TOP-FOREIGN PERFORMERS ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΠΕΡΥΣΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

Το Hoopfellas ρίχνει μια γρήγορη ματιά σε μερικούς ξένους παίκτες που αγωνίστηκαν στην περυσινή Α1 και φέτος ξεχωρίζουν σε άλλες λίγκες όντας έτοιμοι για ένα καλύτερο συμβόλαιο..

Για πάμε..

Zach Wright (1.92-27): Ο Ράιτ δεν κάνει πραγματικά καλή χρονιά, μάλλον  μέτρια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η μέχρι τώρα πορεία του στην Αγ. Πετρούπολη. Βρίσκεται όμως σε κατακόρυφη άνοδο τις τελευταίες 20 ημέρες, θυμίζοντας τον παίκτη που μάγεψε στα ελληνικά γήπεδα με το do it all παιχνίδι του και τη μαχητικότητα του. Ειδικά τώρα που "άδειασε" ο χώρος με τη φυγή του Μπέβερλι, ο Αμερικανός πρώην πόιντ γκαρντ του ΑΓΟΡ θα πάρει εξ ολοκλήρου το τιμόνι στα χέρια του, σε μια ομάδα η οποία υπολείπεται μόνο της ΤΣΣΚΑ στη Ρωσική λίγκα. Από εδώ και εμπρός θα κριθεί το επόμενο συμβόλαιο του Ράιτ..

9. Patrick O’Bryant (2.13-26): Έπαιξε πρόσφατα 2 ματς με τους Reno Bighorns στη D-League αλλά το όνο:μα του ακούγεται πολύ για ενδεχόμενη μετακόμιση στην Ευρώπη και μάλιστα άμεσα. Ο Ο’Μπράιαντ είναι παίκτης που στο καλό βράδυ του αλλάζει ισορροπίες αρκεί να γνωρίζεις γιατί τον υπογράφεις και τι ζητάς από αυτόν. Τεράστιο κορμί, ικανότητα στο ζωγραφιστό που μειονεκτεί στην προσωπική άμυνα ( πρέπει να είσαι έτοιμος για αρκετή ζώνη..). Το γνωρίζει όμως το άθλημα και πάντα ένα τέτοιο κορμί δε μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Η λογική λέει ότι θα βρεί γρήγορα συμβόλαιο.. Στα 2 παιχνίδια στην D-League, σε 26.5’ είχε 13.5π. (68.4% 2π.) 6.5 ριμπ.-1.0 μπλοκ.

8. Marcus Goree (2.01-35): Στα 35 του χρόνια ο Γκορί αποτελεί ακόμα «εγγύηση». Ένας fundamental ψηλός, πολύ δυνατός και με γνώση/ικανότητα να καλύψει και τις 2 θέσεις της φροντκόρτ. Παίκτης με μεγάλη ποιότητα και σπουδαία εμπειρία, κόσμισε πέρυσι τα ελληνικά γήπεδα με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Μέσα-έξω παιχνίδι και υψηλό μπασκετικό IQ, οδηγεί τη Σολέ (7-9, περίπου στη μέση του Γαλλικού πρωταθλήματος) σε πόντους και ριμπάουντς. Συμπαίκτης του και ο Πιέρ Πίρς, πρώην πόιντ γκαρντ του Άρη. Στη Σολέ ο Γκορί μετράει σε 31.6’, 14.4π.(59.7 2%-30.9% 3π.) 4.7ριμπ.-1,8 ασσίστς.

7. Sam Muldrow (2.06-24): Ακατέργαστη πρώτη ύλη ο Μάλντροου, έδειξε μερικές από τις αρετές του πέρυσι στο Παλέ, μετακομίζοντας στην Ουκρανία και στην Ντνίπρο του –μέχρι πρότινος- Βασίλη Φραγκιά. Ο Μάλντροου είναι χωρίς πολλές κουβέντες ένας εκ των κορυφαίων μπλοκέρ στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή. Εκπληκτικά χέρια, φοβερό timing, αποτελεί φόβητρο για οποιονδήποτε finisher στο ζωγραφιστό. Είναι βέβαια άγουρος ακόμα στο παιχνίδι του. Δεν έχει παιχνίδι στο ποστ, δουλεύει ακόμα τα τελειώματα του και το –υποσχόμενο είναι αλήθεια- περιφερειακό του σουτ. Αμυντικά όμως είναι δύναμη, όχι τόσο χαμηλά αλλά με την ικανότητα του να παίζει «ένα μέτρο πάνω από τη στεφάνη» και στον σωστό χρόνο. Η χρονιά του στην Ουκρανία κρίνεται πολύ καλή και μπορεί να διεκδικήσει καλύτερα χρήματα το καλοκαίρι. Στον Άρη ήταν θετικά προδιαθετιμένοι αλλά οι απαιτήσεις του (λίγο κάτω από το 100αρικό) λογικά –με γνώμονα την σημερινή κατάσταση- κρίθηκαν υπερβολικές. Σε 26.6’ μετράει 11.5π. (51.3% 2π.-33.3% 3π.) 6.9 ριμπ.-3.1 μπλοκς.

