Κατσικάρη μέχρι στιγμής είναι η πολύ ισορροπημένη επίθεση που παρουσιάζει. Είναι γεγονός ότι η παραγωγικότητα της Μπιλμπάο στο συγκεκριμένο κομμάτι βρίσκεται –σε συνάρτηση με τα προηγούμενα έτη- σε πολύ υψηλά επίπεδα (78.1π. στην ACB) με πολύ μοιρασμένο σκοράρισμα σε όλες τις θέσεις και τουλάχιστον 8 παίκτες. Αν και αναμφισβήτητα το τοπ γκαν των Βάσκων είναι ο Κώστας Βασιλειάδης (και με τη βούλα πλέον ένας από τους καλύτερους σούτινγκ γκαρντ στην Ισπανία), ο πιο παραγωγικός παίκτης της Μπιλμπάο είναι ουσιαστικά ο Μουμπρού.

ΕΞΥΠΝΟ ΜΠΑΣΚΕΤ

Ο Κατσικάρης εκμεταλλεύεται πολύ τον Ισπανό φόργουορντ σε όλο το μήκος του παρκέ. Είναι γνωστή πλέον η συνήθεια του, να τραβάει τον Ερβέλ ψηλά (μόνιμος αρχικός σχηματισμός σε όλα τα plays της Μπιλμπάο) και να ακουμπά τη μπάλα στο ποστ στον Μουμπρού, σημείο όπου η επίθεση των Βάσκων παίρνει πολύ δημιουργία και σκόρ, με το δυνατό, μεγάλο κορμί του Μουμπρού και την ικανότητα του στη πάσα.  Ακόμα και στην transition offense (όπου ο όχι ιδιαίτερα ταχύς Μουμπρού είναι ο παίκτης που «παράγει» περισσότερο..) εάν δεν τελειώσει σε πρώτο χρόνο από το φτερό, θα ποστάρει άμεσα περιμένοντας σε τελευταίο χρόνο (πριν η μπάλα ανέβει ξανά στην κορυφή για να πάμε για ολόκληρη επίθεση) το κόψιμο του Ερβέλ από τη weak side.

H βάση της επίθεσης της Μπιλμπάο είναι  η σκέψη, το έξυπνο μπάσκετ. Για αυτό και οι πιο πολύ παίκτες επιλέχθηκαν με χαρακτηριστικό το να μπορέσουν να παίξουν σε ένα τέτοιο στυλ.  Κύριοι δημιουργοί τους είναι οι Λόπεθ-Ζήσης (ο Κατσικάρης τους παίζει και μαζί), φυσικά ο Μουμπρού και ο Γκριμάου . Πολύτιμος στο κομμάτι πάσα-συνεργασία και ο υποτιμημένος πασέρ Ερβέλ. Είναι πραγματικά σημαντικό να έχεις στον πάγκο σου  ένα εργαλείο όπως ο Γκριμάου , ο οποίος μπορεί πραγματικά –και όχι θεωρητικά- να καλύψει τρείς θέσεις. Τώρα για παράδειγμα καλύπτει το μπακ-απ «1» πίσω από τον Ζήση, μέχρι τουλάχιστον να γυρίσει ο Λόπεθ..

Οι Βάσκοι «διαβάζουν» σαν ελληνική ομάδα, ενώ παράλληλα τρέχουν σαν Ισπανοί στο επιθετικό κομμάτι, ενώ η άμυνα τους (η οποία εμπεριέχει πολύ τρέξιμο)  στηρίζεται πολύ στην επαφή και το ασυνήθιστα δυναμικό  –για ομάδα της Ιβηρικής- τρόπο έκφρασης.

