TO DEAL OR NOT TO DEAL?

Οι Λέηκερς έχουν γίνει ο περίγελος του ΝΒΑ και η σκέψη ανταλλαγής του Ντουάητ Χάουαρντ πριν την 21^η Φεβρουαρίου ακούγεται όλο και πιο έντονα. Είναι αυτός ο σωστός δρόμος..? Το Hoopfellas σχολιάζει εστιάζοντας στο πραγματικό πρόβλημα των "Λιμνανθρώπων"..

Είναι γνωστό από τον Σεπτέμβρη ότι ο Ντουάητ Χάουαρντ δεν είχε τοποθετήσει τους «Λιμνανθρώπους» στην κορυφή της λίστας του. Μάλιστα δήλωσε ανοιχτά ότι προσωπικά προτιμούσε να προσγειωθεί στο Μπρούκλυν και να παίξει με τον Ντερόν Ουίλιαμς και αυτή ήταν η πρώτη του επιλογή. Το καλοκαίρι μάλιστα –πριν από όλα αυτά- «δούλευε» στο μυαλό του την πιθανότητα του Ντάλας, εφόσον μπορέσει και ο πόιντ γκαρντ των Νετς να του κάνει παρέα στην ομάδα του Κούμπαν. Οι Νέτς έδωσαν μεγάλη μάχη για να τον φέρουν στην Νέα Υόρκη αλλά το μπάσκετ είναι μπίζνες..

Ο εκνευρισμός που έχει κυριεύσει τον «Σούπερμαν» έχε βγεί προς τα έξω τις τελευταίες ημέρες, με τον ίδιο να μοιάζει εκτός κλίματος και τους Λέηκερς να έχουν πιάσει «πάτο».. Αναφέρομαι κυρίως στο μπάσκετ που παρουσιάζουν..  Mάλιστα, σε όλη τη λίγκα ψιθυρίζεται ότι οι Νέτς ψάχνουν τη σωστή φόρμουλα για να εκμεταλλευτούν την κατάσταση στο L.A. και να ανταλλάξουν για τον Χάουαρντ, πατώντας στο «φόβο» των Λιμνανθρώπων ότι ο σούπερ-σέντερ τους θα αφήσει την ομάδα το καλοκαίρι θέλοντας να βγεί από αυτή την άρρωστη κατάσταση (η οποία διόλου απίθανο να συνεχιστεί μέχρι το τέλος της σεζόν εφόσον δε γίνουν αλλαγές).

Οι πιθανότητες λένε ότι ο Χάουαρντ, ακόμα και εάν η ομάδα –στη χειρότερη περίπτωση- μείνει εκτός ποστ σίζον, δύσκολα δεν θα ανανέωνε το καλοκαίρι με τους Λέηκερς, οι οποίοι μπορούν να του προσφέρουν πραγματικά καλά χρήματα. Έτσι λειτουργεί η λίγκα, έτσι είναι το ΝΒΑ. Ο σούπερσταρ πάει εκεί που θα εξαργυρώσει τα περισσότερα και θα κάνει maximize της αξίας του σε ρευστό. Απλά έτσι είναι τα πράγματα στην Αμερική.. Το θέμα βέβαια είναι ότι ο Χάουαρντ είναι μυστήριο τυπάκι με ..ευαισθησίες (που φαίνονται μάλλον ακατανόητες..) και αυτό είναι γνωστό στη λίγκα. Η σχέση του με τον Κόμπι Μπράιαντ δεν είναι η καλύτερη δυνατή (όχι ότι υπάρχει προσωπικό πρόβλημα, περισσότερο το αγωνιστικό έχει  δημιουργήσει θέματα) με τον σούπερσταρ της ομάδας να χαρακτηρίζει τον Χάουαρντ  “soft”.. Η επίθεση του Μάικ Ντ'Aντόνι δεν έχει βοηθήσει τον «Σούπερμαν» ο οποίος μοιάζει με ψάρι έξω από τα νερά του. Με την ομάδα στο 17-24 και με πολύ κακή αμυντική επίδοση, προστίθεται άλλος ένας λόγος για τον οποίον ο Χάουαρντ θα ήθελε να πηδήξει από το καράβι..

Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Είναι φανερό ότι το πρόβλημα των Λέηκερς ξεκινά από τη χημεία και διογκώθηκε με την κατεύθυνση που έδωσε ο νέος προπονητής στο παιχνίδι τους. Το fast paced/ offensive minded στυλ του Ντ’Αντόνι  έχει συγκεκριμένες αρχές και κανόνες ώστε να λειτουργήσει μια απλά καλή επιθετική ομάδα σε πολεμική μηχανή. Αυτοί οι Λέηκερς δεν έχουν τις προδιαγραφές να παίξουν τέτοιο μπάσκετ. Όχι τώρα, όχι με αυτό το ρόστερ. H SSO του κόουτς Ντ’Αντόνι βασίζεται στην ύπαρξη ενός πόιντ γκαρντ ο οποίος θα κάνει όλο το παιχνίδι και θα μονοπωλεί την κατοχή της μπάλας, ενός ψηλού ο οποίος θα αποτελεί τη βάση της επίθεσης της ομάδας (με έφεση στο πικ εν ρολ και στα τελειώματα στο ζωγραφιστό) και μερικούς αθλητικούς φόργουορντ ή πλάγιους οι οποίοι πρέπει να μπορούν να τρέξουν πολύ καλά το γήπεδο, να σουτάρουν (συνήθως) και να καλύψουν τις θέσεις 2-4 στο smallball του προπονητή τους. Και ενώ οι Λέηκερς έχουν τα δύο βασικά συστατικά να παίξουν πολύ επιτυχημένα κάτι τέτοιο (Νας-Χάουαρντ) το υπόλοιπο ρόστερ φωνάζει ότι κάθε προσπάθεια θα αποτύχει. Η αλήθεια είναι ότι ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία μιας και ο απόλυτος σούπερσταρ της ομάδας, Κόμπι Μπράιαντ, μονοπωλεί –και έτσι έχει μάθει να παίζει- την μπάλα στην επίθεση και ως «πλάγιος» αυτό δεν συνάπτει με τις αρχές του συστήματος, δεδομένο ότι πέφτει πάνω στον Νας. Φυσικά κανένας Ντ’Αντονι και καμία SSO δεν έπρεπε να εφαρμοστεί στο L.A. σε έναν οργανισμό που έχει φτάσει στην κορυφή με τα iso του Μπράιαντ και το πολύπλευρο ταλέντο στο ποστ του Γκαζόλ. Ο Ισπανός, ένα ακόμα θύμα του συστήματος, έχει χάσει τη θέση του στην πεντάδα από τον Ερλ Κλαρκ, καθώς ο προπονητής πιστεύει ότι η ομάδα πρέπει να παίζει με πιο γρήγορους παίκτες στο «4». Πολύ σωστά θα πούμε εμείς όσον αφορά την σφαιρική εκτέλεση της Seven seconds –or less- offense του Ντ’Αντόνι, όμως το σύστημα δεν μπορεί να είναι πάνω από τους παίκτες ΑΛΛΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ. Οι Λέηκερς δεν πρόκειται να εκτελέσουν στο μάξιμουμ αυτό το είδος επίθεσης με τους Χάουαρντ-Γκαζόλ και τον Κόμπι να βουτάει τη μπάλα από τα χέρια του Νας. Απλά δεν γίνεται..

ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ

Όλοι έχουν καταλάβει ότι ο Ντ’Αντόνι δε θα πάει πουθενά. Έχει υπογράψει ένα πολύ δυνατό συμβόλαιο και θα στηριχθεί (ο Κούπτσακ το έκανε ήδη λέγοντας ότι ο προπονητής ..δεν ευθύνεται). Το σύστημα και η φιλοσοφία του επίσης είναι δύσκολο να αλλάξει.. Άρα θέλει αλλαγές η σύνθεση της ομάδας. Θα έλεγα ότι η πιο ρεαλιστική  –όσο και εάν ο Κόμπι διαφωνεί- λύση είναι κατ’αρχάς η  1.) ανταλλαγή του Γκαζόλ. Οι Λέηκερς χρειάζονται έναν πιο χαμηλό, γρήγορο, κινητικό και αποτελεσματικό στο transition φόργουορντ για να καλύψει το «4» και να παίξει την επίθεση αυτή και ο Τζός Σμίθ των Χόκς μοιάζει ιδανικός. Άλλωστε είναι «κολλητός» του Χάουαρντ και ο ερχομός του μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά ενεργοποιώντας το πιο δυνατό «όπλο ρακέτας» στο ΝΒΑ σήμερα.

  2.) Είναι φανερό επίσης ότι η ομάδα υστερεί σε φρέσκα πόδια αυτή τη στιγμή, κάνοντας νεανικές ομάδες που ούτε καν πλησιάζουν το star quality των Λέηκερς  να μοιάζουν πυραυλοκίνητες και άπιαστες για τους γερασμένους Λιμνανθρώπους.. Σαφώς λοιπόν και χρειάζονται δυνατά πόδια στην περιφερειακή γραμμή κυρίως ώστε η ομάδα να μπορεί να σταθεί και να φαίνεται ανταγωνιστική τουλάχιστον στην run’n gun Δύση. Ειδικά στο αμυντικό κομμάτι είναι εμφανής η έλλειψη αυτή. Το πρόβλημα της συνεργασίας Νας-Κόμπι σε μια τέτοια μορφή επίθεσης  βέβαια είναι ίσως σημαντικότερο από όλα αυτά.. Θα πρέπει μια φόρμουλα και ΚΥΡΙΩΣ να αρχίσει η ομάδα να κερδίζει. Ο Μπράιαντ δήλωσε ότι είναι διατεθειμένος να κάνει οποιαδήποτε παραχώρηση ώστε να γίνει αυτό..

Το deal λοιπόν του Ντουάητ Χάουαρντ μάλλον δεν είναι ότι καλύτερο αυτή τη στιγμή για τους Λέηκερς (και γενικότερα για το μέλλον της ομάδας θα πω εγώ..). Η τελευταία φήμη μάλιστα που βγήκε εχθές το βράδυ για τριπλή ανταλλαγή με Λόπεζ-Λοβ δημιουργεί ερωτηματικά ως προς το πόσο αληθινή μπορεί να είναι.. Οι Νετς θα γινόντουσαν πολύ ισχυροί (έστω και αν σε καθαρά νούμερα ο Λοπεζ είναι πάνω από τον Χάουαρντ φέτος) αυξάνοντας και άλλο την αμυντική ισχύ τους στην σκληροτράχηλη Ανατολή. Οι Γούλβς όμως..? Θα έδιναν τον σούπερσταρ τους για έναν –ναι μεν πολύ καλό- παίκτη ο οποίος όμως θα κάνει στην άκρη τον δικό τους πολύτιμο inside scorer Πέκοβιτς δημιουργώντας θέμα χημείας? Ο Λοβ ως παιδί του UCLA θα λάτρευε την προοπτική των Λέηκερς και κολλάει γάντι δίπλα στον Γκαζόλ (εκπληκτικός ριμπάουντερ, καλό σουτ, δύναμη) καθώς ο ένας ματσάρει τα αδύνατα σημεία του άλλου, αλλά ΟΧΙ στην επίθεση του Ντ’Αντόνι που αυτό το δίδυμο θα αποτύγχανε παταγωδώς..

Είναι καιρός για αλλαγές λοιπόν..? Ναι, με ξεκάθαρες σκέψεις-κινήσεις όμως που μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα να αποδώσει άμεσα καλύτερα σε αυτό το στυλ μπάσκετ. Αλλιώς θα μιλάμε για ένα από τα μεγαλύτερα στραπάτσα όλων των εποχών.. Και δυστυχώς για τους φαν των Λέηκερς κάτι τέτοιο δε φαίνεται πολύ μακριά. Ρωτήστε τον Τζακ Νίκολσον..