6. Jamarr Sanders (1.95-24): Έπαιξε μόλις 6 ματς στη Δράμα και τώρα παλεύει για ένα συμβόλαιο στο ΝΒΑ, στη θυγατρική των Σπέρς, Όστιν Τόρος. Γκαρντ-φόργουορντ καθαρά φτιαγμένος για τρανζίσιον παιχνίδι, με αναπτυγμένες finishing abilities, θα μπορούσε να «βγάλει»  πολλά πράγματα σε άλλο περιβάλλον και ένα διαφορετικής φύσης πρωτάθλημα όπου το γρήγορο τέμπο είναι must. Στην Ελλάδα έμεινε λίγο, θα μπορούσε σε βάθος χρόνου να φανει περισσότερο γιατί έχει δυνατότητες. Στους Τόρος σε 33.4’ 12.0π. (53.4% 2π.-39.5% 3π.)5.2 ριμπ.-2.6 ασσίστς-1.3 κλεψ.

5. Kalin Lucas (1.85-23): Έχουμε πει για τον Λούκας ότι πρόκειται για πολύ καλή «πάστα» παίκτη. Αγαπημένο παιδί και κουμανταδόρος στους «Σπάρτανς» του Τομ Άιζο, βρήκε χώρο σε μια πολύ καλή ομάδα –μετα τη φυγή του από τον Ολυμπιακό- σε κορυφαία πλέον λίγκα. Η Μπάνβιτ του Ενέ διατηρεί το κορυφαίο ρεκόρ (13-2) στην Τουρκία (μαζί με Εφές-Φενέρ) και είναι ομάδα με αρχές, η οποία δίνει σημασία στην άμυνα και σωστό τρόπο ανάπτυξης του παιχνιδιού της. Ο Λούκας είναι ο αποκλειστικός τιμονιέρης, τώρα πλέον που ο Ερμίς κάνει χρέη μπακ απ του Μακάλεμπ στην «ανταγωνίστρια» Φενέρ του Πιανιτζιάνι. Πολύ καλός στο ανοιχτό γήπεδο, καλοπροπονημένος  και με σωστό shot selection αποτελεί κύρια παραγωγική μονάδα στην επίθεση της Μπάνβιτ. Τον τελευταίο καιρό λειτουργεί πιο εγκεφαλικά και παρουσιάζεται βελτιωμένος στο κομμάτι «αξιοποίηση των συμπαικτών του». Έχει potential να παίξει σε πραγματικό υψηλό επίπεδο στην Ευρώπη. Σε 24.9’ μετράει 11.4π. (45% 2π.-46.3% 3π.-83.8% 1π.) 1,7 ριμπ.-2.7 ας.-1.0 κλεψ.

4. Jon Diebler (1.98-24): Από τον Πανιώνιο στο «μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής και μεταπώλησης ξένων παικτών στην Ευρώπη» όπως είχαμε χαρακτηρίσει εδώ στο Hoopfellas την Καρσίγιακα. Με τον Μπόμπι Ντίξον να τρέχει την επίθεση του Σαρίτσα, ο Ντίμπλερ δεν έγινε ποτέ ο ολοκληρωμένος περιφερειακός που ίσως και ο ίδιος προσδοκούσε, καθώς δεν έχει δουλέψει το παιχνίδι με τη μπάλα στα χέρια που θα εκτοξεύσει το οικονομικό του status άμεσα. Σουτάρει όμως καταπληκτικά, συνεργάζεται πολύ καλά με τους Αμινού-Τόμας (φροντκορτ) και έχει τραβήξει βλέμματα μεγαλύτερων κλαμπς στην Ευρωπαϊκή αγορά (αυτό δεν εκτίμηση αλλά πληροφορία..). Η Καρσίγιακα βρίσκεται στην 4^η θέση της TBL με ρεκόρ 12-3 και ο Ντίμπλερ σε 27.9’ «γράφει» 12.1π. (64.7% 2π.-46.6% 3π.) 2.9 ριμπ.-1.6 ας. 0.9 κλεψ.