Ο Κώστας Βασιλειάδης είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο για το σύλλογο. Ο Κατσικάρης φέτος τον χρησιμοποιεί στο «2» (ως στάρτερ) κάτι που αποτελεί προσωπικό στοίχημα για τον Έλληνα κόουτς, αλλά σίγουρα δεν έγινε τυχαία, καθώς υπάρχει υπόβαθρο. Όταν ο Έλληνας σκόρερ εντάχθηκε στη Μπιλμπάο υπό τον Φώτη Κατσικάρη, μπήκε σε ένα πρόγραμμα που σιγά σιγά θα βελτίωνε αρκετά κομμάτια του παιχνιδιού του, αλλά κυρίως το παιχνίδι με τη μπάλα. Ο Βασιλειάδης έχει κάνει μεγάλη πρόοδο σε αυτόν τον τομέα φέτος, σε σημείο που η Μπιλμπάο του δίνει πλέον plays  που περιλαμβάνουν συνεργασίες και καταλήγουν σε δημιουργία. Όχι δεν έγινε δημιουργός ο Βασιλειάδης, αλλά παίζει περισσότερο με τη μπάλα στα χέρια πλέον, είναι πιο αποτελεσματικός και σαν σκόρερ (εφόσον έχει έξτρα επιλογές και όχι να κοιτάξει straight το καλάθι) στοιχεία που αποτελούσαν προϋποθέσεις για να ανέβει στο «2». Στο εκτελεστικό κομμάτι δε θέλει πολλές κουβέντες, απλά γαζώνει. Ο Κατσικάρης του δίνει διπλά σκρίν. Είτε συνεχόμενα για απευθείας εκτέλεση, είτε σε δύο χρόνους (πρώτο για λήψη πάσας και δεύτερο άμεσα για να παίξει). Πολλά από τα plays των Βάσκων στοχεύουν στο να πάρει ο Έλληνας γκαρντ τη μπάλα στη κορυφή, ευθεία με το καλάθι, όπου είναι το καλό του σημείο να σουτάρει τρίποντο ενώ συχνά ο προπονητής του ανεβάζει Ζήση-Μουμπρού παράλληλα στην κορυφή (ως πασέρ) και αφήνει τον Βασιλειάδη στη base line, με τους δύο ψηλούς στημένους, να διαλέξει το σκριν και ξεμαρκάρισμά του.

 Η ισορροπία στο παιχνίδι της Μπιλμπάο φαίνεται και από το γεγονός ότι  βρίσκεται μέσα στην πρώτη εξάδα στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες. Δυνατή στο αμυντικό ριμπάουντ, παίζει low mistake basketball, σουτάρει καλά από τις προσωπικές, είναι αρκετά παραγωγική στο κομμάτι «ασσίστς». Σαν σύνολο θα πρέπει να βελτιώσει το ποσοστό της στα τρίποντα, αντίθετα με το αντίστοιχο των 2π. που είναι υψηλό. Ο Κατσικάρης έχει δώσει –όπως και κάθε σύγχρονος προπονητής- μεγάλη σημασία στο πεδίο των κατοχών, γι’αυτό και δουλεύει πολύ στις λεπτομέρειες ξέροντας ότι το μπασκετικό IQ και το καθαρό μυαλό των παικτών του μπορούν με ασφάλεια να αξιοποιήσουν το πλεονέκτημα που δίνει κάθε παραπάνω κατοχή. Αυτό που τον απασχολεί τώρα πιο πολύ είναι οι τραυματισμοί, καθώς το ροτέησιον έχει κλείσει (περιμένει περισσότερα από τον Πίλεπιτς στα φτερά, με τον 23χρονο Κροάτη να δείχνει ότι μέσω των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων τουλάχιστον, στις οποίες επιβάλλεται να παίζει πιο πολύ, μπορεί να βρεί το δρόμο του)και μας προκαλεί ερωτηματικά για το εάν θα αντέξουν. Ίσως της βγεί στο Εurocup η κούραση, όπου ο Έλληνας κόουτς προσπαθεί να ανοίξει ελαφρά το ροτέησιον.

 Η Μπιλμπάο λοιπόν είναι σίγουρα ένα από τα πιο καλά οργανωμένα μπασκετικά κλαμπ στον ευρωπαϊκό χώρο ακολουθώντας την πορεία της ίδιας της, της πόλης η οποία από μια βιομηχανική, παρακμάζουσα οικονομικά πρωτεύουσα μετατράπηκε σε άκρως τουριστικός προορισμός, οικονομικό αλλά και πολιτιστικό κέντρο. Η Γκέσκραπ μάλιστα παίζει και ωραίο μπάσκετ, με έντονα ελληνικά στοιχεία όχι μόνο σε πρόσωπα αλλά και στην ταυτότητα της. Ο Φώτης Κατσικάρης έχει βάλει την προσωπική του σφραγίδα στο οικοδόμημα, μέσω του οποίου και ο ίδιος πλέον έχει αναρριχηθεί  ψηλά, ως ένας εκ των κορυφαίων προπονητών της ACB. Oι εποχές μόνο εύκολες δεν είναι (οι αρχές της Βασκονίας έκοψαν την επιχορήγηση προς την ομάδα η οποία πιθανόν να χάσει και κάποιον χορηγό τον Ιανουάριο) αλλά όπως είπε και ο ίδιος ο Έλληνας προπονητής «όταν όλα φαίνονται μαύρα και χωρίς μέλλον, θα πρέπει να ψάξεις για εναλλακτικές..». Και ο ίδιος ξέρει να τις βρίσκει πολύ καλά..