3. Joey Dorsey  (2.06-29): Εντάξει έφυγε φέτος από την Ελλάδα αλλά νωρίς.. Ο «defensive rock» Τζόη κάνει παπάδες στην TBL έχοντας προσγειωθεί σε ένα περιβάλλον που θα τον βοηθήσει πιο πολύ ατομικά παρά σε επίπεδο ομαδικών στόχων. Στη Γκαζιάνεπσπορτ ο Ντόρσεη έχει συμμετοχή στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας και το παιχνίδι της τον ευνοεί.  Είναι ένα σύνολο που τρέχει αρκετά, σουτάρει πολύ από το τρίποντο (30+ σουτ κάθε βράδυ) τον ψάχνει πολύ με λόμπες, παίζει με δύο γκαρντ (Αντρέ Κόλινς-Αηζάια Αουάν, αρκετά αξιόλογοι παίκτες) που στήνουν πικ εν ρολ με τον Αμερικανό σέντερ ως main screener ο οποίος πάντα υποστηρίζει το επιθετικό του παιχνίδι με επιθετικό ριμπάουντ. Ο Ντόρσεη έχει την ευκαιρία στην πολη της νοτιοανατολικής Τουρκίας να έχει  10+ προσπάθειες κάθε βράδυ (και να ικανοποιήσει το προσωπικό του mood), σκοράροντας σε συντριπτικό ποσοστό με καρφώματα ενώ έχει δουλέψει το ρολάρισμα σε πρώτο χρόνο από την base line που είδαμε και πέρυσι κάποιες φορές (το χρησιμοποιεί πιο συχνά). Το κακό για την Γκαζιάντε είναι ότι η ομάδα δεν παίζει άμυνα και γι’αυτό έχει μετράει στο 4-11 στην πάρα πού ανταγωνιστική TBL. O Ντόρσεη πάντως θα κινήσει το ενδιαφέρον δυνατών συλλογων από τη νέα περίοδο (δε μπορεί να παίξει φέτος Ευρωλίγκα) αυτό είναι σίγουρο.. Σε 29.9’ στην Τουρκία, 15.3π.(62.1% 2π.) 12.0 ριμπ.- 1.6 ασσίστς-1.1 κλ.-0.7 μπλοκς.

2. Aron Baynes (2.12-26): Έτρεξαν τα σάλια της μισής Ευρώπης και όχι μόνο μετά το τέλος της πρώτης φάσης της Ευρωλίγκας, καθώς πολλά κλαμπς είδαν τον Αυστραλό πρωην σέντερ του Ικάρου ως μια ποιοτική προσθήκη στη φροντκόρτ τους. Ο Μπέηνς  στην Ολίμπια του Φιλιπόφσκι αποτέλεσε την κολώνα στην επίθεση της ομάδας, με τα γκαρντ των Σλοβένων να ακουμπούν συνεχώς τη μπάλα σε αυτόν στο ποστ, όπου είναι πολύ αποτελεσματικός, εκμεταλλευόμενος τα φοβερά φυσικά του προσόντα. Ο Αυστραλός ήταν πολύ δραστήριος και στο επιθετικό ριμπάουντ (στην Ευρωλίγκα 3.9) αλλά θέλει δουλειά στην άμυνα, σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο για να διεκδικήσει αρκετά λεπτά σε τοπ κλαμπ. Σε 25.7’ στην Ευρωλίγκα, 13.8π. (58.7 2π%-69.8 1π%) 9.8 ριμπ. 3.0 προσωπικά φάουλ...

1. Scotty Hopson (2.03-23): Έντάξει, το παιδί είχε «προδιαγραφές» από πέρυσι και στην αγορά θεωρήθηκε μεγάλη επιτυχία του Κολοσσού που τον υπέγραψε τη στιγμή που τον κοιτούσαν και ομάδες από πολύ ανεπτυγμένα πρωταθλήματα και με μεγαλύτερο οικονομικό στάτους από την ελληνική ομάδα. Ο Χόπσον κάνει εκπληκτική σεζόν στην Χαποέλ Εϊλάτ του Κάτας, οδηγώντας την σε ένα ρεκόρ 9-5 μέχρι στιγμής που ισοδυναμεί με τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα του Ισραήλ. Ο Χόπσον σε ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον έχει «λυθεί»  βάζοντας τα φοβερά αθλητικά του προσόντα στο παρκέ, απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της ομάδας (15+ προσπάθειες κάθε βράδυ) και έχει διαπρέψει στον τομέα της δημιουργίας έχοντας παράλληλα αρκετούς σκόρερ δίπλα του (Τίλμαν, Χόλμαν, Όστιν Φρίμαν μέχρι πρότινος). Παράλληλα βγάζει πολύ ενέργεια στο αμυντικό κομμάτι. Ο Χόπσον κατά τη γνώμη μου αποτελεί «καθαρό» παράδειγμα του πόσο μπορεί να ωφελήσει ένα νεαρό Αμερικανό αθλητή μια χρονιά στην Ελληνική Α1, στο ξεκίνημα της καριέρας του στα Ευρωπαϊκά γήπεδα. Φαίνεται τόσο «έτοιμος» στο να διαβάσει μια άμυνα πλέον στην Ισραηλινή λίγκα και να ανταπεξέλθει σε αυτό που θα του «βγάλει» αυτή..  Σεμινάριο η Α1.. Του χρόνου έτοιμος για πολύ καλύτερο συμβόλαιο..

Υ.Γ: Ο Ντιόντε Κρίστμας είναι μια κατηγορία μόνος του. Άλλωστε αυτός, το βρήκε το καλό συμβόλαιο..

Η σελίδα μας στο facebook..  http://www.facebook.com/pages/Hoopfellasgr/559656750730274